Heb net een heel blogbericht geschreven en op een verkeerde knop gedrukt en ben alles kwijt. Dus begin ik opnieuw , maar zal het wat korter houden , want het is sneu alles kwijt te zijn Dat komt ervan als je uit de routine bent geraakt van het bloggen. Heb vandaag mijn catheter laten verwijderen. Goed nieuws dus, want dat wil zeggen dat er geen sprake meer is van chemo en ik op de goede weg ben. Opnieuw een stap verder.
Ik heb vandaag de oncologe gesproken omdat ik zo pijnlijke gewrichten heb. ' s nachts word ik wakker van pijn in beide schouders. Ze zal een ander soort hormonen voorschrijven, wat hopelijk soelaas zal brengen. Ondetussen doe ik de oncorevalidatie twee keer per week, wat heel fijn is. Dit geeft mij afleiding en ik heb opnieuw een doel en een verzet. Je komt ook medepatiënten tegen die in hetzelfde schuitje zitten , waardoor je zeer waardevolle conversaties hebt.
Ondertussen pep ik mezelf op om vanaf april mijn gewone leven weer op te nemen. Het zal mij zwaar vallen, maar ik moet er opnieuw voor gaan. Halftijds zal dat zeker lukken.
HULDE
Ik hoef geen hulde en geen kostbare boeketten, ik hoef geen lauwerkrans, geen pluimen op m'n hoed, ik hoef geen lofzang van wel zeventien koepletten, maar zo'n zetje af en toe , dat doet je goed.
Dat komt ervan als je uit de routine bent geraakt van het bloggen.
