‘t Is alweer een tijdje geleden dat ik hier mijn gedachten heb neergepend. Een tijdje? Meer dan 2 weken in elk geval, maar ik heb er mijn redenen voor. Allereerst, ben ik in het ziekenhuis beland met een serieuze voedselvergiftiging en blijkbaar zijn mijn maag en darmen nog steeds niet echt blij met het Chinese voedsel, want af en toe heb ik nog oprispingen en mijn vorige dag vrijaf heb ik alweer in het ziekenhuis gespendeerd voor een aantal onderzoeken. Ik weet in elk geval wat de voedselvergiftiging veroorzaakt heeft: sushi. Dan ben ik in China en dan doe ik een voedselvergiftiging op door Japans voedsel te eten. De ironie is snijdend.

Gelukkig zijn er ook nog plezierige ervaringen. Ik heb me bijvoorbeeld ingeschreven in een fitnessclub en ga nu drie keer per week naar de yogales. Af en toe probeer ik ook ‘fitball’; een sport waarbij je truukjes moet uitvoeren zowel onder, naast en op de bal. Omdat ik de grootste in de zaal ben, krijg ik ook steevast de grootste bal, maar helaas ben ik niet in proportie met het ding dat ik krijg en daardoor ben ik altijd het hilarische middelpunt van iedere les; die buitenlanders toch! Ik heb ook een aantal keer pilates uitgeprobeerd, maar ik voelde me zo stijf na de les dat ik er nu wijselijk ‘nee’ tegen zeg.

Ik heb ook een merkwaardig verschil opgemerkt tussen Chinezen en Westerlingen; chinezen kunnen uren gehurkt stilzitten en ze doen dit met de voetzolen plat op de grond. Wanneer ik dat probeer val ik voorover of achterover. Ik denk dat mijn kuitspieren niet lang genoeg zijn en dat jarenlang training zijn voorafgegaan aan dat schijnbare moeiteloze hurken. Chinezen zijn over het algemeen ook leniger dan Belgen (of in elk geval leniger dan deze Belg). In de Yogales maakt iedereen zonder problemen de lotus en wanneer ze hun tenen moeten aanraken dan doen ze dit met de handen tot plat op de grond. Ik ben bijna jaloers, maar dan herinner ik me dat de gemiddelde Chinees bijna tot geen lichaamshygiene heeft en dat ze een kop kleiner zijn dan ik. Bovendien ben ik min of meer uniek in dit land (of dat maak ik mezelf toch wijs).

Er zijn nog een aantal ervaringen die ik zou willen neerpennen, maar ik heb er geen tijd voor! Nog 20 minuten en ik moet werken tot 17h30, al springend mijn klassen entertainen en dit alles met een glimlach. Om eerlijk te zijn, wil ik nu echt terug naar Belgie. Ik dacht dat werknemers hun ontslag minimum een maand op voorhand konden indienen, maar aangezien ik niet werk met een geschreven contract (iets wat ik nooit meer zal doen, lesje geleerd), heb ik niet echt een poot om op te staan en blijf ik dus tot de 19e december. Ik zal het wel overleven, zeker?

In elk geval is dit mijn lijstje van dingen die ik wil kunnen of die ik nog wil doen vooraleer ik China verlaat:

1. De lotuszit kunnen uitvoeren en kunnen hurken als de Chinezen.

2. Een gezonde maaltijd bereiden met enkel inheemse groenten.

3. Nog een paar piercings laten zetten in mijn linkeroor.

4. Een degelijke boekenwinkel vinden die Engelse boeken verkoopt.

5. Tegen een Chinees zeggen ‘Ik hou van je’ en zijn reactie afwachten.

6. Naar een club gaan en een praatje slaan met de poetsvrouw.

7. Spuwen op de vloer zonder gene in het midden van het busstation.

12-11-2011 om 01:49 geschreven door Ujelly