Ik ben Gert Luyckx
Ik ben een man en woon in Ingelmunster (België) en mijn beroep is projectleider bij Aquafin.
Ik ben geboren op 07/09/1970 en ben nu dus 54 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lopen, fietsen (op 't gemak), TV kijken.
of hoe een Limburger woont in West-Vlaanderen, werkt in Antwerpen en loopt waar het hem uitkomt...
22-06-2009
Nacht van West-Vlaanderen
Normaalgezien zit ik er niets mee in om gelijk te krijgen, integendeel. Voor een keertje zou ik er echter niets op tegen hebben, mocht ik ongelijk hebben. Maar vrijdagnacht kreeg ik gelijk: de conditie was niet zo goed als sommige me wilden doen geloven.
Rond 18u30 arriveerden Chris en ik in Torhout. Er heerste daar al een gezellige drukte. Er waren ook veel buitenlanders voor het WK 100km. Ik merkte ook dat er toch wel redelijk wat wind stond. Bij de inschrijving zag ik onmiddellijk Guy Devreker staan. Ik zou hem later die avond nog een aantal keer tegenkomen. Een heel arsenaal blogvrienden stond klaar voor de marathon en kon ik vooraf nog even spreken: Koen Vansteenkiste, Katrien Rogiers, Nico Schelstraete, Sandra Cauwels, Olifantje Wim, Jan Deschacht, Dirk van Thuyne. Rond kwart voor 8 begaf ik mij met Guy naar de startplaats. We hadden wat moeite om het marathon-vak te vinden, maar kwamen toch goed en ruim op tijd terecht. We stonden niet al te ver vooraan en na de start moesten we dan ook lopen aan het tempo dat ons werd opgelegd door de menigte. Ik maakte me hier verder niet druk over. Waar mogelijk schoof ik door naar voor. Guy deed dit veel vlotter en al snel lag hij een 100-tal meter voor. Mijn plan was nochtans van bij hem in de buurt te blijven, maar dat zag er nu al anders uit. Ik bleef hem in het vizier houden en ik kon van het ene groepje naar het andere lopen, en hem zo terug bijbenen. Het was maar rond het 10km-punt in Lichtervelde dat ik aansloot. We passeerden dit punt onder de 45 minuten. Veel te snel!
Vanaf dan liepen Guy en ik samen verder.
In het begin samen met enkele andere lopers, dit aantal werd steeds groter doordat er lopers uit de achtergrond terugkwamen. Aan km 15 hing er zeker een 15-tal lopers aan mijn hielen. We liepen nu echter met de wind mee en ik zat er niet mee in dat ik kopwerk deed. Ik dacht nog wel te kunnen profiteren als we wind tegen kregen. Ik zou me dan wel wat achteraan zetten. Een beetje verder kwamen de meeste van deze groep naar voren en staken precies een tandje bij. Guy en ik gingen niet mee. We bleven steeds op een 50-tal meter hangen. Het was hier wind tegen en ik zat in twijfel: er naartoe of ze laten gaan. Ik besloot toch maar een inspanning te plaatsen en er naartoe te gaan.
Het zal zowat halverwege de wedstrijd geweest zijn dat ik aansloot.
Ik zag het toen nog volledig zitten.
Niet veel verder ws er echter een bevoorrading. Hier spatte het groepje volledig uit mekaar. Enkelen trokken resoluut verder, anderen namen hun tijd voor een rustige bevoorrading. Het duurde dan ook niet lang voor ik helemaal alleen zat.
Eenzaam op weg in de tweede ronde.
Ik voelde toen dat het nog een lange tocht zou worden. Op weg naar Lichtervelde kon ik nog een stuk in het gezelschap lopen van Sebastien Finaut. Mijn benen moeten toen nog zo slecht niet geweest zijn, want ik liep van hem weg rond het keerpunt in Lichtervelde. Maar dan begon het minder te gaan. Opkomende krampen in de hamstrings. Ook de darmen begonnen redelijk overhoop te liggen. Enkele keren kwamen er zelfs braakneigingen. Maar het was nog slechts een 12-tal km
Eén voor één kwamen de lopers me voorbij. Af en toe een groepje. Ook Guy kwam me terug voorbij. Hij porde me nog aan om aan te klampen, maar daar had ik geen boodschap aan. Voor mij was het nu gewoon uitlopen. Ook Sandra Cauwels kwam me op zo'n 5km van het einde voorbij. In dat groepje zat het tempo er nog goed in. Haas Fré stopte even bij mij voor een bemoedigend babbeltje en gaf me wat bevoorrading. Mijn kaarsje ging steeds verder uit. Meer en meer lopers kwamen me voorbij. Ook frèle 100 km-loopsters die nog meer dan 60km voor de boeg hadden. Man man man...
Het licht ging langzaam uit.
Uiteindelijk haalde ik de finish in 3u27'. Met de tijd op zich kan ik gerust leven, de manier waarop ietje minder. Eigenlijk heb ik gewoon dom gelopen. Maar ja, ik kan er maar uit leren zeker? Verschillende keren dacht ik onderweg dat dit mijn laatste marathon geweest was. Maar nog geen twee weken geleden nam ik me nog voor om volgend jaar in La Roche de marathon te lopen. Een mens kan al snel van gedacht veranderen...
18-06-2009
De spanning stijgt...
