De benen mogen rusten vandaag. Vlakbij het werk wordt er vandaag nochtans een jogging ingericht ('Dwars door Aartselaar') met afstanden tussen 2 en 10 km. Vorig jaar nam ik hieraan deel, samen met 4 andere collega's.
Bij ons te renoveren huis komt er echter vanavond iemand langs om prijs te maken voor nieuwe ramen. Lopen moet dan maar voor een keertje wijken. Voor mijn marathonvoorbereiding is het waarschijnlijk ook beter om het wat rustiger aan beginnen te doen. Ik plan morgen en donderdag nog een rustige middagloop van 10 km, vrijdag nog een rustdag en zaterdag hoogstwaarschijnlijk een laatste keer de benen testen in de zware 10 mijl van Grijsloke.
Dan resten er nog 15 dagen om vooral te letten op voldoende rust, juiste voeding en trage loopjes.

Vanmorgen zocht ik snel wat loopgerief bij mekaar om mee te nemen naar het werk. Er was weer heel wat miserie op de baan en hierdoor zat ik van 7u tot 9u20 in de wagen. In de file had ik het bij momenten lastig om mijn ogen open te houden, zeker als de zon ook nog begon uit te komen. Door de vertraging en de vermoeidheid besliste ik om toch maar eens een middagloopje over te slaan.
Rond 11u30 verscheen er echter een mailtje met als titel 'Mooie middag'. Er werd gezocht naar kandidaat-lopers voor een 'rustig lopeke'. Het duurde niet lang vooraleer ik geantwoord had dat ik meeging.
Met z'n drieën (Bart, Wim en ik) liepen we 7,5 km. We hadden geen chrono mee, maar het voelde voor mij niet aan als een 'rustig lopeke'. De vermoeidheid van mijn 32'er van gisteren zat duidelijk in de benen.

Nee, dit is niet de naam van een wielerwedstrijd. Het is het traject dat ik vanmorgen liep, samen met Dominiek Bekaert. Hij zit in zijn voorbereiding naar de marathon van Berlijn.
Ik lag pas rond 2u15 in mijn bed na een feestje. Dominiek wou om 8u vertrekken en ik zou hem rond 7u30 laten weten of ik meeliep. Om 7u stond ik op, wreef een klein katertje uit mijn ogen en stond in twijfel. Om de één of andere reden belandde ik op de weegschaal en zag daar een kilo of 3 meer dan mijn 'topgewicht'. Toen stond mijn besluit snel vast: ik zou meegaan.
Voor het eerst liep ik met mijn drinkgordel om mijn middel. Ik moet zeggen dat ik versteld stond van hoe weinig hinder je hiervan ondervindt. Het lopen ging ook goed. Van bij het begin zaten we aan een tempo van net onder de 12 km/u. Nochtans waren we beide van plan van een stuk trager te lopen. Maar ja, als je eenmaal in dat tempo zit en het gaat goed...
Na 16 km bereikten we het keerpunt. Hier werden we bij familie van Dominiek bevoorraad met een banaan.
De terugweg verliep even vlot. Ik onthoud volgende doorkomsttijden:
- halve marathon: 1u48'
- 30 km: 2u34'
- 32 km (einde): 2u44'
De kater kon dit tempo niet aan. Die is ver achtergebleven.

Deze loop was de 4de en laatste van de Sportline Runningtour 2008. Het werd mijn derde en hierdoor kreeg ik achteraf ook een waardebon van 50 EURO voor een sportpakket.
Voor de start kwam ik al snel een aantal andere bloggers tegen. Eerst omtmoette ik Nico, een beetje later Stofke en vlak voor de start Cremke. Ook Aquafin-collega Jona was van de partij.
Door de overvloedige regenval van de namiddag, werd een plasrijk gedeelte van het parcours geschrapt. Het zou nu een wedstrijd van ongeveer 8,5km worden.
Onmiddellijk na de start haalde ik een aantal lopers in. Ik volgde Jona die zijn weg over het voetpad zocht. Wat later haalde ik Chris Peeters in. Zij eindige in Oostkamp nog ruim een minuut voor mij en ik vreesde dat ze mij wat later wel terug zou inhalen. Ook Anita Delvael stak ik voorbij. Zij had wat later problemen want de volgende ronde zag ik haar aan de kant staan.
Ik kon mijn tempo redelijk goed volhouden. Ik eindigde als 58ste (op 188 vertrekkers) in een tijd van 34'16''. Ik kon Chris nu 7 seconden achter mij houden.
Het was een wedstrijd over 4 ronden en dan wil het wel eens gebeuren dat ik net gedubbeld wordt door de eerste(n). Dit gebeurde niet en dat geeft aan dat ik redelijk goed gelopen heb.
Achteraf praatte ik nog wat na met de 3 blogmusketiers van hierboven. Het scheelde niet veel of we moesten helpen met het kuisen van de zaal.

