Ik ben Gert Luyckx
Ik ben een man en woon in Ingelmunster (België) en mijn beroep is projectleider bij Aquafin.
Ik ben geboren op 07/09/1970 en ben nu dus 54 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lopen, fietsen (op 't gemak), TV kijken.
of hoe een Limburger woont in West-Vlaanderen, werkt in Antwerpen en loopt waar het hem uitkomt...
22-08-2009
Levenslijnloop Sijsele
Change of plans... Zo kun je dit wel noemen. Ik zat klaar om te vertrekken naar Oostende voor de strandloop en ik meldde dit nog vlug op deze blog. Niet veel later zag ik de reactie van Peter: 'Wij gaan naar Sijsele'. Ik herinnerde me dat het daar vorig jaar redelijk plezant was en begon toch te twijfelen. Snel een mailtje naar Peter om te vragen wie hij bedoelde met 'wij'. Het ging om bloggers Stofke, Nico, Koen en hijzelf. Dan hakte ik de knoop door en reed ook naar Sijsele. Ik was er een uurtje voor de start en zag al snel alle bekenden staan. 't Was er redelijk winderig. Hiervoor was ik al blij dat ik niet naar Oostende was gegaan. De start werd redelijk stipt om 19u15 gegeven. Mede onder invloed van Peter stond ik vrij vooraan bij de start. Ik had niet het gevoel dat ik (te) snel startte, maar bij de eerste doorkomst aan de aankomstlijn begon ik dit toch een beetje te vrezen. Dit was het zwaarste gedeelte van het parcours: een lange rechte lijn met de wind volop in het aangezicht. Ik werd hier voorbijgelopen en kon niet aanpikken. Alleen tegen de wind in dus. Mijn doorkomsttijd was net boven de 10 minuten (ongeveer 2,5km). Dat tempo is op dit moment nog te hoog voor mij om 10 kilometer vol te houden. De volgende rondes zakte het tempo dan ook lichtjes. In de loop van de derde ronde kwam een groepje met Paul Meulebrouck en Tanja Cleppe me voorbij gestoken. Ik kon hierbij aanpikken. Net op het einde van onze derde ronde kwamen de eerste twee al aan de aankomst. 't Was lang geleden dat ik nog gedubbeld werd in een wedstrijd over 4 ronden (en ik zou dat in de toekomst ook terug willen vermijden ) Bij deze aankomst reed er ook een wagen een beetje in de weg, waardoor ik de aansluiting met het groepje verloor. De volledige laatste ronde liep ik op een 20-tal meter van deze 6 lopers. Raar eigenlijk: ik voelde dat ik door een kleine tussentijdse versnelling erbij zou zijn, maar toch kon ik het niet opbrengen. Ik wist ook dat ik ze kon inhalen in de laatste rechte lijn. In de laatste rechte lijn versnelde ik dan ook tot in het zog van Paul en Tanja. Ik kon hen ook voorbijsteken en zo nog enkele plaatsjes winnen. Maar een beetje als dank om mijn wagonnetje een ronde aan te mogen hangen, bleef ik toch maar achter hen. Ik klokte af na 42'15''. Geen supertijd, maar helemaal ontevreden ben ik ook niet. 't Was lastig door de wind en het vele draaien en keren. Een nachtje met vier uur slaap is ook niet de meest ideale voorbereiding. Maar er is dus nog werk... Achteraf kon ik met de betere mee. Nog steeds geen problemen daar, ook al zijn de trainingen daar de laatste tijd ook wat minder geweest
21-08-2009
Strandloop
Gisteren heb ik door de hitte en het daaropvolgend onweer een looprustdagje ingelast. Voor vandaag keek ik al langer uit om nog eens een wedstrijd op een vrijdagavond te lopen. Eerst had ik De Pinte in gedachte. Maar op verschillende blogs lees ik over de 'Strandloop Oostende'. Spreekt me toch iets meer aan en dat zal het ook worden. Ik kijk er al naar uit om eens goed uit te waaien.
