Vandaag vroeg de verpleegster van de radiotherapie mij, of ik ook het product op mijn rug spoot? Neen, moet dat dan? Jawel , want de stralen gaan door je lichaam door en je rug ziet wat "zonnebankrood" Mijn God, daar had ik nog niet bij stilgestaan! De bestraalde plaatsen zijn nochthans niet zo rood, ik behandel ze dan ook 2 à 3 keer daags. De roodheid kan nog tot 1 maand na de laatste bestraling opkomen zetten, omdat de stralen nog zo lang doorwerken. Niet te dicht bij mij komen dus, want ik ben radioactief!!!!! Nog 5 keer te gaan ; ik tel af.
Pas een maand na de laatste straaldag , kan ik om een definitieve prothese gaan. Zolang er nog roodheid kan optreden , moet ik er best afblijven en voorlopig voortdoen met de voorlpige prothese. We zien wel ; alles valt op zijn plaats. DE wespensteek geneest ook goed! We gaan een druk week-end tegemoet. Jaja, ik zal tussendoor ook wat rusten.
Laatst, toen ik even mijn ogen sloot, overviel mij de volgende gedachte. Ook al verlies ik in mijn slaap het bewustzijn, toch weet ik dat het leven in de zwijgzame ruimte van mijn ingeslapen lichaam verder danst in hetzelfde tempo als dat van de sterren boven mij. Mijn hart slaat gewoon verder, zoals ook het bloed mijn aders blijft bevloeien en de miljarden atomen in mijn lichaam oplichten op het ritme van de harpsnaren, beroerd door de vingers van de grote Meester.
Ben zondag gaan stappen met onze wandelvrienden in Everbeek beneden. Het is daar altijd een gezellige startplek met heel veel animatie , maar de pret was snel bedorven door een wespenplaag. En wie werd er geplaagd? Jawel, dedees werd gestoken op haar slechte arm. Gelukkig gebeurde dit vlak tegen de stand van Het Rode Kruis. Zij hebben het euvel snel verholpen door ontsmettingszalf en verlichtende zalf te smeren. Het heeft niettemin heel de namiddag pijn gedaan en bovendien moet ik heel erg opletten voor infecties aan die arm, want de lymfeklieren zorgen voor het wegdraineren van infecties maar bij mij werken die niet meer zo goed. Enfin, niet zo erg.De wandeling(12 km.) was super en daarna nog een leuk terrasje gedaan. s'Avonds zijn onze 2 dochters komen eten, wat ook nog leuk was onder ons viertjes, net als vroeger! Vrijdag heel de dag gaan shoppen met 2 schoonzussen in Aalst. Die vinden Aalst leuker om te winkelen dan Leuven, waar zij vandaan komen. Er viel niet meer zoveel te rapen, maar we hebben toch al de tendens van de nieuwe collecties kunnen ontdekken! Het was supergezellig! Annelies is ons komen vervoegen en we hebben een lekker stuk taart gegeten bij Lowie ( in de Molenstraat een toffe locatie die we nog niet kenden) en daarna is Roel ons komen vervoegen die zij laatste uren had geklopt achter zijn bureau en nu kan genieten van een maand welverdiende vakantie! We hebben samen op het terrasje van den Babbelaar gezeten, ook een ontdekking waard. Ik had 's middags natuurlijk al warm gegeten, maar mijn ventje nog niet. Zullen we effen stoppen in de Buscemi in Ninove? Moest ik geen 2 keer vragen! De vakantie is goed ingezet. Zaterdag zijn onze buren mosseltjes komen eten , nadat we weer meneer en madame proper gespeeld hadden!
Nog 8 keer stralen gaan halen en volgende maandag de laatste zware chemo , en dan kan ik dit al achter mij laten
De geest geneest zichzelf beetje bij beetje in het contact met de natuur, door een sinaasappel aan zijn tak, door grassprieten in het cement, dooe heuvels die zich vaak aftekenen achter de wolken. Krishnamurti
Bedankt Elly voor de mooie tekst van Toon Hermans !
Alles normaal, alles onder controle. Heb maandag 2 auto's gewassen en een babbel gehad met mijn buurvrouw .Ineens stond Ivo daar met zijn fiets helemaal van Grimbergen naar Geraardsbergen gekomen om mij te bezoeken. Gisteren kreeg ik telefoon van mijn voormalige buurvrouw uit Asse. Ze heeft hetzelfde meegemaakt als ik( 11 jaar geleden borstsparend aan de 2 kanten op 1 jaar tijd) Het was ook een hormoongevoelige tumor en ze heeft me op het hart gedrukt dat dit de best genezende tumoren zijn. Zij heeft ondertussen een rugoperatie gehad: ze gaat ook joggen en had wat rugklachten. Een tumor!!!!! Gelukkig was het een goedaardige, en is ze na 1 maand platliggen weer op de been. Zo zie je maar , dat ne mens pech kan hebben in zijn leven , maar zij bewaart ook een zeer positieve ingesteldheid. Ze wordt weldra oma In de namiddag bezoek gehad en 's avonds gaan wandelen. Doet mij altijd deugd wat beweging te hebben.Mocht het zondag goed weer zijn zouden we onze stapactiviteiten kunnen hervatten. Deze namiddag gaan we naar een crematie in Vilvoorde van de moeder van een collega. Geen tijd om mij te vervelen, er gebeurt altijd wel iets.
