Van 17/ 8 tot 24/8 hebben wij een weekje genoten van de rust en de warmte in het zonnige zuiden. Jawel , alle dagen 35° en 's avonds konden we nog gerust buiten zitten tot middernacht zonder een wolletje.Het was er zalig toeven in een onooglijk gehucht tegen Anduze, in een "Mas" die verbouwd werd door Hollanders, met smaak en stijl . Het was niet groot en van buiten zag het er niet uit, maar alles was voorhanden en buiten stond er een tuintafel onder een vijgenboom. Elke morgen kon ik mijn ontbijt afronden met verse vijgen. Zalig. De eerste dag hebben we natuurlijk de markt in Anduze meegepikt en in de namiddag hebben we het bamboebos bezocht. Daarna nog naar St.Jean Du Gard gereden , maar dat stelde niet veel voor. ' s Avonds stond Roel aan het fornuis tewijl ik aperitiefde met mijn supergoed boek onder, jawel de vijgenboom.Wat kan een mens nog meer wensen? In Uzés bezochten we het Middeleeuwse stadje met haar kasteel. Deze stadjes hebben zo goed hun middeleeuws karakter bewaard, wat het zo pittoresk maakt.De protestanten hebben hier erg hun stempel gedrukt. Overal vind je RK kerken en protestantse kerken. We hebben daar een fikse wandeling gemaakt langs het water. Later op de dag lazen we in de krant dat het bij ons zo geonweerd had en dat er doden op Pukkelpop gevallen zijn. Mijn God, wat een onheilspellende berichten. Iedereen kent wel iemand die op deze weide was. Bij ons is er gelukkig geen schade geweest . Ons gasten zijn dagelijks langs geweest om de boel in het oog te houden, en de tomaten water te geven en te plukken. Er wacht ons werk als we thuis komen.Dit is ook de reden dat ik niet vroeger aan de computer geraakt ben!
Overdag zorgde ik dat mijn arm beschermd werd door een sjaaltje dat ik erover drappeerde. Die nacht heb ik met mijn steunkous geslapen met het handje eraan, maar dat heb ik moeten uitspelen, want mijn duim was volledig afgespannen en ik kon het niet houden van de pijn. De volgende morgen stond ik op met een gezwollen hand Paniek Ik dacht dat ik misdaan had door de handschoen uit te spelen . De kous doet dus inderdaad zijn werk want alle vocht was naar mijn hand gedraineerd!! De volgende dag heb ik mijn handschoen dan aangehouden en mijn hand was gelukkig weer ok . We bezochten de Corniche des Cévennes met Florac en de Gorges du Tarn met St.Ennimie enz. Zondag zijn we teruggekeerd naar Saint Martial waar we dertig jaar geleden op huwelijksreis geweest zijn met Dan en Katrien ( die een week na ons getrouwd waren ) We hadden daar ook een Mas zonder electriciteit en zonder stromend water. Dat waren nog eens tijden! We haden een voorraad kaarsen mee, en een bronnetje zorgde ervoor dat we ons konden wassen .Het is gelegen in een dal, waar je met de auto 7 lussen naar beneden moest. Wij lieten de auto boven staan en gingen te voet naar beneden.De Mas ligt er nog steeds vredig bij, wel wat gemoderniseerd en gerestaureerd. Het dorpje is nog net als toen, met een restaurantje onder de grote plataan. Jammer genoeg waren we net te laat om te eten. De keuken was gesloten. Wat was ik ontgoocheld; het was er zo gezellig en het riep zoveel herinneringen op. Dan maar in een ander dorp geprobeerd, maar we zijn die dag niet meer aan eten geraakt want het was zondag en je kon er ook niets kopen. We hebben dan maar uit puur miserie een ijsje gelikt, om toch de grootste honger te stillen.:-8
We hebben tot maandag gewacht om de gorges de l' Ardéche te doen, omdat het misschien minder druk zou zijn.Het was er nog steeds heel druk vooral aan de Pont d' Arc waar het net Blankenberge plage was Wij hebben echter genoten van de talloze uitzichten op de rivier en ons dorpje waar we zouden verbleven hebbben was wel supergezellig.Volgende keer beter hé, de Ardéche loopt niet weg. We hebben nu toch al een voorproefje gehad
De laatste dag zijn we naar Alés gegaan, maar daar is echt niets te beleven.We besloten in de namiddg nog een aantal middeleeuwse dorpjes te bezoeken die minder bekend zijn , maar daarom niet minder mooi. In Sommiére heb ik mijn inkopen kunnen doen , want ons gasten verwachtten dat ik een aantal streekgebonden producten zou meebrengen ( etherische olieën en olijfolie en zeepjes enzo ) Op de laatste nip toch nog gevonden wat ik zocht. Onze laatste avond hebben we goed getafeld in een onooglijk nabijgelegen dorpje waar een klein restaurantje ons verblijd heeft met een ongelofelijke zevengangenmenu voor maar 61 euro aperitief en wijn inbegrepen. Niets beter dan ver weg van de toeristische plekken te blijven en een ongecompliceerd restaurantje van de plaatselijke bevolking te bezoeken.
De terugreis verliep vlekkeloos, net zoals de heenreis en thuisgekomen hebben we ons gestort op huis- tuin en keukenwerken.
Met mijn gezondheid is alles ok voor het ogenblik. Maandag begint echter mijn lange reeks van 12 lichte kuren. En Roel zijn verlof zit er bijna op. De korte donkere dagen komen eraan, en het gewone leven gaat zijn gewone gangetje! Ik kijk er niet naar uit, maar ik blijf ervoor gaan, tot het bittere einde.
Nooit de moed opgeven
kun je niet vliegen, loop kun je niet lopen, ga kun je niet gaan , kruip, maar blijf nimmer stilstaan, nooit dalen immer opgaan kun je niet lachen,glimlach kun je niet glimlachen, wees toch blij kun je niet blij zijn, wees tevreden maar nooit de moed opgeven en immer voorwaarts streven
Paniek
Ik dacht dat ik misdaan had door de handschoen uit te spelen . De kous doet dus inderdaad zijn werk want alle vocht was naar mijn hand gedraineerd!!
