En we tellen af, nog 3 Nu gaat het ineens allemaal zeer snel, en goed en wel.Vandaag opnieuw de Dokter gezien en ze meldde dat mijn bloed altijd zeer goed is en behalve de tintelingen, is alles onder controle. De weegschaal laat wel iets anders weten; van de slag heeft ze mijn cortisone geschrapt. Mijn vreetbuien zijn dus te wijten aan de cortisone. Laat ons hopen dat ik het nu wat stabiel kan houden, want ik moet er goed uitzien tegen volgende zomer. Er staat immers een grote gebeurtenis op til: jawel Annelies en Filip trouwen Dit kreeg ik te horen tijdens ons week-endje Champagne! Filip heeft zaterdag haar hand gevraagd. Het W-E was superleuk. De eerste dag hebben we rondgehangen in Reims: het was er zo koud dat mijn ventje verplicht geweest is een truitje te gaan kopen in de Gallerie Lafayette Zondag hebben we een grote Champagneproducent bezocht nl. Mercier. Deze heeft kilometerslange kelders dertig meter onder de grond. We zakten af met de lift en gedurende deze liftrit kregen we een spektakel te zien door de glazen wand : sculpturen en een evocatie van de Champagneproductie .Daarna kregen we een audiogids en werden we met een treintje door de lange gangen gereden om tenslotte het productieresultaat te savoureren. We hebben nog 2 kleinere boeren bezocht en de laatste heeft ons allen zeer bekoord met zijn uitleg over het maken van de Champagne:hoe de flessen worden gekeerd ( 7000 flessen met de hand) hoe het bezinksel wordt bevroren en hoe de bevroren prop eruit wordt geknald, hoe de Brut en demisec en de rosé wordt bekomen, wat een premier cru is enzovoort enzovoort. We hingen aan Benjamin zijn lippen en de laatste proeverij heeft heel wat kooplustigen opgeleverd. Het herfstlandschap was betoverend en het weer was supergoed; een geslaagd opzet vanwege onze sociale dienst...en de compagnie was ook in orde.
We hebben vorige week ons Daniëlleke uitgewuifd tijdens een drink voor het team van Leuven en donderdag is ons team aan de beurt.De Cava staat al koel Als het weer goed blijft heb ik komend week-end weer een sortietje met onze vrienden van Laken. Dan zitten we de kanten van Chimay; moest het nu pijpenstelen regenen dan zie ik die onderneming niet zo goed zitten en zou ik naar het feestje gaan van Anneke van ons team die 50 geworden is en een feestje geeft! Maar het ziet er redelijk goed uit zoals het zonnetje momenteel schijnt.
Na de chemo ben ik eventjes op bezoek geweest bij mijn schoonvader die in het UZ ligt na een heupoperatie. Dat ziet er momenteel niet te best uit: hij krijgt zuurstof en ligt aan allerlei monitoren. Na zijn anesthesie was hij heel verward en trok hij zijn baxters uit. Hopelijk kan hij het huwelijksfeest van onze dochter nog meemaken ; daar zou hij heel graag bij zijn!
Een mens moet geduld hebben. Je verlangen moet zijn als een traag en statig schip, varende over eindeloze oceanen, en niet op zoek naar een ankerplaats. En plotseling, onverwacht, vindt het dan toch voor een moment een ankerplaats.
Nu gaat het ineens allemaal zeer snel, en goed en wel.Vandaag opnieuw de Dokter gezien en ze meldde dat mijn bloed altijd zeer goed is en behalve de tintelingen, is alles onder controle. De weegschaal laat wel iets anders weten; van de slag heeft ze mijn cortisone geschrapt. Mijn vreetbuien zijn dus te wijten aan de cortisone.