19-08-2009
20+'er
Zoals gepland, stopte ik gisterenavond aan de Finse piste voor een duurloop van 20km. Rond 17u40 stond ik in loopkledij. De temperatuur moet nog ergens tussen de 25 en 30°C geweest zijn. Ik vermoed dichter bij de 30. Ik begon aan de rondjes van 2km. In het begin ging het vrij vlot, maar ik voelde toch dat het een lange tocht zou worden. Kleine ongemakjes beginnen dan op te spelen: achillespees die wat stijf aanvoelt, vervelend gevoel onder de voetzolen alsof de kousen niet goed zitten... Gelukkig was er een voetbaltornooitje aan de gang dat voor wat verstrooiing zorgde. Ook zag ik na een paar ronden Eddy Anckaert staan wachten op zijn loopmakkers. Ik hoopte dat ik bij hen zou kunnen aansluiten. Wat later zag ik dat zij inderdaad vertrokken waren. Ze lagen echter een halve ronde voor en het zou een hele poos duren eer ik hen had ingehaald/ of me had laten inhalen. Ik heb dan een kortere ronde tussen gevoegd, zodat ik in hun spoor kwam. Nu liet ik me meevoeren in dit groepje. Als dank zal ik hier nog even reclame maken voor 'Dwars door Grijsloke', wedstrijd die op zaterdag 29 augustus door hun loopclub wordt georganiseerd. Wat later voelde ik dat zij precies aan een versnellend tempo liepen. In het begin dacht ik nog dat dit eerder toevallig was, maar 2 ronden verder was het serieus en twijfelde ik even of ik ze zou laten gaan. Maar het tempo lag plots zo hoog dat het bijna niet anders kon of ze zouden dit willen volhouden tot aan het einde van de ronde. Ik klampte dan maar aan en mijn voorspelling klopte. Het tempo viel terug stil; enkele lopers stopten. Ik liep dan nog twee ronden verder. Ondertussen was ik de tel helemaal kwijt geraakt wat het aantal ronden betreft. Toen ik stopte, had ik 1u43' gelopen. Voor een grote ronde heb ik ook eens de afstand bepaald. Ik had eerder al de indruk dat dt geen volle 2km was. Intekening op gmap-pedometer.com leert me dat de afstand van een grote ronde 1,88km bedraagt. Uitgaande van mijn totale looptijd moeten het dan 10 grote rondes geweest zijn en één kleintje. Dat komt op 20,15km. Een gemiddelde van 11,7 km (5'07''/km). Achteraf kreeg ik kou. De temperatuur in de wagen moest ik verhogen naar 24 graden. Ik was dus behoorlijk leeg. Om 21u lag ik ook al te knorren in de zetel. Vanmiddag was het waarschijnlijk nog warmer. Ik was van plan om de benen, die toch stijf waren, wat los te lopen over een afstand van 7,5km. Collega Erik zag eerder de 10km wel zitten en vroeg of ik misschien bang was van de zon... Gevolg laat zich raden. Ik had echter in de voormiddag al wat last van hoofdpijn en in de eerste 100-en meters van het lopen werd dit alleen maar erger. Ik twijfelde of ik het wel 10km zou volhouden. Maar vreemd genoeg werd de hoofdpijn daarna steeds minder om uiteindelijk volledig te verdwijnen. Van de warmte ondervond ik ook weinig last. Erik had ondertussen last van steken in de zij en het tempo werd wat gedrukt. We liepen onze 10 km rustig uit in 52'38'', oftewel aan 5'17''/km. En dan fris gedouched terug aan het werk...
18-08-2009
Versnellingskes
Gisterenmiddag liep ik met collega Wim korte intervalletjes. Hij is in voorbereiding van zijn badminton-seizoen en plande 14 spurtjes van 30 seconden, afgewisseld met telkens 30 seconden joggen/ stappen om de hartslag terug naar beneden te krijgen. Voor hem is dit een simulatie van het ritme in een badmintonmatch: relatief korte, intense rally afgewisseld met een korte rustpauze. Ik liet me overhalen om hem te vergezellen. 't Is waarschijnlijk niet echt een nuttige training voor iemand die lange afstanden loopt, maar kwaad zal het ook niet kunnen. Er werd begonnen en geëindigd met 10 minuten loslopen. De spurtjes waren zwaar. Voordeel was wel dat je op zo'n korte versnellingen hooguit 10m achterop kan raken In de namiddag voelde ik wel dat de benen gewerkt hadden. Het was lang geleden dat ze zo aangevoelden en eigenlijk deed dat wel deugd. Vanavond ga ik nog eens proberen de kaap van 2 uren te halen. Is ondertussen net geen twee maanden geleden. Dat was op 19 juni om precies te zijn... midden in de nacht.
16-08-2009
Toch 6 van de 7
Ik wou deze verlofweek iedere dag gaan lopen en het is me ook 6 op de 7 gelukt. Enkel zaterdag heb ik gepast (een zaterdag is ook geen echte 'weekdag' hé ) Vrijdag werd er terug met drie skeelerbegeleiders een kleine 9 km afgelegd. Goed voor 46 minuten loopplezier. Zaterdag was het veel te warm en hadden we BBQ. Ook de kids zagen het niet zitten om te skeeleren. Zondag ochtend moest ik ze rond 9u30 terugbrengen naar hun moeder en ik stelde - als grap - voor om ze om 7uur op te roepen om eerst nog een toertje te gaan doen. Vonden ze dat toch wel een goed idee zeker! Om 7u dus vertrokken voor ons laatste tochtje van de vakantieweek. Opnieuw 11km. Op die manier kwam ik eindelijk nog eens aan een fatsoenlijk weektotaal: 69km. Victor had evenveel skeelerkilometers; Clara had er 54.
