Ik ben diederik
Ik ben een man en woon in brugge (belgie) en mijn beroep is veiligheidsagent.
Ik ben geboren op 19/03/1968 en ben nu dus 57 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: triatlon ,.
Helaba, Donderdagmiddag een telefoontje van Laura's school . Laura zou bij een onoplettendheid een kuil in het veld niet hebben gezien en haar voet verzwikt hebben . Dus afhalen en een bezoek aan de spoedgevallen , resultaat , een uur of drie wachten en een gips rond de zwaar verzwikte enkel .Om te beginnen voor één week een open gips en volgende vrijdag opnieuw op consultatie.
Ikzelf begin wat te snotteren en heb keelpijn . Hopelijk breekt hij niet helemaal door en ben ik gauw van dat vervelend snot af .Gisteren heb ik 's morgens een zwemtraining afgewerkt van 2000m en 's avonds de looptraining van 50' . Laurens reed met mij mee op z'n gloednieuwe stadsfiets die hij ter gelegenheid van zijn verjaardag al reeds heeft mogen ontvangen .Altijd leuk als er iemand mee rijd .
Gisteren het slechte nieuws ontvangen omtrent het probleem met de fiets waarover ik het had in een vorig topic . De bout vh crancstel dat telkens loskwam is gewoon gebroken . De bout is besteld en wordt dinsdag geleverd maar ik heb het andere crancstel gemonteerd zodat ik zondag dan toch kan fietsen.
Vorige week, tijdens de ride for the roses ,(zie foto, stephan met zwarte bril en witte helm , ik zat in z'n wiel é en dus niet te zien) hadden ik en stephan het over de tijd dat hij koerswedstrijden reed. Wel , hij heeft iets in mij wakker gemaakt en zodanig erg dat ik volgende week mijn eerste wedstrijd zal fietsen. Dus met z'n allen naar Woumen , deelgemeente van Diksmuide
Deze middag naarde voetbal gaan kijken waar Laurens het moest opnemen tegen VVGistel. Gistel stond met gelijke punten maar met een beter doelpuntensaldo voor den Eendracht. Eendracht moest het stellen zonder hun trainer want zijn vrouw was ,vroeger dan voorzien, bevallen van een zoon. Beiden stellen het goed naarverluid. De match eindigde op 4-0 in het voordeel van Brugge.
Gisteren een ganse dag in het ziekenhuis. Alles was op voorhand gepland maar toch was het een saaie bedoening ondanks dat ik m'n laptop en boekjes meehad.Sabrina moest onder het mes . Ze had een spatader zitten op haar L-been en ge kent dat é bij de dames.... nu ik kijk ook liever op een mooi glad been . Ze stelt h. et goed maar heeft wel nog pijn en dagelijks komt een verpleegster vh gele kruis om een stekske te geven. geen euthanasie é . stekske om klonters in de bloedbaan te vermijden.
Gisteren een lichte looptraining afgewerkt van 45' . ' t Ging van zone 1 progresief naar zone 2 .Opnieuw dat klagend gevoel aan de enkel dat na een paar km vanzelf weer over ging . Raar . Deze morgen de zwemtraining met hier wel wat meer intensieve pulsen . totaal 2000m , weining maar we bouwen op é en willen niets forceren om blesseures te vermijden. De fiets die ik zondag heb gewonnen is reeds verkocht voor een eerlijke prijs. Hopelijk is de man uit Brussel er happy mee .
