Alweer een drukke week achter de rug en het helse weekend moet nog beginnen. Ik begin te denken dat het leven enkel bestaat uit werken en slapen, maar gelukkig zijn er ook lichtpuntjes. Maandag was het bijvoorbeeld het Midautumn festival; leerlingen hebben dan een dagje vrijaf, maar ik heb de dag gespendeerd in een kraampje om de school te promoten. Vooraleer ik iets over die ervaring vertel, even een lang woordje over het festival. Op die dag komen alle families samen om de start van de herfst te vieren; de legende begint bij Chang'e en haar man, Hou yi die vredevol in de hemel leefden. Op een dag, echter, veranderden de tien zonen van de Jade Emperor, de heerser van de hemel (volgens het Taoisme), in tien zonnen en hierdoor dreigde de aarde te verbranden. Daarom zond de Jade Emperor Hou yi naar beneden om de zonnen te overtuigen minder hard te schijnen. De zonnen lachten enkel en daarop trok Hou yi zijn legendarische boog en doodde negen van de tien zonnen. De laaste zon smeekte voor zijn leven en mocht blijven om de aarde te verlichten. Uiteraard was de Jade Emperor niet echt blij dat Hou yi zijn zonen had vermoord en Hou yi en Chang'e werden verbannen naar de aarde om daar als stervelingen hun dagen te slijten. Voor Hou Yi was dit fantastisch; de mensen prezen hem omwille van zijn moed, maar Chang'e kreeg niets van dit lof en zij bleef alle dagen thuis, ongelukkig en alleen. Omdat Hou Yi zag dat zijn vrouw ongelukkig was, zocht hij naar een manier om terug in de hemel te komen. Hij vond dat middel ook in de vorm van een pil; helaas was er slechts 1 pil voor 2 mensen. Het konijn (uhuh) dat het elixir creeerde wist hen echter te vertellen dat als ze de pil zouden delen, ze als onsterfelijken op aarde konden verblijven. Chang'e vond dat maar niets en ze at de hele pil zelf op. Ze belandde inderdaad terug in de hemel, maar de Jade Emperor vond dat ze egoistisch gehandeld had en verbande haar naar de maan (samen met het konijn, maar dat deel begreep ik niet helemaal). Blijkbaar zijn er verscheidene versies van het verhaal; wikipedia biedt twee andere aan. Naar Chinese traditie eten de mensen hier dus 'mooncakes' en kijken ze naar de maan in het midden van de maand september, waarschijnlijk om het konijn te spotten, maar dat durfde ik niet te vragen. De mooncakes komen in verschillende varieteiten. Sommige mooncakes hebben een eierdooier in het midden, wat nog maar eens symbool staat voor de maan, andere bevatten noten of vruchten. Wat ik vooral van mooncakes onthouden heb, is dat het caloriebommen zijn. Een enkel taartje kan al gauw 800 Kcal bevatten. Hoe de Chinezen zo slank blijven, is me nog steeds een raadsel, want ook hun dagelijkse maaltijden zijn redelijk vettig. Maar bon, op die dag mocht ik dus het bedrijf promoten door Engelse spelletjes te spelen met kinderen in de supermarkt. Een van de spelletjes bestond erin om het correcte zeedier uit een kom te vissen met een hengel. Ik zei dan bijvoorbeeld 'Give me the red one' of 'Give me the jellyfish' en de twee spelers moesten zo snel mogelijk het correcte dier aan mij overhandigen. Dat ging een tijdje goed en ik had al veel kindertjes gelukkig gemaakt door hun speelgoed te overhandigen, maar ik had duidelijk de competitieve geest van de Chinezen onderschat. Twee moeders besloten zich te mengen in het spel en duwden de hengel van de 'concurrent' weg. Het leek er zelfs op dat ik de moeders aan het onderwijzen was aangezien ze beiden vochten om mijn aandacht met hun voortdurende 'En wat is dit?' (in het Chinees). Het kwam zelfs zo ver dat ik het spel moest stopzetten aangezien ze met elkaar begonnen te bekvechten; ik was duidelijk een gewild koopwaar en aan het einde van de dag was ik blij om het spel op te bergen en gewoon in de zetel weg te zinken, zonder mooncakes maar met een gevoel van rust. Mijn billen hadden nog maar net de weg naar de zetel gevonden of er werd geklopt op de deur en onze buurman stond daar met een brede glimlach om ons 3 mooncakes te overhandigen en iets in het Chinees te brabbelen. Ik wenste hem ook een prettige avond toe en stond mezelf toen toe om 1 moon cake te eten samen met mijn roomies. We keken naar de maan die verdacht rood was die avond, maar dat kwam waarschijnlijk door de smog. Het konijn hebben we nog steeds niet gevonden.
16-09-2011 om 09:58
geschreven door Ujelly 
|