14-08-2009
Toen waren we nog met twee
Twee van mijn skeelerende begeleiders, voor deze week dan toch, namen gisteren een rustdag. De mannen bleven over. 't was wel onder voorwaarden: 't mocht enkel de korte route zijn en ook nog in dezelfde richting van de Vaart dan de vorige drie dagen. Voor de afwisseling wou ik wel eens de andere kant uit, maar ja, dan stond ik er alleen voor. Ik zorgde dan zelf maar voor wat afwisseling door er een intervaltraining van te maken. Eerst 10 minuten inlopen, vervolgens steeds 3 minuten versnellen, afgewisseld met 3 minuten joggen. Ik had geen idee over de interval-afstanden en snelheden, maar als ik het achteraf probeer terug te rekenen, schat ik dat ik mijn versnellingen aan ongeveer 4'15''/km liep. Het joggen gebeurde dan aan 5'30''/km. Ik bracht mijn kilometertotaal voor de laatste 4 dagen nu op 50.
13-08-2009
39 km met skeelers
Deze week heb ik nog een week verlof. Ik had me voorgenomen om elke dag te gaan lopen en zo in deze week mijn conditie wat bij te schaven. Clara en Victor zijn ook bij ons deze week en ik heb hen ervan kunnen overtuigen om elke dag mee met de skeelers te gaan. En Chris vond dat ze ook wat meer beweging kon gebruiken. Dus kreeg ik een derde skeeler-begeleider. Maandag en dinsdag deden we twee keer hetzelfde traject van 10,8km langs het kanaal Roeselare - Leie. We vertrokken in Ingelmunster en liepen/ rolden richting Izegem. Voorbij Cargill/ Metro lag het keerpunt. Maandag was het traag heen en sneller terug (mede onder invloed van de wind), dinsdag was het een egaler tempo. Twee keer was het gemiddelde 11,8 km/u (5'05''/km). Gisteren werd de route een beetje verlengd en lag het keerpunt in Roeselare. We haalden nu een afstand van 17,3 km. Het was behoorlijk warm maar Victor was bevoorrader van dienst en hij kon af en toe wat drank uit zijn rugzak tevoorschijn toveren. Deze was meer dan welkom. We deden er 1u29'30'' over. Het gemiddelde werd dus 11,6 km/u (5'10''/km). Wie vandaag meegaat, weet ik nog niet. Chris zei vanmorgen dat ze een dagje ging passen wegens vermoeidheid. Zij kan nochtans een hele dag uitrusten op haar werk
07-08-2009
Middagloop 11km
Afgelopen woensdag hoorde ik in De Panne verschillende lopers vertellen over de strandloop in Heist van vanavond. Een volgende wedstrijd - over 10km ditmaal - die deel uitmaakt van het kustcriterium. Ik hoorde vooral geklaag over het feit dat ze zo kort achter mekaar kwamen. Een verplicht nummer voor hen die een klassement te verdedigen hebben. Voor mij was woensdag de eerste kennismaking met dit kustcriterium en ik moet zeggen dat ik er serieus aan zat te denken om ook naar Heist te trekken vanavond. Anderzijds besef ik ook wel dat ik op dit moment meer nood heb aan wat minder intensieve duurlopen. Vandaar dat ik toch maar gekozen heb om vanmiddag een relatief trage 11km heb gelopen in Aartselaar. Ik vertrok samen met collega Erik, die na 6km de kortere weg nam. Het was warm en er werd redelijk wat gezweet. Maar het deed deugd. Als ik er nu in slaag om zondag een duurloop van meer dan 13km te lopen, dan kom ik nog eens aan een week van meer dan 50km. Dat begint er terug op te lijken!
06-08-2009
Beach Run De Panne
Zo'n goede 4 maanden liep ik ook in deze buurt over het strand. Toen was het na de afsluitende tijdrit van de 'Driedaagse van De Panne - Koksijde'. Toen liep ik 13km langs de waterlijn, op blote voeten, aan een gemiddelde van 9,8 km/u. Gisteren was het met schoenen, amper 8km en ongeveer dubbel zo warm. Rond 17u vertrok ik in Gent. Daar was het de ganse dag bewolkt en minder warm dan voorspeld. Eenmaal voorbij Brugge begon de hemel open te trekken en zag ik de buitentemperatuur stijgen van 26°C naar 30°C. Het zou dus toch een warm avondje gaan worden. Ik kon tamelijk dichtbij de inschrijving parkeren. Maar goed ook, want er was geen ruimte voorzien om je sportzak en dergelijke achter te laten. Voor een inschrijvingsprijs van 3 euro, waar je dan een T-shirt en een drankje achteraf krijgt, mag je hierover misschien niet klagen. Om 18u15 was ik ingeschreven en had dus nog een uur en een kwart tijd om wat rond te slenteren en een beetje schaduw op te zoeken. Ik liep zo'n 10 minuutjes los. Ik zal niet over opwarmen spreken, want dat was niet echt nodig. Voor de start kreeg ik nog wat parcoursinfo van Gino Puystjens en praatte ook nog met Willy Hemeryck en Chris Peeters. 