Jaren had ik er naar uitgekeken. Eindelijk zou ik als cadet een 1500m steeple kunnen lopen. Gisteren was er in Booischot het PK steeple. Mijn allereerste steeple. Dit stond al weken aangekruist. De voorbije weken moest ik er toch eens op kunnen oefenen. Na veel rondvragen in de club was Frans (onze secretaris) bereidt om Jo en mij in Willebroek een geheime training te geven. Met een geïmproviseerde horden kregen we vorige week training. Frans leerde ons enkele tricks en trucs aan want springen konden we zei hij. Dank u Frans. Jo en ik hadden er bijna met niemand over gesproken. Gisteren dan samen met Jo, Lies en papa naar Booischot, toch een beetje met een bang gevoel. Daar aangekomen liepen we direct Lissa Van Lent tegen het lijf. Deze regerende PK veldlopen en 3de op het BK bleek ook aan de steeple mee te doen. Een zware concurrent, zij liep als 4.51 op de 1500m en ik 5.15. Dat is een verschil van 24 sec, hoe maak je dat goed ? Ik warmde me samen met Jo goed op. We verkenden de horden en de waterbak, hoe gingen we springen, waar zetten we onze voet enz. Papa zei dat ik met mijn techniek het verschil kon maken, ik kan links en rechts springen en voor de waterbak hadden we de tips van Frans. Ondertussen won Nathan op een weergaloze manier de 800m. Dat was een stimulans. Papa zei ook dat ik ofwel als eerste ofwel vrij de eerste horden moest kunnen nemen. Hij zei ook als het te zwaar was ik voor de eerste keer in mijn leven zou mogen opgeven. Ik antwoordde, zijde gij zot, ik geef nooit en zeker hier niet op. De start dan. Ik nestelde me direct in 2de positie. Ik dacht dat de eerste hindernis de waterbak was, blijkbaar niet dus. Ik nam als eerste de volgende horden en blijkbaar moest iedereen al een gat toelopen. We liepen bijna 1200m met vijfen voorin, Lissa, Maya (sterke veldloopster en 800m) ik en 2 2de jaars cadetten waaronder de 3de van het BK steeple vorig jaar. Telkens ik een klein gaatje moest maken maakte ik dit goed op een horden of aan de waterbak. Maya viel letterlijk af door in de waterbak te vallen. Ze kwam klestnat nog eventjes aansluiten. Het was echt tof. Lies, Jo, Nathan en papa supporterden al waren ze met 100. Met 4 gingen we de laatste 250m in en daar haalde Lissa haar klasse boven met een verschroeiende demarrage. We moesten een gaatje laten en ik ging met de 2 2de jaarsen naar de waterbak. We gingen er bijna samen over en ik moest nog 1 meisje laten gaan maar eindigde wel 3de (blijkbaar kan ik wel sprinten na een zware race) voor de 3de van het BK van vorig jaar in een tijd van 5.34.73, 4 sec achter Lissa (die voorlopig 24 sec rapper is op de 1500m vlak) en 2 sec achter de 2de. Mijn tijd zou vorig jaar in de ranglijsten goed zijn geweest voor een 8ste tijd nationaal. Schitterend, bij het podium bleek ik 2de te zijn gezien de 2 2de jaarsen van een andere provincie bleken te zijn. Ik vond het nog toffer dan ik had gedacht, dit is mijn ding, springen en water. Dankzij de trukken van Frans had ik zeker wat kennis meer dan de anderen. Mijn 1ste medaille op een PK. Jo moest zoals steeds opboksen tegen reuzen en eindigde als 2de 1ste jaars in een schitterende 5.24, voorwaar een sterke prestatie. Tijdens het wachten op het podium aten Nathan, Jo en ik een reuze doos koekjes op terwijl papa genoot van een lekker pintje, glimmend van trots. We waren pas na 23h00 terug thuis maar we hadden genoten. 3 Rammers overvielen een meeting, ons groen viel op. Nu ga ik een tijdje geen meetings meer doen, het waren er de laatste maand veel. Misschien doen we er nog eentje begin juli.
Zaterdag hebben we met de AC dames meegedaan aan de hoogste klasse IC in Vlaanderen. In het zog van onze toppers (Sofie L, Sofie D., An, Kim, Katrien en de anderen) moesten Laura en ik enkel ervaring opdoen. En of dat gelukt is. Laura pakte natuurlijk 10 punten bij het hoogspringen in dezelfde hoogte als de 2 eersten. Ik moest aantreden in de 1500m. Met jaren voorsprong de jongste van het pak. Papa had gezegd direct vanachter aan te sluiten en mijn eigen tempo te lopen. Mijn start was zeer goed, ik liet me niet wegduwen en was direct in mijn tempo. Ik keek even rond en nestelde mij in 3de laatste positie. Onze supporters moedigden mij aan en riepen dat ik niet over mijn toeren moest gaan, maar het vlotte. Bij het ingaan van de laatste rond ontploften ook de 2 dames in mijn buurt en liepen mij eraf. Wat was dat. Ik verloor 13 sec in de laatste ronde en finishte in 5.15. Een verbetering van 6 sec tov Mechelen 2 weken geleden. Jasper en papa en begeleiders van Duffel kwamen we toch gelukwensen. Ik was wat ongelukkig omdat ik de ploeg maar 1 punt had gegeven maar ik kan alleen maar sterker worden. Ook medelopers aan de 1500m kwamen me nog aanspreken en tips geven, tof. Samen met Laura, Emma en laura liepen we als jongste ploeg nog de 4x100m waar we nipt laatste werden. Men een spetterende 4x400 namen An, Sofie, Kim en Sofie de laatste twijfels weg. We werden knap 9ste en kunnen de volgende jaren enkel beter worden.
Ik ben Eline
Ik ben een vrouw en woon in Nieuwenrode () en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 09/05/1997 en ben nu dus 28 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Atletiek, paardrijden, skieën.
