Ik ben Gerard
Ik ben een man en woon in Almelo (Nederland) en mijn beroep is werktuigbouwkundige (gepensioneerd).
Ik ben geboren op 05/12/1931 en ben nu dus 93 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Muziek, fotografie, postzegels,atletiek.
Ik ben getrouwd met Iet, heb 2 kinderen en 5 kleinkinderen.
MIJN FOTOMUZIEKPOST
Mijn hobby's en activiteiten
02-10-2010
GLASRIJK TUBBERGEN DEEL 2
Wat ook zo leuk is aan "Glasrijk Tubbergen", is dat je ook achter de schermen bij kunstenaars kunt kijken. Eén van de mogelijkheden is het bezichtigen van het atelier van de glazenier Diego Semprun/ Nicolas. De naam Nicolas is nauw verbonden met de Pancratius basiliek in Tubbergen vanwege de prachtige gebrandschilderde glas-in-lood ramen in die kerk; deze zijn gemaakt door vijf generaties van de glazeniersfamilie Nicolas.
Twee van de in totaal 35 gebrandschilderde glas-in-loodramen in de Pancratiusbasiliek in Tubbergen
Enkele voorbeelden van glas-in-loodramen die in het atelier van Diego Semprun-Nicolas zijn te bewonderen
Op een groot vel papier maakt de kunstenaar eerst een schets van het onderwerp. Alle stukjes glas zijn genummerd en worden vastgelegd.
Daarna snijdt hij het glas, schrijft er het corresponderende nummer op zodat hij elk stukje later kan terugvinden
Nog wat voorbeelden van glas-in-loodramen
Elk gebrandschilderd raam wordt gesigneerd met de naam van de kunstenaar
Deze week wordt voor de 14e keer de internationale glasmanisfestatie Glasrijk Tubbergen gehouden. Op diverse plekken in het dorp tonen glaskunstenaars uit binnen- en buitenland hun werk. Ook zijn er demonstraties glasblazen, glas-in loodtechnieken, enz.
Overal in het dorp zie je deze spandoeken
Deze oude t.v. krijgt een mooi nieuw leven!
Schitterend glaspaneel
Nog zo'n hele mooie
Hoe krijgt de kunstenaar het voor elkaar!
Op het grasveld naast de Pancratiusbaseliek ligt een kunstwerk met voetstappen. De kerktoren weerspiegelt prachtig hierin.
Verkeersregels veranderen bijna met de dag. Vroeger mocht je in rijrichting niet aan de linkerkant van de weg parkeren, dat mag heden ten dage wel, mits daar natuurlijk geen parkeerverbod is. Zo zijn er tientallen voorbeelden op te noemen waarvan de regels zijn gewijzigd. Niet alleen wijzigen regels, er komen er per jaar ook steeds een aantal bij. Eén van de bekende aanvullingen in de verkeersregels van de laatste tijd zijn de strepen op de weg. U kent ze wel, die dubbele witte strepen met groen ertussen en dan geen groen van planten natuurlijk! Ja, mag je op zo'n weg nu 80 of 100 km/uur rijden? Om mijn kennis weer wat bij te spijkeren, heb ik mij opgegeven voor een opfriscursus verkeersregels van vier avonden. Gisteravond was de eerste bijeenkomst die gegeven werd door oud-rijschoolhouder Kremer uit Ootmarsum. Hij deed dit met de nodige humor maar vooral met een uitgebreide kennis van de regels. We kregen 40 dia's voorgelegd van allerlei verkeerssituaties volgens het beproefde keuzesysteem: is het A, B of C. Na afloop werden de vragen doorgenomen en dan blijkt dat je toch wel een aantal regels niet meer kent. Bijvoorbeeld: is een gevarendriehoek verplicht in de auto? Welke status heeft de voetganger in het verkeer? Een boer loopt met een koe over een voorrangsweg; heeft hij voorrang? Ik heb al weer veel opgestoken en kan het iedereen aanraden!
De cursusleider
De groep deelnemers
Eén van de getoonde dia's met bijbehorende vragen.
Vandaag weer een mooie atletiekdag meegemaakt. Mijn vereniging SISU had de organisatie op zich genomen van de 4e medaillewedstrijd voor pupillen a/b/c/en junioren c/d. Altijd een zeer drukke wedstrijddag, want met name voor de pupillen zijn dit hun eerste wedstrijden en die willen ze voor geen prijs missen. Ook voor de medewerkers van SISU is er veel werk te doen. Het begint al een dag eerder om sectoren uit te zetten, startblokken klaar te leggen en nog wat andere dingen. Dat doen we tegenwoordig met een ploeg van vier vrijwilligers. De wedstrijddag zelf zijn er nog veel meer mensen in de weer: jury, baanploeg (om bijv. de startblokken te verplaatsen), secretariaat, omroeper, barpersoneel, enz. Omroeper Egbert Jan praat vanuit de wedstrijdtoren de diverse atletiekonderdelen aan elkaar en geeft tevens de resultaten van de atleten door.
Een onderdeel dat alleen bij pupillen voorkomt is het balwerpen. Vanuit een rechthoek proberen de jonge atleten de bal zo ver mogelijk in de werpsector te gooien.
Sisu atleet Mathijs Krul met startnummer 984 wierp de bal 24,67 m. ver weg, een prima prestatie voor een 10-jarige. Op onderstaand filmpje is deze worp te bewonderen.
Alle gemeten prestaties worden door de jury nauwkeurig gemeten en genoteerd.