Te midden van deze chaos heerst harmonie, uit deze kakafonie stijgt een welluidend akkoord op. Wie klaar is om te luisteren zal de toon horen. Swami Vivekananda Wijsheid uit India
Wintersloefjes aan, een fleece..... vanavond de stoof misschien doen branden? Mijn dipje is over, nu nog het weer!!!! Vrijdagavond met Joke een film gaan zien:De KSA van G'Bergen organisseerde en zette The King's speech op hun programma. Alleen hadden ze er niet bij gezegd dat het openluchtcinema zou zijn. Gelukkig woont Annelies daar om de hoek en hebben we ons kunnen warm houden onder een plaid.Zeer goeie film BTW! Met hernieuwde energie hebben we zaterdag ons huis onder handen genomen en de kuis gedaan. Met" Mister Proper " is het in een handfomdraai gefixt. Het ging vooruit ! In de namiddag zijn mijn schoonouders op bezoek gekomen en hebben we van de eerste mosselen genoten die Roel zeer liefdevol heeft klaargemaakt. Hij heeft dus meerdere kwaliteiten: van onderhoudsman tot chef kok! Vandaag wat rommelen en rustig aan doen. Deze namiddag komt Joke en gaan we gezellig worteltjes schrapen om in te vriezen. Zo zie je maar, we vervelen ons niet! Deze week moet ik maar 4 dagen naar Jette en vrijdag staat er een schoonzussendagje gepland in Aalst. Ik ga eerst naar de kapster in het OLV ziekenhuis voor een onderhoudsbeurt van mijn haarstukje en daarna schuimen we de laatste solden af!
Bij leven en welzijn.... tot de volgende keer
Het leven lijkt op een tuin. Bladeren worden bruin, bloemen verwelken. We moeten eerst de afval uit het verleden ruimen om ten volle te kunnen genieten van de nieuwe bladeren en bloemen. Zo ook dienen we onze geest eerst te zuiveren van de droesem der voorbije slechte ervaringen. Goed leven doe je dankzij de herinnering aan het vergeten. Je vergeeft dan wat hoort te worden vergeven; je vergeet wat verdient te worden vergeten. Vervolgens omarm je het leven met ververste energie. Verwelkom vol verwachting ieder moment van je leven als ging het om een pas ontloken bloem.
Het weer is er niet naar en mijn gemoedsgesteldheid ook niet. Spijts alle moed die ik tot hiertoe heb gehad, heb ik nu wel even de blues.Ik zit niet goed in mijn vel, de cortisonen blazen mij op. Dat pakje onder mijn arm verdwijnt niet, mijn linker arm is effectief dikker dan de rechter. De kiné heeft gisteren de metingen gedaan , zodat hij de aanvraag kan indienen in de ziekenkas. Waarschijnlijk zal hij zware pathologie aanvragen , zodat de zittingen onbeperkt zijn en de tussenkomst hoger. Ik zit in de helft van de radiotherapie, maar heb nog een lange weg te gaan voor de chemo. Ik zie er het einde niet van! Ik begin de vermoeidheid te voelen. Kortom, ik ben wat somber voor het moment en de tranen komen te pas en te onpas. Het moest er toch eens van komen, prinsesje weltevree valt even van haar sokkel De dagen alleen thuis zijn soms lang, hoewel ik af en toe een verzetje heb. Ik ben dinsdagavond met An gaan wandelen en daarna hebben we de verjaardag van Koen gevierd. Ik heb bezoek gehad van kennissen uit ons dorp en vandaag ga ik met mijn 2 dochters naar Gent. Een neef zijn dochter is een muzikaal talent( Le vélo vert ) en doet mee aan een musical die deze namiddag wordt opgevoerd in het Capitool . Maar toch heb ik het moeilijk. Is niet zo abnormaal hoor ik jullie allemaal in koor zeggen! Natuurlijk niet; ik heb al heel wat doorstaan en nu is het even moeilijker. Het zal wel weer overgaan. Roel werkt nog 1 week en dan heeft hij een maand verlof. Hopelijk slaat het weer dan ook om zodat we nog wat van de zomer kunnen genieten.
Nog een goeie nationale feestdag gewenst aan allen en tot volgende keer
Gisteren zware kuur 3 gehad en alles goed verlopen. Mijn bloedwaarden waren goed en mijn hart verdraagt het ook om al die smeerlapperij door mijn aderen te pompen en ik kan dit goedje blijkbaar alsmaar beter verdragen!Tussendoor rap om stralen en hups vandaar recht naar mijn relaxzetel met een cocktailbar naast mij en een ober die die komt vervangen van zodra er weer eentje leeg is Het roed goedje was er ook weer bij , maar ik blijf mijn stoppeltjes houden en ben nog niet overal mijn beharing kwijt. Ik heb nog wenkbrouwen en wimpers en al de rest!Ik was wel even slap gisteren: reed in de haag met de fiets toen ik naar de kiné reed ; ik zag wat bleek en had geen eetlust. Enkel zin in zoet ( dan maar halve mattentaart naar binnen gewerkt ) Blijkbaar helpen de cortisonen die ze mij toedienen zodat ik nog meer trek heb in zoet dan ik voorheen al had. Ik ben inderdaad wel een zoetekauw! Maar vandaag na een afdoende nachtrust om 7u met ventje uit springbox opgeveerd , en wonderwel ligt mijn maag niet overhoop Hoera, wat is dedees blij! en velen met mij denk ik. Nog 1 keer te gaan en dan is die beproeving achter de rug. Vanaf 10/8 zal zwaarste gedaan zijn en dan heb ik wel nog 12 lichtere kuren elke week te gaan. Tegen december moet alles hopelijk achter de rug zijn zodat ik met een blij gemoed een nieuw jaar tegemoet kan zien!
