Vandaag op consult geweest bij Prof. Lamote die mij geopereerd heeft. Hij heeft de wonde bekeken en dat zit goed. Nu weet ik eindelijk wat dit pakje onder de arm is dat is mijn reservoir van lymfevocht: beter dat het zich daar opstapelt dan dat ik een dikke arm zou hebben.Zo , dat weten we ook weer De kiné kan dat verder proberen weg te draineren. Verder niets bijzonders te melden want alles verloopt opperbest, dus zie ik hem pas terug na afloop van mijn chemo, begin december. Hetgeen mij nu wordt toegediend tijdens de chemo is Taxol: op basis van taxus wordt er een middel gebrouwen om de kankercellen te lijf te gaan. Dus, mensen, je taxusafval kan worden opgehaald zodat de firma kan blijven Taxol produceren. Ik hoop deze week ook mijn voorlopige eerste gelprothese te krijgen , zodat ik deftig in mijn kleed steek voor de trouw van onze vrienden Guido en Regina.( en ze geven goe weer zulle;joepie ) Voilà, ik heb weer alles gezegd; eens zien of Toontje nog iets te zeggen heeft, en bedankt Melissa voor de leesbare versie van het gedichtje! Doet mij altijd plezier als ik reactie krijg. Anne Deboë: blij dat je hebt kunnen reageren ( en ik heb het maar 1 keer ontvangen, dus je hebt het goed gedaan!!!!)Ik wens je een zalige vakantie en we zien mekaar zeker tijdens ons WEndje naar de Champagnestreek. Bonjour à tous
MOED
Moed kan niemand je aanpraten. Dat moet je zelf doen. ' Spreek jezelf moed in'. Het lukt als je het goed doet, en zodra je merkt dat moedig zijn loont,doe je het hoe langer hoe meer. Probeer het eens. Het is een van de mooiste ontdekkingen die je kunt doen. T.Hermans
Kuur 2 achter de rug; nu kan ik beginnen aftellen op mijn 2 handen!!! Het was mij wel de dag van wachten , wachten, wachten..... Om 11u bloedprik, vlotte babbel met verpleegsterke en dat is natuurlijk de truc om de prik te vergeten. Mijn reukzin is echter gevoeliger zodat ik alle geuren van de kliniek sterker gewaarword, wat min of meer misselijkmakend is.Daarna plaats nemen in de wachtzaal tot de dokter je komt halen. 12u! 13u! Ik zat er nog , gelukkig verdiept in een goed boek.( De Labyrinth van Kate Moss; eindelijk in begonnen Hilde!!!) Verschillende mensen van het personeel waren reeds poolshoogte komen nemen, en die zeiden dat er vertraging was. Nog erger dan de Belgische spoorwegen. 2u vertraging is wel veel hé. DE dokter verontschuldigt zich met de woorden dat zij altijd voortdoen, waar ik niet aan twijfel , maar er loopt blijkbaar iets mank met het maken van de afspraken denk ik dan. Enfin, ik hoef de dokter maar om de 14 dagen te zien, dus volgende week zal het vlotter moeten lopen.Ondertussen was ik reeds verschillende keren verhuisd in de wachtzaal omdat het er te fris werd omwille van de airco. Ik nam plaats tegenover een stijlvolle dame die reeds 2 keer was geopereerd van borstkanker op 11 jaar tijd en nu uitzaaiïngen heeft. De kliniek is echt wel niet de vrolijkste plek bij uitstek. Die verhalen hoor je natuurlijk liever niet want dan krijg je de daver op je lijf. Je moet een grote portie geluk hebben in je leven. Deze Delvauxsacoche dame had minder geluk. Rijk of arm, mooi of lelijk: geluk op gebied van gezondheid laat zich niet commanderen. Uiteindelijk in de zetel beland waar ze mij onmiddellijk aangsloten hebben aan de baxter. Er zat nog een andere chemodame die omringd was door 4 mensen die heel de tijd getaterd hebben over dieu en le seigneur Gelukkig komt Regina mij ook efkes verblijden met een bezoekje. En ze trouwt vrijdag..... met Guido En ja hoor Regina : ik zal er staan in volle glorie. Net als jij, want je straalt van geluk! Dan zal ik haar 4 weken niet zien want volgende week heeft ze verlof en ze gaan 3 weken op vakantie naar India en Bali! Om 15u30 klus geklaard en vervoer maar om 16u langsgekomen. Thuisgekomen direct eten opgezet en naar de garage gelopen om de verkoop van de Corsa definitief te regelen. We doen verder met 1 auto:pluim voor ons en een gratis abonnement van de Lijn!
Vorige week nog goed kunnen genieten van het goede weer. Een leuke dag gehad met Roel in Doornik en met Annemie in Zomergem. Mooi gewandeld langs de Leie . Dinsdagavond een stuk van de wandeling opnieuw gedaan met mijn wandelvriendinnen Is wat langer uitgevallen dan voorzien; we waren pas om 21u45 binnen! Ze dachten dat we waren verloren gelopen!!! Doet wel deugd dat ik nog wat fysieke inspanningen aankan, want een mens zou rap stijf worden. Ik kan niet meer met mijn handen aan de grond; die souplesse ben ik al kwijt. Ik hoop dat ik snel terug de draad van mijn gewone leven kan opnemen en dat ik na nieuuwjaar het werk eventueel halftijds kan hervatten, want de collegaatjes hebben het echt niet makkelijk momenteel en eind oktober gaat onze favoriete collega Daniëlleke op brugpensioen en ze hebben nog geen vervanging. Je moet minstens 3 maand tellen eer er iemand opgeleid is, dus we zitten een beetje in de penarie. Ik begin op het werk te denken, dus ik ben op goeie weg. Hoewel dit leventje mij momenteel uitstekend bevalt, zonder die therapieën zou het natuurlijuk nog beter zijn , maar dat nemen we erbij hé
Kracht
Het blijft bij loze woorden, gewauwel, getrompetter, maar woorden helen wonden niet, er zit nog zoveel etter.
Ik heb de preek gehoord en dacht wie ons gezond wil maken, moet met een woordenloze kracht ons diep van binnen raken.