Bij een groot aantal mensen zal dat ongetwijfeld zo zijn. Bij de mensen van de organisatie, bij de deelnemers die voor de eerste keer een marathon gaan lopen, bij de mensen die voor een klassement willen lopen... Bij mij niet. Ik besef niet dat ik over minder dan 24u aan mijn 4de marathon zal bezig zijn. Gisteren at ik wel een spaghetti en vandaag nam ik de overschot van de pasta mee naar het werk om daar als lunch koud op te eten. Vanavond at ik een kom muesli. Dat waren mijn voorbereidingen wat voeding betreft. Ik moet morgen nog naar de winkel voor sportdrank en -voeding. Ook zal ik morgen eens goed moeten zoeken waar ik mijn horloge/chrono gelaten heb. Nee, dit is geen onderdeel van verstoppertje spelen, zoals ik op Guy's blog kon lezen. Voor wie zou ik me moeten verstoppen trouwens? Ik hoop wel dat de mensen die hier vinden dat ik een goede voorbereiding had, gelijk krijgen. Zelf ben ik niet helemaal overtuigd. Ik liep wel een aantal sterke wedstrijden over 10-15km, vooral terend op mijn conditie van de Marathon van Antwerpen. Maar ik kan moeilijk geloven dat deze conditie twee maanden later nog steeds optimaal is. Het is eigenlijk raar. Ik ben bijna meer benieuwd naar de prestatie van andere loopvrienden, dan naar mijn eigen wedervaren. Misschien is het gewoon een reflex om zelf ontspannen de laatste dagen door te komen. En dit lukt! Ik blijf ondertussen met mijn doel van 3u20' voor ogen. Ik moet eerlijk bekennen dat ik na mijn geslaagde marathon in Antwerpen het niet helemaal onmogelijk acht om ooit eens in de buurt van 3u te geraken. Maar dan zal ik toch nog een paar jaar moeten 'rijpen' en me specifiek voorbereiden op dit ene doel. Nu loop ik zeker te veel wedstrijden. Maar morgen gaan we ons zeker amuseren! No stress
15-06-2009
McBride Run
Ik kon me toch niet inhouden om gisteren mee te doen aan de McBride Run. Ik stond om 7u30 op en deed onmiddellijk en in stilte mijn loopkleren aan. In stilte, omdat we pas om 2u in bed lagen na een verjaardagsfeestje en ik de rest van de familie niet wou wekken. Ik nam een mouwloos shirt. De weersvoorspellingen gaven immers warm weer voor de voormiddag. Toen ik beneden kwam zag ik dat het begon te druppelen. Niet zo erg. Toen ik ging vertrekken en Chris had wakker gemaakt om te zeggen dat ik toch ging lopen, was het al heel wat harder aan het regenen. Onderweg werd het steeds erger. Door de spoorvorming op de E17 was het soms zelfs gevaarlijk rijden. Aan iedere afrit overwoog ik of ik toch niet beter rechtsomkeer zou maken. Met de stille hoop dat het dichter bij de kust wat beter zou zijn, bleef ik toch maar doorrijden. Maar ook in Ieper regende het om 9u vrij stevig. Bij de inschrijving zag ik dat ik lang niet de enige was die de regen ging trotseren. Zelfs bij de daginschrijvingen passeerde nog heel wat volk. Ik bleef zo lang mogelijk binnen rondhangen en maakte hier en daar een praatje. Een klein half uurtje voor de start ging ik dan toch maar naar buiten en leverde mijn sportzak in bij de vrachtwagen die deze naar Poperinge zou brengen. Het regenen was nu zo goed als gestopt. Het was bijna perfect loopweer nu. Het enige nadeel was nog dat het parcours op een aantal plaatsen erg glad was. Ik wist nog altijd niet goed wat ik zou gaan doen. Meelopen met mensen die rond de 2u lopen, is net iets te traag. Anderen waren dan weer van plan om onder de 1u30' te gaan. Dat is voor mij dan weer te veel van het goede, op 6 dagen voor een marathon. Ik zou wel zien. Onderweg zou het ook moeilijk worden om mijn tempo te kunnen inschatten want ik had mijn horloge vergeten. Bij de start stond ik vrij goed vooraan, samen met Dominiek Bekaert en Tom Hoornaert. Zij gingen beide voor een tijd onder de 1u30' en ik liet hen dan ook gaan in de eerste honderden meters. Ik trok me niet veel aan van de anderen. Wanneer er iemand me voorbijstak, deed ik geen moeite om aan te pikken. Ik liep gewoon mijn eigen tempo verder. Af en toe ving ik van lopers in mijn buurt op dat ik aan een tempo van rond de 14km/u liep. In het tweede wedstrijdgedeelte werd er hier en daar een lijkje opgeraapt. Dat geeft alleen maar extra adrenaline om stevig door te blijven lopen. Dat deed ik dan ook. De laatste 3 km werden nog zwaar: het begon terug wat te regenen en de wind stond nu wat strakker en op kop. Ik viel nochtans niet meer stil en kon goed blijven doorgaan tot aan de aankomst. Ik was benieuwd wat mijn eindtijd zou zijn. Ik zag 1u31' op de aankomstklok. Het zou 1u31'33' worden. Hiermee werd ik 139ste op 914 finishers. Vorig jaar liep ik 2 minuten sneller en toen was ik slechs 169ste op 911 aankomsten. Toch vreemd (?) Zijn er meer betere lopers toch maar thuis gebleven omwille van het slechte weer? Waren er meer deelnemers die zich spaarden, bv. voor de Nacht van West-Vlaanderen? Als jullie een idee hebben... Volgend jaar ga ik voor een top 100 plaatsje. Nu was dit een laatste testje voor volgende vrijdag. Eigenlijk te snel, maar ja. Het feit dat ik de dag nadien geen last heb van stijve spieren, geeft aan dat ik toch niet geforceerd heb.
12-06-2009
Lange duurloop
Ik kon het toch niet laten om gisteren nog een laatste lange duurloop in te lassen. Ik zat er een beetje mee dat ik in de laatste weken geen enkele loop had die in de buurt van de 30 km kwam. Daarom trok ik gisteren naar de Finse piste in Waregem. Ik liep daar 20 rondjes van 1,35 km, een totale afstand dus van 27 km. De eerste 5 ronden liep ik alleen, aan een tempo van 5'13''/km (11,5 km/u). Dan kwam ik bij een bende van een 15-tal lopers (Joggingclub Waregem), die een stukje trager liepen, nl 6'10''/km (9,7 km/u). Ik besloot toch maar om hier achter te blijven hangen, kwestie van niet de hele tijd alleen te moeten lopen. Ik had ondertussen ook al uitgemaakt dat ik voor een duurloop van 2u30' zou gaan, afstand speelde geen rol. Ik denk dat ik 5 rondjes achter de joggingclub bleef. Dan stopten de meesten van deze groep, de rest versnelde. Ik ben dan maar alleen, aan een gematigd tempo blijven verder lopen. Ik stopte na 2u31'. Mijn gemiddelde loopsnelheid bedroeg 10,7 km/u (5'31''/km). Deze duurloop verliep zonder noemenswaardige problemen. In het begin had ik een klein beetje last van stijve achillespezen, maar dat ging na een aantal minuten weg. Dat gevoel heb ik trouwens 's morgens ook soms, maar dat gaat dan ook weg als ik even in beweging ben. Verder kreeg ik na een goede 20 km lichte steken links onderaan in mijn buik. Ik had er nauwelijks last van en ze gingen ook voorbij na een 10-tal minuten. Ik vermoed dat dit iets te maken had met te weinig drinken / eten. Ik had sinds 's middags immers niets meer gegeten (en 't was ondertussen toch al 20u45) en ik had ook geen drinken mee voor onderweg. Ik ben dus tevreden met deze laatste lange test. Eerder deze week liep ik nog: - maandag: 7,5 km à 5'/km (eerste 4,5 traag - laatste 3 snel) - dinsdag: 10 km à 5'13''/km Voor zondag sluit ik nog altijd niet uit dat ik toch aan de McBride halve marathon deelneem. Als gezelligheidsloopje dan met de collega bloggers.