Het prinsesje hierboven is tevreden dat haar soldaten de sterke burcht zo goed in stand houden
Ik bekijk de dingen met intense vreugde. Dat soort kijken stelt het zonder kijker,het is louter schoonheid en liefde. Eén ogenblik lang ben ik er niet, zijn mijn problemen , angsten, zorgen afwezig. Enkel het wonder.
Mijn bezoek was heel leuk en deugddoend vrijdag, maar ik moet toegeven dat het toch wel wat vermoeiend was.Ik begin te voelen dat de vermoeidheid binnensluipt en ik minder energie heb.Maar dit neemt niet weg dat ik er enorm van genoten heb en dank zij de hulp van ons Daniëlleke en de afwassers achteraf , was ik de volgende dag weer in orde. Ik heb lang geslapen!!!! en dat heeft deugd gedaan. Ik heb de plantencentrale bezocht en kapotte planten vooraan ( de semper vivums die toch niet meer zo levndig zijn ) vervangen en een varen voor in mijn stolp enz ... Ik moet mij omringen door leuke planten om mij te wapenen tegen de lange winterperiode , die nu al lijkt ingezet . Ook sempervivum gekocht voor Joke, want dat kind heeft ons al uitgenodigd om te komen eten samen met Annelies en Filip. Daarna bij Daniëlleke rode besjes gaan halen om gelei te draaien ( collegaatjes; de potjes komen eraan hé en, de vrienden van Laken, ik neem er zeker mee op WE in de Ardennen , want daar wordt die ook altijd gemaakt ) Als het weer wat meezit , zullen we vandaag misschien een wandeling maken met onze wandelvrienden; morgen is weer een andere dag. Eentje waar ik niet echt naar uitkijk: kuur n° 3! Dinsdag zal weer mijn of- day zijn en hopelijk blijft het ook weer beperkt tot die ene dag. Ik mag echt niet klagen, dus we doen rustig verder, op de ingeslagen weg naar de genezing toe.
Beter geslapen met slaappil welliswaar. Maar ik blijf het goed doen. Ik vind het zeer leuk dat ik nog steeds reacties krijg op mijn blog. Fijn te weten dat ze gelezen wordt en dat er op wordt gereageerd. Dit doet mij enorm veel plezier.Blijven reageren mensen, zo is het geen eenrichtingsverkeer! Ik voel nog steeds de positieve energie mijn richting uitkomen. Na het bezoekje van Sonja ( jij ook bedankt Sonja voor de leuke babbel!) heb ik mijn voetjes laten verzorgen bij An- Karine. Zij kent een meisje van 25 die net hetzelfde moet doorstaan dan ik. Dit is nog een heel ander verhaal hé als je dit bekijkt in leeftijdsperspectief. Zij staat in het begin van haar mooie jaren, die zo grondig worden verstoord door deze vreselijke ziekte.
Morgen krijgen we bezoek, en ja hoor : het zal lukken. De afwas zal voor het bezoek zijn, voilà. Zo lossen we dat op tegenwoordig Dit is voor mij een welkome afwisseling en het doorbreekt het slameur van alle dagen UZ en alleen zitten, want Joke woont hier niet meer. Ze is gisteravond bij mij komen Weedsen ( de reeks die we samen volgen ) en het deed zeer vreemd dat ze zei dat ze nadien naar huis ging! Maar dit is haar thuis, hier Ik moet er nog aan wennen, maar dit zal ook wel overgaan.
Laat mij je houden ,kind dicht aan mijn hart- vlij je aan mijn schouder , kind vergeet je smart; niets is vertrouwder, kind dan zwijgen, hart aan hart
Slechte nacht gehad: van 3u30 tot 05u30 op geweest en gelezen. IK begin op mijn pa zaliger te trekken; die mens zat ook halve nachten op en zette zich rechtstaand met zijn ellebogen aan de keukentafel om te lezen , te roken en koffie te drinken. Slappe welliswaar, maar gezond was anders. Ik zet mij neer aan de keukentafel, drink chocomelk en lees. Om 07u uit de boxspring gesprongen en om 08u de ambulance in richting UZ. We rijden vlot, geen verkeer op de baan en om 08u35 was ik reeds ter plekke. Leen rijdt door want daarna moet ik nog mijn 7de stralenbundel halen.Zo goed het gaat op de baan, zo stroef verloopt het nu op de dienst MR. Ik stond opgeschreven om 09u voor een MR van het hart ( zien of de rikkentik nog de chemo verdraagt) en ben pas om 10u binnengeroepen Ik krijg een ziekenhuisschortje aan en kom met mijn armen gekruist binnen. Wel , zegt de verpleger , heb je het koud? Welneen, maar ik lijk wel een bultenaar met 1 bult vooraan , en ik verzeker jullie: dit is echt geen zicht Zo loop ik echt niet graag rond ! De verpleger slaat er voorts geen acht op en kleeft electroden op mijn ontblote torso ( deze heb ik reeds ontelbare keren moeten ontbloten in het UZ. Volgende keer doe ik mee aan de naaktsessie van Spencer Tunic De schaamte voorbij )dan zet hij nog een spul erbovenop en wordt ik met een belletje in mijn hand in dat