Toontje ( wie anders)
Nootje voor Melissa: wat moet ik met jouw gedichtje? Hoe kan ik dat ontcijferen?
Kuur 1 zit erop. Ik had de blues vandaag, het ging echt niet. Van het zalige zuiden terug naar die ellendige kliniek. Het begin van nog een lange weg. ER zaten 2 sympathieke dames bij mij en zij hadden respectievelijk reeds 9 en 11 lichte kuren achter de rug. Ze zagen mijn ellende en konden mij wat troostende woorden toefluisteren. Zij hadden hetzelfde meegemaakt en kijk , ze zijn al zover en het is ook heel snel gegaan. De ene is even ziek van de lichte kuur als van de zware en de andere dame is zo verbrand geweest door de stralen. Die ellende moet ik niet verduren. Zien wat hiervan de bijwerking zal zijn. Ik hoop op nihil, zoals bij de vorige.Dan is Regina mij komen opzoeken. Ze ontdekt bij mij een rare vlek en vindt dat ik best bij haar langs kan komen voor een klein onderzoekje. Zo gezegd zo gedaan. Volgens de dermatologe is het niets enstigs en lijkt het op een ouderdomsvlek. Ze heeft hem eruit gebrand( dat was op 2 minuutjes gepiept) en ze zal het weefsel laten onderzoeken door het lab, kwestie van zekerheid. Geen 2 K's met een keer hé, dat kan ik niet aan. Ik ben er tamelijk gerust in hoor. Vanavond ga ik mij wagen aan de film Novecento welke ik opgenomen heb. EEn kanjer, zo blijkt uit een artikel van Humo. Hij werd aangevraagd door Verhofstadt die 3 uur op de rooster werd gelegd en daarna nog 5 u film te gaan had!!!! . Morgen doen we misschien nog een leuk tripje ( voor Roel zijn vakantie in schoonheid af te sluiten ) en woensdag ga ik met een vriendin naar Zomergem( om de zomer te gaan zoeken) bij haar moeder op bezoek . Een lief mens die mij vroeger nog gekend heeft omdat ik verkering had met 1 van haar zonen, en ze moet mij niet vergeten zijn want ze stuurde me een kaartje. Super vind ik dat voor een dame op de gezegende leeftijd van in de tachtig ( ik weet niet juist hoeveel in de tachtig ) En met de zus van die verkering ga ik dus bij haar op bezoek.
Tijd
Alles is heimwwe wolken en water alles is heimwee naar vroeger- naar later vroeger is over later - een ster gisteren is oud en morgen nog ver
Mooi hé van Toon Hermans
( Nootje: mijn boekje valt precias altijd open op een bladzij waar ik een versje vind die perfect aansluit op wat ik op dat moment voel en ervaar )
Van 17/ 8 tot 24/8 hebben wij een weekje genoten van de rust en de warmte in het zonnige zuiden. Jawel , alle dagen 35° en 's avonds konden we nog gerust buiten zitten tot middernacht zonder een wolletje.Het was er zalig toeven in een onooglijk gehucht tegen Anduze, in een "Mas" die verbouwd werd door Hollanders, met smaak en stijl . Het was niet groot en van buiten zag het er niet uit, maar alles was voorhanden en buiten stond er een tuintafel onder een vijgenboom. Elke morgen kon ik mijn ontbijt afronden met verse vijgen. Zalig. De eerste dag hebben we natuurlijk de markt in Anduze meegepikt en in de namiddag hebben we het bamboebos bezocht. Daarna nog naar St.Jean Du Gard gereden , maar dat stelde niet veel voor. ' s Avonds stond Roel aan het fornuis tewijl ik aperitiefde met mijn supergoed boek onder, jawel de vijgenboom.Wat kan een mens nog meer wensen? In Uzés bezochten we het Middeleeuwse stadje met haar kasteel. Deze stadjes hebben zo goed hun middeleeuws karakter bewaard, wat het zo pittoresk maakt.De protestanten hebben hier erg hun stempel gedrukt. Overal vind je RK kerken en protestantse kerken. We hebben daar een fikse wandeling gemaakt langs het water. Later op de dag lazen we in de krant dat het bij ons zo geonweerd had en dat er doden op Pukkelpop gevallen zijn. Mijn God, wat een onheilspellende berichten. Iedereen kent wel iemand die op deze weide was. Bij ons is er gelukkig geen schade geweest . Ons gasten zijn dagelijks langs geweest om de boel in het oog te houden, en de tomaten water te geven en te plukken. Er wacht ons werk als we thuis komen.Dit is ook de reden dat ik niet vroeger aan de computer geraakt ben!
