Een echte mens is iemand die constant schakelt als hij denkt en praat; van de flagrantste onzin tot de grootste diepzinnigheid, liefst binnen één zin.
20-03-2007
Don't you see?
Part of me
Don't you see? zijn de woorden uit de film I know my first name is Steven; de woorden die me altijd bijgebleven zijn, de woorden die vele mensen roepen, schreeuwen. Wij kijken maar wij zien niet. Wij stappen voorbij, wij blijven nooit eens staan. Wij dwingen vaak onszelf om met onszelf bezig te zijn, want we hebben elk zo wel onze eigen verlangens, problemen, geluk, wensen, ... Ken je het? Het beeld van een oude vrouw die door haar leeftijd zich nog moeilijk kan verplaatsen? Het beeld van een vrouw die van haar man moet zwijgen? Het beeld van een jongen die om hulp schreeuwt en niet weet waar te zoeken? Het beeld van het meisje dat niet slapen kan omdat ze vreest voor wat morgen kan gebeuren? Zij vragen, nee schreeuwen: "Don't you see?"
In de film moet Steven een nieuw leven beginnen. Dat gaat moeilijk. Iedereen verwacht dat hij doet wat past, dat hij doet wat anderen ook doen. Maar het lukt hem niet zo goed. Op een bepaald moment krijgt hij het over zijn lippen en vraagt radeloos: Don't you see?
Misschien moeten we meer zien dan gewoon maar kijken. We zijn zo bang om naast, voor en achter ons te kijken. Zo bang om mensen echt te leren kennen, zo bang om ons te geven. De diepst verborgen plaats in onszelf kunnen delen met iemand, het is het mooiste maar ook het meest kwestsbare.
En toch wil je dat het mooie in jou gezien wordt.
Steven valt in de armen van zijn moeder. "You're home now".
Overgang tussen oud, nieuw Toch blijft - hetzelfde lied.
See the stone set in your eyes See the thorn twist in your side. I wait for you. Sleight of hand and twist of fate On a bed of nails she makes me wait And I wait without you
With or without you With or without you.
Through the storm, we reach the shore You gave it all but I want more And I'm waiting for you
With or without you With or without you. I can't live with or without you.
And you give yourself away And you give yourself away And you give, and you give And you give yourself away.
My hands are tied, my body bruised She´s got me with nothing to win And nothing left to lose. With or without you.
Als een mens zich dan toch eens ergert, dan is het bijvoorbeeld dat zovelen vandaag de snelheidsbeperking tot 90 km/u aan hun laars lappen. Misschien luisteren deze niet naar de radio, kijken ze geen nieuws en begrijpen ze niet wat SMOG betekent. Dat smog te maken heeft met ondermeer ozon, stikstofdioxide e.d. gaat totaal aan hen voorbij.
Maar er was vandaag ook goed nieuws. Op de campus Schoonmeersen van de Hogeschool Gent straalde iedereen het mooie weer uit. Mensen zijn immers het saaie weer van de winter beu, en eindelijk komt de zon tevoorschijn. Lente lente lente... waarschijnlijk hebben vandaag vele songwriters een inspiratiebron gevonden voor het Vlaamse lied. Maar het is een feit... we werken allemaal op zonne-energie. Ook professor Aelterman was in een bijzondere goede, enthouasiaste stemming. Zelfs mensen in de file zijn in goede stemming! Wie nu binnen achter zijn computer zit heeft ongelijk... oeps.