onmogelijke machien geschoven. Ik moet 12 keer diep inademen, adem inhouden en als het hels kabaal stopt, mag ik weer uitademen. Ik krijg het weer, dat gevoel van opgesloten te zitten. Ik doe mijn ogen dicht en probeer mij op iets anders te focussen, want anders vrees ik dat hij er mij moet uithalen als ik een claustrofobie aanval krijg Na een goeie 10 minuten is de klus geklaard en haalt hij mij er weer uit. Niets te vroeg en blij dat ik dat als een braaf meisje weer doorstaan heb. Dan de weg vinden in de catacomben van het UZ richting radiotherapie. Gang links lift naar de -1 en dan richting radiologie en dan rode lift naar de -2 en wonderwel vind ik dat onmiddellijk. Daar zit een bomvolle wachtzaal en ik meld aan de balie dat ze er mij zouden tussennemen. Hier vlot het en is het vrijwel direct aan mij. Nog even nummer van vervoer aan de balie doorgegeven zodat zij kunnen verwittigen. "Amai, zoveel volk in de wachtzaal?". Blijkt dat de tafel deze morgen defect was en vandaar de vertraging. Gelukkig hebben ze de techniekers in huis die het euvel hebben kunnen verhelpen. Na nog een uur wachten op mijn vervoer neem ik om 12u terug plaats in de ambulance en ben ik rond de klok van enen terug thuis. Zo zie je maar dat het veel tijd vergt om al deze behandelingen te doorstaan. Ik begrijp niet dat er vrouwen zijn die tussendoor nog kunnen gaan werken. Ik vind dat het eigenlijk wel afmattend is, zeker als je nachtrust niet goed is. Na de lunch is het richting Kiné , en nu is het tijd voor een vieruurtje. Een koffietje moet mij op de been houden. Ik zal nog de strijkrol in gang steken en eten maken en nog wat lezen. Mijn afspraak op het gemeentehuis heb ik gemist, want ze zijn maar tot 12u open. Ik moet een nieuwe Pincode voor Roel zijn pas aanvragen,om de belastingen electronisch in te dienen. Hopelijk lukt het morgen, want het is de voorlaatste dag. Zo zie je maar, de tijd gaat snel, gebruik hem wel!
Gisteren is Joke verhuisd. Het was me wat. Ondertussen werd ook onze boxspring geleverd en moesten we hiervoor 2 bedden demonteren en verplaatsen; we kunnen een B&Bbeginnen ( 1 dubbel bed en 2 enkele bedden op overschot ) Heel den boven stond overhoop. Gelukkig was Annelies er om de koe bij de horens te vatten. Ze heeft al mijn ruiten gekuist, helpen opruimen en alles netjes gepoetst . Beneden ook nog wat stof gezogen en het zag er al heel wat klaarder uit. Heb heel de dag goed geholpen, ik was ook in form. Dan n og een kom stoofvlees gemaakt en ermee naar de Edingsesteenweg getrokken om in haar nieuwe stekje samen te eten. Het komt er goed, het is er fijn en gezellig. Nog wat dozen uitladen en orde scheppen, wasmachien plaatsen en ze zijn vertrokken de meisjes. Het zijn 2 druk bezette dames , die allebei avondwerk doen ( de ene logopedie en de andere kiné ) Ze gaan zich moeten organiseren om alles rond te krijgen. 'S avonds moe maar voldaan met een boek en een slaappil in bed gekropen. We hebben onze nieuwe boxspring ingeslapen en het zal wennen worden. Elke keer dat Roel zich omdraat, spring ik mee in de lucht! Deze morgen Joke opgebeld om te chequen dat ze al wakker was, want ze moest om 08u beginnen in Oetingen. Ze was al wakker, en door opgebeld te worden door mij , heeft ze aan haar antibiotica gedacht.
Ik zal toch moeten loslaten want kan haar toch niet elke morgen bellen ( ze geraakt nl moeilijk uit bed ) 11 juli vandaag; dag 5 van de therapie . Zij werken gewoon door. Nog 25 te gaan. We hebben ons huisje in de Ardéche opgezegd want het reisbureau in Duitsland deed te moeilijk.We pinnen ons niet meer vast en gaan wanneer het ons past . Eind augustus zullen er veel mogelijkheden zijn en er zijn veel Chambres d'Hötes in die regio. Dus we zien wel. Zoals jullie merken, heb ik nog veel energie, wat het prinsesje hierboven in haar gehavende burcht veel plezier doet.
Dag 4 van de stralen voorbij. Het wordt stilaan routine; vrijdag is het bijtekendag ( dan kleren ze de lijntjes weer wat bij voor het WE) Ben blij dat ik toch wel kan douchen. En maandag 18/7 ga ik voor de 2: en chemo (3 ) en tussendoor stralen na de bloedprik. Ik heb nog steeds energie, en ga dat direct in de praktijk brengen want mijn stofzuiger staat al 4 dagen naar mij te lonken Morgen bezoek , dan moet het toch wat netjes zijn. En zondag verhuist Joke definitief naar haar nieuwe stekje Het lege nestsyndroom er ook nog eens bovenop. Een groot huis voor ons twee! Ik hoop dat dit snel went !