Overdag zorgde ik dat mijn arm beschermd werd door een sjaaltje dat ik erover drappeerde. Die nacht heb ik met mijn steunkous geslapen met het handje eraan, maar dat heb ik moeten uitspelen, want mijn duim was volledig afgespannen en ik kon het niet houden van de pijn. De volgende morgen stond ik op met een gezwollen hand Paniek Ik dacht dat ik misdaan had door de handschoen uit te spelen . De kous doet dus inderdaad zijn werk want alle vocht was naar mijn hand gedraineerd!! De volgende dag heb ik mijn handschoen dan aangehouden en mijn hand was gelukkig weer ok . We bezochten de Corniche des Cévennes met Florac en de Gorges du Tarn met St.Ennimie enz. Zondag zijn we teruggekeerd naar Saint Martial waar we dertig jaar geleden op huwelijksreis geweest zijn met Dan en Katrien ( die een week na ons getrouwd waren ) We hadden daar ook een Mas zonder electriciteit en zonder stromend water. Dat waren nog eens tijden! We haden een voorraad kaarsen mee, en een bronnetje zorgde ervoor dat we ons konden wassen .Het is gelegen in een dal, waar je met de auto 7 lussen naar beneden moest. Wij lieten de auto boven staan en gingen te voet naar beneden.De Mas ligt er nog steeds vredig bij, wel wat gemoderniseerd en gerestaureerd. Het dorpje is nog net als toen, met een restaurantje onder de grote plataan. Jammer genoeg waren we net te laat om te eten. De keuken was gesloten. Wat was ik ontgoocheld; het was er zo gezellig en het riep zoveel herinneringen op. Dan maar in een ander dorp geprobeerd, maar we zijn die dag niet meer aan eten geraakt want het was zondag en je kon er ook niets kopen. We hebben dan maar uit puur miserie een ijsje gelikt, om toch de grootste honger te stillen.:-8
We hebben tot maandag gewacht om de gorges de l' Ardéche te doen, omdat het misschien minder druk zou zijn.Het was er nog steeds heel druk vooral aan de Pont d' Arc waar het net Blankenberge plage was Wij hebben echter genoten van de talloze uitzichten op de rivier en ons dorpje waar we zouden verbleven hebbben was wel supergezellig.Volgende keer beter hé, de Ardéche loopt niet weg. We hebben nu toch al een voorproefje gehad
De laatste dag zijn we naar Alés gegaan, maar daar is echt niets te beleven.We besloten in de namiddg nog een aantal middeleeuwse dorpjes te bezoeken die minder bekend zijn , maar daarom niet minder mooi. In Sommiére heb ik mijn inkopen kunnen doen , want ons gasten verwachtten dat ik een aantal streekgebonden producten zou meebrengen ( etherische olieën en olijfolie en zeepjes enzo ) Op de laatste nip toch nog gevonden wat ik zocht. Onze laatste avond hebben we goed getafeld in een onooglijk nabijgelegen dorpje waar een klein restaurantje ons verblijd heeft met een ongelofelijke zevengangenmenu voor maar 61 euro aperitief en wijn inbegrepen. Niets beter dan ver weg van de toeristische plekken te blijven en een ongecompliceerd restaurantje van de plaatselijke bevolking te bezoeken.
De terugreis verliep vlekkeloos, net zoals de heenreis en thuisgekomen hebben we ons gestort op huis- tuin en keukenwerken.
Met mijn gezondheid is alles ok voor het ogenblik. Maandag begint echter mijn lange reeks van 12 lichte kuren. En Roel zijn verlof zit er bijna op. De korte donkere dagen komen eraan, en het gewone leven gaat zijn gewone gangetje! Ik kijk er niet naar uit, maar ik blijf ervoor gaan, tot het bittere einde.
Nooit de moed opgeven
kun je niet vliegen, loop kun je niet lopen, ga kun je niet gaan , kruip, maar blijf nimmer stilstaan, nooit dalen immer opgaan kun je niet lachen,glimlach kun je niet glimlachen, wees toch blij kun je niet blij zijn, wees tevreden maar nooit de moed opgeven en immer voorwaarts streven
Gisteren een toffe dag gehad bij Anne-Marie en Luc in Sint-Amandsberg. We hebben een fietstochtje gedaan tot Oostakker ( het was er superdruk ,maar het was dan ook hoogdag ) en daarna het begijhof van Sint-Amandsberg ontdekt . Daarna verder gefietst tot Gent en daar nog pittoreske plaatsjes ontwaard ( Prinsenhof, begijnhof ) . A-M had heerlijk gekookt voor ons! Bedankt, het was tof.Vandaag nog tomaten inleggen ( we halen ze er met karrenvrachten af ) en inpakken, en dan een weekje blogloos!
Tot binnenkort ZON
Nu niet langer saggerijnen, kijk, een eerste vlinder vliegt, laat de zon maar lekker schijnen, 't is een schijn , die niet bedriegt.
Vandaag een hele leuke dag gehad: na bakken water gegoten te hebben is de lucht uiteindelijk opgeklaard en hebben we kunnen genieten van een fijne familiebbq. De sfeer was opperbest en ik heb er echt plezier aan beleefd. Ik voel mij dan ook niet moe , terwijl dit toch allemaal inspanning vraagt. Gelukkig heeft Annelies mij daags tevoren goed geholpen bij de voorbereiding. Ons weekje Frankrijk is gepland; we vertrekken richting Anduze waar we een Gite hebben gehuurd van Woensdag tot woensdag. Tot mijn verbazing was er nog veel volzet in de regio van de Ardéche! Iedereen zal nog een streepje zon willen meepikken zeker? Ondertussen is het reeds hoogdag en zou ik moeten gaan slapen. Ik heb precies energie op overschot Ik ga mij nu beddewaarts begeven om tot rust te komen en mij over te geven aan de donkere nacht die mijn bewustzijn doet dalen en mijn cellen laat herstellen
Kracht
dat ik hier ben heb ik niet zelf bedacht er was een kracht die mij ter wereld bracht diezelfde lieve kracht van twee die minden probeer ik nu diep in mezelf te vinden
Woensdagavond kreeg ik pijn in de nekstreek, maar ik had dan ook heel de namiddag gekokkereld en bezig geweest; ik zal mij wat geforceerd hebben zeker. 's nachts werd ik ineens wakker met een heftige hoofdpijn, wat mij onmiddellijk in een paniektoestand bracht. Ik heb toch geen hersenvliesontsteking? Of een hersenbloeding? Ik was er helemaal niet gerust in, omdat ik nog nooit zo'n heftige koppijn had gehad. Ik ben beneden een perdolan gaan halen en de volgende dag naar de borstkliniek gebeld. De verpleegster zei dat ik mij niet danig ongerust hoefde te maken, dat het geen van beide doemscenario's was. Natuurlijk kan zij ook vanop afstand geen diagnose stellen, zij is tenslotte ook geen arts. Het zou kunnen een bijwerking zijn van de chemo. Ik kon gerust nog een perdolan innnemen en als het dan niet over is, moet ik mijn huisarts consulteren. Het ging meteen beter na de 2 de perdolan ,maar ik was heel de dag slap en suf. Ik ben dan toch zoals beloofd naar het team in Ternat getrokken. Ik had lekkere taart mee, maar ik had tiramisu beloofd Was ik toch wel glad vergeten zeker? Mijn geheugen laat mij echt in de steek. Ik had wel een grote tiramisu( vertaling: trek er mij bovenop ) gemaakt voor de bende van Laken die na 5 dagen fietsen hun " vermoeide" beentjes onder tafel kwamen steken voor een overheerlijke spaghetti. Al zeg ik het zelf! En of ze genoten hebben; we hadden een leuke avond samen( soms wat overbezorgd voor mij wat echt niet moet.) Ik zal het zelf wel aangeven als het niet gaat. Ik doe mijn ding zoals altijd , op mijn tempo !Anders voel ik mij "ziek"!!!! En ik ben op weg naar genezing!
