De afgelopen week heb ik nog niet beschreven, die lijkt al zo veraf ; de tijd vliedt snel! Gisteren de voorlaatste, jawel de voorlaatste. Ik ben een dag opgeschoven omdat er op maandag geen plaats meer was, dit geeft te denken nietwaar!?Alles goed verlopen, de Lasix begint te werken, mijn gewicht blijft op peil, de arm is nog steeds dikker en ik draag nu mijn vermaledijde kous . Ik verzeker jullie, dit is niet leuk. Het spant en doet mij pijn aan het hand, maar als ik wil helpen om die dikke arm terug wat dunner te krijgen, moet ik maar een beetje afzien! Ik ben ook moe , moe, moe!! Het begint zich werkelijk op te stapelen: ik slaap als een marmot een gat in de dag en heb overdag niet meer zoveel fut om wat dan ook te doen. Lezen lukt nog net en mijn huishouden spreid ik over verschillende dagen. Zo blijft het haalbaar. Ik luister naar mijn lichaam; ben gisteren ook niet gaan stappen. Maar afgelopen week zat weer goed vol. Woensdag ben ik met Daniëlle naar Aalst geweest voor het onderhoud van mijn pruikje en dan zijn we nog wat gaan shoppen. Ik heb moeten kopen want geraak nauwelijks nog ergens in. En ik had ook een outfit nodig dat paste op mijn aanwinsten van " Les Cordes" Donderdag is Lut mij komen bijstaan met het verwerken van 7 kg wortelen.Van halfdrie tot halfzes hebben we nonstop geschraapt en gepraat. Het was fijn om dit zo gezamelijk te doen. Als er iemand wortelen wil uit onze tuin, kan ze altijd gratis komen halen. Er staan er nog in voor een heel regiment. Vrijdag had ik dan bezoek van oud-collega's uit Haacht die Elly meebrachten die net op brugpensioen is en onze andere bruggepensioneerde heeft zich mooi gekweten van haar taak als " gateaubakster". De Biscuit was voortreffelijk!Dank je wel Daniëlleke.Het avondeten was reeds klaar want Annelies en Filip komen elke vrijdag eten. Roel is Joke met haar vriendin gaan halen naar Charleroi na een weekje Milaan! Bijpraten met ons vijven ; heel gerzellig!! ' s Avonds zijn we onder lady's naar een voorstelling van Els De Schepper gaan zien in het Arjaantheater in G' bergen. Het was super: voor mij was het de eerste keer en we hebben echt lol gehad. Daarna nog iets gedronken in het gezelschap van onze 2 dochters en Hans en Ingrid. Moe genoeg, maar niet kunnen inslapen. Té moe misschien? Ik weet het niet? Eens ik slaap , gaat het echt goed maar het inslapen lukt soms niet en dan moet ik wel Stilnoct slikken. De volgende avond hebben we weer ons cultureel peil opgeschroefd met een voorstelling van Pieter Embrechts met een Bigband "The New Radiokings". Zoals die man op een podium staat en kan Croonen. Hij heeft een zalige stem en zijn liedjes in een Fifty's jasje gestoken waren formidabel. Zondag was het Boek Borrel Babbel van het Davidsfonds. Twee boeken gekozen, twee glaasjes gedronken en hapjes genuttigd in het gezelschap van fijne mensen van ons dorp en Grimminge. Meer moet dat niet zijn voor een zondagvoormiddag. Moe maar voldaan in mijn zetel gekropen en er van heel de dag niet meer uitgekomen.
Ik slaag het boekje open van Toon Hertmans op pagina 53 en vind volgend gedichtje zeer toepasselijk voor deze tijd waarin we leven; een tijd van crisis en onzekerheden ( zowel op algemeen als persoonlijk vlak)! Hier komt het:
Pijn
wie om zich heen naar deze droeve wereld kijkt die vraagt zich af wat hebben we bereikt met àl die wetenschap dat wikken en dat wegen te veel gepraat, niet lang genoeg gezwegen
jawel, maar toch begint er ergens iets te dagen de pijn die nu geleden wordt heeft ergens zin de mensheid was nooit eerder zo teneergeslagen misschien zijn dit de weeën van een nieuw begin
PS: zijn versjes zijn niet gedateerd hé en blijven toepasselijk. Zalig hoe hij het zo simpel op papier krijgt!