Dag 2 van de stralen is niet verlopen zoals gepland. Eerst heeft mijn vervoer op zich laten wachten en was ik nipt op tijd daar. Het blijkt niet zo erg te zijn als je even te laat bent, dan nemen ze gewoon iemand anders. Aan patiënten geen gebrek !Ik nam plaats op de tafel en wat bleek? De foto's moesten opnieuw worden genomen , want de arts was niet 100% tevreden. Naar verluidt is dit een gekend fenomeen; de eerste maal dat je op die tafel plaats neemt , ben je blijkbaar toch wat gespannen en vermits het millimeterwerk is , moet je elke dag op exact dezelfde manier plaatsnemen op die tafel en om dat te kunnen verwezenlijken moeten ze over goeie foto's beschikken. Dus opnieuw 20 lange minuten met de armen langs mijn hoofd roerloos liggen. Zelfs praten mag niet , want je weet niet hoezeer je beweegt als je je mond opendoet. En dan begint die neus te kriebelen, en mocht ik niet krabben Enfin, na afloop was de fotoshoot toch gelukt en kon ik naar de sociaal verpleegkundige die mij opwachtte in haar piepklein kantoortje. Wel lief dat je zo wordt opgevolgd. Mensen met meer problemen kunnen daar wel terecht. Rond 20 over 2 thuisgekomen en er stond een bestelwagen op onze oprit. Was ik toch vergeten zeker dat de schoorsteenvegerman langskwam om onze 2 schouwen te vegen?( na de schouwbrand in ons dorp was ik geallarmeerd!) Mijn geheugen faalt echt. Bij het manillen met Joke merk ik dat de slag nog niet goed neerligt of ik ben het reeds kwijt wat er gekaart werd!!!!
Enfin , deze man heeft mij ook nog waty in den draai gehouden zodat het pas 16 u was eer ik in mijn tuinstoel kon ploffen om te genieten van het goede weer ( in de schaduw welliswaar! ) Nog geen half uurtje later stond Daniëlleken aan mijn deur met een massa bessen. Onmiddellijk in actie geschoten met de saptrekker om gelei van aalbessen te draaien ( in nagedachtenis aan mijn moeder haar favoriete bezigheid . Als ik gelei maak is ze zeer dicht bij mij! ) En zo verlopen mijn dagen en heb ik nog veel energie. Dat zal wel verminderen volgens de sociaal verpleegkundige naarmate ik vorder in mijn therapie. Ik zal meer moe worden en ik vermoed dat ik" het" moe zal worden, want ik heb nog een lange weg te gaan. Maar zolang ik kan ; geniet ik met volle teugen en wat ik gehad heb nemen ze niet meer af.
Woensdag was het machien in onderhoud en had ik een dag vrijaf. Ideaal om met Daniëlle erop uit te trekken naar Gent.
We bezochten het huis van Alijn, wat een echte aanrader is. Je aanschouwt het leven van alledag door de jaren heen. Is heel leuk opgevat! Gent is mooi gewoon. Ik heb er mijn hart verloren en verlies er ook nog steeds mijn weg. Nu konden wij de Veldstraat toch niet onmiddellijk terugvinden zeker. Vertel dat thuis, ze lachen zich een breuk Dit verkortte onze tijd om te shoppen wat wel voordelig was voor de portemonee.Als afsluiter hebben we zalig op de graslei een terrasje gedaan tot Roel onze chauffeur ons kwam oppikken. Weer een leuke dag voorbij. Ziek zijn is niet enkel kommer en kwel. Ik geniet ten volle van mijn goeie momenten en hopelijk blijft dit nog heel lang zo
Eventjes niet meer geblogd omdat er weinig meldenswaardig was, behalve dat we zaterdag een hele mooie trouwpartij mochten beleven.De viering ging door in de Boskapel van Imde, een superlocatie en een hele toffe pastoor. Het was zeker geen stijve bedoening, en mijn dochters stonden er naast Karen om de mis op te luisteren met prachtige songs begeleid met piano. Gelukkig waren de weergoden met ons en kon de receptie buiten aan de kapel doorgaan. Een ijscoman voorzag de kids van een geweldige toeter en de meeste volwassen kids hebben daar ook van genoten. Eén glaasje Cava is er bij mij ingegaan.Drank is niet aan mij besteed voor het ogenblik. Mijn slokdarm is wat geïrriteerd en sommige zaken passeren niet zo goed. Afgezien daarvan heeft dedees zich te goed gedaan aan het voortreffelijk Italiaanse maal met lekkere antipasti en risotto en nog een pastagerecht en profiterollen als dessert. Het begon behoorlijk af te koelen in de tent die opgesteld stond in de tuin van het bruidspaar , maar gelukkig kon de fuif doorgaan in de loods die aan hun huis hangt. Het was fijn en ik heb het tot 01u30 uitgehouden en eigenlijk waren het de meisjes die moe waren , want zij waren al heel de dag ingespannen om de make-up te verzorgen en de kapel te versieren ( spécialité Annelies ) en om foto's te maken ( spécialité Joke ). De volgende morgen werd ik wel wakker met weer een joekel van een koortsblaar! Was blijkbaar toch wat te vermoeiend.