Daarnet naar de kiné geweest: de zware pathologie is toegekend wat voor mij een voordeel is, omdat ik onbeperkt kiné kan krijgen en een betere tussenkomst geniet. Ik ben ook een steunkous gaan halen , omdat we volgende week een weekje naar het zuiden trekken. Bij een lange wandeling, of bij heet weer en bij de lange autrit, is het goed deze te dragen, zodat de zwelling geen kans krijgt. Het wordt Ardéche of Provence. We zien wel. We logeren bij Belgen in Frankrijk( met dank aan Christel die mij dit boekje voor de derde keer uitleent ) en hopen een week te hebben zoals God in Frankrijk. Eerst nog een BBQ voor de familie geven op zondag ( iedereen duimen voor wat beter weer ) en maandag op bezoek bij Anne-Marie en Luc. Dindag valiezen pakken en woensdag wijle weg!
Vandaag
Ik wil vandaag eens lekker denken lekker denken positief niks te morren niks te knorren alle mensen heb ik lief
geen seconde wil ik balen 't wordt een vlekkeloze dag duizendmaal wil ik herhalen: heerlijk dat ik leven mag
Toon Hermans ( met dank aan mijn ventje die mij twee pareltjes van Toon cadeau deed )
Vierde kuur is zeer goed verlopen. Een klein , vaag gevoel aan de maag, maar niet om over in de Blog te schrijven. Daarom een korte blog, want moet mij klaarmaken voor mijn , jawel, laatste radiotherapie. Joepie! Schrijf mij nog eens, reageer. Met nieuws van jullie, hoe het met de vakantie is geweest ed. Vermits er minder telefoonverkeer is , is dit ook meer een eenrichtingsverkeer.Ik kijk elke dag op mijn blog om nieuws van jullie te vernemen. Doen maar!
Joepie, zware kuur 4 is achter de rug. Ben wel wat slapjes na zo'n kuur, maar heb wat kunnen rusten op het ziekenhuisbed. Je wordt wel af en toe wakkergebiept, maar de verpleegsters doen naar best vermogen hun werk en zijn zeer lief en bekwaam. Joepie, woensdag radiotherapie gedaan. Sluss damit. IK moet mijn duits oefenen want we kregen een brief van de Duitse verzekering om wat meer administratieve inlichtingen te bekomen aangaande de annullatie van ons huisje in de Ardéche. Ik geloof dat ook dat nog in orde zal komen!
Héééél leuk week-end achter de rug die we donderdag hebben ingezet. Sinds Roel in verlof is , is het elke dag van de week W-E! Zijn bruggepensioneerde collega Lieve de Meester en idem dito echtgenoot Guy De Groot zijn op bezoek gekomen. Roel had lekkere tomatensoep gemaakt en daarna tuinverse groentjes met een lamskroontje geserveerd nadat we eerst een wandeling zijn gaan maken. De Oh's en de A's waren niet uit de lucht. Wij vinden dat gewoon, maar mensen die het hier niet goed kennen vinden het hier een magnifieke streek. Leuke babbel en het onderwerp was natuurlijk niet ver te zoeken; de zus van Lieve die vrijwilligerswerk doet bij Roel is ook geteisterd door de fameuze K aan de borst. De zoveelste in korte tijd die we van nabij kennen. Het cijfer van 1 op 8 begint zelfs al te wankelen volgens de borstkliniek. Vrijdagavond waren de turnsters( aerobikkers ) uitgenodigd bij onze turnjuf Katrien die in een prachtig landelijk huis woont in Oetingen. Op het eerste terras hebben we genoten van de ondergaande zon en nog meer van de lekkere hapjes van Erna. Ze wordt experte na al de feestjes die zij al gegeven heeft.Dan zijn we verhuisd naar een tweede terras onder een prieeltje met een geweldige tafelversiering ( Katrien is van veel markten thuis, ze is superlenig, ze kan koken en ze is primus in het bloemschikken) Haar dochter is logopediste in Oetingen waar Joke haar praktijk bij heeft.Jaloers van haar kookkunsten, hebben we ons ook geëngageerd om 5 keer per jaar de kooklessen van de KAV bij te wonen. Als voorgerecht kregen we een klein kommetje mosselen en daarna lekker gestoomde vis overgoten door een saus en puree op een torentje met in het midden een tomatenvulling. Overheerlijk!!!! Bea stond in voor het natte gedeelte, en dat ze heeft ze zelfs heel letterlijk genomen want ze heeft nl het tafelkleed gedoopt met de rode wijn. De wijn was super ( ik heb van elk glaasje eentje gedronken, misschien al teveel? Het heeft mij wel gesmaakt en als kers op de taart heeft ons Daniëlleke ons laten meegenieten van haar bakkunsten; een grote biscuit met vers fruit en omdat ze bang is dat er tekort zal zijn, had ze ook nog een chocoladenperentaart gebakken. Weten jullie wat, dedees zal moeten op haar eten letten , want ipv afvallen kom ik bij, wat nu ook niet de bedoeling is denk ik dan maar! Zaterdag waren we met ons team paraat ( zonder Kelly want zij moest deuren plaatsen in haar nieuwbouw) in Aalst voor een fotozoektocht. De mannen tegen de vrouwen. Het was megakeileuk en de vrouwen zijn gewonnen hé Roel? Als afsluiter hebben we lekker gegeten in 't "Filet Purken " Kekstraat in Aalst. Echt een aanrader. Het zat er bomvol. En dan de lesten in den Babbelaar: een bruine kroeg van weleer waar het gezellig toeven is, maar je moet het weten zijn ( niet ver van de Wibra in Aalst) Zondag zijn we gaan eten bij Miche en Thierry in St.Brixius Rode. Tussen hoofdschotel en dessert een fixe wandeling gedaan en we hebben uiteindelijk nog veel buiten kunnen genieten zonder al te veel regen. Kortom we hebben geluk gehad en genoten met alle fijne mensen rondom ons. Bedankt daarvoor. Vandaag om kwart voor 8 richting UZ en de gebruikelijke stappen doorlopen: bloedprik OK, dokter OK, Radiotherapie OK en dan de vermaledijde 4de chemo. Maar deze is ook rap voorbij gegaan; wat gepraat met een lotgenote en gekeuveld met Regina , wat gelezen en geslapen. Ik was minder een vodje dan vorige keer. Ik ben daarna naar Geraardsbergen gereden om Heidi te ontmoeten met haar 3 kinderen die hadden afgesproken met Joke voor een fotoshoot in G'bergen. Gelukkig was er nu ook weer een straaltje zon en hebben de gasten gesmuld van een lekkere pannekoek die ik heb getracteerd na alle leuke pakjes die Heidi mij per post al had doorgestuurd! Het is dan toch gelukt Heidi, onze ontmoeting en je hebt schattige kinderen. Die foto's zullen keigoed zijn!
