Op vrijdag 28 november speelde Raf Coppens zijn nieuwste show ’25 x 25 jaar’ in Merksemdok. Deze special jubileumshow speelt slechts 25 keer.

Raf komt schijnbaar depressief op. Hij heeft geen zin om op te treden in Merksemdok, en oppert dat het lijkt op een drugskot of een barak voor gepensioneerden. Zo belde hij laatst nog naar Robin Williams, maar die zei ‘Ik heb geen tijd, ik ga ophangen’.

Meteen daarna vuurt de komiek voetbalmoppen af en imiteert in sneltempo Michel Preudhomme, Johan Boskamp en Marc Wilmots.

Coppens is bekend om zijn Museeuwgrappen. Raf kwam Museeuw trouwens nog tegen op de Boekenbeurs en vroeg hem zijn nieuwste boek te signeren. Waarop Johan zei: “Raf Zwijg! Ik teken niets dat ik niet gelezen heb’. Met als resultaat dat hij nog uren op zijn handtekening heeft moeten wachten.

Ook heeft de comedian het nog even over Lesley-Ann Poppe, die volgens hem even vals zingt als haar borsten. Met zijn microstatief doet hij Arno, De Kreuners en Koen Wauters na.

Deel 1 wordt afgesloten met ‘Heimwee naar de Chiro’, een parodie op een song van Andrea Bocelli.

Ook bij aanvang van het tweede deel staat de muziek centraal. Met gitaar brengt hij imitaties van Selah Sue, Hooverphonic, Stromae, 2Fabiola, Lady Lynn, Ozark Henry en ‘You don’t know’ van Milow. Nog een tip van Raf voor Milow: als je het niet weet; zwijg dan. Eén ding is zeker: Coppens is hier meesterlijk!

De politiek kon uiteraard niet ontbreken. Coppens meent in het publiek zelfs Jan Peumans te herkennen, die na zijn loopbaan in het parlement zo in Plopsaland aan de slag kan, en meldt dat als iemand van NV-A aanwezig is hij ze op hun ”bakkes” gaat slaan.

Kris Peeters noemt Raf de George Clooney van Vlaanderen en Hilde Crevits Meryl Streep en dan is er ook nog Herman Van Rompuy, de ET van Vlaanderen.

Onder het motto ‘Over de doden niets dan goed, maar daar doe ik niet aan mee’ doet Coppens ook een imitatie van Jean Luc Dehaene. De conferencier oppert dat Dehaene zijn put zelf gegraven heeft en dat zijn kanker eigenlijk voor niets is geweest. Ook enkele straffe verhalen uit ’15 jaar in het onderwijs staan’ kwamen aan bod.

Coppens sluit af met de drie beste songs uit zijn 25-jarige carrière. In deze top drie vinden we o.a. ‘De Vlaamse Kleinkunstmedley’ terug waarbij Raf imitaties neerzet van Yevgueni, Bart Peeters, Ann Christy en Raymond Van het Groenewoud. Op één stond met stip ‘Lieve Kleine pyjama’, een herwerking van ‘Lieve kleine piranha’ van wijlen Luc De Vos.

Raf Coppens staat reeds 25 jaar op de planken en daar mogen er gerust nog 25 bij.

De compromisloze en onbevangen humor van Coppens doet het nog steeds!

Ilyas Baert

Info & speeldata: www.rafcoppens.be

29-11-2014 om 00:00 geschreven door Ilyas Baert

Op zaterdag 26 april stond Hannelore Bedert voor het laatst met haar voorjaarsprogramma ‘Iets dat niet komt’ in CC Merksem.

Het voorprogramma werd verzorgd door Jonas Winterland. De Belgische zanger bracht naast ‘Altijd halverwege’, ‘Ogen dicht’ en ‘Mensen zijn gemaakt van dun papier’ ook twee nieuwe liedjes: ‘Ik hou u warm’ en ‘Wie ik ben en hoe ik heet’, die de voorbode zijn van de nieuwe plaat die in het najaar van 2014 uitkomt.

Hannelore Bedert opende met het eerder intimistische ‘Alleen u’, maar ging daarna helemaal loos met de rocksong ‘Alles gaat goed’, die een antwoord moet bieden op de vraag waarom ze altijd zo negatief is op haar cd’s. Op de piano brengt Bedert daarna ‘Losse schroeven’.

Bij ‘Radiostilte’, een lied voor als iemand niet zo goed voor je was als je aanvankelijk eerst dacht, en ‘Balans’ is het publiek meteen mee.

De zangeres poneerde een stevig statement: “Zijn de Merksemenaren vrienden van de Antwerpenaren?”. Aan de reacties te zien waren de meningen duidelijk erg verdeeld. Met de mantel der liefde bedekte ze deze ongelijkheden door het gepaste ‘Zoals u’ in te zetten: iemand iets verwijten, dat je zelf bij een ander benoemt.

De energieke popsong ‘Vergeet dat ik besta’ deed meteen naar meer verlangen en met ‘Ik wou dat ik wist’ werden die wensen meteen ingelost.

In het West-Vlaams brengt Bedert ‘Janker’: een lied dat ze schreef voor haar ex-lief: een Antwerpenaar.

Na het minder sterk inhoudelijke ‘De kloten’ was het tijd voor een echt emo-moment . Hannelore zingt ‘Zon’, een lied dat ze schreef voor haar 38-jarige nicht Catherine, nadat ze aan kanker was overleden.