Zondag hebben we een bezoekje gebracht in Leuven bij Joris en Christa , die Oma en Opa op bezoek hadden. We hebben ze bedacht met een reuzenaardbeieintaart die Elke in overschot had . Deze werd nu bij toeval gefabriceerd in Heverlee, dus bij deze Christa en Jo. We zijn er niet zelf om geweest, maar ze heeft daarom niet minder gesmaakt he ( rechtzetting gebeurd want Roel viel natuurlijk uit de lucht dat die taart uit Heverlee kwam )
Maandag dag 1 van de radiotherapie. Leen heeft mij vervoerd en we waren ruim op tijd ( het verkeer is toch wat minder druk ) Al bij al toch een half uurtje moeten wachten eer het mijn beurt was. Doe het bovenste uit en trek daarna terug uw T-shirt aan, want hier lopen nog andere " stralende " patiënten rond! Ik werd op dezelfde tafel geïnstalleerd met mijn armen boven het hoofd, hoofd naar rechts en kussen onder de knieën. Nu een kwartier heel stil blijven liggen. Als een willoos pak, werd ik op de juiste plek op de tafel verlegd ( niet meewerken hé mevrouw ) en ze gingen weer aan het werk met hun Oostindische inkt en er werden opnieuw foto's genomen van mijn surrealistische tekening op mijn voorkant. Dan pas werd er bestraald. Wanneer dit moment er was weet ik niet, want het is allemaal SF voor mij. Ik heb zicht op een PC scherm , waar mijn foto van mijn aangezicht op prijkt ( om zeker te zijn dat ze toch de juiste bestralen, want een vergissing is snel gebeurd denk ik dan als er gemiddeld 150 per dag bestraald worden )Mmm, om eerlijk te zijn, ze hebben mij wel fotogeniek getrokken met mijn nieuwe haartooi Na wat gezoem van dat machien en heen en weer gedraai om mijn lichaam , was de klus geklaard en konden we weer naar huis. In de namiddag nog wat huishoudelijk werk in huis en tuin, want hier is altijd wel iets te doen .Ik heb exact een half uurtje rust genomen in mijn zetel buiten vooraleer ik naar de kiné ben getrokken.
Vandaag voel ik het toch een beetje aan mijn arm dat ik heel de dag in de weer ben geweest. Ik zal moeten doseren, want als ik mij goed voel ga ik mijn gangen maar ik heb toch mijn beperkingen. Mijn status is ziek, maar zo voel ik mij niet echt, eerder beperkt en met de nodige hulpstukken blijf ik er uitzien zoals ik ben !
Vandaag gaat het weer wat beter ( 6 pillen Litican geslikt gisteren en heel de dag en de nacht bijna geslapen zonder slaappil ! ) Een ontbijtje verorberd met 2 tasjes koffie, niet slecht en nog geen Litican nodig gehad. Eén vervelende dag en de volgende verloopt al weer beter. Ik mag de hemel prijzen en danken. Deze morgen bepeinsd hoe ik mij nu moet verfrissen na zo'n zweetnacht zonder mijn Mondriaan niet te veel teniet te doen. Een klein badje laten lopen in het reuzenbad dat Roel net heeft geplaatst ( om er gezellig met z'n 2en in te weken, of word ik nu wat te intiem? ?) en mij zo wat bepamperen vooraan zonder teveel te wrijven en toch zijn er al lijnen vervaagd Ik hoop dat ik er tegen maandag nog heb opstaan en dat ik geen uitbrander krijg! Ik kan het ook niet helpen dat het zo'n zweetweer is!
Mijn outfit voor zaterdag zal een stukje van mijn Mondriaan tekening onthullen want ja, het staat bijna tot in de hals moet je weten.
Straks opnieuw een ritje naar het UZ voor opnieuw een CT scan ( dat kan alleen maar op woensdag blijkbaar ! ) maar ik ben heel blij dat je in het UZ altijd op uur en tijd bediend wordt. Je moet er echt niet wachten zoals een schoolvriendin die behandeld werd in Gasthuisberg en er de muren opkroop van het lange wachten. Chappeau tot hiertoe voor het UZ. Ik ben aangenaam verrast.
En morgen plan ik een uitstapje met ons Daniëlleken ( collega ) die momenteel aan haar laatste verlof is, want bijna met brugpensioen de gelukzak. Misschien richting plantentuin Meise en Atomium wie weet ,en dan gaan we ons team in Ternat verrassen met een taartje. We kunnen echt niet zonder hé! Dan zijn we nog eens compleet denk ik , wat de laatste tijd niet meer het geval was met alle zieken en verloven! Voor het groot verlof moet het kunnen dat we nog eens allen samen zijn. We zijn een hecht team van collega's die vrienden geworden zijn!
En Guido, ik zal er wel voor zorgen dat onze Roelroel niet wegloopt van de stank hoor, ik blijf mij verzorgen hoe dan ook.( zie gastenboek )
Aan allen die binnenkort met verlof vertrekken ( Guido&Regina, Els & Stefaan, An & Hendrik en André & Gerda en alle andere fervente bloglezers ) wens ik een prachtig deugddoend verlof toe, en tot weldra
Vandaag een mindere dag. De maag pruttelt ferm tegen sedert 04u30 early in the morning. Ventilator aangezet en nog wat proberen te slapen , maar de slaappil is tegen dan uitgewerkt en geen ontkomen aan.Samen met Roel eruit en Joke om Litican gestuurd, het wondermiddel bij maagpijn. Een Danioken binnengelepeld en 2 pilletjes geslikt ; heel de voormiddag in de zetel gesoesd( de bijsluiter maakt melding van slaperigheid. Om 13 u gaat de bel en ik was nog niet klaar: mijn haar goddomme ( pruik opgezet ) schoenen aan en wijle weg richting UZ Jette. Leen vervoerde mij voor de 2de keer , een studente verpleegkunde. Jong, knap zenuwachtig ding, maar doortastend. ZE weet van aanpakken.
