Heb woensdag een scan moeten doen omdat ik pijnen had in mijn linkeroogkas. Vrijdag mocht ik dan het resultaat gaan halen: Ge-luk-kig was alles in orde Oef... een pak van mijn hart. Zeer waarschijnlijk heb ik wat te kampen met migraine maar in mijn schedel lijkt alles nog in orde... Behalve mijn vergeetachtigheid.We zouden samen met Daniëlle naar Gilberte gaan , een collega die ook thuis is met een hernia. Ik spreek vrijdag af met Daniëlle , omdat we dan al in het UZ zijn en vandaar naar Londerzeel is het niet meer zo ver. Om 14 u waren mijn beide afspraken al gebeurd ( ik moest ook nog bij de arts van de radiotherapie en deze was uiterst tevreden over het genezigsproces van mijn huid ) en reden we eerst naar An ( weer een andere collega die in Steenhuffel woont ) We hebben wat gewacht op haar terras, wat onkruid gewied ( tot groot jolijt van Luc die ons fantastische vrouwen vindt ) maar ze zat in de tandartsstoel en kon dus niet weg. Dan maar doorgereden naar Gilberte. Peut, de bel! Geen reactie Hoe, die verwacht ons toch???? Gebeld en wat bleek? Ik was gewoon vergeten te bevestigen dat we op vrijdag kwamen en zij ging ervan uit dat het niet kon doorgaan. Maar Gilberte panikeert niet, bestelt doodrustig 3 extra steacks en we hebben nog een heel gezellige avond gepasseerd!
Mijn geheugen is dus nog niet op orde, en dat maakt mij soms wat onrustig. Hopelijk gaat dat ook weer over!
Ouder worden is leven, en leven is zich voeden, nadenken, liefhebben en geliefd worden.
Ouder worden, leven dus, dat is een scherpzinnige en ondersteunende stap zetten, dat is herinvesteren
Kuur 4 achter de rug;ben al een maand bezig en nog 2 maanden te gaan dus 1/3de gedaan.Aftellen op alle mogelijke manieren om het zo voordelig mogelijk te laten lijken.Gisteren mijn klachten medegedeeld aan de arts:hij schrijft vitamine B voor om de spierpijnen wat te verminderen.Heb nog een bijkomende klacht:sedert zaterdag zit ik met stekende pijn in mijn linkeroogkas ter hoogte van de sinussen. Hij heeft er een andere arts bijgehaald en deze beval onmiddellijk een scan aan. Woensdag moet ik deze doen en vrijdag weet ik dan de uitslag.Hopelijk is het maar een onnozele sinusitis , maar ze laten niets aan het toeval over en maar goed ook.
Mijn WE aan zee is goed verlopen: ik heb practisch alle wandelingen meegedaan en we hebben een leuke zoektocht gedaan in Blankenberge.De compagnie aan tafel was ook goed; bijgepraat met Sabine van het werk! Patrick met zijn grappen en zijn grollen, An en Dany met hun avontuurlijke verhalen en ons moe de mama van Sabine en niet te vergeten; Lut met wie het gezellig keuvelen is.Zondagnamiddag hebben we nog een laatste korte wandeling gedaan in Brugge: het was er autoloze zondag en de stad bulkte van de toeristen, maar het was fijn nog eens in Brugge te zijn. Om 18u04( ik werd om 18u verwacht thuis ) werd ik door Patrick en Lut afgezet waar er mij een dineetje wachtte die mijne Roel liefdevol klaargemaakt heeft: een uitmuntende vissoep met daaropvolgend parelhoentjes met gestoofde peertjes en puree. Overheerlijk; de kinderen hebben ook duimen en vingers afgelikt. Dank je lieve schat; je bent de beste chef-kok in huis. Op restaurant zou het niet beter zijn geweest.
Ik slaag het boekje van Toon Hermans open op pagina 118 en ziehier her versje dat op dit ogenblik best mijn gevoelens weergeeft: RITME
Soms overweldigt mij de vreugde, lacht de hemel diep in mij, ik loop van levenslust te schreeuwen, loop te zingen door de wei, ik proef de wijn,ik smaak het eten, dans door de regen zonder jas, ben opeens totaal vergeten, hoe in en in bedroefd ik was.
Oef... een pak van mijn hart. Zeer waarschijnlijk heb ik wat te kampen met migraine maar in mijn schedel lijkt alles nog in orde... Behalve mijn vergeetachtigheid.We zouden samen met Daniëlle naar Gilberte gaan , een collega die ook thuis is met een hernia.
Hoe, die verwacht ons toch????