Jij
't Kan allemaal verbeelding zijn, de dingen die we doen We kleuren zelf ons leven grauw en dan ineens weer groen
Maar als jij 't vraagt: ' Hoe gaat het nou, heb je wat minder pijn?' Wat ik dan diep vanbinnen voel kan geen verbeelding zijn
Vandaag vroeg de verpleegster van de radiotherapie mij, of ik ook het product op mijn rug spoot? Neen, moet dat dan? Jawel , want de stralen gaan door je lichaam door en je rug ziet wat "zonnebankrood" Mijn God, daar had ik nog niet bij stilgestaan! De bestraalde plaatsen zijn nochthans niet zo rood, ik behandel ze dan ook 2 à 3 keer daags. De roodheid kan nog tot 1 maand na de laatste bestraling opkomen zetten, omdat de stralen nog zo lang doorwerken. Niet te dicht bij mij komen dus, want ik ben radioactief!!!!! Nog 5 keer te gaan ; ik tel af.
Pas een maand na de laatste straaldag , kan ik om een definitieve prothese gaan. Zolang er nog roodheid kan optreden , moet ik er best afblijven en voorlopig voortdoen met de voorlpige prothese. We zien wel ; alles valt op zijn plaats. DE wespensteek geneest ook goed! We gaan een druk week-end tegemoet. Jaja, ik zal tussendoor ook wat rusten.
Laatst, toen ik even mijn ogen sloot, overviel mij de volgende gedachte. Ook al verlies ik in mijn slaap het bewustzijn, toch weet ik dat het leven in de zwijgzame ruimte van mijn ingeslapen lichaam verder danst in hetzelfde tempo als dat van de sterren boven mij. Mijn hart slaat gewoon verder, zoals ook het bloed mijn aders blijft bevloeien en de miljarden atomen in mijn lichaam oplichten op het ritme van de harpsnaren, beroerd door de vingers van de grote Meester.
Ben zondag gaan stappen met onze wandelvrienden in Everbeek beneden. Het is daar altijd een gezellige startplek met heel veel animatie , maar de pret was snel bedorven door een wespenplaag. En wie werd er geplaagd? Jawel, dedees werd gestoken op haar slechte arm. Gelukkig gebeurde dit vlak tegen de stand van Het Rode Kruis. Zij hebben het euvel snel verholpen door ontsmettingszalf en verlichtende zalf te smeren. Het heeft niettemin heel de namiddag pijn gedaan en bovendien moet ik heel erg opletten voor infecties aan die arm, want de lymfeklieren zorgen voor het wegdraineren van infecties maar bij mij werken die niet meer zo goed. Enfin, niet zo erg.De wandeling(12 km.) was super en daarna nog een leuk terrasje gedaan. s'Avonds zijn onze 2 dochters komen eten, wat ook nog leuk was onder ons viertjes, net als vroeger! Vrijdag heel de dag gaan shoppen met 2 schoonzussen in Aalst. Die vinden Aalst leuker om te winkelen dan Leuven, waar zij vandaan komen. Er viel niet meer zoveel te rapen, maar we hebben toch al de tendens van de nieuwe collecties kunnen ontdekken! Het was supergezellig! Annelies is ons komen vervoegen en we hebben een lekker stuk taart gegeten bij Lowie ( in de Molenstraat een toffe locatie die we nog niet kenden) en daarna is Roel ons komen vervoegen die zij laatste uren had geklopt achter zijn bureau en nu kan genieten van een maand welverdiende vakantie! We hebben samen op het terrasje van den Babbelaar gezeten, ook een ontdekking waard. Ik had 's middags natuurlijk al warm gegeten, maar mijn ventje nog niet. Zullen we effen stoppen in de Buscemi in Ninove? Moest ik geen 2 keer vragen! De vakantie is goed ingezet. Zaterdag zijn onze buren mosseltjes komen eten , nadat we weer meneer en madame proper gespeeld hadden!
Nog 8 keer stralen gaan halen en volgende maandag de laatste zware chemo , en dan kan ik dit al achter mij laten
De geest geneest zichzelf beetje bij beetje in het contact met de natuur, door een sinaasappel aan zijn tak, door grassprieten in het cement, dooe heuvels die zich vaak aftekenen achter de wolken. Krishnamurti
Bedankt Elly voor de mooie tekst van Toon Hermans !
