Kokosvet wordt gewonnen uit het vruchtvlees van de kokosnoot. Hoewel het dus een plantaardige oorsprong kent, bevat het meer dan 90% verzadigde vetzuren. Een te hoog aandeel van dit soort vetzuren in je voeding verhoogt de kans op hart- en vaatziekten, aangezien ze de 'slechte' (LDL) cholesterol doen stijgen. Niet alle verzadigde vetzuren hebben echter hetzelfde effect. Laurinezuur is zo een verzadigd vetzuur dat ook de 'goede' (HDL) cholesterol doet stijgen. Een hoge HDL-cholesterol werkt beschermend tegen hart- en vaatziekten. Kokosvet bevat veel laurinezuur. Dit betekent echter niet dat het een gezonde vetstof is. Hij bevat immers ook veel andere verzadigde vetzuren, soorten die de LDL-cholesterol wel verhogen.
Het grote voordeel van kokosvet is dat het een zeer stabiel vet is. Wanneer we olie langdurig en hevig verhitten, kunnen er transvetten ontstaan. Deze vetten zijn nog schadelijker dan verzadigde vetten. Bij het gebruik van kokosvet in de keuken worden er normaal geen transvetten gevormd.
Toch gebruik je kokosvet beter niet als standaardvetstof. Wel is het belangrijk om bijvoorbeeld om te wokken te kiezen voor een olie die goed bestand is tegen hitte (bv. arachide-olie) en deze olie niet te warm te laten worden. Aangezien bij het frituren meermaals dezelfde vetstof gebruikt wordt, zou je wegens zijn stabiele karakter dan eventueel wel kunnen opteren voor kokosvet.
Halloumi is een stevige, witte kaas die je kan grillen of bakken in olie. Hij is afkomstig uit Cyprus en wordt traditioneel gemaakt van geiten- en schapenmelk. Soms voegt men ook koemelk toe. Hoe hoger het gehalte aan koemelk, hoe lager de kwaliteit: de kaas smelt sneller en is hij is ook minder lekker. Hij is te koop in de Arabische supermarkt en soms ook in grotere algemene warenhuizen.
De kaas in lasagne, moussaka, kant-en-klaar-maaltijden en op pizza's en cheeseburgers is vaak geen echte kaas. In plaats daarvan wordt de zogenaamde analoog- of imitatiekaas gebruikt. Echte kaas ontstaat door bacteriën in te laten werken op melk en ondergaat een rijpingsproces. Analoogkaas heeft geraffineerde palmolie, melkeiwit, zetmeel, smaak- en kleurstoffen (en eventueel wat echte kaas) als ingrediënten en moet niet rijpen.
Deze nepkaas wordt gebruikt omdat - hij goedkoper is; - beter smelt en zich makkelijker laten raspen; - de kans op bederven kleiner is.
Drie redenen die ervoor zorgen dat er steeds meer van dit product gebruikt wordt. Natuurlijk hebben we liever echte kaas, maar wie leest er steeds de ingrediëntenlijst? Bovendien zijn levensmiddelenfabrikanten slim. Als ze naast nepkaas ook wat echte kaas gebruiken, kunnen ze 'kaas' bij de ingrediënten vermelden. De bestanddelen van de nepkaas plantaardige olie, zetmeel worden apart vermeld. Talloze producten bevatten olie en zetmeel, dus hoe zou de gemiddelde consument moeten weten dat ze op imitatiekaas wijzen?
Glucose-fructosesiroop wordt ook wel fructose-glucosesiroop, glucosesiroop, fructosesiroop, maïssirroop, isoglucose of high-fructose corn syrup (HFCS) genoemd en wordt gebruikt als zoetmiddel. Terwijl suiker voor de helft uit glucose en voor de helft uit fructose bestaat, bevat glucose-fructosesiroop meer fructose dan glucose. Hierdoor is hij zoeter. Aangezien hij bovendien goedkoper en langer houdbaar is, is hij sinds de jaren 80 een veelgebruikt ingrediënt in frisdranken, ijs, snoep, gebak, soepen, ketchup, dressings, crackers,... Zeker de laatste jaren is een bewerkt (zoet) voedingsmiddel zonder dit ingrediënt vinden een hele karwei. Deze trend is verontrustend, want nog meer dan gewone suiker zorgt hij voor leververvetting en vergroot hij de kans op hart- en vaatziekten, overgewicht, diabetes en kanker. Daarnaast bevat deze siroop soms ook hoge concentraties kwik, wat nog een extra belasting voor de gezondheid is.
Konjac is een plant die groeit in China, Japan en Indonesië. De knollen van deze plant bevatten zetmeel. Hierdoor kan er meel van gemaakt worden en bijgevolg ook pasta.
Konjac is zeer rijk aan vezels. Deze vezels slorpen water op, waardoor je maag dus met een kleine hoeveelheid van deze 'Konjac-producten' gevuld is. Bovendien bevat de pasta maar 9 kcal per 100 g, dit is minder dan 1/5 van de kcal in een appel!
Voor volume-eters is deze pasta dus een goed idee. Belangrijk is om er een lichte saus bij te maken (bv. tomatensaus, de pasta slorpt de smaak van andere voedingsmiddelen goed op, droog is hij vrij smaakloos) en om er veel bij te drinken.
Producten van konjac zijn spijtig genoeg vrij duur. In Action kan je ze nu vinden voor een klein prijsje. Gans het jaar vind je ze ook in Di (merk 'Dukan'), sommige Delhaizes (merk 'Gerlinéa) en Bioplanet (merk Slendier). In deze laatste winkel vind je er zelfs lasagnebladen van.
Palmolie wordt gewonnen uit het vruchtvlees van oliepalmvruchten. Het is een zeer goedkope vetstof en wordt dan ook veelvuldig gebruikt in gebak en taart, kant-en-klare gerechten, pizza's, quiches, sandwiches, zoete en zoute koekjes, smeerpasta's en margarines. Plantaardige oliën zijn doorgaans rijk aan onverzadigde, gezonde vetten. Palmolie, palmpitolie en kokosolie zijn echter rijk aan verzadigde vetten die de kans op hart- en vaatziekten verhogen.
Hoewel voedselproducenten veelvuldig gebruik maken van dit ingrediënt, raad de Hoge Gezondheidsraad aan om de inname ervan te beperken. In de praktijk komt dit dus neer op zoveel mogelijk onbewerkte producten te kiezen.
