Waar ik was, was een prachtige plek. Zeer mooie, ruwe natuur in de bergen, een stuk plateau met rijstvelden, fruibomen en klruiden. Er doorheen liep een rivier waar je jezelf en je kleren kon wassen, waar je zelfs van kon drinken. (www.ecolvillage-asia.com, voor wie nieuwsiegerig is naar het uitzicht, foto`s krijg ik momenteel niet op het net).
Een keer beklom ik een van de omliggende bergen. Wanneer ik bijna de top bereikt had, kwamen er opeens mistwolken op me af (zeer indrukwekkend). Verder gaan had niet veel zin meer, omdat ik niet verder kon zien dan een meter. Ik werd dus verplicht terug te keren. Dat was iets lastiger, omdat de wolken getransformeerd waren in gietende regen en alles zeer glad maakten.

Het eten is hier zeer bijzonder. Ik eet minstens een keer per dag rijst, vaak zeer pikant. Een keer at ik iets wat op kikkerdril leek (het zou een sort fruit zijn), maar wat wel lekker was.

Met geperforeerde voeten (van de bloedzuigers) vertrok ik van de ecovillage, waar ik verbleef, omdat het er voor mij moeilijk was om te blijven. Misschien was het te geisoleerd, te religieus voor mij. Ik voelde me er eenzaam (wat verrassend wasm omdat ik dat niet snel ervaar), dus besloot ik andere oorden op te zoeken.

Ik trok naar Bangalore (opnieuw grote stad). Op de bus was het 11 uur door elkaar geschud worden. Gelukkig heb ik een sterke maag, maar de volgende dag duizelde ik er nog van. In Bangalore probeerde ik in een project met straatkinderen te geraken, maar dat was op dit moment niet meteen mogelijk.

Na een vreselijke dag,, nacht en morgend in Bangalore-stad, kwam ik aan in Camphill project (gelijkend op mijn stage-plek, maar toch heel anders). Ik werd er zeer goed ontvangen en zal hier nu een tijd blijven.

Kus.

Schrijven kan een realiteit groter of kleiner maken. Eigenlijk is het een perspectief van een perspectief en kan het zo iets afdoen van de ervaring. Het ervaren op zich is een perspectief van een gebeuren en het opschrijven ervan is nog eens een perspectief van dat perspectief. Daarom schrijf ik niet altijd graag ervaringen op. Maar nu schrijf ik graag om jullie wat op de hoogte te houden.  

Ik ben gisteren vertrokken met (toch nog) een gezonde portie zenuwen en ondertussen ben ik gearriveerd in Mumbai. De afgelopen nacht was al een beleving op zich. M`n eerste vlucht was vertraagd zodat het spannend werd om mijn volgende vlucht te halen. Maar onderweg ontmoette ik een Spanjaard die het op een andere manier bekeek. Hij zei me dat ik geluk had, nu moest ik minder lang wachten. Hij zei me dat ik mijn tijd moest nemen voor alles. Hij had gelijk.
Op het vliegtuig richting India was het een gezellige drukte, dacht ik, tot ik in Mumbai aankwam. Iemand had me voorgesteld me af te halen, maar was alweer verdwenen, omdat het even duurde voordat ik buiten geraake. De `aanklampende` Indiers waren zeer onschuldig, eerder erg respectvol en behulpzaam. Na een telefoontje met mijn verdewenen prive-taxi, besloot ik een andere taxi te nemen. Het verkeer hier is inderdaad echt een mierenhoop. Ze kennen hier nauwelijks lijnen, lichten of pinkers. Iedereen rijdt door en bijna over elkaar en toetert om bestaansrecht. Geweldig. Toch lijkt iedereen -relatief- rustig te blijven.
Na enkele keren stoppen om de weg te vragen, geraakte ik uiteindelijk op mijn - voolopige - eindbestemming (vlakbij de zee..).
Ik neem nu enkele dagen rust en maak tusendoor verdere plannen.
Het gaat jullie goed en ik probeer wat van me te laten horen.
Warme (ik loop al enkele uren met blozende wangen) groeten en dikke kus.

Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt.  Het is gewoon zoals je het zélf wenst.  Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed.  Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.

Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat.  Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard. 

Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig.  Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.

Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.

Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".

Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen.  In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.

Nu is uw blog aangemaakt.  Maar wat nu???!

Lees dit in het volgende bericht hieronder!