Voelen jullie het ook al? De lente hangt in de lucht. Joepie, een nieuwe lente, een nieuw geluid! Momenteel is alles onder controle: ik volg 2 keer per week de revalidatie en terwijl ik op de fiets zit te zwoegen, komt Sofie mij een hart onder de riem steken. Zij vertelt mij, dat mijn vermoeidheid heel normaal is!Ik moet 6 maand tellen na mijn laatste chemokuur, vorrdat dit allemaal wat uit mijn lijf is. Mijn pijnlijke gewrichten zijn te wijten aan de menopauze. De femara versterkte dat nog, waardoor ik 's nachts wakker werd van de pijn. Het is iets beter, maar ik kan mij moeilijk positioneren in bed. De pijnen steken de kop op tijdens de slaap en na lang stil te hebben gezeten. Ik moet mij dan opnieuw in gang trekken! Bewegen is de boodschap; vandaar mijn wandeltochten waar ik zeer veel deugd aan beleef. Mijn arm is ook nog steeds dik; na 80 beurten is er nog geen zichtbare beterschap en niet te voorspellen hoe dat gaat evolueren Mijn leven kabbelt rustig verder en gaat zijn gewone gangetje; zo hou ik het nog wel effen vol. Oh wee, als ik terug zal hervatten Ik hoop dat de vemoeidheid er tegen dan wat zal uit zijn
Toon Hermans weet ook wat van revalidatie af; lees maar.....
Als je revalideert ben je druk doende je lijf weer in conditie te brengen. Je fietst, je loopt, je gooit met ballen en als je daar niet mee bezig bent , praat je erover.Het lichaam staat wat je noemt: centraal.Het lichaam is het middelpunt. Toch zijn de mooiste dagen de dagen waarop je je lichaam niet voelt. Het is er gewoon niet.Het zegt je niets! Het speelt geen rol. Althans, het valt niet op. Het vraagt geen enkele aandacht, zoals het vanzelfsprekend hoort. Zodra dat lijf weer alle aandacht krijgt, slaat de weegschaal van dat net bereikte evenwicht weer door. Je gaat je lichaam dan weer voelen en voor je het weet zit je midden in het gezeur. Zonder lichaam leef je lichter, veel lichter. Je moet je lichaam natuurlijk niet opzettelijk links laten liggen .Eten, drinken en vrijen doe je bijvoorbeeld met je lijf.Maar wat ik wil zeggen,is dat je je niet voortdurend van je lichaam bewust moet zijn.Daarom is het goed je zo spoedig mogelijk tussen de mensen te voegen. Wanneer je je aandacht, je interesse, ja, ze maar je liefde op andere mensen richt, dan vergeet je die egocentrische gevoelens waarin je lichaam zo overbewust centraal staat. En dat scheelt een jas. Wat zeg ik? Een jas? Misschien wel een jas en een hoed en een shawl.