11-06-2009
Inschrijving NVV
Eergisteren werd de knoop doorgehakt. Ik heb me ingeschreven voor de Nacht. Het blijft wel een vraagteken wat ik ervan zal bakken. Het trainingsvolume is immers aanzienlijk minder dan dat van mijn voorbereiding voor Antwerpen. Toen had ik nog twee weken met ongeveer 100km, nu was er slechts één week waar ik boven de 60km kwam. Mijn langste loop na Antwerpen was er eentje van 24km. Ik zal dan ook proberen van niet te voortvarend van start te gaan. Ik ga nu uit van een tempo van 4'45''/km. Als ik dat kan volhouden, dan kom ik uit op een eindtijd van 3u20'. Afhankelijk van het gevoel tijdens het lopen kan ik dan nog bijstellen in het tweede wedstrijdgedeelte.
08-06-2009
HM La Roche
Superzwaar, maar echt wel de moeite. Mijn ervaring in La Roche in 6 woorden. Rond 9u vertrok ik samen met Chris naar 'de Dardennen'. We hadden dit weekend geen kinderen bij ons en ze zag het zitten om nog eens mee te gaan. De weerberichten voorspelden nochtans veel regen in het zuiden van het land. Het was net voorbij 11u30 toen we in La Roche arriveerden. Ik begaf me snel naar de inschrijving, want ik had me niet op voorhand ingeschreven. Daar kwam ik een aantal Sodibruggers tegen. Bleek dat zij nog een startnummer over hadden. De geblesseerde Willy Hemeryck moest verstek geven en zo zou ik in zijn naam lopen. Hiermee bespaarde ik 7 euro die ik na afloop op de lokale bierfeesten kon verteren. Daarna wandelden we nog wat rond in het stadje en aten een spaghetti. In de vroege namiddag kwamen we Koen Vansteenkiste tegen. Hij kwam - hoe kan het ook anders - voor de marathon. We wandelden nog wat verder rond en deden nog een terrasje. Het bleef vooralsnog droog. Tegen een uur of 3 kleedden we ons om en begaven ons naar de startzone. Daar stond Dominiek Bekaert al klaar. Hij kwam ook voor de halve marathon en had ook vrouw en kids meegekregen voor de verre verplaatsing.
Dominiek, Koen en ik.
Om 16u werd de halve marathon op gang geschoten. We waren met 426 vertrekkers.
De eerste helling na een kleine 500m.
Na de eerste kilometer kwamen we door in 4'45. We hadden hier al een serieuze beklimming te verwerken gekregen en ik vond dat het tempo dus nog redelijk meeviel. In deze beklimming schoven Dominiek en ik een aantal concurrenten voorbij. Na een serieuze daling, met enkele haarspeldbochten, kwam de volgende helling eraan. Onverhard deze keer. Onmenselijk steil ook. Voor ons zagen we al een aantal deelnemers beginnen wandelen. Weeral een aantal die zich vergalloppeerd hebben, dacht ik. Totdat we zelf moesten beginnen stappen. Zo zwaar... Ik zag niemand nog lopen. En we waren niet eens aan het 3km-punt. Net voor de top werd het wat vlakker en begonnen de meesten terug te lopen. Op de top stond de eerste bevoorrading. Niet echt ideaal geplaatst, want hier stopten er velen opnieuw om te eten en te drinken. Wij niet, wij namen een drankje en liepen verder. We trachtten te recupereren tijdens het lopen. Van de volgende kilometers herinner ik me wat meer gematigde klimpartijen en vooral verraderlijke afdalingen. Ik sloeg bijna mijn enkel om, maar kon me net herpakken. Zo rond km 6 moest ik Dominiek wat laten weglopen. Hij bleef steeds 20-30 meter voor mij. Ik liep mijn eigen tempo en probeerde niet van dit gat direct dicht te lopen. Het moet rond km 7 geweest zijn dat ik terug bij hem kwam. Wat verder kwam er een tweede lange helling. Hier moesten er opnieuw velen een stapmoment inlassen. Ik maakte er een erezaak van om deze keer te blijven lopen. Niet dat je hiermee zoveel verschil maakte, maar toch. Na deze beklimming zat het ergste erop. Toch wat beklimmingen betrof, gevaarlijke afdalingen kwamen wel nog. Hier was het vooral concentreren en losliggende stenen ontwijken. Al een geluk dat de voorspelde regen uitbleef. Het afremmen zorgde ook voor geprikkelde dijen. In deze afdelingen volgden de kilometerbordjes mekaar vlot op.
Een laatste lusje naast de Ourthe.
Met een laatste aanmoediging van Willy Hemeryck.
En tevreden dat ik de finish bereikte na een mooie tocht.
Dominiek en ik haalden beiden de finish in 1u40' op een 39ste en 40 ste plaats.
Na afloop genoten we nog wat na op la fête de la bière. Nadat Dominiek en zijn gevolg vertrokken waren, keken Chris en ik nog naar binnenlopende marathonners. De klok stond daar ondertussen op 4u. We beslisten dan om hier nog wat te gaan eten en kwamen zo terecht bij de lokale Griek voor een mezze. Hierna stond de marathonklok op 4u50'. Koen ging proberen om deze keer binnen de 5u binnen te zijn en daarom wachtten we nog even aan de aankomst. Op 5u03' besloten we toch maar om te vertrekken. Wie weet was hij al binnen en dan konden we hier nog lang staan. Achteraf hoorde ik dat we 6 minuten te vroeg vertrokken waren. Ook de aankomst van Jan Deschacht misten we. Hij kwam binnen in 4u17', 13 minuten onder zijn beoogde doel. Maar zeker hier is respect voor iedereen die het einde haalt op zijn plaats. Bij de marathon waren dit 162 deelnemers. Volgend jaar misschien 163...
