DE "WICCA / WITCH" -VERBINDING: WAT IS HET VERSCHIL TUSSEN EEN HEKS EN EEN WICCA?

Iedereen die ooit in de war is geweest of Wiccans heksen zijn, of omgekeerd, kan erop vertrouwen dat ze niet alleen zijn! Deze twee woorden worden al eeuwen op verschillende manieren gebruikt, met soms heel verschillende connotaties. Tegenwoordig kunnen ze door sommige beoefenaars van Wicca als onderling uitwisselbaar worden beschouwd , maar door anderen volledig van elkaar onderscheiden. Sommige Wiccans identificeren zich als heksen, terwijl andere dat niet doen. Bovendien zijn er tal van mensen wiens beoefening van Hekserij elementen heeft die Wicca overlappen , maar die zich niet identificeren als Wiccans.

Voor Wiccans die zichzelf niet als heksen beschouwen, is de reden meestal dat ze geen magie beoefenen , wat de meeste mensen beschouwen als 'Hekserij'. Ze aanbidden de Godin en God , vieren het draaien van het Wiel van het Jaar en leven in harmonie met de natuur, maar ze proberen de natuurlijke energieën die in het Universum aan het werk zijn niet te benutten om de gewenste verandering in hun leven teweeg te brengen. Daarom zijn deze Wiccans geen heksen.

Interessant genoeg werd echter de oorsprong van wat we nu kennen als Wicca absoluut beschouwd als hekserij, zoals beschreven door Gerald Gardner en vele anderen die occulte spiritualiteit in het VK bestudeerden en beoefenden van de jaren '40 tot de jaren '60, waar de Gardneriaan en de Alexandrijnse tradities werden opgericht en ontwikkeld. Deze pioniers van de moderne hekserij beschouwden zichzelf als heksen, en in feite werd het woord "Wicca" pas enkele jaren later op deze vormen van de Ambacht toegepast, nadat de praktijk zich eenmaal had verspreid naar de Verenigde Staten.

Dus waar komt het woord "wicca" vandaan? Het is eigenlijk een oud Engels woord voor "tovenaar" of "waarzegger", en komt uit de oude Angelsaksische cultuur, waar deze magische vaardigheden werden gewaardeerd. Naarmate de Engelse taal evolueerde, werd "wicca" uiteindelijk "heks", een taalverschuiving die ergens in de 16e eeuw plaatsvond. (Interessant genoeg was het woord 'wicca' in het Oudengels eigenlijk de meervoudsvorm van 'wicca', terwijl het tegenwoordig een bijvoeglijk naamwoord is geworden om iets te beschrijven dat verband houdt met de religie van Wicca.) Van zijn kant verwees Gardner naar zijn covenleden als een geheel als "de Wica", en men gelooft dat dit is waar de moderne naam Wicca vandaan is voortgekomen.

Velen die een sterk gevoel hebben voor hun zelfidentificatie als heksen, zullen zeggen dat ze het woord terugwinnen uit de eeuwen van christelijke vervolging, toen het een beschuldiging werd in plaats van een gerespecteerde titel. Niemand bij zijn volle verstand zou zich in die tijd als een heks hebben geïdentificeerd, maar gelukkig hebben we vandaag de vrijheid om dat te doen. Desalniettemin is er nog een lange weg te gaan in termen van het verwijderen van het stigma van het 'W'-woord, wat misschien de reden is waarom zoveel heksen ervoor kiezen om het met een hoofdletter te schrijven - om het te onderscheiden van het sprookjesachtige stereotype van de' boze heks ' , ”Of een belediging gericht op humeurige vrouwen. In feite zijn deze negatieve connotaties zijn waarom sommige Wiccans ervoor kiezen niet te identificeren als heksen.

Dus hoe weet je welk woord je moet gebruiken? Als het gaat om het beschrijven van jezelf, moet je altijd meegaan met wat in je hart resoneert. Als het om andere mensen gaat, kun je ze altijd respectvol vragen hoe ze zichzelf identificeren. Omdat Wicca zoals we die vandaag de dag kennen zo'n eclectische, geïndividualiseerde praktijk is (afgezien van traditionele Wicca natuurlijk), is het echt aan individuen om te beslissen waar ze zich prettig bij voelen als het gaat om het "W" -woord.