Het optreden in de hare krishna tempel was erg boeiend. Misschien een samenvatting van mijn reis in geluid. Het was een samenvoeging van westerse en Indische klassieke en folkmuziek. Tijdens mijn reis werd ik geconfronteerd met de Indische traditie en leefgewoonten, zag ik de invloed van het westen in de grootsteden en draaide ik mee in projecten die een mix waren van Indische en westerse mensen en invloeden. Na het optreden aten we in het restaurant van krishna (zeer veel en zeer lekker).

Een van de laatste dagen in Mumbai doorkruisten we de stad op de motto, wat niet aan te raden is. Het verkeer lijkt een ongeorganiseerde mierenhoop en de pollutie doet uw voorhoofd fronsen. Onderweg kwamen we reclame tegen voor huidcrème die de huid gezond houdt; de pollutie zou er zelfs niets tegen kunnen beginnen. Het is alsof men steeds nieuwe dingen moet uitvinden tegen de bijeffecten van vorige menselijke uitvindingen. Een beeld onderweg bleef me ook bij, omdat het zo sprekend was. Op de muur naast de weg stond er om de meter “call ambulance 0126” geschilderd, ongeveer een kilometer lang. Ik voelde me erg kwetsbaar door.

Mijn laatste week in Mumbai was nog vrij intens. Ik heb er vooral moeten leren losaten. Alsof ik werd voorbereid op mijn terugkeren. Maar loslaten is een belangrijke beweging denk ik. En loskomen moet je om jezelf niet te verliezen.

Ondertussen ben ik weer in Belgie aangestrand. Hoewel het hier bezig is lente te worden,  heb ik een wintergevoel en een beetje friskes. Maar wel het voelt vertrouwd om bekende geluiden te horen, bekende geuren te ruiken.. En de warme kachel verwarmt me, zoals het me ook weer thuis doet voelen.

Alles voelt hier wat ‘sneller’ aan, hoewel de buitenomgeving erg rustig. Auto’s gaan hier zelfs vanzelf voor je opzij. Mijn binnenkant lijkt een beetje in de war, maar ik hoop toch wat rust te vinden in deze snelle wereld. Echte rust komt trouwens van binnenuit, niet vanuit de omgeving, hoewel deze wel een invloed heeft.

‘De mens is niet gemaakt als een feit dat bestaat, maar als een intentie te bestaan: even onzeker als zeker.’