Ter voorbereiding op Marva’s 70 lentes (23 maart 2013) had biograaf Ronny Vandaele overleg met de fans van toen: Marva's zangloopbaan situeerde zich vooral tussen 1967 en 1980.

We hadden besloten om haar te verrassen met een reuzenverjaardagskaart op A3-formaat.

“Velen stuurden verjaardagswensen door naar mijn mailbox omdat ze me kennen als auteur van Marva’s levensverhaal. Het is de bedoeling dat ik daar een mooie compilatie van maak en in een grote verjaardagskaart verwerk”. 

Verjaardagswensen bereikten Ronny vanuit Bornem want Marva trad er vaak op in de zaal van de Sint-Bernardus-abdij, wensen vanwege het ganse team van Radio Del Sol, nu Family Radio Ninove, een woordje vanwege haar collega Will Ferdy, mijmeringen vanwege Marva’s grootste fans vanuit de Zwalmstreek, … Ook warme wensen vanwege een vurige fan uit Kessel die op 14-jarige leeftijd reeds lid was van de fanclub in 1970, destijds geen enkel optreden in de buurt mistte en met de Marva-fanclub meereisde naar Torremolinos. “Ik heb Marva leren kennen via de tv in Canzonissima in 1966. Het is alsof het gisteren was, met het prachtige liedje ‘Een eiland in groen en blauw’ “, schrijft een fan van het eerste uur uit Meulebeke.

Ook bewonderaars van Marva uit Assenede, Temse en andere hoeken van Vlaanderen reageerden alsook het team van de Vlaamse Muzieksite. “Ik kende u van de Boterhalle Diksmuide waar u  bijna jaarlijks het bal van de burgemeester kwam opluisteren”, geeft een Destelbergense fan mee.

Een bijzondere verjaarswens voor Marva kwam er ook vanwege Marc Bijlsma, Hilversum, Nederland:
“Marva heb ik vrij laat leren kennen. In de jaren ‘90 hoorde ik "Vrienden weet je wat" op een verzamel-lp van een familielid. Nooit kon ik dit lied in Nederland vinden, tot het enkele jaren geleden op de verzamel-cd ‘Herinneringen 2’ verscheen. Ik was van veel liedjes op deze compilatie onder de indruk, en ook vooral van Marva’s warme stem. Aangezien Marva veel succes heeft gekend en de meeste van haar platen goed hebben verkocht, kostte het geen enkele moeite om in enkele maanden tijd (via internet en een uitstapje naar Antwerpen) al haar singles en lp’s te vinden, waar ik in de toekomst nog vaak met veel plezier naar zal luisteren”.

Marc Bijlsma heeft ondertussen in overleg met auteur Ronny Vandaele een discografie van Marva geplaatst op de Nederlandse webstek www.zingzing.nl

Het boek 'Marva. Onvergetelijk!' is nog steeds beschikbaar bij ondergetekende.

Ook in de Standaard Boekhandel van Bredene kan je nog een exemplaar op de kop tikken.

Op zaterdag 13 april 2013 werd een rommelmarkt ingericht op de Oude Loskaai t.o.v. het tramstationnetje en dit ten voordele van het damesvoetbalteam KE Girls De Haan. Een organisatie v/d Werkgroep Geestig Vlissegem i.s.m. KE De Haan. Goed voor 117 bezette standplaatsen onder een lentezonnetje en daarnaast waren er ook een tiental garageverkopers die thuis een klein marktje hielden. Een mooie opbrengst voor het damesvoetbal De Haan was het gevolg.

Onze oproep naar oude foto’s werd opgepikt

door Tine Blanckaert en Jeanine Geleleens.

Zij bezorgden ons deze foto uit de oude doos ...

Op deze foto :

Jeanine Geleleens met Erik Blanckaert en haar ouders Camiel en Maria Vyncke 1956

Onze oproep naar oude foto’s werd opgepikt door Tine Blanckaert en Jeanine Geleleens. Zij bezorgden ons deze foto uit de oude doos ...

Op deze foto : Maria Geleleens, zuster van Camiel Geleleens, huwde Gustaaf Vanderkinderen

Onze oproep naar oude foto’s werd opgepikt
door Tine Blanckaert en Jeanine Geleleens.
Zij bezorgden ons deze foto uit de oude doos ...

