Het is zover, we zijn weer onderweg
Ik ben er vanmorgen op tijd aan begonnen. Omstreeks 8 uur beginnen laden en even later op weg, de eerste kilometer begeleid door Harry.
De eerste kilometers liepen, logischer wijze, over bekende wegen, in dit geval een route die ik wel eens volg richting Kluisbergen: via Beselare en Moorsele richting Bissegem, even langs de Leie tot Kortrijk, langs de achterkant van het station en over het fietspad langs de spoorweg naar Zwevegem en vandaar langs het kanaal naar de Schelde. Kluisbergen liet ik vandaag rechts liggen, in plaats daarvan ging ik nog een tijdje verder langs de Schelde tot Oudenaarde.
Het Ronde van Vlaanderen centrum stond niet op mijn programma maar ik was wel van plan om even rustig rond te kijken en eventueel iets te eten in Oudenaarde. Dat is echter niet zo erg gelukt, het was me een beetje te druk wegens marktdag. Wel even tot in het begijnhof geweest. Voor de rest zal ik nog eens moeten stoppen op de terugweg, als het geen donderdag is.
Vanaf Oudenaarde heb ik mijn GPS de route laten bepalen. Dat lukte aanvankelijk vrij goed, tot hij me tegen Ninove (tot waar ik volgens niet helemaal moest gereden zijn) toch weer het veld in wou sturen. Ik heb dit ontweken door nog een eindje verder naar Ninove te rijden en van daar richting Denderhoutem, waar de GPS me wel vlot tot aan camping Reamarik bracht. Toch heb ik weer de indruk dat mijn GPS me niet echt de kortste route voorschotelt.
En zo zit de eerste dag er alweer op en het was best een goede dag: wisselend bewolkt maar droog en de wind vanachter.
Tot slot nog enkele cijfers.
Ik heb al dikwijls vragen gekregen over het gewicht van mijn fiets dus heb ik vanmorgen een en ander gewogen en dat was toch even schrikken. De fiets op zich weegt, met volle drinkbussen, zowat 20 kg en de bepakking kwam in totaal op ruim 40 kg, toch een stuk meer dan ik verwachtte. Dit is wel het uiterste maximum, omdat ik met (over)volle mondvoorraad vertrokken ben. Laten we dus even naar onder afronden en zeggen dat ik met een fiets en bepakking onderweg ben waarvan het gewicht schommelt tussen 55 en 60 Kg.
Mijn eigen gewicht stond vanmorgen op 69 Kg, daar kan ik toch best niet té veel van verliezen.

Bijlagen:
http://www.brytonsport.com/mapTrackView?id=3029859   

Na alweer een fris nachtje ging het vandaag al vlug terug over iets bekendere wegen. Eerst naar Cassel (beklimming van Casselberg met een fiets van zowat 40 Kg) dan verder naar Steenvoorde en dan, vanaf Abeele, over een stukje van één van mijn vaste fietsparcourtjes naar huis.
Zo zit mijn vier dagen opwarming er dus op en al was het een beetje fris en winderig, het was toch best goed. Toch enkele best pittige ritjes gedaan.
Slechts één ding is me behoorlijk tegengevallen en dat is mijn GPS die me toch enkele rare trajecten wou opleggen.
Verder denk ik dat ik klaar ben voor 9 mei.

Bijlagen:
http://www.brytonsport.com/mapTrackView/2?id=2921391   

Was het gisteren 's nachts nog alleen maar fris in mijn tentje, vannacht was het er ook nog winderig omheen, héél winderig. Dit was niet het redelijk positieve weer dat ze me vrijdag nog voorspeld hadden. En bovendien ging het tegen de morgen ook nog regenen. Tegen dat ik alles gepakt had stopte die regen al weer.
Mijn eerste bestemming vandaag was het “Blockhaus” in Eperleques. Een gigantische bunker die door de Duitsers ontworpen en gebouwd werd voor de assemblering, stockering en lancering van V2 raketten. Hij is echter nooit operationeel geweest omdat de geallieerde inlichtingsdiensten niet erg gerust waren in de bouw van dat ding en het dus grondig bombardeerden. De uiterlijke schade scheen nog mee te vallen maar het massale bombardement creëerde een mini aardbeving, waardoor de funderingen verschoven en de Duitsers het zaakje iet meer betrouwden om het operationeel te maken.
Hoe dan ook, dit leek me nog eens een gelegenheid om mijn GPS te testen en ik ben toch niet helemaal tevreden over de zaak. In de stad is het heel moeilijk om er mee om te gaan. Hij plant zijn route schijnbaar als voetganger en kent dus geen verbodstekens of hindernissen. Zo stuurde hij mij naar zowat alle eenrichtingstraten en naar onbestaande straatjes, ik geloof zelfs dat hij mij een trap wou doen afdalen. Bovendien mag hij dan wel denken als een voetganger maar als je te traag gaat rijden of stopt, dan verliest hij het noorden en draait zijn kaart een halve slag, ofzo. Alles samengevat, het help wel maar het is niet zo makkelijk als wel zou mogen. Buiten de stad stuurde hij me over aangename baantjes door bossen en langs velden, tot ... hij me weer de boer wou opsturen. Ik heb hem vandaag genegeerd en telkens over de weg laten herberekenen maar het resultaat was een wat eigenaardig traject dat volgens mij noch de kortste noch de makkelijkste was. Ondertussen was echter de zon weer doorgebroken en de dag toch mooi. Na Eperleques ging het dan nog eventjes langs Watten en Saint-Omer te eindigen op de “municipal” camping de Beauséjour in Arques, net buiten Saint-Omer. Waar ik een mooi, rustig plaatsje heb, de zon schijnt en de vogeltjes fluiten. Zo werd het toch nog een goede dag.

Bijlagen:
http://www.brytonsport.com/mapTrackView/2?id=2921587