04-06-2009
Loopdipje
Na de wedstrijd van afgelopen maandag had ik een serieus mentaal dipje. Enfin, wat het lopen betreft. Dit gevoel werd dinsdag nog versterkt. Ik ging die avond met Jona lopen in Waregem. Hij stopte na 8km en normaalgezien zou ik nog even verder doen. We hadden gelopen aan een tempo van ongeveer 5'/km. Maar ik had echt geen fut meer om verder te doen. Waar ik nog steeds zat te twijfelen over wel of niet deelnemen aan de Nacht van Vlaanderen, was die twijfel nu volledig weg. Ik zou NIET meedoen. Even een looppauze inlassen en binnen een aantal weken terug beginnen opbouwen naar een doel in het najaar. Dat waren de plots gemaakte plannen.
Gisteren ging het dan terug veel beter. Een ontspannen middagloop van 10km in ongeveer 47 minuten. En vooral belangrijk: een goed gevoel in de namiddag. Dat had ik vanavond opnieuw. Ik liep 16km op de Finse piste van Waregem in 1u14'. Ik had een trager tempo vooropgesteld, maar het liep vlot.
Ik twijfel nog altijd voor de Nacht. Ik zou graag meedoen, alleen al omdat er toch veel bekenden van de partij zullen zijn. Maar dan zijn er nog zoveel mogelijkheden. Lopen voor een eigen tijd of eerder - omdat dat eigen doel niet haalbaar lijkt - iemand anders een handje toesteken. Misschien dat de halve marathon van La Roche me raad zal brengen. Voordeel is dat ik niet echt veel tijd meer heb om er over wakker te liggen...
02-06-2009
Kortrijk liep...
niet echt vlotjes. Stilletjes had ik gehoopt om bij 'Kortrijk Loopt', mijn laatste van 4 'korte' wedstrijden op rij, opnieuw een gemiddelde van rond de 15 km/u te kunnen halen. De aanloop hier naartoe was niet echt ideaal want ik had sinds de Zilten (woensdagavond) geen meter meer gelopen. Vier looploze dagen dus. En als klap op de vuurpijl bij ons thuis nog een communiefeest op zondag. Maar toch had ik er zin in. Ondanks de warmte. Voor de start kwam ik de nodige bekenden tegen. Koen, Peter en Fre kwamen loslopen na de 20km van Brussel. De start werd gegeven door nieuwbakken BV Gaëlle, ondertussen winnares van 'Mijn Restaurant'. Ik had het gevoel dat ik weer veel te snel vertrok, maar toch werd de eerste km slechts afgelegd in 4'00''. Exact op het schema van 15 km/u dus. Na twee km stond er wel 7'40'' op mijn chrono. Ofwel was er iets verkeerd met de kilometeraanduiding, ofwel werd er onregelmatig gelopen. Dat laatste zal in ieder geval ook wel waar geweest zijn, want het is een behoorlijk afwisselend parcours. Enkele lange afdalingen en beklimmingen, een paar zeer nijdige, korte klimmetjes over een brug. Het is dan ook moeilijk om in een groepje te blijven lopen, want niet iedereen loopt even goed bergop of bergaf. Gevolg hiervan is dat er veel kans is dat je af en toe alleen valt. Ik kreeg het al moeilijk bij de doorkomst aan het park, na een 3-tal km. Toen haakte ik af van het groepje lopers dat ik volgde. Na 5km zat ik al boven de 20' en wist ik dat de 15 km/u ver weg was. Ik wist immers dat het zwaarste gedeelte van het parcours nog moest komen. De warmte maakte het extra zwaar. Ik nam gretig de sponsen aan die af en toe werden aangereikt. Na km 8 werd ik twee keer voorbijgestoken door Andy Soenen (Lauwe). De tweede keer nadat ik hem teruggeroepen had na een foute wegkeuze. We kwamen wel overeen dat ik zijn prijs zou krijgen als ik net buiten de prijzen zou vallen (Achteraf gezien bleek dit om twee redenen niet nodig: we vielen beiden buiten de prijzen en ik kon hem terug remonteren in de laatste honderden meters...) Bij doorkomst aan het 9 km-bordje waren er 37 minuten verstreken. Nog twee lastige kilometers. Ik passeerde de finish na 46'03'' op een 58ste plaats (787 deelnemers). Onmiddellijk na de aankomst had ik geen echt tevreden gevoel. Ik kreeg het ook koud als ik niet in de zon stond. Ik denk dat ik redelijk leeg was. Op de terugrit naar huis moest ik ook vechten tegen de slaap. Thuis stelde ik vast dat ik toch 1'47'' beter deed dan bij de vorige editie. Helemaal ontevreden mocht ik dus toch niet zijn.