Het eerste luik van mijn vakantieplannetje werd afgewerkt zoals voorzien. Vanmorgen trok ik naar De Gavers voor een lange duurloop. Ik liep er 36 km, 6 rondjes van 6 km. Na iedere 2 rondes (12 km) stopte ik zo'n anderhalve minuut om eens goed te drinken en een muesli-reep naar binnen te werken. Elk blokje van 12 km werd gelopen in 1u04' (5'20'' per km).
Mijn hartslag bleef verbazend laag. De eerste 24 km kwam hij zelden boven de 140. Naar km 30 toe liep hij op naar 145 en helemaal op het einde was het eerder 150.
Na 5 rondes, 30 km, moest ik wel karakter tonen om te blijven verder doen. Het was verleidelijk om in de wagen te stappen. Hij stond daar te blinken op de parking en leek te zeggen: "Stop maar Gert, je hebt je 30'er al op zak". Mijn enkels, knieën en heupen begonnen ook minder soepel te scharnieren. Maar ik heb dan toch maar doorgebeten, ik was nu al zo ver
Dat brengt mijn totaal voor de laatste 6 dagen op 97 km. Ik denk dat ik nu een paar looploze dagen ga inlassen. En dan maandag op verkenning in 'la douce France'. 

De laatste weken twijfel ik soms of ik in de voorbereiding voor de IFF-marathon wel even goed bezig ben als voor de marathon in Torhout. Ik durf al makkelijker een geplande training over te slaan. Ik loop wel genoeg duurlopen van een 15-tal km. Maar duurlopen van boven de 30 km of intervaltrainingen komen er niet van. Hierdoor heb ik ook het gevoel dat ik geen vooruitgang meer boek. Mijn 10km tijd blijft ook zo'n beetje hangen rond de 41 minuten, terwijl ik in februari al 40'34'' liep op een geaccidenteerd parcours in Herseaux.
Misschien moet ik me daar niet al teveel zorgen over maken. Om een marathon tot een goed einde te brengen, is het niet nodig dat je je 10 km tijd scherper stelt.
Vanmiddag had ik dan weer een opkikker voor het zelfvertrouwen. Samen met collega's Bart en Wim liep ik onze toer van 10 km. We zouden er een rustig tempo op nahouden. Van bij het begin werd er niet echt getreuzeld en halverwege hadden we een tijd van ongeveer 23 minuten. Mijn benen voelden in het begin nog wat stram van mijn 21 km van gisteren. Dit ging echter over en in het tweede gedeelte versnelde ik nog een beetje. Zeker toen ik hoorde dat de andere twee begonnen te sakkeren
Als er op het einde echt wordt doorgelopen, moet ik steeds de duimen leggen voor Wim. Vandaag moest hij een keertje lossen. Ik deed over het tweede gedeelte van het parcours ongeveer 21 minuten, dus een 2-tal minuten minder dan bij de eerste 5km.

Na 4 looploze dagen heb ik vandaag de warmte nog eens getrotseerd. Afgelopen weekend had ik zo'n hoog uitgesneden loopshort gekocht, omdat ik dacht dat dat beter zou zijn om te lopen in warm weer. De meeste toppers lopen ook in dat soort dingen, dus slecht zal het zeker niet zijn.
Vandaag heb ik ze dan een uitgeprobeerd op mijn oostrozebeeks parcours van 15 km. In het begin voelde het vrij goed en vooral licht aan. Ik had enkel psychologisch een probleem omdat ik de indruk had dat ik in mijn bloot gat zat te lopen
Na een goed half uurtje begon het toch te schuren aan de binnenkant van mijn dijen. Echt ideaal is dit soort short voor mij toch niet.
Het lopen op zich ging goed. Ik liep tussen 9u45 en 11u (duur van 1u16' om precies te zijn) en het begon dus al redelijk warm te worden. Last van de temperatuur had ik niet. Op 14 september, dag van de IFF-marathon, zou het ook nog warm kunnen zijn. Het is dus niet slecht om af en toe ook eens te trainen in de zon.

Vanochtend stond ik al voor 7u in looptenu aan de Gavers in Harelbeke. Geen enkele andere wagen op de parking. Overal waar ik al lopend passeerde, sprongen de dieren verschrikt weg. Ze waren het duidelijk niet gewoon dat er op dit onchristelijke uur al een loper langskwam.
Allemaal het gevolg van de Gentse feesten: ik lag donderdag maar rond een uur of drie in bed en moest vrijdag om 6u30 weer terug op om te gaan werken. De werkdag kwam ik nog redelijk goed door, maar 's avonds viel ik voortdurend in slaap in de zetel. Dit had dan weer tot gevolg dat ik vanochtend vroeg wakker lag. En het gevolg daarvan... De Gavers.
Ik liep 3 grote rondes, nam daarbij paadjes die ik nog nooit insloeg. Het moeten uiteindelijk een km of 25-26 geworden zijn, want ik stopte na 2u08' lopen. Hartslag (steeds rond de 145) en ademhaling waren heel goed, het meeste last had ik van vermoeide benen. Waarschijnlijk hebben die te weinig rust gehad de laatste dagen.