Astrologie 

Een soort waarzeggerij waarbij aardse en menselijke gebeurtenissen worden voorspeld door observatie en interpretatie van de vaste sterren, de zon, de maan en de planeten. Toegewijden geloven dat een goed begrip van de invloed van de planeten en sterren op aardse aangelegenheden hen in staat stelt het lot van individuen, groepen en naties zowel te voorspellen als te beïnvloeden. Hoewel astrologie door de geschiedenis heen vaak als een wetenschap wordt beschouwd, wordt tegenwoordig algemeen aangenomen dat astrologie lijnrecht in strijd is met de bevindingen en theorieën van de moderne westerse wetenschap.

Aard En Betekenis

Astrologie is een methode om wereldse gebeurtenissen te voorspellen op basis van de aanname dat de hemellichamen - met name de planeten en de sterren die in hun willekeurige combinaties of configuraties worden beschouwd ( constellaties genoemd ) - op de een of andere manier veranderingen in de ondermaanse wereld bepalen of aangeven. De theoretische basis voor deze veronderstelling ligt historisch gezien in de hellenistische filosofie en onderscheidt astrologie radicaal van de hemelseeigen ("voortekenen ”) die voor het eerst werden gecategoriseerd en gecatalogiseerd in het oude Mesopotamië. Oorspronkelijk veronderstelden astrologen een geocentrisch universum waarin de 'planeten' (inclusief de zon en de maan) draaien in banen waarvan het middelpunt zich op of nabij het middelpunt van de aarde bevindt en waarin de sterren zijn gefixeerd op een bol met een eindige straal waarvan het middelpunt is ook het centrum van de aarde. Later werden de principes van de aristotelische fysica overgenomen, volgens welke er een absolute scheiding is tussen de eeuwige, cirkelvormige bewegingen van het hemelse element en de beperkte, lineaire bewegingen van de vier submaanse elementen:vuur , lucht , water , aarde.

Er werd aangenomen dat er speciale relaties bestonden tussen bepaalde hemellichamen en hun verschillende bewegingen, configuraties met elkaar, en de processen van generatie en verval die zichtbaar zijn in de wereld van vuur, lucht, water en aarde. Deze relaties werden soms als zo complex beschouwd dat geen enkele menselijke geest ze volledig kon bevatten; dus zou de astroloog gemakkelijk verontschuldigd kunnen worden voor eventuele fouten. Een soortgelijke reeks speciale relaties werd ook aangenomen door degenen wier natuurkunde meer verwant was aan die van de Griekse filosoof Plato . Voor dePlatonische astrologen, het element vuur werd verondersteld zich uit te strekken over de hemelse sferen, en ze geloofden eerder dan de Aristotelianen in de mogelijkheid van goddelijke tussenkomst in de natuurlijke processen door middel van hemelse invloeden op de aarde, aangezien ze geloofden in de schepping van de godheid van de hemellichamen zelf.

De rol van de goddelijk in astrologische theorie varieert aanzienlijk. In zijn meest rigoureuze aspect postuleert de astrologie een volledig mechanistisch universum, waarbij de godheid de mogelijkheid van tussenkomst en de mens van de vrije wil wordt ontzegd; als zodanig werd het krachtig aangevallen door het orthodoxe christendom en de islam . Voor sommigen is astrologie echter geen exacte wetenschap zoals astronomie, maar geeft ze alleen trends en richtingen aan die kunnen worden gewijzigd door goddelijke of menselijke wil. Bij de interpretatie vanBardesanes , een Syrische christelijke geleerde (154 - ca. 222) - die vaak is geïdentificeerd als eenGnostisch (een gelovige in esoterische heilskennis en de opvatting dat materie slecht is en geestelijk goed) - de bewegingen van de sterren beheersen alleen de elementale wereld, waardoor de ziel vrij is om te kiezen tussen goed en kwaad. Het uiteindelijke doel van de mens is emancipatie te bereiken uit een astrologisch gedomineerde materiële wereld. Sommige astrologen, zoals deHarranians (uit de oude Mesopotamische stad Harran ) en deHindoes beschouwen de planeten zelf als machtige godheden waarvan de decreten kunnen worden gewijzigd door smeekbeden en liturgie of door theurgie, de wetenschap van het overtuigen van de goden of andere bovennatuurlijke krachten. In nog andere interpretaties - bijvoorbeeld die van de christenPriscillianisten (volgelingen van Priscillianus , een Spaanse asceet uit de 4e eeuw die blijkbaar dualistische opvattingen had) - de sterren maken alleen de wil van God openbaar aan degenen die zijn opgeleid in astrologische symboliek.