Zondag samen met Stephan en nog een duizend tal anderen de Ride for the roses gefietst. 150km onder begeleiding van politie en motorfietsen richting blaarmeersen in Gent en via een andere weg terug. De weergoden waren ons gunstig gezind , mischien zat het feit dat weerman Frank Deboosere meereed daar iets voor tussen. Na een 20tal km-ters had ik een probleem met een loskomen crankstel.gelukkig heb ik bij dergelijk lange ritten inbussleutels op zak en kon ik even stoppen om de bout terug vast te draaien om daarna tegen 47km/u terug naar de groep te rijden want die duizend wielrenners gaan niet wachten é. Bovenstaand voorval heeft zich zo'n 5 keer herhaald en telkens moest ik heel diep gaan om terug aansluiting te krijgen met het grote peleton. Eens aan de blaarmeersen werd een te lange pauze ingelast en werden we voorzien van granny's, broodjes en drank. Even de fiets laten checken door de mannen vd de volgwagen van shimano die de bout met heel veel kracht vastzette. onder een stralend zonnetje vatten we de terugweg aan. Na nog geen 15km , lap , weer was die klotebout losgekomen. weeral stoppen ,vastzetten en daar gingen we weer , tegen hoge snelheid de achtervolging ingezet. gelukkig is de conditie uitstekend want anders mag je het vergeten en ofwel de bezemwagen in of alleen verder fietsen richting bredene. Wat opviel is dat stephan al een stuk beter fietste dan vorige week en zijn angst voor het tekortkomen tijdens het vele en stevig optrekken was echt ongegrond. Zonder moeite kon hij mee en we waren zelfs in staat om de ganse weg te praten , al dan niet serieus terwijl na 100km het al veel stiller was geworden in het peleton en er een pak al op hun tandvlees zaten. Begrijpelijk want we fietsten niet onder de 30km/uur. Jammergenoeg is er een kleine valpartij geweest zonder ernstige gevolgen, iedereen kon verder fietsen. Jammer dat de groep die op kop moest rijden de laatste 7 km te traag reed . Hierdoor kreeg de gemiddelde snelheid van de rit een ferme deuk. Reden van deze vertraging is ons ongekend, mischien was het bericht toegekomen dat de koffie nog niet klaar was Nu , ik heb in ieder geval genoten van de rit , 't was eens iets anders dan alleen , nergens hoefde je te stoppen voor verkeerslichten of kruispunten,een groot peleton en een aangename sfeer. minpunten waren er ook zoals, niet geschikt voor trainingen omdat je veel te veel de benen moet stilhouden, te lange pauze, gevaarlijk voor valpartijen,
Na aankomst was er weer drank voorzien en mocht je zoveel nemen als nodig. Tevens was er een verloting van 2 mooie trek fietsen. een" ONSCHULDIGE" kinderhand mocht twee formulieren uit de kist halen .De eerste winnaar was reeds huiswaarts vertrokken en krijgt de fiets thuis toegestuurd. Opnieuw mocht dat brave meisje een formulier uit de kist halen ,naam vd gelukkige werd door de micro getrokken en raar maar waar ik kende die naam. Inderdaad ik was de gelukkige winnaar. (merci Silke) even op het podium om de prijs af te halen en 3 kussen van een knappe schepen van sport bredene te ontvangen. PS:het lot wou dat mijn dochter uit het publiek werd gehaald om de twee formulieren te trekken.
Nu begonnen we ook wel honger te krijgen en daar hadden onze vrouwkes voor gezorgd. Terwijl wij aan het fietsen waren hadden zij de nodige boodschappen gedaan en de nodige koppen koffie met koekjes achterover geslagen. Na een douche en wat napraten over de rit konden we ons tegoed doen aan de overheerlijke pasta die Sheyla voor ons had klaargemaakt.
verder nog mee te delen dat Eendracht brugge (bijzondere miniemen) de confrontatie tegen Hooglede heeft gewonnen met 2-3 nadat ze een 2-0 achterstand hadden rechtgezet en Laurens een penalty miste. dada
.Gisteren heb ik 's morgens een zwemtraining afgewerkt van 2000m en 's avonds de looptraining van 50' . Laurens reed met mij mee op z'n gloednieuwe stadsfiets die hij ter gelegenheid van zijn verjaardag al reeds heeft mogen ontvangen .Altijd leuk als er iemand mee rijd .
.
terwijl na 100km het al veel stiller was geworden in het peleton en er een pak al op hun tandvlees zaten. Begrijpelijk want we fietsten niet onder de 30km/uur. Jammergenoeg is er een kleine valpartij geweest zonder ernstige gevolgen, iedereen kon verder fietsen. Jammer dat de groep die op kop moest rijden de laatste 7 km te traag reed . Hierdoor kreeg de gemiddelde snelheid van de rit een ferme deuk. Reden van deze vertraging is ons ongekend, mischien was het bericht toegekomen dat de koffie nog niet klaar was
mocht twee formulieren uit de kist halen .De eerste winnaar was reeds huiswaarts vertrokken en krijgt de fiets thuis toegestuurd. Opnieuw mocht dat brave meisje een formulier uit de kist halen ,naam vd gelukkige werd door de micro getrokken en raar maar waar ik kende die naam. Inderdaad ik was de gelukkige winnaar. (merci Silke) 