10 minuten voor het voorziene startuur bagaf ik mij naar het startvak. Hier zag ik ook Stefaan Vandorpe. Ik stond vrij verachteraan. Onmiddellijk na het startsignaal was het een gewriemel van jewelste. Lopers zochten langs overal een weg naar het strand. Na een paar honderd meter waaierde het pak helemaal uiteen richting vloedlijn. Nu was er veel ruimte en zette ik een inhaalrace in. Tot aan het eerste keerpunt ging dit super vlot. Nadien haalde ik er nog wel in, maar dan begon het deelnemersveld meer en meer in een definitieve plooi te vallen. We liepen nu in de richting van de Franse grens en reikhalzend keek ik uit naar het tweede keerpunt. België heeft al zo'n korte kustlijn, maar dit duurde toch wel lang... Ik kwam steeds korter nij Chris Peeters en toen we aan het tweede keerpunt kwamen, zat ik nog hooguit 2 meter achter haar. Maar na het keren en de passage aan de bevoorrading werd het gat terug groter. Nu voelde ik toch dat er nog achterstand is op conditioneel gebied. Opnieuw was het uitkijken naar het punt waar we het strand mochten verlaten en de laatste honderden verharde meters inzetten. Er kwamen slechts een 5-tal lopers uit de achtergrond terug voorbij en dit gaf aan dat ik toch niet helemaal stilviel. Toch was ik blij toen ik de aankomst in zicht kreeg. Er waren nog een paar lopers 'binnen spurtbereik', maar ik kon het niet opbrengen om me een laatse keer te forceren. Ik klokte af na 32'07''. GPS-lopers gaven aan dat de afstand ongeveer 7,4km moet geweest zijn. Dit levert een gemiddelde loopsnelheid van 13,8km/u (4'20''/km). Na nog een korte babbel met Dirk Luypaert, Stefaan V. en Chris P. vertrok ik huiswaarts. Toch tevreden met de prestatie.
Officieel liep ik een tijd van 32'17'' en werd hiermee 95ste op 409 deelnemers. Binnen mijn categorie werd ik 49ste van de 149 starters.
04-08-2009
Intervalletjes
Vanmiddag deed ik voor het eerst een intervaltraining op het werk, samen met collega's Stan, Wim en Erik. Het waren intervallen van de kortere soort. We begonnen met een trage aanloop van 10 minuten. Vervolgens deden we 10 reeksen van versnellingen van 30 seconden, telkens afgewisseld met 30 seconden recuperatie. We eindigden met het traag vervolledigen van ons traject van 7,5km. Voor morgen zit de kans erin dat ik 's avonds naar De Panne trek voor de Beach Run - een wedstrijd over 8km.
03-08-2009
't komt terug!
Vandaag was het de eerste keer na de zomerpauze dat ik terug een echt goed loopgevoel had. Ik vertrok samen met drie loop- en werkcollega's voor een middagtochtje. Rik en Stan hielden het bij 7,5km, Jona en ik breiden er een extra lus aan en kwamen aan 11 km. We liepen een gemiddelde van 4'50'' per km - trager in het begin - wat sneller naar het einde toe. De ademhaling bleef steeds rustig. Vorige week bleef ik steeds nazweten tot een kwartier na het douchen, vandaag was dat compleet anders. Na het afdrogen bleef ik droog. Afgelopen weekend kwam het er weeral niet van om de loopschoenen aan te trekken. Donderdag liep ik nog 12 km aan de Finse piste van Waregem aan ongeveer 4'40''/km. Vanaf deze week zal het lopen terug wat regelmatiger gebeuren. Enerzijds zijn er terug wat meer loopcollega's op het werk en anderzijds beginnen de voetbaltrainingen terug voor Chris' zonen Gauthier en Lyon. Het brengen naar en terughalen van de training is vaak een uitgelezen moment om te stoppen aan de Finse piste van Waregem.
29-07-2009
3 rondjes Aartselaar
Sinds mijn vorig berichtje liep ik nog drie keer. Drie keer 10km. Drie keer zonder chronometer ook. Op het werk zijn nu ook enkele collega's begonnen met intervaltraining. Deze week deed ik nog niet mee. Ik pas nog even totdat ik het goede loopritme weer te pakken heb. Misschien dat ik hen vanaf volgende week wel kan vergezellen. In gezelschap gaat dat toch altijd wat makkelijker.
18-07-2009
runner's block
Sinds mijn laatste bericht op deze blog liep ik niets meer. De goesting was een beetje weg. Waarschijnlijk zat het warme weer er voor iets tussen. Ook had ik geen doel meer voor ogen. Vanaf deze week ben ik er terug aan begonnen. Drie keer heb ik gelopen. De eerste maal was in Vielsalm. We waren daar op weekend in Sunparcs in zondagochtend liep ik daar een uitgestippelde route van 12km. Behoorlijk zwaar. Niet alleen door de beklimmingen. De 2 à 3 kg extra zullen er ook wel mee te maken gehad hebben. Eenmaal op gang gekomen, kwam het goede loopgevoel toch weer terug. Woensdag was mijn eerste dag terug op het werk en toen pikte ik ook daar de draad terug op met een middagloopje. Ik vertrok voor een tocht van 10 km. Het was nog redelijk warm en de benen waren zwaar. Ik besliste dan toch maar om de short cut te nemen en het te houden bij 7,5km. Donderdagavond maakte ik een stop aan de Finse piste in Waregem en liep daar 8km. Ik deed er 38'30' over.
