|
Een korte geschiedenis en ontwikkeling van yoga:
De beoefening van yoga wordt verondersteld te zijn begonnen met het prille begin van de beschaving. De wetenschap van yoga vindt zijn oorsprong duizenden jaren geleden, lang voordat de eerste religies of geloofssystemen werden geboren. In de yoga-overlevering wordt Shiva gezien als de eerste yogi of Adiyogi, en de eerste Guru of Adi Guru.
Duizend jaar geleden, aan de oevers van het meer Kantisarovar in de Himalaya, stortte Adiyogi zijn diepgaande kennis in de legendarische Saptarishi's of 'zeven wijzen'. De wijzen brachten deze krachtige yoga-wetenschap naar verschillende delen van de wereld, waaronder Azië, het Midden-Oosten. Oost, Noord-Afrika en Zuid-Amerika. Interessant is dat moderne geleerden de nauwe overeenkomsten tussen oude culturen over de hele wereld hebben opgemerkt en zich erover verwonderden. Het was echter in India dat het yogasysteem zijn volledige uitdrukking vond. Agastya, de Saptarishi die doorreisde het Indiase subcontinent, creëerde deze cultuur rond een fundamentele yogische manier van leven.
 Een aantal zeehonden en fossiele overblijfselen van de beschaving van de Indus Saraswati-vallei met Yotic-motieven en figuren die yoga beoefenen, duiden op de aanwezigheid van yoga in India.Het aantal zeehonden en fossiele overblijfselen van de beschaving van de Indus Saraswati-vallei met yogische motieven en figuren die Yoga Sadhana uitvoeren, suggereren de aanwezigheid van yoga in het oude India. De fallische symbolen, zegels van afgoden van moedergodin, suggereren Tantra Yoga. Aanwezigheid van yoga is beschikbaar in volkstradities, beschaving in de Indusvallei, Vedische en Upanishadische erfenis, boeddhistische en jain-tradities, darshana's, heldendichten van Mahabharat en Ramayana, theïstische tradities van Shaivas, Vaishnava's en Tantrische tradities. Bovendien was er een oorspronkelijke of pure yoga die tot uiting kwam in mystieke tradities van Zuid-Azië. Dit was de tijd dat yoga werd beoefend onder de directe leiding van Guru en er werd speciaal belang gehecht aan de spirituele waarde ervan. Het was een onderdeel van Upasana en yoga sadhana was ingebouwd in hun rituelen. De zon kreeg het grootste belang tijdens de vedische periode. De praktijk van 'Surya namaskara' is mogelijk later uitgevonden vanwege deze invloed. Pranayama was een onderdeel van het dagelijkse ritueel en om de offerande te offeren. Hoewel yoga werd beoefend in de pre-Vedische periode, systematiseerde en codificeerde de grote wijze Maharshi Patanjali de toen bestaande yogapraktijken, de betekenis en de daarmee samenhangende kennis door middel van zijn Yoga Sutra's. Na Patanjali hebben veel wijzen en yogameesters een grote bijdrage geleverd aan het behoud en de ontwikkeling van het veld door hun goed gedocumenteerde praktijken en literatuur. de grote wijze Maharshi Patanjali systematiseerde en codificeerde de toen bestaande yogapraktijken, de betekenis en de bijbehorende kennis door middel van zijn Yoga Sutra's. Na Patanjali hebben veel wijzen en yogameesters een grote bijdrage geleverd aan het behoud en de ontwikkeling van het veld door hun goed gedocumenteerde praktijken en literatuur. de grote wijze Maharshi Patanjali systematiseerde en codificeerde de toen bestaande yogapraktijken, de betekenis en de daarmee samenhangende kennis door middel van zijn Yoga Sutra's. Na Patanjali hebben veel wijzen en yogameesters een grote bijdrage geleverd aan het behoud en de ontwikkeling van het veld door hun goed gedocumenteerde praktijken en literatuur.
 SuryanamaskaraHistorische bewijzen van het bestaan van yoga werden gezien in de pre-Vedische periode (2700 v.Chr.), En daarna tot Patanjali's periode. De belangrijkste bronnen, waaruit we informatie krijgen over yogapraktijken en de gerelateerde literatuur in deze periode, zijn beschikbaar in Veda's (4), Upanishads (108), Smritis, leerstellingen van het boeddhisme, jainisme, Panini, Epics (2), Purana's (18) enz.