Je koopt een .be naam bij een erkend agent voor de duurtijd van één jaar. Na een tijdje merk je dat op deze domeinnaam een andere site gehost wordt. Dat wil zeggen dat je je domeinnaam kwijt bent omdat hij doorverkocht werd aan een andere betaler (bv. Een hollander die een pak geld op tafel legt om toch maar de domeinnaam te verkrijgen). Op die manier gebeurde het effectief dat een .be agent mooi geld verdiende. De .be agent wijdt het hele voorval aan 'toeval' en een 'klein foutje'. Maar meer en meer eigenaars van .be namen vonden het genoeg geweest. Het overkwam ook mij. Maar op dit moment kan ik enkel toejuichen dat door het correcte optreden van dns.be dergelijke misbruiken onmogelijk zullen zijn. Eerlijkheid duurt het langst!! Zie: http://www.dns.be/nl/home.php (Bericht van 05/03/2007)
De moderne vorm van slavernij, mensenhandel - is groter dan ooit. Dit weekend toonde de film "Human Trafficking" (Canada, VS) ons een beeld van wat zich achter muren afspeelt: de weerloosheid, het misbruik, het geweld... het uitbuiten van mensen. Crimineel Sergei Karpovich lokt nietsvermoedende individuen in een internationale sekshandel. De weerloze meisjes worden gechanteerd en gehoorzamen in de hoop dat hun familie niets overkomt. Maar het tegendeel is waar... terwijl de tienermeisjes gedwongen worden om zich te prostitueren, wordt ook hun familie vaak bedreigd en afgeslagen. Kate Morozov en Bill Meehan werken voor de Amerikaanse immigratiedienst. Het duo stelt alles in het werk om het internationale seksnetwerk van Sergei Karpovich op te doeken. Het lijkt een bijna onmogelijke opdracht, omdat Sergei Karpvich verschillende dekmantels heeft, waaronder de politie zelf.
Verschillende keren heb ik me afgevraagd: wie is in staat om mee te werken aan deze handel, wie durft mensen te gebruiken, wie durft kinderen te molesteren - wie durft zichzelf in dat geval nog een mens te noemen? En het maakt me woedend omdat het effectief gebeurt. Vaak hopen kinderen en hun families op werk en een beter leven ver van huis, maar in plaats daarvan belanden ze in de handen van criminelen. Ze staan aan allerlei gevaren bloot, waaronder geweld en seksueel misbruik. Ze worden zelfs gearresteerd en behandeld als illegale vreemdelingen in het land waarin ze terecht zijn gekomen, zonder dat ze contact kunnen opnemen met hun ouders of hulpverlenende instanties.
Hoeveel kinderen worden vandaag gedwongen tot prostitutie, hoeveel kinderen zijn slachtoffer van het netwerk, hoeveel kinderen worden misbruikt, hoeveel kinderen worden als koopwaar in containers vervoerd, hoeveel kinderen kunnen niet slapen van de pijn? Zo is me het beeld bijgebleven van de arme familie, die geld ontvangt omdat ze hun kind verkopen. Het meisje krijgt na een tijd koorts en wordt onmiddellijk omgebracht. Ik blijf me constant afvragen wat achter zoveel muren gebeurt, ik voel me heel triest bij de onmacht en de nonchalance waarmee wij omgaan en tegelijk beschaamd dat mensen tot zulke dingen in staan zijn.
Wat is genieten nog... Als je op een zaterdagavond pas om halfacht 's avonds kan vertrekken naar zee, na school om 17 uur in Hasselt moet zijn en een winkeljuf je belt dat twee bestelde broeken al drie weken aan het wachten zijn... ff geen tijd; I'll be back.
De moderne vorm van slavernij, mensenhandel - is groter dan ooit. Dit weekend toonde de film "Human Trafficking" (Canada, VS) ons een beeld van wat zich achter muren afspeelt: de weerloosheid, het misbruik, het geweld... het uitbuiten van mensen. Crimineel Sergei Karpovich lokt nietsvermoedende individuen in een internationale sekshandel. De weerloze meisjes worden gechanteerd en gehoorzamen in de hoop dat hun familie niets overkomt. Maar het tegendeel is waar... terwijl de tienermeisjes gedwongen worden om zich te prostitueren, wordt ook hun familie vaak bedreigd en afgeslagen.