Ondertussen heb ik ook weer enkele doelen voor de tweede helft van het jaar: - Dwars door Grijsloke: 10 mijl - Ekiden Brussel met de Aquafin-collega's - Dwars door Hasselt - Halve marathon Deinze-Aalter
In de solden schafte ik mij ook nog een nieuw paar loopschoenen aan: NB. New Balance for a New Beginning. Ik zie het weer helemaal zitten!
29-06-2009
10 dagen pauze
Vandaag liep ik opnieuw. Een 8-tal km tijdens de middagpauze. Het was geleden van de Nacht in Torhout dat ik mijn loopschoenen aantrok. Ik had wel al een aantal keer op het punt gestaan om te gaan lopen, maar het kwam er niet van: te druk op 't werk, te warm buiten... Altijd wel iets dat er tussen kwam. Een kleine rustpauze zal ook wel een keertje nuttig geweest zijn.
22-06-2009
Nacht van West-Vlaanderen
Normaalgezien zit ik er niets mee in om gelijk te krijgen, integendeel. Voor een keertje zou ik er echter niets op tegen hebben, mocht ik ongelijk hebben. Maar vrijdagnacht kreeg ik gelijk: de conditie was niet zo goed als sommige me wilden doen geloven.
Rond 18u30 arriveerden Chris en ik in Torhout. Er heerste daar al een gezellige drukte. Er waren ook veel buitenlanders voor het WK 100km. Ik merkte ook dat er toch wel redelijk wat wind stond. Bij de inschrijving zag ik onmiddellijk Guy Devreker staan. Ik zou hem later die avond nog een aantal keer tegenkomen. Een heel arsenaal blogvrienden stond klaar voor de marathon en kon ik vooraf nog even spreken: Koen Vansteenkiste, Katrien Rogiers, Nico Schelstraete, Sandra Cauwels, Olifantje Wim, Jan Deschacht, Dirk van Thuyne. Rond kwart voor 8 begaf ik mij met Guy naar de startplaats. We hadden wat moeite om het marathon-vak te vinden, maar kwamen toch goed en ruim op tijd terecht. We stonden niet al te ver vooraan en na de start moesten we dan ook lopen aan het tempo dat ons werd opgelegd door de menigte. Ik maakte me hier verder niet druk over. Waar mogelijk schoof ik door naar voor. Guy deed dit veel vlotter en al snel lag hij een 100-tal meter voor. Mijn plan was nochtans van bij hem in de buurt te blijven, maar dat zag er nu al anders uit. Ik bleef hem in het vizier houden en ik kon van het ene groepje naar het andere lopen, en hem zo terug bijbenen. Het was maar rond het 10km-punt in Lichtervelde dat ik aansloot. We passeerden dit punt onder de 45 minuten. Veel te snel!
Vanaf dan liepen Guy en ik samen verder.
In het begin samen met enkele andere lopers, dit aantal werd steeds groter doordat er lopers uit de achtergrond terugkwamen. Aan km 15 hing er zeker een 15-tal lopers aan mijn hielen. We liepen nu echter met de wind mee en ik zat er niet mee in dat ik kopwerk deed. Ik dacht nog wel te kunnen profiteren als we wind tegen kregen. Ik zou me dan wel wat achteraan zetten. Een beetje verder kwamen de meeste van deze groep naar voren en staken precies een tandje bij. Guy en ik gingen niet mee. We bleven steeds op een 50-tal meter hangen. Het was hier wind tegen en ik zat in twijfel: er naartoe of ze laten gaan. Ik besloot toch maar een inspanning te plaatsen en er naartoe te gaan.
Het zal zowat halverwege de wedstrijd geweest zijn dat ik aansloot.
Ik zag het toen nog volledig zitten.
Niet veel verder ws er echter een bevoorrading. Hier spatte het groepje volledig uit mekaar. Enkelen trokken resoluut verder, anderen namen hun tijd voor een rustige bevoorrading. Het duurde dan ook niet lang voor ik helemaal alleen zat.
Eenzaam op weg in de tweede ronde.
Ik voelde toen dat het nog een lange tocht zou worden. Op weg naar Lichtervelde kon ik nog een stuk in het gezelschap lopen van Sebastien Finaut. Mijn benen moeten toen nog zo slecht niet geweest zijn, want ik liep van hem weg rond het keerpunt in Lichtervelde. Maar dan begon het minder te gaan. Opkomende krampen in de hamstrings. Ook de darmen begonnen redelijk overhoop te liggen. Enkele keren kwamen er zelfs braakneigingen. Maar het was nog slechts een 12-tal km
Eén voor één kwamen de lopers me voorbij. Af en toe een groepje. Ook Guy kwam me terug voorbij. Hij porde me nog aan om aan te klampen, maar daar had ik geen boodschap aan. Voor mij was het nu gewoon uitlopen. Ook Sandra Cauwels kwam me op zo'n 5km van het einde voorbij. In dat groepje zat het tempo er nog goed in. Haas Fré stopte even bij mij voor een bemoedigend babbeltje en gaf me wat bevoorrading. Mijn kaarsje ging steeds verder uit. Meer en meer lopers kwamen me voorbij. Ook frèle 100 km-loopsters die nog meer dan 60km voor de boeg hadden. Man man man...