Voorlopig wordt de periode tussen 500 v.Chr. - 800 n.Chr. Beschouwd als de klassieke periode die ook wordt beschouwd als de meest vruchtbare en prominente periode in de geschiedenis en ontwikkeling van yoga. Tijdens deze periode ontstonden commentaren van Vyasa op Yoga Sutra's en Bhagawadgita enz.. Deze periode kan voornamelijk worden gewijd aan twee grote religieuze leraren van India: Mahavir en Boeddha. Het concept van vijf grote geloften - Pancha mahavrata - door Mahavir en Ashta Magga of het achtvoudige pad door Boeddha - kan goed worden beschouwd als de vroege aard van Yoga sadhana. We vinden de meer expliciete uitleg ervan in de Bhagawadgita die het concept van Gyan yoga, Bhakti yoga en Karma Yoga uitvoerig heeft gepresenteerd. Deze drie soorten yoga zijn nog steeds het hoogste voorbeeld van menselijke wijsheid en tot op de dag van vandaag vinden mensen rust door de methoden te volgen die in Gita worden getoond. Patanjali's yoga sutra bevat niet alleen verschillende aspecten van yoga, maar wordt voornamelijk geïdentificeerd met het achtvoudige pad van yoga. Het zeer belangrijke commentaar op Yoga sutra door Vyasa werd ook geschreven. Tijdens deze zelfde periode kreeg het aspect van de geest belang en het werd duidelijk naar voren gebracht door middel van yoga sadhana, geest en lichaam kunnen beide onder controle worden gebracht om gelijkmoedigheid te ervaren. De periode tussen 800 n.Chr. - 1700 n.Chr. Is erkend als de postklassieke periode waarin de leringen van de grote Acharyatrayas - Adi Shankracharya, Ramanujacharya, Madhavacharya - prominent aanwezig waren in deze periode. De leringen van Suradasa, Tulasidasa, Purandardasa, Mirabai leverden de grootste bijdrage in deze periode. De Natha-yogi's van de Hathayoga-traditie zoals Matsyendaranatha, Gorkshanatha, Cauranginatha, Swatmaram Suri, Gheranda,
De periode tussen 1700 - 1900 na Christus wordt beschouwd als de moderne periode waarin de grote Yogacharyas - Ramana Maharshi, Ramakrishna Paramhansa, Paramhansa Yogananda, Vivekananda enz. Hebben bijgedragen aan de ontwikkeling van Raja Yoga. Dit was de periode waarin Vedanta, Bhakti yoga, Nathayoga of Hatha-yoga bloeide. De Shadanga-yoga van Gorakshashatakam, Chaturanga-yoga van Hathayogapradipika, Saptanga-yoga van Gheranda Samhita, waren de belangrijkste principes van Hatha-yoga.
Nu, in de huidige tijd, heeft iedereen overtuiging over yogapraktijken die gericht zijn op het behoud, onderhoud en bevordering van de gezondheid. Yoga heeft zich over de hele wereld verspreid door de leringen van grote persoonlijkheden zoals Swami Shivananda, Shri T.Krishnamacharya, Swami Kuvalayananda, Shri Yogendara, Swami Rama, Sri Aurobindo, Maharshi Mahesh Yogi, Acharya Rajanish, Pattabhijois, BKS. Iyengar, Swami Satyananda Sarasvati en dergelijke.
 BKS Iyengar was de grondlegger van de yogastijl die bekend staat als "Iyengar Yoga" en werd beschouwd als een van de meest vooraanstaande yogadocenten ter wereldMisvattingen wegnemen:
voor velen is de beoefening van yoga beperkt tot hatha yoga en asana's (houdingen). Van de Yoga Sutra's zijn er echter slechts drie sutra's gewijd aan asana's. fundamenteel is hatha yoga een voorbereidend proces zodat het lichaam hogere energieniveaus kan behouden. Het proces begint met het lichaam, dan de adem, de geest en het innerlijke zelf.