Ik word binnengeroepen bij weer een dokteres die ik nog nooit gezien heb en ze geeft me nog wat uitleg. De lijnen worden aangebracht in chinese inkt en verboden nog te douchen. ZE moeten er zeker opblijven tot maandag, en dan worden ze dagelijks wat bijgetekend. Vanaf nu moet ik in afdankertjes rondlopen , want dat boeltje geeft af op de kledij!
En hier sluit ik af want moet ventje oppikken in appelterre.
Ubbacci a tuti ( ik wil graag italiaans leren als ik met pensioen ben )
De tweede chemokuur zit erop en ik ben dus al in helft van de lange kuren. Nog 2 te gaan. Mijn witte bloedcellen hadden zich hersteld tot 5000 zodat ik terug een beetje meer mag zoenen nietwaar Ik ruik het eten dat RoelRoel klaarmaakt en ik heb honger; ik denk dat het zal lukken. IK had een beetje elastieken benen als ik te voet naar de kiné trok; een slaptitude.Maar ik voel me goed, het lukt en zelfs in de grote hitte heb ik mijn pruik nog op Die waterophouding onder mijn arm, zal Roel er zachtjes moeten uitmasseren!Hij zal mij zien komen! .Dus , alles onder controle momenteel. Morgen een nieuwe dag; mijn tattoo's en dan blog ik nog eens weer verder
Ik loop zenuwachtig, mijn haar doet pijn ... Het is zover: ik word aan de wasbak gezet en mijn haar wordt gewassen. Tiéns, die gaan er toch af? De hoofdhuid moet ook verzorgd worden , vandaar.Moet ik u omdraaien of ga je in de spiegel blijven kijken?. Ik doe wel mijn ogen toe als ik het niet meer kan aanzien. Annelies vertrekt naar de cafetaria , want zij kan het niet aan. Het valt allemaal wel mee; met de tondeuse scheert ze alles eraf , maar er blijft nog een halve milimeter over, een stoppelveldje. Ik ben dus niet helemaal kaal hé. Ik heb zelfs shampo en een lotion meegekregen om die stoppeltjes en de hoofdhuid te verzorgen zodat mijn haar na mijn kuren er schoon en deftig weer doorkomen en ik geen dons krijg die daarna weer moet geschoren worden.Ik krijg les in het pruik opzetten, want het is een kleine wetenschap hoe je dat ding vast op je hoofd zet. Ik ben al volleerd, het lukt en ik verdraag hem. Geen gekriebel of jeuk , ik ben het al gewend. Thuis gekomen verwelkomt Filip mij met volgende woorden: het is nog mooier dan tevoren Bedankt Filip; hij bedoelde eigenlijk dat mijn tooi meer volume heeft dan mijn eigen haar.Roel vindt het goed, Joke moet het nog zien.Ik ben weer goedgekeurd.Nu moet ik reeds 2 hulpstukken opzetten en aanmeten 's morgens. Ik heb zeker een kwartier meer nodig om mij klaar te maken.' s avonds knoop ik een sjaaltje rond mijn stoppelveld, want mijn hoofd is nog wat gevoelig . Roel keek wel raar naar mijn stoppeltjes, dan moet hij 's nachts niet verschieten als hij wakker wordt En nu ga ik nog een sjaaltje of 2 bestellen bij Rosette La Vedette zodat ik in de warmere periodes kan afwisselen. Ik zie het weer helemaal zitten. La nouvelle Hedwige est arrivée!!!
Zit aan mijn PC mailtjes te checken en ga door mijn haar en heb meteen plukken in mijn hand. There we go Ik roep op Joke of ze met mij naar Aalst kan. Ik bel naar de kapster en ik kan pas morgen om 14 u gaan. Gaat het mama? Mijn lieve meid is meer onder de indruk dan ikzelf. Gaan al uw afspraken wel lukken vandaag? Maar ja, het valt niet allemaal ineens uit hé.
Heb ondertussen een verre neef uit Niger in mijn gastenboek teruggevonden. Ja hoor Markito, je bericht is toegekomen ( twee keer zelfs )
Gisteren met Annie naar Decascoop Gent voor " Le gamin au vélo " Goeie film voor wie van het genre houdt en leuke avond. Bedankt Annie. Ga nu boodschappen doen en deze namiddag naar de kiné en op kraambezoek en vanavond bij vrienden op bezoek. Ge ziet, heb bezigheden genoeg voor de moment.
Het hoofd koel houden vandaag , dat mijn tooi er niet ineens afvalt
Maandag ga ik voor de tweede kuur chemo ( dan zit ik al in de helft van de zware kuren ) en dinsdag moet ik gaan voor de simulatie ( dan krijg ik een surrealistisch schilderij op mijn torso waar Jan Hoet jaloers op zou zijn ) en woensdag terug voor een CT scan ( alweer , ik weet ook niet wat ze nu nog moeten scannen) En dan beginnen we de maandag erop voor de stralenbehandeling ( radiotherapie ) die ik zal beëindigen op 10/8. Dagelijks met James naar het UZ sjeezen en merendeel rond de middag zodat ik noch in de voormiddag noch in de namiddag nog 's iets kan doen. Ze hebben mij natuurlijk buiten de spitsuren gezet , waarvoor ik hen dankbaar ben.