Het licht ging langzaam uit.
Uiteindelijk haalde ik de finish in 3u27'. Met de tijd op zich kan ik gerust leven, de manier waarop ietje minder. Eigenlijk heb ik gewoon dom gelopen. Maar ja, ik kan er maar uit leren zeker? Verschillende keren dacht ik onderweg dat dit mijn laatste marathon geweest was. Maar nog geen twee weken geleden nam ik me nog voor om volgend jaar in La Roche de marathon te lopen. Een mens kan al snel van gedacht veranderen...
18-06-2009
De spanning stijgt...
Bij een groot aantal mensen zal dat ongetwijfeld zo zijn. Bij de mensen van de organisatie, bij de deelnemers die voor de eerste keer een marathon gaan lopen, bij de mensen die voor een klassement willen lopen... Bij mij niet. Ik besef niet dat ik over minder dan 24u aan mijn 4de marathon zal bezig zijn. Gisteren at ik wel een spaghetti en vandaag nam ik de overschot van de pasta mee naar het werk om daar als lunch koud op te eten. Vanavond at ik een kom muesli. Dat waren mijn voorbereidingen wat voeding betreft. Ik moet morgen nog naar de winkel voor sportdrank en -voeding. Ook zal ik morgen eens goed moeten zoeken waar ik mijn horloge/chrono gelaten heb. Nee, dit is geen onderdeel van verstoppertje spelen, zoals ik op Guy's blog kon lezen. Voor wie zou ik me moeten verstoppen trouwens? Ik hoop wel dat de mensen die hier vinden dat ik een goede voorbereiding had, gelijk krijgen. Zelf ben ik niet helemaal overtuigd. Ik liep wel een aantal sterke wedstrijden over 10-15km, vooral terend op mijn conditie van de Marathon van Antwerpen. Maar ik kan moeilijk geloven dat deze conditie twee maanden later nog steeds optimaal is. Het is eigenlijk raar. Ik ben bijna meer benieuwd naar de prestatie van andere loopvrienden, dan naar mijn eigen wedervaren. Misschien is het gewoon een reflex om zelf ontspannen de laatste dagen door te komen. En dit lukt! Ik blijf ondertussen met mijn doel van 3u20' voor ogen. Ik moet eerlijk bekennen dat ik na mijn geslaagde marathon in Antwerpen het niet helemaal onmogelijk acht om ooit eens in de buurt van 3u te geraken. Maar dan zal ik toch nog een paar jaar moeten 'rijpen' en me specifiek voorbereiden op dit ene doel. Nu loop ik zeker te veel wedstrijden. Maar morgen gaan we ons zeker amuseren! No stress
15-06-2009
McBride Run
Ik kon me toch niet inhouden om gisteren mee te doen aan de McBride Run. Ik stond om 7u30 op en deed onmiddellijk en in stilte mijn loopkleren aan. In stilte, omdat we pas om 2u in bed lagen na een verjaardagsfeestje en ik de rest van de familie niet wou wekken. Ik nam een mouwloos shirt. De weersvoorspellingen gaven immers warm weer voor de voormiddag. Toen ik beneden kwam zag ik dat het begon te druppelen. Niet zo erg. Toen ik ging vertrekken en Chris had wakker gemaakt om te zeggen dat ik toch ging lopen, was het al heel wat harder aan het regenen. Onderweg werd het steeds erger. Door de spoorvorming op de E17 was het soms zelfs gevaarlijk rijden. Aan iedere afrit overwoog ik of ik toch niet beter rechtsomkeer zou maken. Met de stille hoop dat het dichter bij de kust wat beter zou zijn, bleef ik toch maar doorrijden. Maar ook in Ieper regende het om 9u vrij stevig. Bij de inschrijving zag ik dat ik lang niet de enige was die de regen ging trotseren. Zelfs bij de daginschrijvingen passeerde nog heel wat volk. Ik bleef zo lang mogelijk binnen rondhangen en maakte hier en daar een praatje. Een klein half uurtje voor de start ging ik dan toch maar naar buiten en leverde mijn sportzak in bij de vrachtwagen die deze naar Poperinge zou brengen. Het regenen was nu zo goed als gestopt. Het was bijna perfect loopweer nu. Het enige nadeel was nog dat het parcours op een aantal plaatsen erg glad was. Ik wist nog altijd niet goed wat ik zou gaan doen. Meelopen met mensen die rond de 2u lopen, is net iets te traag. Anderen waren dan weer van plan om onder de 1u30' te gaan. Dat is voor mij dan weer te veel van het goede, op 6 dagen voor een marathon. Ik zou wel zien. Onderweg zou het ook moeilijk worden om mijn tempo te kunnen inschatten want ik had mijn horloge vergeten. Bij de start stond ik vrij goed