Alles normaal, alles onder controle. Heb maandag 2 auto's gewassen en een babbel gehad met mijn buurvrouw .Ineens stond Ivo daar met zijn fiets helemaal van Grimbergen naar Geraardsbergen gekomen om mij te bezoeken. Gisteren kreeg ik telefoon van mijn voormalige buurvrouw uit Asse. Ze heeft hetzelfde meegemaakt als ik( 11 jaar geleden borstsparend aan de 2 kanten op 1 jaar tijd) Het was ook een hormoongevoelige tumor en ze heeft me op het hart gedrukt dat dit de best genezende tumoren zijn. Zij heeft ondertussen een rugoperatie gehad: ze gaat ook joggen en had wat rugklachten. Een tumor!!!!! Gelukkig was het een goedaardige, en is ze na 1 maand platliggen weer op de been. Zo zie je maar , dat ne mens pech kan hebben in zijn leven , maar zij bewaart ook een zeer positieve ingesteldheid. Ze wordt weldra oma In de namiddag bezoek gehad en 's avonds gaan wandelen. Doet mij altijd deugd wat beweging te hebben.Mocht het zondag goed weer zijn zouden we onze stapactiviteiten kunnen hervatten. Deze namiddag gaan we naar een crematie in Vilvoorde van de moeder van een collega. Geen tijd om mij te vervelen, er gebeurt altijd wel iets.
Te midden van deze chaos heerst harmonie, uit deze kakafonie stijgt een welluidend akkoord op. Wie klaar is om te luisteren zal de toon horen. Swami Vivekananda Wijsheid uit India
Wintersloefjes aan, een fleece..... vanavond de stoof misschien doen branden? Mijn dipje is over, nu nog het weer!!!! Vrijdagavond met Joke een film gaan zien:De KSA van G'Bergen organisseerde en zette The King's speech op hun programma. Alleen hadden ze er niet bij gezegd dat het openluchtcinema zou zijn. Gelukkig woont Annelies daar om de hoek en hebben we ons kunnen warm houden onder een plaid.Zeer goeie film BTW! Met hernieuwde energie hebben we zaterdag ons huis onder handen genomen en de kuis gedaan. Met" Mister Proper " is het in een handfomdraai gefixt. Het ging vooruit ! In de namiddag zijn mijn schoonouders op bezoek gekomen en hebben we van de eerste mosselen genoten die Roel zeer liefdevol heeft klaargemaakt. Hij heeft dus meerdere kwaliteiten: van onderhoudsman tot chef kok! Vandaag wat rommelen en rustig aan doen. Deze namiddag komt Joke en gaan we gezellig worteltjes schrapen om in te vriezen. Zo zie je maar, we vervelen ons niet! Deze week moet ik maar 4 dagen naar Jette en vrijdag staat er een schoonzussendagje gepland in Aalst. Ik ga eerst naar de kapster in het OLV ziekenhuis voor een onderhoudsbeurt van mijn haarstukje en daarna schuimen we de laatste solden af!
Bij leven en welzijn.... tot de volgende keer
Het leven lijkt op een tuin. Bladeren worden bruin, bloemen verwelken. We moeten eerst de afval uit het verleden ruimen om ten volle te kunnen genieten van de nieuwe bladeren en bloemen. Zo ook dienen we onze geest eerst te zuiveren van de droesem der voorbije slechte ervaringen. Goed leven doe je dankzij de herinnering aan het vergeten. Je vergeeft dan wat hoort te worden vergeven; je vergeet wat verdient te worden vergeten. Vervolgens omarm je het leven met ververste energie. Verwelkom vol verwachting ieder moment van je leven als ging het om een pas ontloken bloem.
Het weer is er niet naar en mijn gemoedsgesteldheid ook niet. Spijts alle moed die ik tot hiertoe heb gehad, heb ik nu wel even de blues.Ik zit niet goed in mijn vel, de cortisonen blazen mij op. Dat pakje onder mijn arm verdwijnt niet, mijn linker arm is effectief dikker dan de rechter. De kiné heeft gisteren de metingen gedaan , zodat hij de aanvraag kan indienen in de ziekenkas. Waarschijnlijk zal hij zware pathologie aanvragen , zodat de zittingen onbeperkt zijn en de tussenkomst hoger. Ik zit in de helft van de radiotherapie, maar heb nog een lange weg te gaan voor de chemo. Ik zie er het einde niet van! Ik begin de vermoeidheid te voelen. Kortom, ik ben wat somber voor het moment en de tranen komen te pas en te onpas. Het moest er toch eens van komen, prinsesje weltevree valt even van haar sokkel De dagen alleen thuis zijn soms lang, hoewel ik af en toe een verzetje heb. Ik ben dinsdagavond met An gaan wandelen en daarna hebben we de verjaardag van Koen gevierd. Ik heb bezoek gehad van kennissen uit ons dorp en vandaag ga ik met mijn 2 dochters naar Gent. Een neef zijn dochter is een muzikaal talent( Le vélo vert ) en doet mee aan een musical die deze namiddag wordt opgevoerd in het Capitool . Maar toch heb ik het moeilijk. Is niet zo abnormaal hoor ik jullie allemaal in koor zeggen! Natuurlijk niet; ik heb al heel wat doorstaan en nu is het even moeilijker. Het zal wel weer overgaan. Roel werkt nog 1 week en dan heeft hij een maand verlof. Hopelijk slaat het weer dan ook om zodat we nog wat van de zomer kunnen genieten.
Nog een goeie nationale feestdag gewenst aan allen en tot volgende keer
Gisteren zware kuur 3 gehad en alles goed verlopen. Mijn bloedwaarden waren goed en mijn hart verdraagt het ook om al die smeerlapperij door mijn aderen te pompen en ik kan dit goedje blijkbaar alsmaar beter verdragen!Tussendoor rap om stralen en hups vandaar recht naar mijn relaxzetel met een cocktailbar naast mij en een ober die die komt vervangen van zodra er weer eentje leeg is Het roed goedje was er ook weer bij , maar ik blijf mijn stoppeltjes houden en ben nog niet overal mijn beharing kwijt. Ik heb nog wenkbrouwen en wimpers en al de rest!Ik was wel even slap gisteren: reed in de haag met de fiets toen ik naar de kiné reed ; ik zag wat bleek en had geen eetlust. Enkel zin in zoet ( dan maar halve mattentaart naar binnen gewerkt ) Blijkbaar helpen de cortisonen die ze mij toedienen zodat ik nog meer trek heb in zoet dan ik voorheen al had. Ik ben inderdaad wel een zoetekauw! Maar vandaag na een afdoende nachtrust om 7u met ventje uit springbox opgeveerd , en wonderwel ligt mijn maag niet overhoop Hoera, wat is dedees blij! en velen met mij denk ik. Nog 1 keer te gaan en dan is die beproeving achter de rug. Vanaf 10/8 zal zwaarste gedaan zijn en dan heb ik wel nog 12 lichtere kuren elke week te gaan. Tegen december moet alles hopelijk achter de rug zijn zodat ik met een blij gemoed een nieuw jaar tegemoet kan zien!