Ik heb mijn haar nog; nu hoop ik dat ik toch voor 2/7 op iets zal trekken want nu is het lang en verkleurd en kan er niets meer mee doen.Sebiet moet ik toch nog naar de kapper om het wat te fatsoeneren. Ik roep er niet op en we zien wel!
Voilà; de rest is voor volgende week . OP hoop van zegen!
Vriend
Je hebt iemand nodig, stil en oprecht, die als het erop aan komt, voor je bidt en voor je vecht, Pas als je iemand hebt, die met je lacht en met je grient, dan pas kun je zeggen: ' k heb een vriend Toon Hermans
PS: en zo heb ik er velen die er zijn voor mij , waarvoor ik oprecht dankbaar ben. Elke dag word ik wakker met de gedachte dat er zovelen zijn die om me geven en dat geeft mij moed om de dag goed door te komen!
Mijn haar doet pijn. Dit is de voorbode dat het zal gaan uitvallen en ik in de pruikentijd beland.Ik moet wel op 2/7 naar een trouwpartij; wat zal het zijn ? mijn eigen haar of die vermaledijde pruik. We zien het wel. Ik denk dat ik ook deze klop een beetje aan het verwerken ben.
Het onvermijdelijke zal gebeuren en daar is niets tegen te beginnen . Enkel gelaten aanvaarden wat nog komen zal.
Joke is gisteren gaan verven in haar leuke appartementje. Ook dit is wel wat ongelegen, want ik zal het zonnetje in huis missen. Maar ze moet haar weg gaan en deze K kan dat niet in de weg staan. Ze woont dan ook niet zo ver en in de vakantie zal ze nog veel tijd hebben om samen iets te doen. Zoals Weeds kijken. IK ben verslaafd aan Weed. Nee niet echt natuurlijk Maar deze reeks is zo hilarisch dat het mij verstrooïng brengt op de avonden dat er niets op TV is ( elke avond dus ). Ik ben er eindelijk aan begonnen Leentje en het is echt tof! Els heeft mij gisteren verrast met een etentje in de Buchemi.Het was super gezellig . Bedankt Els, je weet niet half hoeveel plezier me dit doet. Ik moet toegeven dat ik echt wel in de wattekes wordt gelegd en dat dit mijn gemoedstoestand in de juiste richting blijft sturen. 's Avonds opnieuw onze klassieker afgestapt ( 7 km ) en daarna tractatie voor Roel zijn verjaardag! Moe maar voldaan in bed gekropen na eerst een slaapmiddeltje te hebben ingenomen en als een blok in slaap gevallen. Van 12 tot 05 geslapen als een roos en dan was het gedaan. Nog een uurtje gedraaid en gekeerd en dan maar opgestaan om mijn boek uit te lezen.Toch een vreemd slaappatroon; ik vermoei mij nochtans wel een beetje en toch is mijn slaap volkomen verstoord.
Maar kom, niet getreurd, ik kan mij afkappen als ik moe begin te worden
Ik denk dat ik vandaag het plan opvat om een klein beetje te poetsen, eten te maken een boodschapje te doen ; mijn boekenbon opmaken en de flitser gaan halen voor Joke haar verjaardag; zodat ze als volleerde fotografe de fotoshoot kan doen op Elke haar trouw.Mij gasten zijn all-round he: Annelies zorgt voor de esthetische kant van de zaak ( zij zal gelaatsverzorging en Make-up bij Elke en familie doen) en dan zal Joke dit allemaal vastleggen voor de eeuwigheid . Zij gaan bovendien de ceremonie opluisteren door het brengen van enkele liedjes. Leuk toch? Ik zal moeten tissues voorzien om te voorkomen dat mijn make-up naar de vaantjes is. En vanavond ga ik Roel vergezellen ; hij gaat de laatste kasseien opladen bij Elke alwaar er een klein feestje aan de gang is voor de verjaardag van Marie. En morgenavond ga ik naar Gent met Annie voor de film: le gamin au vélo van de gebroeders Dardenne. Zo zie je maar dat ik mij geen seconde verveel en bovenal zoals Guido het zo plastisch uitdrukt: de Hedwigepolder krijgen ze niet klein!!!
Mijn God, daar had ik nog niet bij stilgestaan!
. Ook sempervivum gekocht voor Joke, want dat kind heeft ons al uitgenodigd om te komen eten samen met Annelies en Filip.
Ik moet er nog aan wennen, maar dit zal ook wel overgaan.
Zo loop ik echt niet graag rond ! De verpleger slaat er voorts geen acht op en kleeft electroden op mijn ontblote torso ( deze heb ik reeds ontelbare keren moeten ontbloten in het UZ. Volgende keer doe ik mee aan de naaktsessie van Spencer Tunic
De schaamte voorbij )dan zet hij nog een spul erbovenop en wordt ik met een belletje in mijn hand in dat onmogelijke machien geschoven. Ik moet 12 keer diep inademen, adem inhouden en als het hels kabaal stopt, mag ik weer uitademen. Ik krijg het weer, dat gevoel van opgesloten te zitten.
Het lege nestsyndroom er ook nog eens bovenop.
Dit verkortte onze tijd om te shoppen wat wel voordelig was voor de portemonee.Als afsluiter hebben we zalig op de graslei een terrasje gedaan tot Roel onze chauffeur ons kwam oppikken.