vooraan, samen met Dominiek Bekaert en Tom Hoornaert. Zij gingen beide voor een tijd onder de 1u30' en ik liet hen dan ook gaan in de eerste honderden meters. Ik trok me niet veel aan van de anderen. Wanneer er iemand me voorbijstak, deed ik geen moeite om aan te pikken. Ik liep gewoon mijn eigen tempo verder. Af en toe ving ik van lopers in mijn buurt op dat ik aan een tempo van rond de 14km/u liep. In het tweede wedstrijdgedeelte werd er hier en daar een lijkje opgeraapt. Dat geeft alleen maar extra adrenaline om stevig door te blijven lopen. Dat deed ik dan ook. De laatste 3 km werden nog zwaar: het begon terug wat te regenen en de wind stond nu wat strakker en op kop. Ik viel nochtans niet meer stil en kon goed blijven doorgaan tot aan de aankomst. Ik was benieuwd wat mijn eindtijd zou zijn. Ik zag 1u31' op de aankomstklok. Het zou 1u31'33' worden. Hiermee werd ik 139ste op 914 finishers. Vorig jaar liep ik 2 minuten sneller en toen was ik slechs 169ste op 911 aankomsten. Toch vreemd (?) Zijn er meer betere lopers toch maar thuis gebleven omwille van het slechte weer? Waren er meer deelnemers die zich spaarden, bv. voor de Nacht van West-Vlaanderen? Als jullie een idee hebben... Volgend jaar ga ik voor een top 100 plaatsje. Nu was dit een laatste testje voor volgende vrijdag. Eigenlijk te snel, maar ja. Het feit dat ik de dag nadien geen last heb van stijve spieren, geeft aan dat ik toch niet geforceerd heb.
12-06-2009
Lange duurloop
Ik kon het toch niet laten om gisteren nog een laatste lange duurloop in te lassen. Ik zat er een beetje mee dat ik in de laatste weken geen enkele loop had die in de buurt van de 30 km kwam. Daarom trok ik gisteren naar de Finse piste in Waregem. Ik liep daar 20 rondjes van 1,35 km, een totale afstand dus van 27 km. De eerste 5 ronden liep ik alleen, aan een tempo van 5'13''/km (11,5 km/u). Dan kwam ik bij een bende van een 15-tal lopers (Joggingclub Waregem), die een stukje trager liepen, nl 6'10''/km (9,7 km/u). Ik besloot toch maar om hier achter te blijven hangen, kwestie van niet de hele tijd alleen te moeten lopen. Ik had ondertussen ook al uitgemaakt dat ik voor een duurloop van 2u30' zou gaan, afstand speelde geen rol. Ik denk dat ik 5 rondjes achter de joggingclub bleef. Dan stopten de meesten van deze groep, de rest versnelde. Ik ben dan maar alleen, aan een gematigd tempo blijven verder lopen. Ik stopte na 2u31'. Mijn gemiddelde loopsnelheid bedroeg 10,7 km/u (5'31''/km). Deze duurloop verliep zonder noemenswaardige problemen. In het begin had ik een klein beetje last van stijve achillespezen, maar dat ging na een aantal minuten weg. Dat gevoel heb ik trouwens 's morgens ook soms, maar dat gaat dan ook weg als ik even in beweging ben. Verder kreeg ik na een goede 20 km lichte steken links onderaan in mijn buik. Ik had er nauwelijks last van en ze gingen ook voorbij na een 10-tal minuten. Ik vermoed dat dit iets te maken had met te weinig drinken / eten. Ik had sinds 's middags immers niets meer gegeten (en 't was ondertussen toch al 20u45) en ik had ook geen drinken mee voor onderweg. Ik ben dus tevreden met deze laatste lange test. Eerder deze week liep ik nog: - maandag: 7,5 km à 5'/km (eerste 4,5 traag - laatste 3 snel) - dinsdag: 10 km à 5'13''/km Voor zondag sluit ik nog altijd niet uit dat ik toch aan de McBride halve marathon deelneem. Als gezelligheidsloopje dan met de collega bloggers.
11-06-2009
Inschrijving NVV
Eergisteren werd de knoop doorgehakt. Ik heb me ingeschreven voor de Nacht. Het blijft wel een vraagteken wat ik ervan zal bakken. Het trainingsvolume is immers aanzienlijk minder dan dat van mijn voorbereiding voor Antwerpen. Toen had ik nog twee weken met ongeveer 100km, nu was er slechts één week waar ik boven de 60km kwam. Mijn langste loop na Antwerpen was er eentje van 24km. Ik zal dan ook proberen van niet te voortvarend van start te gaan. Ik ga nu uit van een tempo van 4'45''/km. Als ik dat kan volhouden, dan kom ik uit op een eindtijd van 3u20'. Afhankelijk van het gevoel tijdens het lopen kan ik dan nog bijstellen in het tweede wedstrijdgedeelte.
