Dit is de allereerste fles alcohol die ik ooit dronk.
Ik was dertien en extreem zedig: de primus van de tweede Grieks-Latijnse, een voorbeeldleerling waar met de beste wil van de wereld niets op aan te merken was. "Goede wijn behoeft geen krans," schreef mijn klastitularis op mn kerstrapport. Die ijverige knaap deed tijdens de jaarlijkse opendeurdagen uiteráárd mee aan de door de vakleerkrachten Grieks georganiseerde scholierenquiz. Hij won, en wel een fles Retsina.
Het was niet de laatste fles die ik ontkurken zou.
Dat van die wijn kreeg aldus iets profetisch. Als puber won ik geen flessen meer met quizzen op school - ik pikte ze, en ik maakte ze met des te meer overtuiging soldaat. Wat volgde waren hele reeksen zaterdagavonden waarover ik nooit veel meer geweten heb dan dat iemand met een goed hart me half lam weer thuis moet hebben gebracht. Drankmisbruik dat niet zonder gevolgen kon blijven: op mijn zestiende refereerden de commentaren in mijn rapport nooit meer aan goede wijn, het gebruik van het woord apathisch werd daarentegen ontzettend populair. I'm a negative creep, I'm a negative creep, I'm a negative creep - and I'm drunk, beweerde Nirvana op de voorkant van m'n klasagenda, in dikke vegen tippex, en wie was ik om hen tegen te spreken?
Als student-receptionist werd de zoektocht naar goedkope alcohol een steeds dominantere hobby, ja zelfs: een levensstijl. Margalev: principiële zatlapperij, een protest tegen de collectieve zatloosheid, zo omschrijft een krabbel in een agenda uit de Oude Doos dat tijdperk. (Kennen jullie dat verhaal over de Wisigoten, dat hun dorpsraden alle belangrijke beslissingen tweemaal moesten bespreken: één keer nuchter, en één keer zwaar in de wind?). Aan de meeste herinneringen uit die periode, ook aan de gelukkige, of misschien zelfs: voorál aan de gelukkige, kleeft dan ook een doordringende alcoholwalm. Met mijn beste vrienden van dat moment kwam ik trouwens overeen dat dát de definitie van geluk moest zijn: samen door de sneeuw naar een receptie fietsen.
Wanneer je leven verwordt tot één voortdurende beneveling, heeft dat minstens één vervelende bijwerking: nieuwe vrienden en vriendinnen maak je doorgaans uitsluitend nog in beschonken toestand. Van alle liefjes die ik in die jaren tegenkwam, kuste ik er geen enkele de eerste keer in nuchtere toestand. Af en toe leidde zon ontmoeting dan al wel eens tot een relatie, maar die waren er dan ook vaak naar.
Tot Blogvir ten tonele verscheen. Nu zal ik de laatste zijn om iets kwaads te zeggen over Blogvirs capaciteiten op dit vlak, laten we zeggen dat ze het wijnvat aardig weet staan. En toch werd het bij haar anders, rustiger, beheerster, maar vooral: ruimer. De adolescente fixatie op de fles verdween, andere perspectieven dan dat van de dronkenlap bleken tot mij grote verbazing óók rechtsgeldig, ik ontdekte dat er ook andere hobbys dan Feestjes bestonden. Het leven kreeg enige regelmaat, ik leerde drinken als een volwassene en ik leerde nuchter kussen.
Ik was dertien toen ik een fles Retsina won, en het duurde nog eens bijna dertien jaar eer mijn geest weer enigszins helder werd.
MUXTAPE is voor het internettijdperk wat de cassettes waren voor onze puberjaren: een gemakkelijke manier om compilaties te maken van je favoriete groepen en die met je vrienden te delen. Ideaal dus voor wie graag nieuwe fijne muziekjes ontdekt!
jerre.muxtape.com bevat sinds vandaag een twaalftal nieuwe pareltjes (de eerste aflevering heeft deze blog gemist), en ook loopje.muxtape.com, vir.muxtape.com en gillesdebil.muxtape.com mogen er wezen (al zou ik diene Cuckoo er toch dringend uithalen, Gilles!). Lieven.muxtape.com deed ooit ook een dappere poging, maar helaas heeft-ie ondertussen alles per ongeluk weer gewist: if you are lieven, you can begin uploading here. Ook kimstertje.muxtape.com kampt jammer genoeg met hetzelfde probleem.
