|
Heel dicht bij ons - hebben we mensen nodig om naar op te kijken. Het zijn vaak mensen die niet in het middelpunt staan, maar die wel iets uitstralen.
Zo herinner ik mij een pedagoge. Ze verdiende alle respect en waardering, waardoor ik gemotiveerd was om verder te studeren. Maar zo échte (dit woord staat in mijn lijst 'meest gebruikte woorden') mensen vind je niet vaak. Dat is wat vele mensen (moeten) missen. Je kan opkijken naar een song van Jasper Steverlinck, een gedicht van Simon Van Buyten en het acteertalent van Tom Van Dyck, maar heb je ook echte mensen rondom jou? Mensen die je waardeert voor wie ze zijn, voor hoe ze zich tonen, voor hun puurheid? Opkijken naar iemand geeft je zoveel meer wilskracht, zoveel meer zekerheid.
De aanleiding van deze gedachte komt omdat ik spontaan aan Lieve begon te denken. Samen met nog andere docenten begeleidt zij onze groep. Ze is rond de 50 en is de minst opvallende van de groep. Al kan ik het niet volledig onder woorden brengen, maar ze heeft iets. In die mate dat ik uitkijk naar morgen om bij haar een hele dag les te volgen.
Misschien denk je tijdens het lezen: weird wat hier te lezen staat. Maar 'opkijken naar iemand' vind ik een sleutel om te houden van 'waarom je hier bent'.
In welke mate we iemand willen zijn voor anderen, in welke mate we fier zijn dat we mogen gezien worden zodat anderen ook naar ons opkijken, is een vaak onbeantwoorde vraag. Sommige mensen vinden dat 'opkijken naar' een negatieve betekenis kan hebben (idealiseren, misleiden), maar dat is enkel maar in die mate waarin wij ons tonen.
Laat het ons zo zeggen: als je een grote building vanuit een minder bekeken gezichtshoek fotografeert, dan ziet het gebouw er totaal anders uit. Reactie: "Waaw zo schoon". Het is ook aan ons om ons te laten zien van een totaal andere en betere kant.
ps: Ik heb eigenlijk zin om morgen naar Lieve toe te stappen en te zeggen: Je bent fantastisch! Maar ik vrees dat het raar gaat overkomen! :- )
09-05-2007 om 21:08
geschreven door Gert Bourgeois 
|
