De camping-bevolking is toch
nogal wat gegroeid gisteren. Eerst een Nederlands koppel met een
caravan, even later een Engelsman met een mobilhome en nog wat later
een Fins koppel eveneens met een mobilhome. Met al deze mensen nog
een leuke babbel gehad. Nog wat later kwamen nog eens 2 Nederlandse
en 2 Italiaanse koppels met mobilhomes, maar de Italianen waren
schijnbaar niet erg tevreden want die zijn na terugkomst van de
receptie terug vertrokken. Nog een heel stuk later is er nog een
Zwitserse mobilhome bijgekomen en vanmorgen stond er ook nog een
Poolse caravan. Best nog druk geworden rond het hotel, maar het
terras bleef van mij. Gisteravond is zowaar de zon nog gaan
schijnen en dat deed ze vanmorgen ook al terug. Alles netjes droog
kunnen inpakken. Dan het bezoek aan Auschwitz Birkenau. Toch
een van de zwartste periodes uit onze recente
geschiedenis. Los van de gruwelijkheden die er gepleegd zijn is
Auschwitz nog enigszins te vatten, het ziet er tenminste uit zoals
een gevangenenkamp en is nog enigszins te overzien. Wel zijn er
gruwelijke dingen gebeurd en te zien natuurlijk: tonnen (in gewicht,
niet van vorm) menselijk haar dat verkocht werd aan de
textielnijverheid om te verwerken, massa's van allerhande protheses
die van de gesneuvelden verzameld werden (het goud van de
tandprotheses is natuurlijk niet achtergebleven) massa's reiskoffers
en kleding en vooral de kinderkleding raakt je natuurlijk. Ook de
massa registratie foto's aan de muren die de slachtoffers een gezicht
geen, overigens niet alleen Joden maar ook veel gewone Polen,
politieke gevangenen, (Roma-)zigeuners en andere gedeporteerden. Het
is echter pas in Birkenau dat het echt onvoorstelbaar wordt. De
onvoorstelbare omvang van dat kamp met die tientallen rijen barakken,
telkens goed voor een enkele honderden gevangenen in die verder lege
omgeving. Dit is echt niet te overzien en voor te stellen, wat dit
moet geweest zijn. En dan natuurlijk het beeld van, letterlijk, het
einde van de spoorlijn. Dan toch nog even over het minder
gruwelijke heden. Een viertal uren heb ik in beide kampen
rondgedwaald. Daarna heb ik ook nog geprobeerd om de Joodse synagoge
met museum en om van het huidige Oswiecim iets te zien maar dat bleek
niet te doen. Het kasteel denk ik dat ik gepasseerd ben maar het was
niet echt indrukwekkend en ik kon er moeilijk stoppen, de Rynek (de
Poolse rechthoekige markten, lag helemaal open en naar de synagoge
heb ik in alle richtingen wegwijzers gezien maar ik heb hem niet
gevonden. Dan maar gewoon naar Krakow doorgefietst. Na de middag
begon het terug stevig te overtrekken en vanaf 3 uur viel af en toe
wat regen, net genoeg om mijn regenjasje aan te trekken. Een grote
stad naderen is, zoals al eerder gezegd, nooit maar Krakow bleek een
uitzondering op die regel. Tot bleek dat ik er eigenlijk rond begon
te rijden in plaats er naartoe. Ik begon net op te twijfelen en om
bevestiging van de richting centrum te vragen om niet aan de andere
kant weer buiten te rijden, denk ik. Logement vinden in een stad
als Krakow is geen probleem, keuze genoeg. Maar ik heb vandaag wel
tot mijn vierde adres moeten gaan om een plaatsje voor mij én mijn
fiets te vinden. Toen ik uiteindelijk geïnstalleerd en gedoucht was
had ik geen zin om nog ver te zoeken voor avondeten dus ben ik voor
gemakkelijk en vlug gegaan: eerst KFC, dan nog een McDonalds en een
flinke dot soft-ijs op de terugweg. Ik heb misschien niet energierijk
gegeten maar toch zeker calorierijk. Moorgen zien we wel voor wat
anders. De afstand vandaag was uiteindelijk 80 Km.
Vanmorgen opgestaan met wind en regen,
zo'n dag waarop je thuis liefst de deur niet uit komt. Maar, zoals
eerder reeds gezegd, een hele dag in een tent is ook maar niets en je
komt nergens, dus ben ik er toch maar uitgekomen en heb alles maar
gepakt om verder te gaan. De Poolse gasten, die hier op het terrein
aan het werk zijn en er in caravans logeren, moeten gedacht hebben
dat ik goed zot was en eigenlijk gaf ik ze wel een beetje gelijk. En
zo ben ik, via Rybnik, naar Oswiecim, oftewel Auschwitz, gereden,
niet meer en niet minder. 79 Km ver. Onderweg nog een koffiestop
gehouden, de man mocht gelijk zijn koffiehoekje dweilen. Op de
middag is het een tijdje wat opgeklaard maar er valt toch nog steeds
geregeld een vieze motregen. Onderweg ook nog gepasseerd in
Pszczyna, begin daar maar eens aan om dat uit te spreken. Ik
kampeer hier op het terrein van het Centre for Dialogue and
Prayer. Ik dacht dan aan een kerkelijke organisatie, en dat zal zo
ook wel zijn, maar het ziet er vooral uit als gewoon een groot,
modern hotel. Ze laten dus wel kampeerders toe op hun, overigens
mooi, grasveld en hebben daar een mooi sanitair blokje met overdekt
terras en aangezien ik de enige kamperende gast ben kan ik daarvan
dankbaar gebruik maken om, ondanks de regen, toch enkele zaken uit te
spreiden om te drogen. Normaal, als ik mij tentje wat nat heb moeten
inpakken, droogt mijn tentje vrij snel als het terug opgesteld heb
maar vandaag heb ik toch eerst even moeten dweilen. Nu, zo is
de vloer ook weer proper. Auschwitz ben ik voorbijgereden maar heb
ik in deze natte toestand nog niet bezocht. Ik hoop dat morgenvroeg
alles is opgeklaard voor een bezoek en daarna een redelijk kort ritje
naar Krakow. Toch wel een beetje raar om hier te overnachten,
zelfs het geluid van de trein in de verte krijgt hier een beetje een
sinistere klank.
