een plaatje halen van Google, mag dat?

Stel je hebt je eigen website of weblog. Natuurlijk is het dan ook leuk om hier afbeeldingen op te plaatsen. Je kunt dan zelf foto’s maken en die zijn dan jouw eigendom. Maar het komt ook vaak voor dat je een afbeelding zoekt bij een bepaald onderwerp waar je zelf geen foto van hebt. Hoe verleidelijk is het om eens rond te neuzen op het internet? Tik een woord in bij Google afbeeldingen en er verschijnt een scala aan hits. Mag dit zomaar?

Nee. Op vrijwel alle foto’s en plaatjes op internet rust namelijk auteursrecht. Het is verboden om zelf, zonder toestemming van de maker, afbeeldingen van een ander te gebruiken.

Mijndomein sprak hierover met Arnoud Engelfriet, ICT-jurist.

Hij werkt als partner bij juridisch adviesbureau ICTRecht in Amsterdam, waar hij zich veel bezighoudt met auteursrecht en licenties. Ook is hij secretaris van de stichting Copyright en Nieuwe Media, die zich inzet voor liberalisering van het auteursrecht.

,,Je moet uitkijken met het gebruik van afbeeldingen op internet, het is nou eenmaal een feit dat je toestemming nodig hebt van de maker. Ik weet dat het in de praktijk veel gebeurt dat mensen zonder toestemming foto’s van anderen gebruiken, maar zo zit de auteurswet niet in elkaar.”

Wat kan er gebeuren als je dit toch doet?

,,Als een fotograaf erachter komt dat je zijn foto toch hebt gebruikt dan kan hij een schadeclaim indienen. Normaal gesproken had hij je die foto misschien verkocht voor driehonderd euro. Hij kan dit dan alsnog in rekening brengen inclusief bijvoorbeeld een compensatie van nog eens hetzelfde bedrag. Hij kan dat via de rechter proberen af te dwingen, maar het bedrag moet wel redelijk blijven.”

Gebeurt dit vaak?

,,Het is vooral een kwestie van een oplettende fotograaf. Met tekst is zoiets veel makkelijker op te sporen.”

Hoe komen internetgebruikers die zelf geen foto’s maken aan rechtenvrije afbeeldingen?

,,Op Flickr.com is er een afdeling die Creative Commons heet. Deze foto’s mogen wel worden gebruikt. Vaak moet je wel de naam van de fotograaf vermelden. Een deel van deze foto’s mogen niet voor commerciële doeleinden worden gebruikt, maar wel als je bijvoorbeeld  persoonlijke weblog hebt.”

En als ik foto’s zoek voor een commerciële website?

,,Op Istockphoto.com kun je foto’s kopen voor lage bedragen als een euro of vijftig cent. Dat kan erg nuttig zijn. Het zijn alleen geen nieuwsfoto’s, dat ligt een stuk moeilijker. Associated Press en bijvoorbeeld Getty Images leveren veel nieuwsfoto’s aan. Daar moet alleen veel geld voor worden betaald.

Thuiskopie

Wat wel mag omtrent afbeeldingen die te vinden zijn op internet is het maken van een thuiskopie. Wil je bijvoorbeeld een foto van Getty Images gebruiken als bureaubladachtergrond, dan mag dat. Deze mag vervolgens niet ter beschikking worden gesteld aan derden. Dus het opnemen van de afbeelding in bijvoorbeeld een scriptie die vervolgens in de universiteitsbibliotheek belandt, is verboden. Hiervoor is toestemming nodig van de maker.

Binnenkort publiceren we meer over zaken die betrekking hebben tot internet en recht.

04-04-2010 om 01:17 geschreven door domeinen  

Het merkenrecht schenden met je domeinnaam

Tjibbo Wind dacht een vriend te helpen door een domeinnaam vast te leggen voor zijn boerenbedrijf. Niet veel later ontving hij een brief met daarin het verzoek de domeinnaam over te dragen. Wind zou namelijk het merkenrecht schenden met de betreffende naam boerenlandzuivel.nl.

,,Een vriend van me heeft een boerenbedrijf, hij verkoopt zijn eigen zuivelproducten. We wilden voor hem een website maken en zagen dat de domeinnaam www.boerenlandzuivel.nl nog vrij was”, vertelt Wind, die de naam wel passend vond bij het bedrijf van zijn vriend.

 Na een week of twee ontving Wind echter een brief van een Zweeds bedrijf in ‘Online Brand Management’, dat de belangen behartigt van Ecomel BV, de handelsnaam van Friesland Campina voor biologische zuivel. ,,Mij werd vriendelijk verzocht de naam over te dragen aan Ecomel aangezien zij een zuivellijn hebben met de naam Boerenland.” De ondergetekende van de brief stelt dat Wind onrechtmatig gebruik maakt van de merknaam, die in handen is van Ecomel.

,,In de brief, die zowel per post als per mail is verstuurd, werd mij verzocht de naam binnen zeven dagen over te dragen. Zou ik dit niet doen, dan zouden er verdere stappen worden ondernomen, met kans op een rechtszaak.”

 Wind zag een eventuele rechtszaak niet zitten en droeg de naam over. Hij zegt het aan de ene kant ook wel te snappen. ,,We gebruiken de twee woorden boerenland en zuivel. Aan de domeinnaam zou een site worden gekoppeld met als doel ambachtelijke zuivel te verkopen. Dit raakt elkaar, Campina heeft namelijk hetzelfde doel. Volgens mij is het zo dat het langst geregistreerde merk voorrang heeft. Aan de andere kant heb ik ook gehoord dat wat betreft internet de regel geldt: wie het eerst komt, het eerst maalt. Maar zeker weten doe ik het niet. Ik ben wel benieuwd of ik enige kans had gemaakt.”