28-05-2009
Dwars door de Zilten
Eindelijk nog eens een wedstrijd waar geen verkeersleed aan voorafging. Ik werkte op on kantoor in Gent en zorgde dat ik daar rond 16u30 weggeraakte. Op de weg verliep alles vlot en dus arriveerde ik al om 17u30, anderhalf uur voor de start, aan de inschrijving. Deze keer was ik waarschijnlijk een van de eerste daginschrijvers. Buiten was het maar miezerig en daarom bleef ik zo lang mogelijk in de sporthal zitten. Hier zag ik enkele bloggenoten passeren aan de inschrijftafel: Jan Deschacht, Gino Tuyttens, Tom Hoornaert en Katrien Rogiers. Rond 18u20 trok ik toch naar buiten om een kwartiertje los te lopen. Hier kwam ik nog Wouter Mees en Carlos Timperman tegen. Bij de start stelde ik me op in de buurt van Gino en Tom. Ik zou proberen samen te blijven met Tom en zo rond de 56' te arriveren. Gezien de sterke wind was het zeker interessant om een beetje gezelschap te hebben. Na de startfluit werd er traditioneel snel gestart. Het feit dat de wedstrijd over 3,5 km tegelijkertijd startte, zal hier niet vreemd aan geweest zijn. In de eerste 100m liep ik een paar keer door het gras om toch in de buurt van Tom te kunnen blijven. Aan de eerste bocht zat ik terug in zijn zog. Ik schrok redelijk toen ik onze doorkomsttijd aan het 1 km-bordje zag: 3'30''! In het begin zat de wind wel vooral in het voordeel, maar toch. De snelheid bleef er redelijk inzitten en na 1 ronde passeerden we in ongeveer 13'20''. Ik voelde in de tweede ronde wel dat ik te snel gestart was. Ik vreesde dat ik de rol wat later zou moeten lossen maar probeerde toch zo lang mogelijk aan te klampen. Dat was dan ook het enige dat ik deed in de tweede ronde. Bij het naderen van de aankomstlijn kwamen Tom en ik een beetje geïsoleerd te zitten. In het lastige gedeelte met veel tegenwind wisselden we goed af. De tweede ronde werd voltooid na ruim 27 minuten. In het begin van de derde ronde kwamen er enkele lopers uit de achtergrond terug. Nu hadden we terug enkele ruggen meer om af en toe achter te schuilen. Ik begon er weer wat door te komen en kon in het tweede gedeelte van deze derde ronde een lang gedeelte kopwerk voor mijn rekening nemen. Pas als we terug aan de lastige passage aan de aankomst kwamen, zocht ik terug een positie uit de wind. Toen we de laatste ronde aanvingen, stond de klok nog onder de 42 minuten en toen groeide het vertrouwen in een tijd onder de 56'. Bij dit ingaan van de laatste ronde versnelde een van de lopers uit ons groepje. Ik probeerde te volgen, maar raakte er niet echt bij. Ik bleef op een 10-tal meter hangen. Het dubbelen van steeds meer groepjes sponsorlopers maakte de achtervolging nog lastiger. In mijn zog volgde ook niemand meer. Het werd dus een solo-tocht van ongeveer 3 km in de richting van de aankomst. Ik bereikte deze na 55'29'' op een 55ste plaats. Enkele collega's bevestigden dat de aangekondigde afstand van 14km vrij goed overeen kwam met de werkelijke afstand. Ik haalde een gemiddelde snelheid van 15,14 km/u. Het is de derde wedstrijd op rij die ik aan een gemiddelde van boven de 15 km/u kan beëindigen. De afstanden nemen daarbij toe: 10 km in Torhout, 12 km in Jabbeke en nu 14 km. Ik kan dus alleen maar tevreden zijn. Na het douchen praatte ik nog een tijdje na met Wouter en Tom. Het was ook de eerste keer dat ik een babbel maakte met Jan Lefever. Hij eindigde derde in de 3,5km-wedstrijd en wachtte vol ongeduld op de prijsuitreiking. Zijn geduld werd echter niet beloond: voor de korte wedstrijd waren er geen prijzen voorzien.
27-05-2009
Relatieve looprust
Na de ruim 12 wedstrijdkilometers van Jabbeke werd er 3 dagen niet gelopen. Het was niet zo voorzien, maar het draaide zo uit. Normaalgezien zou ik zaterdag meelopen in Kluisbergen. We hadden echter enkele familieleden kunnen optrommelen om te komen helpen met onze verbouwingen. Het zou niet echt gepast zijn om dan weg te glippen naar een loopwedstrijd. Zaterdagavond moesten we dan ook nog naar een verjaardagsfeest en zondag naar een communiefeest. Om toch niet te lang stil te zitten en geen 5kg bij te komen, ben ik er zondagochtend op uitgetrokken voor een looptochtje langs het kanaal. Ik liep via Ooigem naar Harelbeke en keerde daar aan de sluis terug. Zo liep ik ruim 24 km in 2u10' (5'21''/km). Dinsdagmiddag liep ik 10 km in Aartselaar. Het tempo zal een klein beetje onder de 5'/km gelegen hebben. Vanavond loop ik in Roeselare 'Dwars door de Zilten'. Ik hoop in de buurt van de 15 km/u uit te komen. Dat betekent een eindtijd van 56'00'' over de afstand van 14 km. Vorig jaar kwam ik aan na 58'33''.
26-05-2009
Permekeloop vervolg
Ik vond wat beeldmateriaal terug van de Permekeloop van afgelopen woensdag (bron: www.avjabbeke.be en www.macw.be).
Na het startschot opschuiven naar voor in de eerste honderden meters.
Beetje bij beetje blijf ik verder doorschuiven, hier na zowat 1km wedstrijd.
Nog in de eerste ronde, na ongeveer 2km, wordt een vast groepje gevormd.
In dit groepje bevindt zich de derde dame, Els Inghelbrecht.
De laatste moeilijke bocht richting finish.
Om mijn prestatie naar waarde te kunnen schatten, maakte ik nog eens een stippengrafiek. Er namen dit jaar 180 lopers deel aan de wedstrijd over 12,2 km. Hiervan waren er 77 die ook vorig jaar meededen. Dus kon ik een grafiek opmaken met 77 stippen.
De algemene trend (zwarte lijn) is dat de tijden in 2009 trager waren dan die van 2008. Er zit natuurlijk veel spreiding op, maar toch blijkt gemiddeld genomen de eindtijd van 2008 ongeveer 2% sneller te zijn dan die van 2009. Dit zou betekenen dat ik, wanneer ik precies hetzelfde vormpeil had dan vorig jaar, dat ik dit jaar een minuut trager zou gelopen hebben. Ik kan hiervoor niet direct een verklaring vinden. Persoonlijk had ik niet het gevoel dat de weersomstandigheden zwaarder waren dan vorig jaar. Vorig jaar vond deze wedstrijd ongeveer een maand vroeger plaats. Misschien waren er dit jaar wel meer mensen die het bewust wat rustiger aan deden omdat ze zich voorbereiden op een hoger doel (McBride Run, Nacht van Vlaanderen,...)? Als ik meer in detail naar mijn eigen resultaat kijk (rode bol), dan kan ik alleen maar heel tevreden zijn: - zone 1: slechts 1 loper die vorig jaar trager dan mij was, eindigde dit jaar voor mij - zone 2: 36 van de 76 lopers waren zowel dit jaar als vorig jaar achter mij - zone 3: 15 mannen konden mij vorig jaar nog verslaan en arriveerden deze keer later dan mij - zone 4: 24 gasten blijven me nog steeds te snel af. In 2008 eindigde 51% van de 76 tegenstanders voor mij, dit jaar nog 33%. Wanneer ik kijk naar alle starters (dus niet alleen de 76 tegenstanders die twee keer deelnamen) dan wordt dit 48% resp. 32%. Hieruit leid ik af dat het vooral de iets betere lopers zijn, die jaar na jaar opnieuw meedoen. Lijkt logisch ook. Tot slot heb ik ook eens opgezocht wie die ene snoodaard is die me dit jaar te snel af was en vorig jaar nog achter me bleef. Het blijkt Johan Demoortele te zijn. Zijn tijd in 2008: 1:03:43 - zijn tijd in 2009: 0:48:04. Een kwartiertje sneller! Maar wat merkte ik eerder toevallig op. De tijden van ene Marnix Demoortele: in 2008: 0:47:46 - in 2009: 1:07:43. Zowat 20 minuten trager! Zou het kunnen dat beide Demoorteles hun nummertje verwisseld hebben? Misschien moet ik het Jean-Marie Dedecker laten uitzoeken
Toevoeging Ik heb het ondertussen al zelf gevonden. In 2008 werden de nummers inderdaad omgewisseld. Zou ik nog klacht indienen? Voorgaande wijzigt nu lichtjes: - zone 1: geen enkele loper die vorig jaar trager dan mij was, eindigde dit jaar voor mij - zone 2: 37 van de 76 lopers waren zowel dit jaar als vorig jaar achter mij - zone 3: 14 mannen konden mij vorig jaar nog verslaan en arriveerden deze keer later dan mij - zone 4: 25 gasten blijven me nog steeds te snel af.