Voor de ongelukkigen die het voorlopig nog zonder eigen radiostation moeten stellen: meedoen is vrij simpel. Je kiest op muxtape.com een gebruikersnaam en een paswoord en vervolgens kan je een aantal liedjes uploaden. Op gebruikersnaam.muxtape.com kunnen andere mensen je compilatie dan komen beluisteren.
Soit, de nieuwe selectie is de volgende, mét klank op jerre.muxtape.com!
Modest Mouse Bukowski: Zó de nagel op de kop dat het bijna pijn doet: every night turns out to bea little bit more like bukowski, and yes i know hes a pretty good read, but god who would want to be, who would want to be such an asshole?
The National About Today (live): hoe troost klinkt, en berusting, you just walked away, and i just watched you.
Sonic Youth (Shes in a) Bad Mood: van een intensiteit waar enkel A Silver Mt. Zion bij in de buurt komt. En al even weinig toonvast. (Een tip voor wie t leren spelen wil: leg uitsluitend hoge E-snaren op je gitaar.)
Jim ORourke Halfway to a Threeway: éérst luisteren naar dit gevoelige liefdeslied, pas dán de tekst opzoeken! (Of, om de pret al te bederven: as i lay you down a my bed, it doesnt matter that youre brain dead)
Mount Eerie Great Ghosts: nog meer humor, dit keer van I still wallow as Phil. Mijmeringen over hoe het zou zijn om alleen te gaan leven.
Het Zesde Metaal Gasten: een West-Vlaming die te diep in de Oude Doos heeft gekeken.
Elliot Smith Kings Crossing: één van de donkerste nummers ooit, give me one good reason not to do it, en dat zn zusjes op de achtergrond (hartverscheurend!) because we love you, en dan weer hij dont let me get carried away, en even later stak hij een dolk door zn hart.
13+God Soft Atlas: rap kan ook mooi zijn.
The Shins New Slang, zoals het een compilatiecassette betaamt uit een oude Duysteraflevering geknipt.
Joan As A Policewoman You Dont Own It: geschreven voor haar maatje Elliot (die van de dolk).
Gravenhurst Nicole: als BLOGVIR en ik ooit een openingsdans moesten kiezen, dan zou het deze zijn.
Black Heart Procession & Solbakken Voiture en Rouge: het hijgt, het is Frans, het is niet Gainsbourg
Het moest er eens van komen: op herhaaldelijk aandringen van BLOGVIR heb ik me maar eens een eigen blog aangemaakt. Ik vrees dat daarmee de kous voor BLOGVIR nog niet af is: nu verwacht ze zeker ook nog dat er inhoud op die blog terecht komt. Wat dat zal geven, is me nog niet helemaal helder, maar verwacht maar iets in de trant van: een mengeling van gesofisticeerde gedachten, gecompliceerde gevoelens, af en toe een toelichting bij een nieuwe MUXTAPE en - vooral - elke maandagochtend een extreem scherpzinnige analyse van onze nationale voetbalscompetitie.
Daarnaast kan ik ook al verklappen dat er drie vaste rubrieken zullen zijn, en dat deze zullen luisteren naar mysterieuze namen als "Uit de oude doos", "Hersenspinsel: revisited" en "Google 'em eens op".... Spannend!
Opdat jullie wellicht amper kunnen wachten om jullie eerste reacties neer te pennen: het adres van de blog is www.bloggen.be/hersenspinsel.
(Eén waarschuwing: ik heb voor hetzelfde model van blog gekozen als BLOGVIR. Dat wil zeggen: bij elke reactie die je wenst neer te pennen, zal je dan ook tot vervelens toe gevraagd worden de "cijfers/letters die u ziet in de figuur exact over te typen in het tekstvak onder de figuur, zodat het zeker is dat u een bezoeker bent en geen machine." Frustratie verzekerd!)