 Arnoud Engelfriet, ICT-jurist, vertelt dat Wind de juiste stap heeft genomen door de domeinnaam over te dragen:

Bij domeinnamen geldt “wie het eerst komt, die het eerst maalt”, maar het merken- en handelsnaamrecht is daar een belangrijke uitzondering op. Als een domeinnaam het merk of de handelsnaam van iemand anders bevat, dan kan die iemand daar vaak tegen optreden.

Merkenrecht geldt namelijk ongeacht het medium, of je de naam nu op papier gebruikt, op je winkelruit schildert of als domeinnaam inzet maakt niet uit. Wel moet de domeinnaam -en de site erachter- verwarring veroorzaken voor de merkhouder. Dat is altijd het geval als een concurrent er zijn producten mee gaat verkopen, maar als het geen concurrent is dan wordt dat moeilijker. De brandblusserfabrikant Ajax of de bedrijfskledingzaak KLM kunnen ajax.nl en klm.nl niet opeisen ondanks dat dat letterlijk hun merknaam in zit. Er kan geen verwarring ontstaan tussen hun merken en die domeinnamen, omdat de huidige houders daarvan in heel andere branches zitten.

“Boerenland” is inderdaad een merk van Campina, en een ander zuivelbedrijf mag die kreet dan ook niet gebruiken om haar eigen zuivelproducten te verkopen.

Het feit dat “boerenland” een bestaand woord is, maakt niet uit. Ook bestaande woorden kunnen een merk zijn. Denk aan bijvoorbeeld Randstad, Diesel of Gazelle. Allemaal doodnormale Nederlandse woorden die toch echt als merk beschermd zijn. Een uitzendbureau mag dan in de randstad gevestigd zijn, ze mag zich niet “Randstad” noemen. Zolang het woord maar niet wordt geclaimd voor de normale betekenis daarvan, is er merkenrechtelijk niets aan de hand. Een merk op “zuivel” zou niet kunnen, die producten ‘heten’ nu eenmaal zuivel en dat kan Campina -of wie dan ook- niet monopoliseren. Maar uit de brief van het merkenbureau blijkt dat zij geen bezwaar maken tegen het woord “zuivel”, alleen tegen het gebruik samen met “Boerenland”.

De vriend van Wind heeft inmiddels een andere domeinnaam vastgelegd: www.ambachtelijkezuivel.nl.

04-04-2010 om 01:14 geschreven door domeinen  

Intimidatie werkt niet

Onlangs maakte iemand via Punt.nl een weblog aan waarbij de naam van een bedrijf werd gebruikt. De persoon die verantwoordelijk was voor deze weblog had echter geen connecties met het betreffende bedrijf en plaatste lasterlijke informatie op de site.

Punt.nl kreeg dit te horen via een intimiderende mail (gestuurd door een medewerker van het bedrijf) met daarin het onvriendelijke verzoek de weblog van Punt.nl te verwijderen. Als reden werd niet de lasterlijke informatie aangevoerd, maar het feit dat Punt.nl onrechtmatig gebruik zou maken van de merknaam. Er werd direct gedreigd met een rechtszaak:

 ,,(…) het gebruik van de naam xxxxxxx op uw website is onrechtmatig (…) Wij sommeren u dan ook per omgaande te stoppen met het gebruik (…) mocht blijken dat u aan deze sommatie geen gehoor geeft, zullen wij overgaan tot het nemen van gerechtelijke stappen, waarbij wij u aansprakelijk zullen stellen voor alle (in)directe schade die wij lijden door dit onrechtmatig gebruik. Wij hopen dat het zover niet hoeft te komen (…).”

Er wordt dus voorbijgegaan aan het feit dat Punt.nl (medewerkers, eigenaren) niet zelf deze informatie plaatsen en er dus inhoudelijk niet verantwoordelijk voor zijn. Met deze toon wordt ten eerste direct geïmpliceerd dat dit wel zo is. Ten tweede: deze mail betrof het éérste contact met Punt.nl. Het verzoek om de weblog te sluiten begon dus al meteen intimiderend en dreigend met gerechtelijke stappen.

Beleid van Mijndomein
Het beleid van Punt.nl en Mijndomein is als volgt: een Nederlandse rechter doet uitspraak, wij verwijderen niet meteen informatie of afbeeldingen (zie Nijntje-zaak) van een weblog of website na een intimiderende mail. Ook sluiten wij niet meteen een weblog af, zoals hier werd geëist. Laat de rechter er maar aan te pas komen.

Echter, een constructieve benadering hoeft niet te eindigen in de rechtszaal. Niet veel later nam een andere medewerker van het bedrijf de moeite om even te bellen en het een en ander uit te leggen. Op een normale manier welteverstaan, zonder intimiderende woorden en dreigementen. Naar aanleiding van dit telefoongesprek kon vervolgens worden geconstateerd dat de eigenaar van de weblog lasterlijke informatie had geplaatst. Punt.nl heeft daarom de site afgesloten, inclusief andere weblogs die door dezelfde persoon waren aangemaakt en soortgelijke informatie bevatten.

Hieruit kun je concluderen: een normaal verzoek leidt sneller tot een normale reactie. Met een constructieve benadering is de kans dat het uiteindelijke doel wordt bereikt veel groter. Voor het bedrijf is deze uitkomst alleen maar positief: de weblog is verwijderd en er zijn kosten bespaard omdat een rechtzaak niet nodig is. Intimidatie werkt dus niet.

04-04-2010 om 01:11 geschreven door domeinen