22-05-2009
Permekeloop Jabbeke
Het begint stilaan de gewoonte te worden om mijn loopwedstrijden te laten voorafgaan door een helse avondspits. Een echte hel was het, woensdagavond. Ik vertrok rond 16u30 in Antwerpen. De start van de wedstrijd zou in Jabbeke woden gegeven om 19u30. Zeeën van tijd, zou je denken. Tot in Gent geen vuiltje aan de lucht. Wel druk verkeer, maar nauwelijks vertragingen. De verkeersinfo gaf wel melding van druk verkeer op de E40, met traag verkeer vanaf Aalter tot de werken in Jabbeke. En de info klopte. Vanaf Aalter begon de miserie. Het 'traag verkeer' was echt wel traag, vaak zelfs stilstaan. Het was 18u30 toen ik aan de afrit Beernem kwam. Hier besliste ik om er toch maar af te gaan. Ik was lang niet de enige. Grote drukte dus ook op de secundaire wegen. Ik koos dan maar om een kleine omweg via Wingene te maken. Daar kwam ik in wegenwerken terecht en reed een beetje op goed geluk via heel kleine weggetjes (zonder GPS). Via Lichtervelde, Torhout, Zedelgem, Snellegem kwam ik dan toch in Jabbeke. Het was 19u15 toen ik mijn wagen op slot deed. Ik liep dan een afgezette straat in. Dit moest wel het loopparcours zijn. Daar werd al volop warmgelopen. In de verte zag ik de start-en aankomstboog en herinnerde me van vorig jaar dat de sporthal daar in de buurt was. In mijn gewone kleren en met mijn sportzak op mijn schouder liep ik de warmlopers voorbij. In de sporthal probeerde ik me dan eerst in te schrijven aan de tafel van de drankbonnetjes. Hier verwezen ze mij naar een andere tafel, waar al ingepakt was. Ze waren toch nog bereid om de kassa gaan terug te halen en mij nog een nummertje te geven. Ik vulde intussen bevend van de stress mijn inschrijvingsformulier in en kleedde mij ook ter plekke om. Mijn nummer opspelden was de laatste moeilijke opdracht. Dan plofte ik mijn sportzak ergens tegen de muur van de sporthal en liep vlug naar de start. Op de kerktoren zag ik dat het 19u28 was. Ter hoogte van de start zag ik nog weinig beweging en even vreesde ik dat het pak vertrokken was. Maar dan zag ik dat iedereen netjes aan de startboog opgesteld stond. Oef. Tussen het deelnemersveld van zo'n 300 starters kon ik nog wat naar voor schuiven en had ik nog net genoeg tijd om toch terug een beetje tot rust te komen. Na het startschot liep ik snel nog wat mensen voorbij. Ik hoorde plots mijn naam roepen. Ik was Johan Watthy gepasseerd. We praatten wat en ik dacht even om samen met hem te blijven lopen. Maar hij zei me dat ik niet naar hem moest omzien en dus liep ik maar verder. Ik kwam zo terecht in een groepje met daarin de derde dame, Els Inghelbrecht. Zij had enkele tempomakers in dienst en ik hing mijn wagentje aan. Na drie rondes zat de wedstrijd voor de dames erop. Els voltooide haar wedstrijd met een gemiddelde snelheid van 15,3 km/u, dat moet dus ook mijn gemiddelde op dit punt geweest zijn. In de 4de ronde zakte het tempo lichtjes. We bleven wel met hetzelfde groepje samenlopen. Uit de achtergrond kwamen er wat lopers terug. Zij lieten ons vrij snel achter. Winnaar Stijn Fincioen dubbelde ons in deze 4de ronde. Ik kwam samen met Davy Stieperaere over de finish. Voor hem zat de wedstrijd erop, ik moest nog een rondje afleggen. In de laatste ronde bleven de posities nagenoeg ongewijzigd. In de slotkilometer vielen de lopers voor mij een beetje stil. Ik wou ook even van goede wil zijn en een handje toesteken. Alhoewel ik af en toe omkeek en bewust vertraagde, volgden ze niet. Dan liep ik maar door. Ik eindigde in 48'23'' en haalde een gemiddelde van 15,2 km/u. Mijn tijd was 1'45'' sneller dan vorig jaar.
20-05-2009
40-rustige kilometers
De drie voorgaande dagen kwamen er ongeveer 40 kilometer bij op de teller.
Zondag liep ik opnieuw mee met de duurlopers van Waregem. Er werd stipt om 8u vertrokken aan het voetbalstadion. Ik was er om 8u01 en ze waren al weg. Ik kon ze nog net in het struikgewas zien verdwijnen. Ik sprong uit de auto en kon beginnen spoorzoeken. Gelukkig kon ik ze snel bijbenen. Het werd een mooi tochtje richting Kruishoutem. Eddy had onderweg voor een drankbevoorrading gezorgd. Vorige keer sprak ik nog van twee uur 'relaxen', maar nu vond ik het toch een beetje zwaarder. Misschien ben ik een beetje over de top van mijn vormpeil, misschien was het wel het vroege uur? Er werden ruim 18 km afgelegd en 1u41'.
Maandag liep ik met collega's Erik en Rik een middagloopje van 8 km. Ik schat dat we er ongeveer 40 minuten over deden.
