|
Al weer een tijdje geleden sinds ik voor het computerscherm zat en mijn gedachten neerpende. De reden waarom is simpel: ik werk hier full-time en heb daar nog eens een part-time bovenop. Ik spendeer per dag meer dan 2 uur aan pendelen en 's avonds ga ik joggen of bekijk ik een film. Het werkritme ligt hier veel hoger dan in België en ik ben niet de enige die een part-time combineert met een full-time. De meeste mensen werken hier van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat. Winkels zijn hier open tot 22u; de tuiniers rapen bladeren tot 21u; Engelse en Chinese lessen gaan door tot 21u 's avonds. Kortom, Guangzhou is werkelijk een stad die nooit slaapt.
Guangzhou is ook een mengelkroes van culturen. Van de Indische cultuur heb ik al een paar keer kunnen proeven en dat proeven mag je redelijk letterlijk nemen. Kat had me uitgenodigd om rode curry te testen en we hebben samen kip klaargemaakt op traditionele wijze. In India is het perfect normaal om met je handen te eten, maar je mag enkel je rechterhand gebruiken. Bovendien hebben ze een soort pannenkoek genaamd 'Rootie' (fonetische schrijfwijze) die ze in de sauzen doppen. Ik heb ook al van de Chinese cultuur mogen proeven. Rijst en groenten houden ze strikt gescheiden. Iedereen krijgt een portie rijst en in het midden van de tafel wordt de rest gedropt op een ronde bewegende schotel. Die schotel is gemeenschappelijk en je neemt wat je wil. Het is ook niet ongebruikelijk om het eten van je buur te nemen en in het algemeen zijn de Chinezen heel erg gastvrij en ze delen werkelijk alles. Misschien is dit laatste wel een overblijfsel van het communisme.
Ondertussen zijn ook mijn nieuwe Russische collega's toegekomen. Na twee dagen reizen vanuit hun geboortedorp kwamen ze toe op hoge hakken met een tasje aan de hand. Dasha had een tas met 'I love Moscow' en Yana droeg een Gucci zonnebril; ik heb hier duidelijk te maken met Russen uit de rijkere regionen. Ze komen dan ook naar hier om het leven te proeven en niet zoals Olga om hun financiële situatie te verbeteren. Ze zijn veel meer luxe gewend en geven geld uit aan dingen waar ik nog geen yuan aan zou spenderen.
Zelf proef ik ook van het leven in China en ik kom hier de gekste dingen tegen. Gisteren (om 12u 's nachts) raakte ik aan de praat met een Amerikaan in de bus omdat ik vroeg of het wel de juiste bus was. Ik wilde nu eenmaal niet eindigen in het hol van Pluto met een onuitspreekbare naam zoals Hanxichanglong. Hij vertelde me dat ik geluk had en dat dit de laatste bus naar huis was en begon te vertellen over zijn leven. Hij is een muziekleraar in een conservatorium en verdient ongeveer 25000 yuan per maand (4 keer zoveel als ik).
Alles wat hij te vertellen had was behoorlijk interessant, maar het werd pas echt hilarisch toen we samen naar huis wandelden, hij mijn hand vastnam en zei 'Belgian girl, I have so many sins in China'. Op dat moment kon ik alleen maar hopen dat mijn verbijsterde uitdrukking verborgen bleef in de duisternis en ik bereidde me al voor op een potje kung fu om mijn lijf en leden te verdedigen. Hij ging verder 'I drink so much. I am an alcoholic, you know'. Dat wist ik natuurlijk niet en als dit zijn manier was om me gerust te stellen sloeg hij de bal serieus mis. Op dat moment begon ik ook te beseffen waarom hij zo open was geweest over zijn levensstijl in Guangzhou; hij kon namelijk amper op zijn benen staan. Ik kreeg medelijden met hem en vertelde hem dat hij het best hulp zocht (bij de anonieme alcoholici bijvoorbeeld), maar toen greep hij me vast bij mijn schouders en begon hij te huilen. Daar stond ik dan. In het midden van de nacht. Met een 50jarige man die een potje aan het huilen was. Ik klopte hem geruststellend op de schouder en vertelde hem dat ik nu echt wel naar huis moest waarop ik hem zachtjes achteruit duwde en snelde naar de dichtstbijzijnde 7-eleven. Eens binnen kon ik rustig ademen en ik zag dat hij te dronken was om me achterna te rennen. Wel, lesje geleerd...vanaf nu gedraag ik me als een klootzak in China aangezien vriendelijkheid enkel leidt tot gênante situaties. In nachtclubs leidt het tot mannen die onder mijn kledij voelen, op weg naar mijn werk leidt het tot taxichauffeurs die me achtervolgen, in de bus leidt het tot Chinezen die mijn vriend willen zijn om hun Engels te verbeteren en bij andere westerlingen trek ik blijkbaar de alcoholici aan. Nee, mijn glimlach blijft vanaf nu in de kast. Nog een prettige dag verder en een 'fuck you' erbovenop!
21-08-2011 om 12:30
geschreven door Ujelly 
|