Onder het motto: “Genoeg gelachen! Nog een liedje!” werd het slotlied ‘Hoera’ ingezet.

Al leverde de bisronde toch ook een onwaarschijnlijk kippenvelmoment op. ‘Afspraak’ had Hannelore voor Catherine geschreven toen ze nog leefde en de dag dat ze het wilde laten horen stierf ze. Een prachtige song is het geworden met een onwaarschijnlijk mooi refrein: ‘Dit was de afspraak niet. Dit was de afspraak niet. Dit Verdriet… is zo groot.’ Voortreffelijk vakwerk!

Met het krachtige ‘Altijd nooit meer’ werd het concert in schoonheid afgesloten.

Bedert bracht energieke rocksongs gelardeerd met de nodige emoties: haar passage in CC Merksem was dus niet onopgemerkt!

Ilyas Baert

Setlist:

Jonas Winterland:

1. Mensen zijn gemaakt van dun papier

2. Ogen dicht

3. Ik hou u warm

4. De zwaartekracht

5. Altijd halverwege

6. Het licht

7. Wie ik ben en hoe ik heet

Hannelore Bedert:

1. Alleen u

2. Alles gaat goed

3. Losse schroeven

4. Radiostilte

5. Balans

6. Zoals u

7. Vergeet dat ik besta

8. Ik wou dat ik wist

9. Janker

10. De kloten

11. Zon

12. Hoera

BIS:

13. Afspraak (Voor Catherine)

14. Altijd nooit meer

08-05-2014 om 00:00 geschreven door Ilyas Baert

Op zaterdag 21 december speelde Jelle Cleymans in CC Merksem voor de laatste keer met zijn volledige band zijn nieuwe liedjesprogramma ‘Welk oog en hoeveel tranen?’.

Een duidelijk aangedane Jelle stapte het podium op met de mededeling dat zijn stem het laat afweten. Daarom werd de set lichtjes aangepast: twee songs werden geschrapt en enkele nummers werden met een lagere toonhoogte gespeeld. Ter compensatie zal hij in het late voorjaar of het vroege najaar het concert gratis overdoen in Merksem.

Even later begint Jelle echter gewoon met de set of er niets aan de hand is: “Hallo Merksem! Alles goed? Met mij ook!”. Opener ‘En een kameel’ zit er meteen op. Cleymans grapt achteraf: “Wat vind je van mijn stem, sexy hé?!”

Meteen daarna brengt hij de titelsong van zijn tweede album ‘Welk oog en hoeveel tranen?’, tevens vertelt hij dat de titel slaat op een uitspraak van wijlen Ann Petersen.

Cleymans is erg trots op zijn vijfkoppige band alias Vijf Tinten Grijs. Maar het is voor hem ook een eer om met zijn vader, saxofonist Jan Cleymans, te mogen optreden. Hij grapt dat zijn vader, ondanks zijn 70 jaar, er nog erg goed uitziet. Als ode aan zijn vader zingt hij een up tempo versie van Stef Bos’ ‘Papa, ik lijk steeds meer op jou’, inclusief saxofoonsolo’s.

Als inleiding van ‘Het zit hem in de’ vertelt Cleymans dat hij voor zijn deelname aan ‘De Slimste Mens’ veel gelezen en gestudeerd heeft. Zo kwam hij te weten dat de mooiste kontjes in Merksem te vinden zijn.

Na elk lied neemt Jelle een slok uit een drinkbus, die gevuld is met thee. “Want thee is de doping van de zanger!”, aldus Cleymans. Verder brengt hij ook nog een ode aan ‘Sint Andries’ en ‘In Den Engel’, respectievelijk zijn woonwijk en stamcafé. Eerlijke, authentieke en ingetogen songs die we graag horen!

Het lied ‘Onder je bed’ is gebaseerd op waar gebeurde feiten, al moest Jelle er van zijn vriendin bij zeggen dat het niet autobiografisch was. Voor zijn lief had hij ook het nogal harde ‘Hel’ geschreven, al benadrukte hij nadien wel hoe belangrijk ze voor hem is door ‘Kaap de goede hoop’ en de huidige hitsingle ‘Gelukkig ben’ te performen.

De artiest kijkt erg uit naar zijn 50^ste verjaardag, want mannen van vijftig, zijn op hun best. Alle mannen van vijftig stonden recht en zongen mee met ‘Mannen van vijftig’ en de zomersingle ‘Zonnige dagen’.

Afsluiten deed Cleymans met zijn eerste hitsingle ‘Naakt doe ik nu de afwas’ en ‘Welk oog en hoeveel tranen?’.

Gezien de omstandigheden kan ik moeilijk het vocale aspect beoordelen. Maar hoeft dat eigenlijk? Steevast weet Cleymans met zijn zeemzoeterige, unieke stemgeluid het publiek te raken en dat was nu niet anders. De voorstelling toont de imperfectie van de liefde aan met de tragikomiek van het alledaagse.
Ook vrienden en collega’s zoals Peter Van de Velde, Anne Mie Gils en Leendert De Vis zagen dat het goed was.

Eén groot voordeel aan al deze ellende. We zien Jelle Cleymans sneller dan verwacht terug in Merksem en de mensen hoeven er zelfs niet voor te betalen. Ik kijk al uit naar deze act!

Veel beterschap, Jelle!

Ilyas Baert

25-12-2013 om 00:00 geschreven door Ilyas Baert