Het prinsesje hierboven is tevreden dat haar soldaten de sterke burcht zo goed in stand houden
Ik bekijk de dingen met intense vreugde. Dat soort kijken stelt het zonder kijker,het is louter schoonheid en liefde. Eén ogenblik lang ben ik er niet, zijn mijn problemen , angsten, zorgen afwezig. Enkel het wonder.
Mijn bezoek was heel leuk en deugddoend vrijdag, maar ik moet toegeven dat het toch wel wat vermoeiend was.Ik begin te voelen dat de vermoeidheid binnensluipt en ik minder energie heb.Maar dit neemt niet weg dat ik er enorm van genoten heb en dank zij de hulp van ons Daniëlleke en de afwassers achteraf , was ik de volgende dag weer in orde. Ik heb lang geslapen!!!! en dat heeft deugd gedaan. Ik heb de plantencentrale bezocht en kapotte planten vooraan ( de semper vivums die toch niet meer zo levndig zijn ) vervangen en een varen voor in mijn stolp enz ... Ik moet mij omringen door leuke planten om mij te wapenen tegen de lange winterperiode , die nu al lijkt ingezet . Ook sempervivum gekocht voor Joke, want dat kind heeft ons al uitgenodigd om te komen eten samen met Annelies en Filip. Daarna bij Daniëlleke rode besjes gaan halen om gelei te draaien ( collegaatjes; de potjes komen eraan hé en, de vrienden van Laken, ik neem er zeker mee op WE in de Ardennen , want daar wordt die ook altijd gemaakt ) Als het weer wat meezit , zullen we vandaag misschien een wandeling maken met onze wandelvrienden; morgen is weer een andere dag. Eentje waar ik niet echt naar uitkijk: kuur n° 3! Dinsdag zal weer mijn of- day zijn en hopelijk blijft het ook weer beperkt tot die ene dag. Ik mag echt niet klagen, dus we doen rustig verder, op de ingeslagen weg naar de genezing toe.
Beter geslapen met slaappil welliswaar. Maar ik blijf het goed doen. Ik vind het zeer leuk dat ik nog steeds reacties krijg op mijn blog. Fijn te weten dat ze gelezen wordt en dat er op wordt gereageerd. Dit doet mij enorm veel plezier.Blijven reageren mensen, zo is het geen eenrichtingsverkeer! Ik voel nog steeds de positieve energie mijn richting uitkomen. Na het bezoekje van Sonja ( jij ook bedankt Sonja voor de leuke babbel!) heb ik mijn voetjes laten verzorgen bij An- Karine. Zij kent een meisje van 25 die net hetzelfde moet doorstaan dan ik. Dit is nog een heel ander verhaal hé als je dit bekijkt in leeftijdsperspectief. Zij staat in het begin van haar mooie jaren, die zo grondig worden verstoord door deze vreselijke ziekte.
Morgen krijgen we bezoek, en ja hoor : het zal lukken. De afwas zal voor het bezoek zijn, voilà. Zo lossen we dat op tegenwoordig Dit is voor mij een welkome afwisseling en het doorbreekt het slameur van alle dagen UZ en alleen zitten, want Joke woont hier niet meer. Ze is gisteravond bij mij komen Weedsen ( de reeks die we samen volgen ) en het deed zeer vreemd dat ze zei dat ze nadien naar huis ging! Maar dit is haar thuis, hier Ik moet er nog aan wennen, maar dit zal ook wel overgaan.
Laat mij je houden ,kind dicht aan mijn hart- vlij je aan mijn schouder , kind vergeet je smart; niets is vertrouwder, kind dan zwijgen, hart aan hart
Slechte nacht gehad: van 3u30 tot 05u30 op geweest en gelezen. IK begin op mijn pa zaliger te trekken; die mens zat ook halve nachten op en zette zich rechtstaand met zijn ellebogen aan de keukentafel om te lezen , te roken en koffie te drinken. Slappe welliswaar, maar gezond was anders. Ik zet mij neer aan de keukentafel, drink chocomelk en lees. Om 07u uit de boxspring gesprongen en om 08u de ambulance in richting UZ. We rijden vlot, geen verkeer op de baan en om 08u35 was ik reeds ter plekke. Leen rijdt door want daarna moet ik nog mijn 7de stralenbundel halen.Zo goed het gaat op de baan, zo stroef verloopt het nu op de dienst MR. Ik stond opgeschreven om 09u voor een MR van het hart ( zien of de rikkentik nog de chemo verdraagt) en ben pas om 10u binnengeroepen Ik krijg een ziekenhuisschortje aan en kom met mijn armen gekruist binnen. Wel , zegt de verpleger , heb je het koud? Welneen, maar ik lijk wel een bultenaar met 1 bult vooraan , en ik verzeker jullie: dit is echt geen zicht Zo loop ik echt niet graag rond ! De verpleger slaat er voorts geen acht op en kleeft electroden op mijn ontblote torso ( deze heb ik reeds ontelbare keren moeten ontbloten in het UZ. Volgende keer doe ik mee aan de naaktsessie van Spencer Tunic De schaamte voorbij )dan zet hij nog een spul erbovenop en wordt ik met een belletje in mijn hand in dat onmogelijke machien geschoven. Ik moet 12 keer diep inademen, adem inhouden en als het hels kabaal stopt, mag ik weer uitademen. Ik krijg het weer, dat gevoel van opgesloten te zitten. Ik doe mijn ogen dicht en probeer mij op iets anders te focussen, want anders vrees ik dat hij er mij moet uithalen als ik een claustrofobie aanval krijg Na een goeie 10 minuten is de klus geklaard en haalt hij mij er weer uit. Niets te vroeg en blij dat ik dat als een braaf meisje weer doorstaan heb. Dan de weg vinden in de catacomben van het UZ richting radiotherapie. Gang links lift naar de -1 en dan richting radiologie en dan rode lift naar de -2 en wonderwel vind ik dat onmiddellijk. Daar zit een bomvolle wachtzaal en ik meld aan de balie dat ze er mij zouden tussennemen. Hier vlot het en is het vrijwel direct aan mij. Nog even nummer van vervoer aan de balie doorgegeven zodat zij kunnen verwittigen. "Amai, zoveel volk in de wachtzaal?". Blijkt dat de tafel deze morgen defect was en vandaar de vertraging. Gelukkig hebben ze de techniekers in huis die het euvel hebben kunnen verhelpen. Na nog een uur wachten op mijn vervoer neem ik om 12u terug plaats in de ambulance en ben ik rond de klok van enen terug thuis. Zo zie je maar dat het veel tijd vergt om al deze behandelingen te doorstaan. Ik begrijp niet dat er vrouwen zijn die tussendoor nog kunnen gaan werken. Ik vind dat het eigenlijk wel afmattend is, zeker als je nachtrust niet goed is. Na de lunch is het richting Kiné , en nu is het tijd voor een vieruurtje. Een koffietje moet mij op de been houden. Ik zal nog de strijkrol in gang steken en eten maken en nog wat lezen. Mijn afspraak op het gemeentehuis heb ik gemist, want ze zijn maar tot 12u open. Ik moet een nieuwe Pincode voor Roel zijn pas aanvragen,om de belastingen electronisch in te dienen. Hopelijk lukt het morgen, want het is de voorlaatste dag. Zo zie je maar, de tijd gaat snel, gebruik hem wel!
