Ergens in India
we are a circle, within a circle, with no beginning and never ending..
Inhoud blog
  • Mumbai
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    05-01-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    Het is een vreemde ervaring om vier dagen in treinen en bussen door te brengen. Gelukkig had ik gezelschap (enkele vrijwilligers van Camphill). In de eerste (slaap)trein had ik geen plaats (omdat ik te laat mijn ticket geboekt had), en moest ik dus een bed (van ongeveer een meter breed) delen. Zeer comfortabel met ijzeren stangen in mijn rug en geen ruimte om me om te draaien. ‘s Morgends werden we vroeg gewekt door  verkopers van ontbijt en chai (in grote theepotten). Het was heerlijk om in de deur uit de trein te hangen en de wind je haren te laten kammen. De eerste trein had zes uur vertraging zodat we onze tweede trein op tien minuten na misten. We hadden de keuze om een week in New Delhi te verblijven (de meeste treinen waren volgeboekt) of een ordinaire trein te nemen. Onze keuze was vlug gemaakt, maar het was een hele ervaring. Het Indische systeem voor ordinaire treinen is dat je op het perron in een rij aanschuift. Als ‘westerlingen’ werd er voor ons gezorgd – tegen betaling natuurlijk – en kregen we als eerste een zitplaats. Ik voelde me er wat ongemakelijk bij, maar we waren vermoeid en onwetend dat we het lieten gebeuren. Achteraf was ik blij, want we zagen een groots gevecht voorzitplaatsen, zelfs de bagagerekken zaten vol. We overleefden de nacht op houten banken, als sardienen in blik en op orginele manieren om toch wat slaap te vatten. Daniel (iemand van mijn gezelschap) had een lachwekkend ophangsyseem gemaakt voor zijn hoofd. Jammer dat ik er geen foto van heb getrokken, maar het was niet erg gepast om je fototoestel boven te halen in deze trein.

    Naar de wc gaan was ook niet eenvoudig met een gang vol slapende mensen, waardoor je reis rond de wereld moest spelen om er te geraken. ‘s Morgends kregen we enkele live-optredens van zangers. Ik ben steeds weer verrast hoe muziek zoveel liefde in me kan wakker schudden. Alsof het iets in beweging brengt.

    Aangekomen in Gorakpur ervaarden we een erg ander soort licht en energie. Alsof we ons niet volledig in realiteit begaven. Dit ervaarde ik ook wanneer we de berg in Tiruvanamalai rondliepen. Het is te beschrijven als de realiteit (wat relatief is) die vervaagt.

    Vanaf het moment dat we de grens met Nepal overstaken, voelde ik me erg anders. Ik voelde me rustiger, meer geconcentreerd. We reisden verder naar Kathmandu (hoofdstad van Nepal), omdat mijn gezelschap hun visa voor India moest regelen. Het is opnieuw een drukke stad, maar toch anders dan India. We verblijven in Thamel, de meer toeristische buurt van Kathmandu, met honderden winkels met dezelfde kleren, souvenirs,.. We hebben een primitief, maar gezellig verblijf met een dakterras. In de straten word je steeds aangsproken door verkopers van vannalles en nog wat (vooral tijgerbalsem). Op een ochtend nam ik een opname van sarangi (Nepalees instrument te vergelijken met een viool) spelers en kreeg ik een prive-les.

    We bezochten Durbar Square, een plaats vol temples. We ervaarden het fotograferen van deze plek als bevreemdend. Alsof we zo enkel de ‘picture’ van alles konden meenemen en dat we voor de rest geen verbindingen hadden met de betekenis, met wat er achter leeft. Dat voel ik wel meer als ik foto’s maak, dat ik mezelf op afstand zet, en me minder verbonden voel met wat er gebeurt. We kregen een korte rondleiding, maar omdat ik nooit erg geconcentreerd ben voor gidsen en omdat het veel informatie was en Nepalees engels, is er weinig blijven hangen.

    De overgang naar het nieuwe jaar wilden we op een ander moment vieren, om de verplichtingen te ontvluchten. We wilden iets gaan drinken, maar alles was zeer vol (inderdaad, oudejaar) zodat we toch in de overgang verzeild geraakten. Het was een leuk, internationaal feestje.

    Er is veel te zien hier, soms wat veel tegelijk, en gisteren ontvluchtten we de stad en gingen we richting natuur. Op het dak van een bus met ondergaande zon en een ongelofelijk uitzicht reden we de bergen in. Het was wel spannend bij de afgronden en wanneer de bus wat scheef ging hangen.

    Het eerste hotel in Kathmandu (dat we in het midden van de nacht moesten zoeken) heette ‘magnificant view’ en we keken uit op een muur en een trap. Het verblijf dat we hadden in Nagarkot (klein dorpje in de bergen), had een balkon met een ongelofelijk uitzicht (subtiel verschil). De nacht in dit dorp was trouwens de eerste stille nacht sinds maanden. Ook nam ik een eerste warme douche (in kaarslicht, omdat de electriciteit het niet deed) sinds maanden. Dat deed veel deugd in deze kou. De nachten zijn om te bevriezen, maar overdag verwamt de zon ons nog tegen 20 graden. ‘s Morgends hadden we ons ontbijt in de ochtendzon en wandelden we tussen bergen en rijstvelden tot Sakhu. Onderweg vonden we een rivier waar we een (koud) bad namen en ‘s avonds namen we de bus terug richting stad. Wat voor mij wat te snel was, maar ik plan om binnenkort een langere trek in de bergen te maken.

    Het is momenteel niet eenvoudig mijn gevoel te beschrijven. Ik heb moeilijke weken, hoewel dat niet negatief hoeft te zijn. Ik denk dat groepen een hele uitdaging voor me zijn. Maar ik probeer er niet van te vluchten, want dat is zo eenvoudig als je reist.



    05-01-2008, 09:51 geschreven door Leen  
    Archief per week
  • 26/05-01/06 2008
  • 24/03-30/03 2008
  • 10/03-16/03 2008
  • 03/03-09/03 2008
  • 25/02-02/03 2008
  • 18/02-24/02 2008
  • 11/02-17/02 2008
  • 04/02-10/02 2008
  • 28/01-03/02 2008
  • 14/01-20/01 2008
  • 31/12-06/01 2008
  • 24/12-30/12 2007
  • 17/12-23/12 2007
  • 03/12-09/12 2007
  • 19/11-25/11 2007
  • 12/11-18/11 2007
  • 05/11-11/11 2007
  • 29/10-04/11 2007
  • 22/10-28/10 2007
  • 08/10-14/10 2007
  • 01/10-07/10 2007
  • 24/09-30/09 2007
    Gastenboek
  • buy viagra soft tabs pills
  • how many viagra prescription
  • viagra jelly no prescription
  • online viagra utah
  • watermelon and viagra

    Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek

    Links
  • WWOOF
  • een begin, ter compensatie van de uitstoot (green seat)
  • Leen Schillebeeckx

    Druk oponderstaande knop om mij te e-mailen.


    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs