Indien ik je dragen kon, over de diepe geulen, van je getob en je angsten heen, dan droeg ik je, uren en dagenlang.
Indien ik de woorden kende, om antwoord te geven, op je duizend vragen over leven, over jezelf, over liefhebben en gelukkig worden, dan praatte ik met je, uren en dagenlang.
Indien ik meer vreugde in je hart kon planten, door geduldig te wachten, en te hopen tot het zaad van vrede, in je openbrak, dan wachtte ik, uren en dagenlang.
Indien ik kon horen wat omgaat in je hart, aan onmacht, ontevredenheid en onverwerkt verdriet, dan bleef ik naast je staan, uren en dagenlang.
Maar ik ben niet groter, niet sterker dan jij, en ik weet niet alles en ik kan ook niet zoveel. Ik ben maar een vriend op je weg, voor uren en dagenlang.
En ik kan alleen maar hopen dat je dit weet Je hoeft nooit alleen te vechten, of te huilen als je echt een vriend hebt, voor uren en dagenlang
19-01-2009 om 00:22
geschreven door Gert Bourgeois 
|