Gisteren is Joke verhuisd. Het was me wat. Ondertussen werd ook onze boxspring geleverd en moesten we hiervoor 2 bedden demonteren en verplaatsen; we kunnen een B&Bbeginnen ( 1 dubbel bed en 2 enkele bedden op overschot ) Heel den boven stond overhoop. Gelukkig was Annelies er om de koe bij de horens te vatten. Ze heeft al mijn ruiten gekuist, helpen opruimen en alles netjes gepoetst . Beneden ook nog wat stof gezogen en het zag er al heel wat klaarder uit. Heb heel de dag goed geholpen, ik was ook in form. Dan n og een kom stoofvlees gemaakt en ermee naar de Edingsesteenweg getrokken om in haar nieuwe stekje samen te eten. Het komt er goed, het is er fijn en gezellig. Nog wat dozen uitladen en orde scheppen, wasmachien plaatsen en ze zijn vertrokken de meisjes. Het zijn 2 druk bezette dames , die allebei avondwerk doen ( de ene logopedie en de andere kiné ) Ze gaan zich moeten organiseren om alles rond te krijgen. 'S avonds moe maar voldaan met een boek en een slaappil in bed gekropen. We hebben onze nieuwe boxspring ingeslapen en het zal wennen worden. Elke keer dat Roel zich omdraat, spring ik mee in de lucht! Deze morgen Joke opgebeld om te chequen dat ze al wakker was, want ze moest om 08u beginnen in Oetingen. Ze was al wakker, en door opgebeld te worden door mij , heeft ze aan haar antibiotica gedacht.
Ik zal toch moeten loslaten want kan haar toch niet elke morgen bellen ( ze geraakt nl moeilijk uit bed ) 11 juli vandaag; dag 5 van de therapie . Zij werken gewoon door. Nog 25 te gaan. We hebben ons huisje in de Ardéche opgezegd want het reisbureau in Duitsland deed te moeilijk.We pinnen ons niet meer vast en gaan wanneer het ons past . Eind augustus zullen er veel mogelijkheden zijn en er zijn veel Chambres d'Hötes in die regio. Dus we zien wel. Zoals jullie merken, heb ik nog veel energie, wat het prinsesje hierboven in haar gehavende burcht veel plezier doet.
Dag 4 van de stralen voorbij. Het wordt stilaan routine; vrijdag is het bijtekendag ( dan kleren ze de lijntjes weer wat bij voor het WE) Ben blij dat ik toch wel kan douchen. En maandag 18/7 ga ik voor de 2: en chemo (3 ) en tussendoor stralen na de bloedprik. Ik heb nog steeds energie, en ga dat direct in de praktijk brengen want mijn stofzuiger staat al 4 dagen naar mij te lonken Morgen bezoek , dan moet het toch wat netjes zijn. En zondag verhuist Joke definitief naar haar nieuwe stekje Het lege nestsyndroom er ook nog eens bovenop. Een groot huis voor ons twee! Ik hoop dat dit snel went !
dat is mijn reservoir van lymfevocht: beter dat het zich daar opstapelt dan dat ik een dikke arm zou hebben.Zo , dat weten we ook weer
De kiné kan dat verder proberen weg te draineren. Verder niets bijzonders te melden want alles verloopt opperbest, dus zie ik hem pas terug na afloop van mijn chemo, begin december.
)
En ja hoor Regina : ik zal er staan in volle glorie. Net als jij, want je straalt van geluk! Dan zal ik haar 4 weken niet zien want volgende week heeft ze verlof en ze gaan 3 weken op vakantie naar India en Bali!
Is wat langer uitgevallen dan voorzien; we waren pas om 21u45 binnen! Ze dachten dat we waren verloren gelopen!!!
Hoe kan ik dat ontcijferen?
bij haar moeder op bezoek . Een lief mens die mij vroeger nog gekend heeft omdat ik verkering had met 1 van haar zonen, en ze moet mij niet vergeten zijn want ze stuurde me een kaartje. Super vind ik dat voor een dame op de gezegende leeftijd van in de tachtig ( ik weet niet juist hoeveel in de tachtig ) En met de zus van die verkering ga ik dus bij haar op bezoek.
Paniek
Ik dacht dat ik misdaan had door de handschoen uit te spelen . De kous doet dus inderdaad zijn werk want alle vocht was naar mijn hand gedraineerd!!
Mijn God, daar had ik nog niet bij stilgestaan!
Het lege nestsyndroom er ook nog eens bovenop.