Yoga wordt ook algemeen beschouwd als een therapie- of oefensysteem voor gezondheid en fitheid. Hoewel fysieke en mentale gezondheid natuurlijke gevolgen van yoga zijn, gaat het doel van yoga veel verder. "Yoga gaat over het harmoniseren van jezelf met het universum. Het is de technologie om de individuele geometrie af te stemmen op het kosmische, om het hoogste niveau van perceptie en harmonie te bereiken."
Yoga does not adhere to any particular religion, belief system or community; it has always been approached as a technology for inner wellbeing. Anyone who practices yoga with involvement can reap its benefits, irrespective of ones faith, ethnicity or culture.Traditional Schools of Yoga :These different Philosophies, Traditions, lineages and Guru-shishya paramparas of Yoga lead to the emergence of differnt Traditional Schools of Yoga e.g. Jnana-yoga, Bhakti-yoga, Karma-yoga, Dhyana-yoga, Patanjala-yoga, Kundalini-yoga, Hatha-yoga, Mantra-yoga, Laya-yoga, Raja-yoga, Jain-yoga, Bouddha-yoga etc. Each school has its own principles and practices leading to altimate aim and objectives of Yoga.
Yogische praktijken voor gezondheid en welzijn: De wijdverbreide yoga sadhana's (oefeningen) zijn: Yama, Niyama, Asana, Pranayama, Pratyahara, Dharana, Dhyana (meditatie), Samadhi / Samyama, Bandhas & Mudras, Shat-karmas, Yukta-ahara, Yukta-karma, Mantra japa, enz. Yama's zijn beperkingen en Niyama's zijn observanties. Deze worden beschouwd als voorwaarden voor de Yoga Sadhanas (Praktijken). Asana's, die in staat zijn om stabiliteit van lichaam en geest te bewerkstelligen 'kuryat-tad-asanam-sthairyam ...', bestaan uit het aannemen van verschillende lichaamspatronen (psychofysiek), waardoor het vermogen wordt gegeven om een lichaamshouding te behouden (een stabiel bewustzijn van iemands structurele bestaan) voor een aanzienlijke lengte en periode ook.
 Verschillende houdingen van PranayamPranayama bestaat uit het ontwikkelen van bewustzijn van iemands ademhaling gevolgd door opzettelijke regulering van de ademhaling als de functionele of vitale basis van iemands bestaan. Het helpt bij het ontwikkelen van het bewustzijn van de geest en helpt bij het verkrijgen van controle over de geest. In de beginfase wordt dit gedaan door het bewustzijn te ontwikkelen van de 'stroom van inademing en uitademing' (svasa-prasvasa) door neusgaten, mond en andere lichaamsopeningen, de interne en externe paden en bestemmingen. Later wordt dit fenomeen gewijzigd, door gereguleerde, gecontroleerde en gecontroleerde inademing (svasa), wat leidt tot het besef dat de lichaamsruimte (s) gevuld worden (puraka), de ruimte (s) die in een gevulde toestand blijven (kumbhaka) en het wordt geleegd ( rechaka) tijdens gereguleerde, gecontroleerde en gecontroleerde uitademing (prasvasa).
Pratyhara duidt op dissociatie van iemands bewustzijn (terugtrekking) van de zintuigen die iemand helpt verbonden te blijven met de externe objecten. Dharana duidt op een breed gebied van attetie (in het lichaam en de geest) dat gewoonlijk wordt opgevat als concentratie. Dhyana (meditatie) is contemplatie (gerichte aandacht in lichaam en geest) en Samadhi - integratie.
Bandha's en mudra's zijn praktijken die met pranayama worden geassocieerd. Ze worden gezien als (de) hogere yogapraktijken die voornamelijk bestaan uit het aannemen van bepaalde lichaamspatronen (psycho-fysieke) samen met (en) controle over de ademhaling. Dit vergemakkelijkt de controle over de geest en maakt de weg vrij voor hogere yoga-prestaties. zijn ontgiftingsprocedures, helpen de in het lichaam geaccumaleerde gifstoffen te verwijderen en zijn klinisch van aard.
Yuktahara (Right Food en andere inputs) pleit voor gepaste voedings- en voedingsgewoonten voor een gezond leven. Het beoefenen van dhyana (meditatie) die helpt bij zelfrealisatie die leidt tot transcendentie wordt echter beschouwd als de essentie van yoga sadhana (de beoefening van yoga).
|