Op deze foto :
Huwelijk Camiel Geleleens en Maria Vyncke in 1936

Onze oproep naar oude foto’s werd opgepikt
door Tine Blanckaert en Jeanine Geleleens.
Zij bezorgden ons deze foto uit de oude doos ...

Op deze foto :
August Geleleens en Alice met kinderen : Simonne, Lisette en Marcel.

Onze oproep naar oude foto’s werd opgepikt door Tine Blanckaert en Jeanine Geleleens. Zij bezorgden ons deze foto uit de oude doos ... 
 

Op de foto: Camiel Geleleens,  Jerome Geleleens,  Gustaaf Vanderkinderen.

Seizoenarbeiders in Noord-Frankrijk tijdens de bietenoogst, +/-  1932 .

Op zaterdag 6 april 2013 organiseerde de Werkgroep Geestig Vlissegem een rommelmarkt annex garageverkoop ten voordele van het damesvoetbalteam KSK Ladies Wenduine. Deze vond plaats op de parking aan de oude gemeenteloods naast de drankencentrale aan de Brugsesteenweg. Goed weer, veel bezoekers en een tevreden afgevaardigde Michel Stuypens die kon rekenen op nieuwe inkomsten voor het damesvoetbal.

De Werkgroep Geestig Vlissegem met v.l.n.r. Kevin Wouters, Hervé Wouters en Ronny Vandaele die hier geen aprilvis aan de haak proberen te slaan maar wel in de eigen vijver (of ton) naar Vlissegemse foto's willen vissen bij hun dorpsgenoten!

Het resultaat zal te zien zijn in een mooie expo tijdens Vlissegem Kermis (14 tot 16 juni 2013).

Onze oproep t.a.v. de bevolking om foto’s over "De schoonste dag van hun leven" te bezorgen werd zopas ook gepubliceerd in de Gemeentelijke Infokrant van maart 2013.

1025 jaar Vlissegem wil de werkgroep niet onopgemerkt voorbij laten gaan en reeds in februari werd een oproep gelanceerd ter attentie van de inwoners om foto's te bezorgen van "De schoonste dag van hun leven". Een oproep die niet in dovemansoren viel want in een mum van tijd werd de pastorie overspoeld met kiekjes uit de oude doos die enthousiate Vlissegemnaars hadden meegebracht.

 Geestig Vlissegem 2013

Paasmaandag 01 april 2013, pastorie

Drink en voorstelling programma 2013

Zaterdag 06 april 2013, parking speelloods

Rommelmarkt en Garageverkoop Damesvoetbal Wenduine

Zaterdag 13 april 2013, oude loskaai

Rommelmarkt en Garageverkoop Damesvoetbal De Haan

Vrijdag 14 juni 2013 Vlissegem Kermis, o.a. pastorie

Opening expo 1025 jaar Vlissegem

Zaterdag 15 juni 2013 Vlissegem Kermis

-Boerenmarkt en orgelmuziek op Dorpsplaats van 14u tot 18u

-Damesvoetbal Dolle Mina’s tegen KE Girls De Haan, 15u

-Doorlopend expo 1025 jaar Vlissegem, o.a. pastorie

Zondag 16 juni 2013 Vlissegem Kermis

Doorlopend expo 1025 jaar Vlissegem, o.a. pastorie

Zondag 07 juli 2013 'Vlaanderen Feest, Vlissegem Feest

Tweede pastoriefeesten :

-Stuutn in den hof'

-Stand up Comedy met Mugge van Brugge en lokale komieken

-Doortocht Walk De Haan (onder voorbehoud)

Zaterdag 07 sept. 2013, Wielingencentrum Wenduine

Tweede boekenbeurs aan zee met focus op:

-Schrijvers uit kustgemeenten en hinterland

-Boeken over het thema ‘de zee’

-Allerhande heemkundige werken

-Eventueel ook vermeerderde herdruk fotoboek Bart Michiels over Vlissegemse Dorpsgezichten

P.S. : Opening dorpskernvernieuwing Vlissegem: er is nog geen datum bekend maar van zodra er door gemeentebestuur een datum naar voor wordt geschoven, zullen we desgewenst nog uitpakken met een extra activiteit die dag …

In de Vlissegemse pastorie was het op 1 april weer een gezellige drukte tijdens de drink van Geestig Vlissegem.