De Nederlanders waren van plan van een
paar dagen ter plaatse te blijven maar na een algemene
elektriciteitspanne vanmorgen en al weer gaan zeuren achter de
sleutel van de douches, die schijnbaar wel zoals voorzien afgesloten
werden om 22:00 uur maar niet zoals voorzien terug geopend om 07:00
uur, dachten ze van toch ook maar meteen verder te reizen. Ik ben
sowieso verder gegaan. Vandaag stond er een behoorlijk lange rit
op het programma. Eerst even halt gehouden in Nysa. Het was toch nog
een kleine 5 Km tot het centrum. Nysa was wel een beetje een
teleurstelling. Er waren wel een paar leuke plaatjes maar er zat geen
geheel in. Daarna ging het over de 41 richting en dan over de 40 naar
Kedzierzyn. Wat hier overigens opvalt is dat veel plaatsaanduidingen,
aan de gemeentegrenzen niet de wegwijzers, hier tweetalig zijn. Als
de gemeente ook nog een oude Duitse naam heeft staat die er steeds
bij. Voorbij Kedzierzyn ging het dan over kleinere wegen naar Rybnik,
mijn einddoel voor vandaag. Ook op deze kleinere wegen kende ik geen
problemen, alles op de juiste plaatsen correct bewegwijzerd. Ik moet
de Polen hierin feliciteren. Dat is echter meer dan kan gezegd
worden over de aanduidingen naar de camping in Rybnik. Nu eens een
kruispunt wel en dan weer vijf niet. Wel was duidelijk dat ze voor
mij, na een al lange rit, aan de verkeerde kant van de stad lag. Na
wat heen en weer rijden en uiteindelijk wat hulp van de GPS vond ik
toch de camping ... tenminste ze stond me een groot bord langs de weg
aangeduid en er was iets met duidelijke kenmerken van een camping
maar ... geen receptie en geen faciliteiten. Dan maar eens gaan
informeren bij het aanpalende hotel, dat samen op hetzelfde bord
stond. Sorry mijnheer, de camping bestaat niet meer ... al een jaar
of vijf . Niet volgens internet, niet volgens mijn kaart en niet volgens dat grote bord langs de kant van de weg. Ze wist nog wel een andere camping ... 20 Km verder . Ik had er vandaag al 130 op de teller. Ik had natuurlijk gewoon een kamer in dat hotel kunnen nemen, zo overdreven leken de prijs nu ook weer niet, maar besloot te volharden in de boosheid en 20 Km verder te gaan. Ik moet ook wel zeggen dat de juffrouw van de receptie geen enkele poging ondernam om mij een kamer aan te smeren. Integendeel, ze was erg behulpzaam om me de weg richting andere camping te helpen vinden (het kan natuurlijk ook zijn dat ik er op die moment slecht uit zag, niet respectabel genoeg voor haar hotel ). Ze belde zelfs met de camping om zeker te zijn dat ze open waren en de juiste locatie een beetje te preciseren. En ze heeft ook nog via Google maps vastgesteld dat het eigenlijk 25 Km waren en zowat de helft daarvan ging over de route langs waar ik gekomen was. Ik heb er dan maar een sprintje uitgetrokken van, uiteindelijk, 24 Km aan een gemiddelde van 21,5 Km! Hier op de camping was het opnieuw even schrikken. Tijdens hun
telefoon gesprek was er schijnbaar niets gezegd over fiets en tent,
daar wisten ze even niet mee wat aan te vangen. En geen van beide
dames sprak Engels of Duits. Uiteindelijk kwam er een telefoontje met
een derde dame, die wel Duits sprak, om de zaak uit te klaren en zo
ben ik toch nog aan een plaatsje geraakt. En morgen vroeg rij ik
nog eens terug naar Rybnik want ik moet die kant uit. Het totaal
verdikt voor vandaag is dus 154 Km.
. Niet volgens internet, niet volgens mijn kaart en niet volgens dat grote bord langs de kant van de weg. Ze wist nog wel een andere camping ... 20 Km verder
). Ze belde zelfs met de camping om zeker te zijn dat ze open waren en de juiste locatie een beetje te preciseren. En ze heeft ook nog via Google maps vastgesteld dat het eigenlijk 25 Km waren en zowat de helft daarvan ging over de route langs waar ik gekomen was. Ik heb er dan maar een sprintje uitgetrokken van, uiteindelijk, 24 Km aan een gemiddelde van 21,5 Km!