Op het filmpje is goed te zien hoe de SISU atleet, voordat hij werpt, precies drie passen naar achteren uitmeet vanaf de werplijn. Vanuit die plek loopt hij snel weer naar voren en werpt de bal. Op die manier zal hij voorkomen dat hij met zijn voet over de basislijn gaat, anders wordt de worp afgekeurd. Op de plek waar de bal op de grond komt wordt een bordje met zijn startnummer geplaatst. Na drie worpen worden de beste afstanden opgemeten.
Vanmorgen zijn we met een groepje muzikanten naar basisschool De Mare geweest voor een muziekdemonstratie. De bedoeling hiervan is om kinderen uit de groepen 4 t/m 7 enthousiast te maken voor de blaasmuziek, en..... natuurlijk ook om nieuwe leden te werven! De dirigent van ons jeugdorkest vertelt de kinderen iets over het fanfareorkest, hoe dit is samengesteld en laat de diverse instrumenten zien. De muzikanten van het ensemble laten vervolgens horen hoe die instrumenten klinken. Bij de vraag "van welk materiaal is een trompet gemaakt" krijg je de mooiste antwoorden. De ene denkt van ijzer, de ander zelfs van zilver of goud maar - hoe modern in deze tijd - ook zijn er die denken dat deze van plastic gemaakt worden. Het juiste antwoord is natuurlijk van koper en dat hebben ze dan ook weer geleerd. De kinderen mogen bij de diverse blaasinstrumenten aangeven welke kleur naar hun gevoel bij het geluid het beste past. Een bugel "kleurt" bijvoorbeeld oranje, een hoorn geel, een euphonium bruin maar een bastuba vinden ze toch wel erg zwart klinken. Daarna spelen we met een klein ensemble een stukje muziek en krijgen de kinderen de gelegenheid om de instrumenten ook uit te proberen. Onderstaande filmpjes geven een indruk van zo'n demomorgen.
Bijna alle kinderen die het aandurven om op een instrument te blazen krijgen er ook geluid uit.
Het slagwerk is onder kinderen populair en met name meisjes vinden dat trommelen erg leuk.
De kinderen hebben er veel plezier in. Nu maar afwachten hoeveel er zich opgeven voor de blaasmuziek!
Voor een groep fietsers moet ik zo nu en dan een mooie route uitzetten. Er zijn diverse hulpmiddelen hiervoor, natuurlijk internet, maar wat me heel goed bevalt is de kaart met knooppunten. Thuis kun je de tocht op papier uitwerken waarbij je tevens de juiste lengte kunt bepalen: een tocht mag ongeveer 35 km. bedragen. Twee weken geleden had ik een tocht uitgezet die voerde naar Tubbergen en omgeving. Om zo'n tocht goed te laten verlopen, controleer ik de route door hem eerst zelf te fietsen, "controlfreak" als ik ben Tot aan Tubbergen verliep alles prima maar even daarna kreeg ik in de gaten dat ik niet goed zat want ik kwam uit in Geesteren en dat was niet de bedoeling. Gistermiddag heb ik het laatste deel opnieuw gefietst en dat was maar goed ook want ik had een schitterend deel gemist. Onderstaande foto's laten zien waarom!
Fietsend over de Tubberger Es
zie ik plotseling een prachtige villa liggen. Het blijkt te behoren tot het landgoed Schultenwolde dat in 1914 gekocht werd door Abraham Ledeboer. De villa dateert oorspronkelijk uit 1919 maar werd in 1947 door brand verwoest en is in 1953 weer in oude luister opgebouwd.
Vlakbij de villa ligt een meertje dat in de volksmond het Hondenven wordt genoemd..
Een schitterende natuur ontplooit zich aan mijn ogen.
Hemelsbreed ligt dit prachtige gebied slechts zo'n kilometer of tien vanaf mijn woonplaats. En dan te weten dat ik tot gistermiddag nooit van het bestaan afwist! Waar fietsen al niet goed voor is.
Wat hebben deze twee onderwerpen nu met elkaar te maken, zult u zich afvragen? Niets, helemaal niets. Als ik er verder over nadenk, begin ik toch te twijfelen. Dat vraagt om nadere uitleg. Het werk in de volkstuin loopt op een eind, de meeste producten hebben we al opgegeten, in de diepvries gedaan of weggegeven. Wat staat er nu nog op het land? Spruit- en boerenkool, aardappels en komkommers. Toen ik maandagmorgen het weersbericht hoorde, dacht ik bij mijzelf dat het tijd werd om de aardappels te rooien. Groeien doen ze niet meer en als ze te lang in de natte aarde liggen kunnen ze verrotten en aangetast worden door schimmels e.d. Daar heb ik ze uiteindelijk ook niet voor in de grond gestopt. Omdat het gisteren nog prima weer was, heb ik de daad bij het woord gevoegd en dus aan het rooien. Er moesten twee soorten uit de grond gehaald worden: Surprise en Red Baron. Met name de opbrengst van de Red Baron was uitstekend waarbij de omvang opviel. Ik las onlangs in de krant dat de patat duurder zou worden omdat de aardappeloogst dit jaar tegenviel en de aardappels zo klein waren. Nou, dan moeten de patatboeren maar Red Baron gaan verbouwen want onderstaande foto laat toch een heel ander beeld zien, of niet dan??
Toen ik vanmorgen uit het raam keek, was ik blij dat de aardappels al in de garage stonden, lekker droog. Maar wat moet je op zo'n natte en trieste dag dan verder doen? Gelukkig is er a.s. zaterdag weer een postzegelveiling en de dagen ervoor zijn er kijkdagen. Vanmiddag naar zo'n kijkdag geweest. Je kunt dan de te veilen kavels alvast inzien en bekijken of er iets bij is wat je voor je verzameling kunt gebruiken. Veel kavels bekeken maar deze maand geen postzegels kopen want er was niets van mijn gading bij.
