Het waren apocalyptische omstandigheden op onze jaarlijkse RAM-cross op de Nekker. Vanaf dat we toekwamen was het al aan het regenen en de wind had vrij spel. Het parcours liet niet toe om eventjes uit de wind te lopen. Bruno had mij dan ook vooraf ingepeperd om amper op kop te komen en uit de wind te blijven, een beetje tegen mijn natuur maar Bruno heeft altijd gelijk. Ik moet trouwens niets bij de cadetten. Bij de opwaming zag ik al de onklopbare Renée Eykens, regerend Belgisch kampioen bij de cadetten en Joni Vandeuren, 3de op het BK vorig jaar bij de miniemen. Het ging dus moeilijk worden. Om zeker te zijn dat ik niet te vlug mijn training zou uitdoen bleef Bruno bij mij aan de start. Ik was de enige RAM-cadet. Net zoals ons Julie steeds de enige cadet was en nu ook enige RAM-scholier is. Een geluk dat de zusjes Van den Brande er waren of RAM had als inrichtende club niemand bij de cadetten en scholieren meisjes. Zowel Julie als ik houden van het slechte weer, wij zijn zoals papa altijd zegt "echte Flandriens zoals Briek Schotte". Vlak voor de start de broek uit, ik zoals steeds in korte broek. Mijn start was iets te voorzichtig en papa riep na 50m dat ik iets moest opschuiven en ik draaide dan ook vlot als 6de aan de grote mast. We waren al vlug met zes afgescheiden voorop en ik moest alles geven om er te blijven aanhangen. Joni liep vlak voor mij. Zoals gevraagd bleef ik in het spoor. De regen en wind deden hun werk en maakten er achter de zes eersten een slagveld van. Bij het ingaan van de 2de ronde had ik een traditioneel mindere periode en ik moest Joni laten gaan die in een ruk naar de 2de plaats ging, voorwaar een schitterende move. Ik vond mijn goede benen terug en ging naar de 5de plaats. Ik liep dan eventjes (tot grote vreugde van Bruno) achter een reuzin van Duffel uit de wind. Tot ik het welletjes vond en er prompt over ging tegen de wind in (Bruno kreeg bijna iets, hij stond naast papa). Ik kon vlot een voorsprong op de reuzin uitbouwen en liep zowaar 4de. Op de bergskes (die wij als Rammers van binnen en buiten kennen) diepte ik in mijn voorsprong uit en werd na een heroïsche wedstrijd 4de. De eerste was Renée Eykens, dan Joni en de derde was Van Steenvoort Lotte (5de op het BK cadetten vorig jaar). Daarachter was ik 4de (2de van mijn jaar) , ik denk dat ik niet meer kon doen, dat zijn topatleten. Ik was eigenlijk de beste van de normale atleten. Eigenlijk was ik zelfs niet doodop wat betekent dat ik perfect de wedstrijden aankan. Ik was dan ook net zoals Bruno, papa, André en mijn andere supporters meer dan tevreden. Onze zware trainingen van de laatste weken renderen en de trainers hebben mij super naar bijna-topconditie gebracht. Ik ga met veel ambitie naar de cross in Vilvoorde. Onderweg kreeg ik ook veel aanmoedigingen van de mama en papa van Joni. Zij kennen mij al jaren en zijn echte supporters geworden. Ons Julieke moest 1 kleine en 1 grote ronde (op het vernieuwde en volgens haar beter en leuker parcours) lopen. Julie steeg boven zichzelf uit in intussen nog slechter weer en werd knap 13de op 25. Hoe zwaarder de omloop en hoe slechter het weer hoe beter ons Julie. Papa had natuurlijk op een speciale manier onze spikes gestoken en het bleek een voltreffer. Noah werd knap 2de en Thijs behaalde zijn 1ste medaille na alweer een tactisch perfecte wedstrijd en werd fenomenaal 2de. We waren allemaal blij voor hem. Na de wedstrijd hebben Julie en ik nog een beetje geholpen bij de organisatie. We waren wel moe toen we naar huis gingen. Het was wederom een perfecte organisatie van onze eigen club RAM.
Ik ben Eline
Ik ben een vrouw en woon in Nieuwenrode () en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 09/05/1997 en ben nu dus 28 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Atletiek, paardrijden, skieën.