Wie een gele schoen, een trouwfoto of communiefoto meebracht kreeg gratis drankjetons. En iedereen was ook benieuwd naar het jaarprogramma 2013.

Traditioneel houdt de Werkgroep Geestig Vlissegem haar drink op 1 april.
Toch dachten sommigen  dat het om een heuse aprilgrap ging …

We selecteerden twee reacties :

Originele  invalshoek: die trouwfoto’s

Die drink op 1 april vertrouw ik wel niet J

Groetjes,

Ann DEHAEMERS - Dienst Toerisme De Haan   

Beste Ronny,

Ik kom de restjes opdrinken op 2 april.

MvG.

Roland Verté.

Vogue opteert voor het eerst op een Vlaams talent.

Na al die buitenlandse optredens terug in Vlaanderen bracht Bylois mij in contact met Louis Maréchal. Die zat tijdens een optreden ten bate van de RMS Blankenberge met twee vertegenwoordigers van Vogue in de zaal. Gelukkig was ik daarvan niet op de hoogte en verliep mijn optreden zonder trac.

Nieuw talent loopt in de kijker (Humo)

Het gratis optreden van Marva ging door in het Casino van Blankenberge. Zonder dat Marva er ook maar iets van wist had Robert Bylois mensen van een platenfirma uitgenodigd. In eerste instantie Louis Maréchal, de man die het toenmalige bestsellersucces ‘Boerinnekensdans’ had gecomponeerd. Maréchal was eveneens artistiek directeur van Vogue en zou wellicht wel geïnteresseerd zijn in dit jonge, frisse zangeresje. Dat het meteen ernst was, werd duidelijk geïllustreerd door het feit dat de grote baas van Vogue in België, Guy Khavessian, ook aanwezig was. Na haar optreden legden ze meteen de kaarten op tafel : er werd Marva een platencontract aangeboden. Vader Mollet was echter niet van gisteren en verzocht hen om hem het contract te geven : alles scheen van A tot Z te kloppen. Daags nadien was hij samen met Marva present bij Vogue,  werd het contract getekend en kon aan een eerste plaatopname gewerkt worden. Voor het eerst in zijn geschiedenis in Vlaanderen had Vogue een Vlaamse artieste een contract aangeboden.

LATER MEER OVER MARVA op deze blog ...

Eind september 1962 behoorde het contract in Travemünde ook tot het verleden en Marva keerde terug naar België. Want eigenlijk wou Marva een carrière uitbouwen in Vlaanderen.

Impressario Bylois beloofde mij voortaan hier aan het werk te zetten en er werd gedacht aan een eerste plaatopname. Het échte werk zou nu pas beginnen, alhoewel ik overal in het buitenland was voorgesteld als een hele bekende Belgische zangeres, die al veel populaire platen op haar naam had. Nu ja, wie kon het ginds ook controleren ? In het buitenland zong ik trouwens ‘Harlekijn’ in het Vlaams, een nummer dat speciaal voor mij was geschreven en dat zogezegd mijn eerste plaatopname was. Die ‘Harlekijn’ zou pas veel later inderdaad mijn eerste plaatje worden. Maar het zou de ommekant ‘Geef mij nog een kans’ zijn die mij aan de hittop bracht.  

Foto : Marva trad in Bern op met groot orkest van Alfons Böhme

Van Châteauroux ging het naar Bern, Zurich en Travemünde, een aaneenschakeling van nieuwe avonturen (1961). De enige bijval die ik in deze buitenlandse amusementsoorden oogstte, had ik overigens te danken aan mijn jeugdige leeftijd. Een zangeresje van 18 jaar was toen een hoogsteigenaardige verschijning. Ik kreeg dan ook uitnodigingen voor een nachtje uit bij de vleet, van playboys van het meest diverse pluimage. Maar vake had me verwittigd : één wanklank, één dwaas slippertje en ik vloog zo meteen een kostschool in. Maar ik kon de vele verzoekjes vernuftig afwimpelen. In elk van de drie orkesten waarmee ik in het buitenland optrad, was ik goede maatjes met een oudere muzikant die bovendien een dochter had van mijn leeftijd en waartegen ik pappie kon zeggen. Een geruststelling want zo kon ik flierefluiters meedelen : ‘Opgelet jongen, want pappie is er bij’.

Foto : Een heerlijke leerschool kreeg Marva van Maurice Dean in Frankrijk

Enkele dagen na Tienerklanken zond Bylois mij dus al naar Châteauroux (Frankrijk). Samen met een orkest en Maurice Dean trad ik gedurende enkele maanden op voor het Amerikaanse leger. Makkelijk was anders : ik moest voor Amerikaanse toeschouwers optreden, stond daar moederziel alleen; jazz en blues en evergreens zingen. Dat was mijn ding niet. Gelukkig kon mijn versie van ‘Romeo’ (Petula Clark) de Amerikanen bekoren en zo zong ik het nummer wel tot acht keer per avond. Een Amerikaan stuurde me een foto en schreef op de keerzijde in zijn taal : “Jouw wonderlijke glimlach alleen was meer waard dan miljoenen lieve woorden”.

Ik werd er als jong zangeresje prompt de mascotte van de troepen. Logeren deed ik er in het hoofdkwartier zelf, in de afdeling van de verpleegsters. En om 10 uur ’s avonds moesten alle meisjes in hun kamer zijn. Aan de ingang zat een portier, een vrouw als een kleerkast. Zij moest erover waken dat er geen soldaten naar binnen glipten. Toen er op een dag toch eentje in slaagde het gebouw binnen te dringen en ontdekt werd, mocht hij meteen voor enkele dagen naar het cachot verhuizen.

Op de basis was ik vooral goed bevriend geraakt met een verpleger, lid van de club der officieren. Hij was veertig en behandelde me als zijn dochter. Hij had een boontje voor me maar bleef steeds fair en correct. Ik beleefde er dank zij hem twee zorgeloze maanden. Hij gaf mij Engelse les en leerde me bowlen. Uit zijn thuisland Mexico liet hij geregeld geschenken versturen. Ik betekende voor hem meer dan zomaar een ‘aangenomen dochter’.

Het orkest in Châteauroux viel reuze mee. Maurice Dean zorgde goed voor haar en leerde Marva heel veel bij. Een tijd lang is ze trouwens op hem verliefd geweest.

Ik besefte dat ik nog alles te leren had : stemtechniek, houding, beweging, … Maar ik heb volgehouden, avond na avond, en het is voor mij uiteindelijk de beste leerschool geworden.

Foto: Moeke was een engel voor mij, hielp me waar ze maar kon en maakte zelf o.m. alle cocktailkleedjes voor mijn optredens. Hier zie je Marva met Vlissegemnaar Raymond Pruvost.

Sinds mijn contract had ik zo’n twee optredens per maand en verdiende toen 750 frank per optreden wat ik door drie moest delen : 250 frank voor Bylois, evenveel voor mezelf en voor mijn vader, voor de benzine om me doorheen het Vlaamse land te rijden. In datzelfde jaar maakte ik ook mijn tv-debuut in Tienerklanken. Ik kreeg er als laureate een puike onderscheiding voor een Franse chachacha.

Foto : Bij impressario Robert Bylois

De dag na Lokeren trad ik op in dancing ‘Orly’ in het Leuvense. Robert Bylois van Beneluxtheater, één der grootste impressario’s van die tijd, was daar ook en als mijn optreden meeviel, zou hij mijn artistiek lot in handen nemen en mij een contract aanbieden. Ik kreeg geweldige plankenkoorts… “Het orkest Keereman is goed, maar ik wil met jou een contract”, zei Bylois op het einde van de avond. Het orkest werd naar huis gestuurd, Marva ook maar … met een fantastisch contract..

“Maar er is nog veel werk voor de boeg want zoals jij daar op het podium staat, kom je er nooit. Je staat er als een Tineke van Heule, niet geschminkt en met roze, blozende kaken, onhandig en stuntelig. Kom deze week maar naar mijn kantoor om over een contract te praten en naar iemand te zoeken die je de knepen van het vak kan aanbrengen”.

En vake was mee en die ging discussiëren; hij wist dat het mijn droom was om zangeres te worden. Mijn vake was er altijd bij totdat ik getrouwd was en hielp ook nummers uitkiezen. Van Bylois kreeg ik een contract voor één jaar en was beroeps voor ik het goed en wel wist. Ik heb toen de school verlaten en werd er eigenlijk ingegooid. Mijn ouders steunden me écht.