Vandaag op consult geweest bij Prof. Lamote die mij geopereerd heeft. Hij heeft de wonde bekeken en dat zit goed. Nu weet ik eindelijk wat dit pakje onder de arm is dat is mijn reservoir van lymfevocht: beter dat het zich daar opstapelt dan dat ik een dikke arm zou hebben.Zo , dat weten we ook weer De kiné kan dat verder proberen weg te draineren. Verder niets bijzonders te melden want alles verloopt opperbest, dus zie ik hem pas terug na afloop van mijn chemo, begin december. Hetgeen mij nu wordt toegediend tijdens de chemo is Taxol: op basis van taxus wordt er een middel gebrouwen om de kankercellen te lijf te gaan. Dus, mensen, je taxusafval kan worden opgehaald zodat de firma kan blijven Taxol produceren. Ik hoop deze week ook mijn voorlopige eerste gelprothese te krijgen , zodat ik deftig in mijn kleed steek voor de trouw van onze vrienden Guido en Regina.( en ze geven goe weer zulle;joepie ) Voilà, ik heb weer alles gezegd; eens zien of Toontje nog iets te zeggen heeft, en bedankt Melissa voor de leesbare versie van het gedichtje! Doet mij altijd plezier als ik reactie krijg. Anne Deboë: blij dat je hebt kunnen reageren ( en ik heb het maar 1 keer ontvangen, dus je hebt het goed gedaan!!!!)Ik wens je een zalige vakantie en we zien mekaar zeker tijdens ons WEndje naar de Champagnestreek. Bonjour à tous
MOED
Moed kan niemand je aanpraten. Dat moet je zelf doen. ' Spreek jezelf moed in'. Het lukt als je het goed doet, en zodra je merkt dat moedig zijn loont,doe je het hoe langer hoe meer. Probeer het eens. Het is een van de mooiste ontdekkingen die je kunt doen. T.Hermans
Kuur 2 achter de rug; nu kan ik beginnen aftellen op mijn 2 handen!!! Het was mij wel de dag van wachten , wachten, wachten..... Om 11u bloedprik, vlotte babbel met verpleegsterke en dat is natuurlijk de truc om de prik te vergeten. Mijn reukzin is echter gevoeliger zodat ik alle geuren van de kliniek sterker gewaarword, wat min of meer misselijkmakend is.Daarna plaats nemen in de wachtzaal tot de dokter je komt halen. 12u! 13u! Ik zat er nog , gelukkig verdiept in een goed boek.( De Labyrinth van Kate Moss; eindelijk in begonnen Hilde!!!) Verschillende mensen van het personeel waren reeds poolshoogte komen nemen, en die zeiden dat er vertraging was. Nog erger dan de Belgische spoorwegen. 2u vertraging is wel veel hé. DE dokter verontschuldigt zich met de woorden dat zij altijd voortdoen, waar ik niet aan twijfel , maar er loopt blijkbaar iets mank met het maken van de afspraken denk ik dan. Enfin, ik hoef de dokter maar om de 14 dagen te zien, dus volgende week zal het vlotter moeten lopen.Ondertussen was ik reeds verschillende keren verhuisd in de wachtzaal omdat het er te fris werd omwille van de airco. Ik nam plaats tegenover een stijlvolle dame die reeds 2 keer was geopereerd van borstkanker op 11 jaar tijd en nu uitzaaiïngen heeft. De kliniek is echt wel niet de vrolijkste plek bij uitstek. Die verhalen hoor je natuurlijk liever niet want dan krijg je de daver op je lijf. Je moet een grote portie geluk hebben in je leven. Deze Delvauxsacoche dame had minder geluk. Rijk of arm, mooi of lelijk: geluk op gebied van gezondheid laat zich niet commanderen. Uiteindelijk in de zetel beland waar ze mij onmiddellijk aangsloten hebben aan de baxter. Er zat nog een andere chemodame die omringd was door 4 mensen die heel de tijd getaterd hebben over dieu en le seigneur Gelukkig komt Regina mij ook efkes verblijden met een bezoekje. En ze trouwt vrijdag..... met Guido En ja hoor Regina : ik zal er staan in volle glorie. Net als jij, want je straalt van geluk! Dan zal ik haar 4 weken niet zien want volgende week heeft ze verlof en ze gaan 3 weken op vakantie naar India en Bali! Om 15u30 klus geklaard en vervoer maar om 16u langsgekomen. Thuisgekomen direct eten opgezet en naar de garage gelopen om de verkoop van de Corsa definitief te regelen. We doen verder met 1 auto:pluim voor ons en een gratis abonnement van de Lijn!
Vorige week nog goed kunnen genieten van het goede weer. Een leuke dag gehad met Roel in Doornik en met Annemie in Zomergem. Mooi gewandeld langs de Leie . Dinsdagavond een stuk van de wandeling opnieuw gedaan met mijn wandelvriendinnen Is wat langer uitgevallen dan voorzien; we waren pas om 21u45 binnen! Ze dachten dat we waren verloren gelopen!!! Doet wel deugd dat ik nog wat fysieke inspanningen aankan, want een mens zou rap stijf worden. Ik kan niet meer met mijn handen aan de grond; die souplesse ben ik al kwijt. Ik hoop dat ik snel terug de draad van mijn gewone leven kan opnemen en dat ik na nieuuwjaar het werk eventueel halftijds kan hervatten, want de collegaatjes hebben het echt niet makkelijk momenteel en eind oktober gaat onze favoriete collega Daniëlleke op brugpensioen en ze hebben nog geen vervanging. Je moet minstens 3 maand tellen eer er iemand opgeleid is, dus we zitten een beetje in de penarie. Ik begin op het werk te denken, dus ik ben op goeie weg. Hoewel dit leventje mij momenteel uitstekend bevalt, zonder die therapieën zou het natuurlijuk nog beter zijn , maar dat nemen we erbij hé
Kracht
Het blijft bij loze woorden, gewauwel, getrompetter, maar woorden helen wonden niet, er zit nog zoveel etter.
Ik heb de preek gehoord en dacht wie ons gezond wil maken, moet met een woordenloze kracht ons diep van binnen raken.
Toontje ( wie anders)
Nootje voor Melissa: wat moet ik met jouw gedichtje? Hoe kan ik dat ontcijferen?