Dinsdag stopte ik aan de Finse piste in Waregem. Ik was nog maar een halve ronde weg en zag toen opnieuw Eddy lopen, met enkele companen. Zij hadden ongeveer een kilometer voorsprong schat ik. Ik had snel een plan: hen bijhalen en daarna aan hun tempo mee verderlopen. Bij het einde van mijn derde ronde had ik hen bijgehaald. Zo kwam ik dan aan 6 relatief snelle kilometers, gevolgd door 8 wat tragere.
18-05-2009
Rembertcorrida
Al een geluk dat ik vrijdag bij het lopen ietsje sneller was dan bij het schrijven van dit verslag
Een paar uur voor de start kreeg ik op de E40 nog enkele zware stortbuien te verwerken. Geen al te goede vooruitzichten voor de corrida. Naarmate het startuur dichterbij kwam, begon het echter op te klaren. In de sporthal kwam ik direct een aantal bekende bloggers tegen. De meeste hiervan had ik precies een jaar eerder leren kennen. Aquafin-collega Jona was ook van de partij. Samen met hem liep in 10-tal minuutjes los. In het startvak zag ik Tom Hoornaert redelijk vooraan staan, ik denk ergens tussen rij 5 en 10. Ik wrong mij in zijn richting. Sandra Cauwels stond daar ook in de buurt. Alledrie gingen we proberen onder de 40 minuten te geraken. Misschien konden we wat samenwerken om dit doel te bereiken. Na het startschot was het toch weer een hindernissenloop. Proberen de stoepranden te vermijden, erop letten dat je niet op de enkels van een andere deelnemer trapt en vooral ook hopen dat er niemand anders dit met jou doet. Zo werd er druk gelaveerd van de ene kant van de baan naar de andere. Tussen geparkeerde wagens, achter terrassen. Het ene moment liep Tom een 10-tal meter voor mij, het volgende liep ik hem dan weer voorbij omdat hij meer oponthoud had. Onmogelijk om hier echt op mekaar te wachten. Ik keek wel af en toe achterom en zag dat hij nooit veraf was. Nog in de plaatselijke ronde kwam ik ook bij Sandra, die een iets betere start had. Zij zei dat ze geen echt goede dag had. Na het voltooien van de plaatselijk ronde lag het veld al wat uit mekaar en kon je ongehinderd lopen. Ik zag een groepje met Gino Tuyttens steeds op 10-20 meter voor mij lopen. In het oplopende gedeelte - tussen km 2 en 4 - kon ik hen bijbenen en mijn wagonnetje aanhangen. Aan de kilometerbordjes zag ik dat we zo'n 20 seconden voorsprong hadden op het schema van 4min/km. Af en toe werd er een trager loper ingehaald. Dan gebeurde het dat er een gat viel en voelde ik dat ik moest forceren om bij te blijven. Maar ja, als je een PR wil lopen, zal je af en toe wel eens moeten forceren zeker? Ik was blij dat we het bos indraaiden en dat het oplopend gedeelte erop zat. Alleen was het zo dat precies iedereen blij was en dat het tempo ook nog wat werd opgetrokken. Aanklampen bleef de boodschap. En aftellen van kilometerbordjes. Tussen kilometer 8 en 9 werd het dan toch teveel en moest ik meter voor meter het groepje laten gaan. Hier zat de wind stevig tegen. Het werd hier nog een serieuze beproeving. Ik kon de afstand tot mijn ex-groepje toch nog beperken. De finish kwam immers dichtbij en dus kwam ook het einde van het afzien in zicht. Ik eindigde op de 140ste plaats met een tijd van 39'16''. Het groepje van Gino bleek slechts 3 seconden voor mij te zijn. Naar mijn gevoel leek het gat iets groter. Ik denk dat zij wat meer oponthoud hadden bij het overschrijden van de matten aan de aankomst. Tom zat kort achter mij en haalde ook zijn sub-40. Sandra zat er een half minuutje boven, ondanks een mindere dag. Tegen mijn principes ben ik daarna toch nog een beetje blijven hangen in de sporthal. Maar ja, de netwerken moeten een beetje onderhouden worden hé... Volgens de officiële uitslag behaalde Jona ook een opmerkelijk resultaat. Met zijn tijd van net boven de 44 minuten behaalde hij de overwinning in de M100.
16-05-2009
39'15''
Dat is mijn handgeklokte tijd van gisterenavond op de 10km in Torhout. Mijn officiële tijd zal dus ook wel onder de 40 minuten liggen. Een uitgebreider verslagje volgt later.
14-05-2009
Vertrouwen
Veel werd er deze week niet gelopen. Twee keer een middagloopje op 't werk, twee keer 8km. Een eerste keer afgelopen maandag en een tweede keer vanmiddag. Beide keren werd er om en bij de 37 minuten over gedaan. Vooral vandaag viel het me op dat ik er niet veel moeite voor moest doen om aan 13 km/u te lopen. Morgen zal het wat sneller moeten gaan, maar ik zie het wel zitten. De 40 minuten-grens zal eraan moeten geloven daar in Torhout.
13-05-2009
Foto'kes
Nog twee fotootjes van mezelf gevonden van vorige vrijdag. De eerste werd genomen bij de aankomst. Van een massaspurt kan je moeilijk spreken in dit geval.
Op de tweede foto zou je verkeerdelijk de indruk kunnen krijgen dat we bij de laureaten waren. Op de voorgrond wordt de winnares bij de vrouwen in de bloemetjes gezet, maar dan zonder bloemen. Op de achtergrond zijn Nico, Joeri, Berry, Maarten en ikzelf te herkennen. Wij waren daar eerder toevallig verzeild geraakt. De locatie van de toog zat er ook voor iets tussen.
