Dit verhaal speelt zich af, 5 dagen geleden, hier niet zo ver vandaan. Meneertje Jaspers had zin in een avontuur en wat meneertje Jaspers vraagt, dat krijgt ie (soms).
Auto in, de 5 punten van het 5-puntsveiligheidsgordeltje stevig vast. De cd speelt zoals gewoonlijk liedje 4 en af toe ook eens liedje 7. Nog 4 streepjes brandstof in de tank. Akke akke tuut tuut, weg zijn wij. Richting Blaisantvest nummer 7a, aldewaar de nAldi woont. Een rit van amper 8 minuten.
Acht minuten later zijn we er. Ik hijs Jaap uit zijn grotejongensstoel en neem hem op de arm mee naar binnen.
Jeugdsentimenteel stop ik mijn goede oude 20 freng-stuk in het gleufje van de kar. Jaaps beide beentjes door de daartoe voorziene gaatjes en akke akke tuut tuut, wij bleven staan?
Blijkbaar heeft de nAldi een winkelkarretjes-diefstal-probleem en hebben ze daarvoor een anti-winkelkarretjes-diefstaloplossing gevonden. Aan de ingang (ook gekend als de uitgang) van de nAldiparking bevindt zich een uiterst ingenieuze rode lijn. Wanneer een persoon met slechte bedoelingen en een winkelkar over die rode lijn rijdt dan springt de kar op anti-winkelkarretjes-diefstalslot. Het op slot zijn van dit karretje bewijst dat het onlangs bijna-ontvoert was! De bijna-dief van ons karretje had gelukkig nog een stukje helder geweten en heeft het winkelkarretje terug in het rek gezet. Wat geen sinicure moet zijn geweest, want ik kreeg dat ding voor geen meter vooruit. De bijna-dief heeft veel overgehad om zijn euro of twee-euro terug te krijgen. Of misschien had ie een ook 20 freng met sentimentele waarde?
Nu vraag ik mij toch af; hoe werkt dit systeem? Zit er een magneetje in de boze rode strook? Heeft elke nAldi zon rode strook? Gebruiken ook andere winkelketens dergelijk anti-winkelkarretjes-diefstalsysteem? Nuja, geen ramp, karretjes genoeg.
Mijmerend en met een hoofd vol vragen starten Jaap en ik aan onze boodschappenronde. Fruitsap, 12 dozen; bladerdeeg, 2 rollen; ontbijtspek, 12 schellen;
. Avontuur tot in het dertigste knoopsgat van de jas van een avonturier met een jas met veel knopen. De kar duw ik alle stapels voedsel, en non-voedsel voorbij en vul met alles wat in mijn denkbeeldig boodschappenlijstje staat. Aangekomen aan de rollende band breekt koud en warm tegelijk zweet mij al uit. De gevreesde nAldi-kassierster komt dichterbij. Ik heb het hier niet over een specifieke nAldi- kassierster, want ik vrees ze allemaal! Het tempo waaraan je je boodschappen terug moet klasseren in je boodschappentassen is werkelijk mensonwaardig. Ik word telkens weer boos en bang tegelijk. De zakken sla belanden uiteindelijk helemaal onderaan de tas, met een doos nectarines en 3 blikjes tonijn erbovenop. Achja, sla is al plat, denk ik on-assertief, want eigenlijk ben ik boos, want de grote boze kassierster is verantwoordelijk voor de plaats van de sla, niet ik.
Ze wou dan ook nog eens 71.54 euro van me. Toevallig ook de code van onze gemeenschappelijke team-jenny-bankkaart. Toeval kan mooie gedaantes aannemen, soms ook niet.
Naar buiten, de boodschappen gaan vlotjes in de koffer van de Kangeroo, ik hoef niet eens een stapelplan uit te stippelen. Lang leve onze gezinswagen. Jaap terug in zijn grote jongensstoel met alle puntjes van de gordel stevig in hun slot. Akke akke tuut tuut, terug naar huis zijn wij.
20-07-2008 om 00:00
geschreven door team jenny
|