08-06-2009
HM La Roche
Superzwaar, maar echt wel de moeite. Mijn ervaring in La Roche in 6 woorden. Rond 9u vertrok ik samen met Chris naar 'de Dardennen'. We hadden dit weekend geen kinderen bij ons en ze zag het zitten om nog eens mee te gaan. De weerberichten voorspelden nochtans veel regen in het zuiden van het land. Het was net voorbij 11u30 toen we in La Roche arriveerden. Ik begaf me snel naar de inschrijving, want ik had me niet op voorhand ingeschreven. Daar kwam ik een aantal Sodibruggers tegen. Bleek dat zij nog een startnummer over hadden. De geblesseerde Willy Hemeryck moest verstek geven en zo zou ik in zijn naam lopen. Hiermee bespaarde ik 7 euro die ik na afloop op de lokale bierfeesten kon verteren. Daarna wandelden we nog wat rond in het stadje en aten een spaghetti. In de vroege namiddag kwamen we Koen Vansteenkiste tegen. Hij kwam - hoe kan het ook anders - voor de marathon. We wandelden nog wat verder rond en deden nog een terrasje. Het bleef vooralsnog droog. Tegen een uur of 3 kleedden we ons om en begaven ons naar de startzone. Daar stond Dominiek Bekaert al klaar. Hij kwam ook voor de halve marathon en had ook vrouw en kids meegekregen voor de verre verplaatsing.
Dominiek, Koen en ik.
Om 16u werd de halve marathon op gang geschoten. We waren met 426 vertrekkers.
De eerste helling na een kleine 500m.
Na de eerste kilometer kwamen we door in 4'45. We hadden hier al een serieuze beklimming te verwerken gekregen en ik vond dat het tempo dus nog redelijk meeviel. In deze beklimming schoven Dominiek en ik een aantal concurrenten voorbij. Na een serieuze daling, met enkele haarspeldbochten, kwam de volgende helling eraan. Onverhard deze keer. Onmenselijk steil ook. Voor ons zagen we al een aantal deelnemers beginnen wandelen. Weeral een aantal die zich vergalloppeerd hebben, dacht ik. Totdat we zelf moesten beginnen stappen. Zo zwaar... Ik zag niemand nog lopen. En we waren niet eens aan het 3km-punt. Net voor de top werd het wat vlakker en begonnen de meesten terug te lopen. Op de top stond de eerste bevoorrading. Niet echt ideaal geplaatst, want hier stopten er velen opnieuw om te eten en te drinken. Wij niet, wij namen een drankje en liepen verder. We trachtten te recupereren tijdens het lopen. Van de volgende kilometers herinner ik me wat meer gematigde klimpartijen en vooral verraderlijke afdalingen. Ik sloeg bijna mijn enkel om, maar kon me net herpakken. Zo rond km 6 moest ik Dominiek wat laten weglopen. Hij bleef steeds 20-30 meter voor mij. Ik liep mijn eigen tempo en probeerde niet van dit gat direct dicht te lopen. Het moet rond km 7 geweest zijn dat ik terug bij hem kwam. Wat verder kwam er een tweede lange helling. Hier moesten er opnieuw velen een stapmoment inlassen. Ik maakte er een erezaak van om deze keer te blijven lopen. Niet dat je hiermee zoveel verschil maakte, maar toch. Na deze beklimming zat het ergste erop. Toch wat beklimmingen betrof, gevaarlijke afdalingen kwamen wel nog. Hier was het vooral concentreren en losliggende stenen ontwijken. Al een geluk dat de voorspelde regen uitbleef. Het afremmen zorgde ook voor geprikkelde dijen. In deze afdelingen volgden de kilometerbordjes mekaar vlot op.
Een laatste lusje naast de Ourthe.
Met een laatste aanmoediging van Willy Hemeryck.
En tevreden dat ik de finish bereikte na een mooie tocht.
Dominiek en ik haalden beiden de finish in 1u40' op een 39ste en 40 ste plaats.
Na afloop genoten we nog wat na op la fête de la bière. Nadat Dominiek en zijn gevolg vertrokken waren, keken Chris en ik nog naar binnenlopende marathonners. De klok stond daar ondertussen op 4u. We beslisten dan om hier nog wat te gaan eten en kwamen zo terecht bij de lokale Griek voor een mezze. Hierna stond de marathonklok op 4u50'. Koen ging proberen om deze keer binnen de 5u binnen te zijn en daarom wachtten we nog even aan de aankomst. Op 5u03' besloten we toch maar om te vertrekken. Wie weet was hij al binnen en dan konden we hier nog lang staan. Achteraf hoorde ik dat we 6 minuten te vroeg vertrokken waren. Ook de aankomst van Jan Deschacht misten we. Hij kwam binnen in 4u17', 13 minuten onder zijn beoogde doel. Maar zeker hier is respect voor iedereen die het einde haalt op zijn plaats. Bij de marathon waren dit 162 deelnemers. Volgend jaar misschien 163...
)
Zo'n goede 4 maanden liep ik ook in deze buurt over het strand. Toen was het na de afsluitende tijdrit van de 'Driedaagse van De Panne - Koksijde'. Toen liep ik 13km langs de waterlijn, op blote voeten, aan een gemiddelde van 9,8 km/u.