11-05-2009
10 Mijl Aalter
Hectisch was het om tijdig in Aalter te geraken vrijdagavond. Rond 17u30 vertrok ik in Antwerpen. Dit was 2 uur voor de start van de '10 Mijl van Aalter'. Normaalgezien valt op vrijdagavond de avondspits nog relatief mee. Ik zou dan ook voldoende tijd moeten hebben om tijdig daar te geraken en om onderweg een tussenstop te maken om een broodje uit te halen. Maar natuurlijk verliep het niet allemaal zo vlotjes. Een eerste grote file stond aan de Kennedy-tunnel. Ik probeerde een alternatieve route via de Antwerpse Leien, maar veel bracht het niet op. Het zal bijna 18u30 geweest zijn als ik eindelijk onder de Schelde doorreed. Daarna ging het nog steeds traag tot aan Kruibeke. Aan de werken op de E17 in Beervelde kreeg ik een volgend oponthoud te verwerken. Van een veel kleinere orde, maar het stress-gehalte nam toch weer wat toe. Net toen ik begon te denken dat ik er toch nog redelijk op tijd zou zijn - wel zonder te eten, maar soit -, belandde ik in een lange file op de E40, afrit Aalter. De minuten tikten verder weg. Uiteindelijk raakte ik tegen 19u15 aan de sporthal. Het was hier nog behoorlijk druk aan de inschrijftafel. Ik hoorde dat de start 10 minuten zou worden verlaat omwille van de fileperikelen. Geen probleem dus om nog tijdig omgekleed te raken. Voor de start praatte ik nog even met Joeri, Nico en Berry. Ik begaf mij samen met de twee laatstgenoemden naar de start. Ik was nog niet helemaal zeker wat mijn wedstrijdplan zou worden. Ik overwoog om samen met Berry en Nico te blijven lopen en er zo een rustige vrijdag van te maken. Na het startschot bleef ik in eerste instantie ook vrij rustig en liet de menigte begaan. Maar dan kreeg ik plots een black-out en weet ik niet meer wat er zich in mijn hoofd afspeelde. Gevolg was dat ik toch het tempo begon op te trekken. Lopen van het ene groepje naar het andere. Opbeukend tegen een bij momenten forse tegenwind. Soms waren er enkelen die me probeerden te volgen, maar aan hun ademhaling kon ik horen dat dit maar van korte duur ging zijn. Tussen ronde 2 en 3 liep ik samen met iemand die liep ter voorbereiding van een marathon. Met hem lukte het wel om elkaar af en toe uit de wind te zetten. Maar ook hij riep me wat later toe om door te gaan en wenstte me nog succes verder. In de laatste ronde kon ik nog een 4-tal lopers voorbijsteken, waaronder de eerste vrouw. Het moet de eerste keer geweest zijn dat er geen enkele vrouw voor me eindigde. Ik klokte af na 1u05'08'' (officieel 1'05'16''). Hiermee werd ik 36ste op 133 deelnemers. Ik kan het niet vermelden als nieuw PR op de 10 mijl, want de gelopen afstand bedroeg slechts 16km (of misschien nog een beetje minder (?).
Achteraf nog wat nagekaart (niet letterlijk natuurlijk) met Joeri, Berry, Nico en nieuw leren kennen bloggers Maarten en Jan. Het was er gezellig. Zeker toen bleek dat ik ook een prijs had gewonnen met de tombola. Een oranje loopvestje. Gedaan met onopvallend en anoniem aan de start te verschijnen
Hieronder enkele doorkomsttijden die ik me (ongeveer) kan herinneren:
Afstand (km)
Doorkomst- tijd
Tussen- afstand (km)
Tussen- tijd
km/u
min/km
4
17'
4
17'
14,1
4'15''
8
33'
8
16''
15,0
4'00''
10
41'30''
2
8'30''
14,1
4'15''
16
1u05'08''
6
23'38''
15,2
3'56''
Enkel van de laatste 2, die van bij de 10 en de 16km, ben ik vrij zeker. Als de afstanden een beetje klopten, betekent dit toch dat ik de laatste 6 km aan een tempo van boven de 15 km/u gelopen heb. En dan nog helemaal alleen. Dit gegeven doet me met vertrouwen uitkijken naar de Rembert corrida van volgende vrijdag. Ik hoop hier de grens van de 40 minuten eens te kunnen doorbreken en dus boven de 15 km/u te lopen over een afstand van 10 km.
08-05-2009
10 mijl waregem / aalter
Ongeveer 16 km zal ik gisteren gelopen hebben in Waregem; 8 grote rondjes van 2km: - eerste in 9'10'' (4'35''/km) - twee volgende in 16'12'' (4'03''/km) - vierde in 9'50'' (4'55''/km) - vijf en zes in 15'50'' (3'58''/km) - rondje 7 in 10'22'' (5'11''/km) - laatste in -8'00'' (< 4'00''/km)
Van het laatste rondje weet ik de juiste tijd niet omdat ik 2 keer op mijn chrono drukte en de boel dus terug op 0 sprong. De snelheden zullen wel iets te hoog ingeschat zijn, want ik vermoed dat de afstand wat kleiner is dan 2km. Maar het was in ieder geval een pittige intervaltraining. Ongeveer 10 mijl in een kleine 1u10'.
Vanavond zal ik in Aalter opnieuw 10 mijl lopen. Ik denk dat ik niet veel sneller zal lopen. Eerder een genummerde trainingsloop. En hopelijk kom ik er enkele bekenden tegen.
06-05-2009
2 uur relaxen
Mijn plan was van gisterenavond een duurloop te doen op de Finse piste in Waregem. Ik was daar rond 18u en net op dat moment stond daar een loopgroep vertrekkensklaar. Deze groep, onder leiding van Eddy Anckaert, trok erop uit voor een duurloop van 20km. Voor de meeste lopers kaderde dit in hun voorbereiding op de 20km van Brussel. De laatste maanden liep ik in Waregem een aantal keer wat rondjes samen met Eddy, die zich toen voorbereidde op de marathon van Rotterdam (waar hij een PR van 3u25 liep). Nu stelde hij me voor om zijn groep te vervoegen. Ik ging hier graag op in. Er stond een forse wind. De groep bestond uit 16 lopers en loopsters. Er waren dus wel wat mogelijkheden om je uit de wind te zetten. Dat deed ik dan ook, zeker in het begin. Met mijn marathon-conditie was ik ook wel bij de sterkere lopers van de bende en wou me daarom zeker niet moeien met het tempo-maken. Maar na een half uurtje lopen, zette ik me toch mee vooraan om mijn deel van de wind op te vangen. Nog een half uur later, na ruim een uur lopen in de straten van Waregem - Desselgem, keerden we terug en stond de wind meestal in het voordeel. Nu nestelde ik me terug achteraan. Het was lang geleden dat ik nog zo ontspannen gelopen had. Geen hartslagmeter, geen horloge, niets. Het viel me ook op dat mijn ademhaling nauwelijks verschilde van die bij een gewone wandeling. Bij momenten liep ik zelfs met mijn mond dicht en ademde gewoon door mijn neus. En toch waren mijn benen lichtjes stijf aan het worden naar het einde toe. Na ruim 2 uur waren we terug aan het stadion in Waregem. De afstand zal ongeveer 22 km geweest zijn.
