Gisteren ben ik naar de meeting in Oordegem gegaan. Wat een stadion, echt om jaloers op te zijn. Alle accomodaties zijn daar aanwezig. Laura en Brent waren er ook. Een kleine delegatie van RAM. We vielen wel op met onze groene truitjes. Verschillende mensen vroegen waar RAM betekende. Dat legden we dan met veel plezier uit. Ja, we zijn echt ambassadrices van de club. Er was zelfs iemand die dacht dat we zusjes waren. De mensen zien dat hé, als je goed met elkaar overweg kunt. Als Laura en ik samenzijn is't altijd leute en plezier maar er moet ook gepresteerd worden. Ik deed mee aan de 80m, hoog en (bij gebrek aan een 1000m) mijn eerste 300m. Op de 80m liep ik een PR met 12.24. Ik kom stilletjes aan in de buurt van de 12sec. Ik was wel tevreden over mijn wedstrijd. Ondertussen waren Bruno en vriendin onverwachts toegekomen. Ze waren Ewoud gaan wegdoen naar Gent en op de terugweg naar Oordegem afgezakt. Tof, hé, dat onze topcoach dat voor zijn atleetjes over heeft. In het hoogspringen ging ik vlot over 1.15m. Dan sloeg de jury tilt, hij riep me niet af voor 1.20m. Door bemiddeling van Bruno kreeg ik die hoogte cadeau. Dan vergat de jury 1.25m. Ik moest dan direct naar 1.30, ondanks tips van Bruno miste ik driemaal. De laatste poging was nipt. Het zal voor volgend seizoen zijn. Laura ging natuurlijk verder en moest het oa. opnemen tegen een 2de jaars met 1.62 in de benen. Wie won er met 1.51 ? Ons Laura natuurlijk. Dan mijn allereerste 300m. Ik had 's morgens een interview gelezen in De Morgen met de broers Borlée hoe zij een 400m aanpakken. Agressief vertrekken en direct naar de 3de plaats, dan actief de bocht in en dan de gas open voor de laatste 100m. Die mannen hebben gemakkelijk praten hé. Die trainen elke dag in Amerika. Ik had wel met papa een taktiek besproken : daar ik geen echte spurter ben ging ik de 300m aanpakken als een 1000m. Vooral de laatste 100m mijne foulée van de 1000m bovenhalen. De race dan : ik startte in baan 4, mijn start was niet echt flitsend, mijne bocht te traag en te krampachtig maar de laatste 100m was fantastisch. Dat was echt het gevoel van een 1000m. Ik haalde nog een meisje in werd 3de in 51,62. Daarmee kom ik wel lekker in de eeuwige ranglijst van RAM. Ik knikker er wel ons Julie uit. Ik was wel tevreden ove rmijn meeting. En vooral omdat ik voel dat ik op alle proeven nog progresssie kan maken. Ik kijk echt uit naar volgend seizoen waar ik volop PR's kan verbeteren. Na de wedstrijd trakteerde ik mij nog op 2 lekkere pannenkoeken. We moesten iets vlugger weg wegens Mechelen-Brugge. Laura en Brent deden nog een aantal proeven mee. Ik heb wel niet kunnen meedoen daardoor aan de 150 horden. Dat zal voor een volgende keer zijn.
Vers van de pers. André is wereldkampioen geworden in Finland op de 800m. PROFICIAT. Dit is het resultaat van maanden hard werken en voorbereiding. Ik ben dan ook zeer fier op André en kan nu met trots zeggen dat ik getraind wordt door een wereldkampioen. Dit is voor een jong atleetje als ik een enorme motivatie. Verdere details over de wedstrijd zal je spoedig kunnen terugvinden op de blog van André. Hieronder al de glorieuze uitslag die ik van de site van het WK haalde. Den Anselm was blijkbaar de enige die André een beetje kon bedreigen.
Ik ben Eline
Ik ben een vrouw en woon in Nieuwenrode () en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 09/05/1997 en ben nu dus 28 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Atletiek, paardrijden, skieën.
