Ik ben Peter, gelukkig getrouwd met Daisy, en we hebben drie reeds volwassen kinderen ; Robby, Elke en Davy. Ik ben geboren op 25 januari 1957, en ben nu dus 54 jaar jong. Mijn hobby's zijn : De Natuur, Fauna & Flora, wandelen aan zee of in de bossen en me amuseren met mijn Blog. Ik wens je veel leesplezier, maar bovenal een prettige dag!
Wat wil dat eigenlijk zeggen ; moeder zijn? Eens kijken wat beroemdheden daarover te vertellen hadden..
Een full-time moeder zijn is een van de best betaalde jobs die ik ken, want de betaling bestaat uit pure liefde. Mildred B. Vermont (schrijfster)
Het ogenblik dat een kind wordt geboren, wordt de moeder ook geboren. Ze heeft daarvoor nooit bestaan. De vrouw bestond wel, maar de moeder niet. Een moeder is iets totaal nieuw. Rajneesh
Ik herinner me mijn moeders gebeden en ze zijn me steeds gevolgd. Ze waren mijn hele leven aan mij verbonden. Abraham Lincoln
Een moeder haar geluk is zoals een vuurtoren ; licht de toekomst op maar reflecteert ook nog het verleden in de gedaante van mooie herinneringen. Honoré de Balzac
Een vader kan zijn kind de rug keren, broers en zussen kunnen aartsvijanden worden, mannen kunnen hun vrouwen in de steek laten of andersom, maar moederliefde weerstaat dit allemaal. Washington Irving
Een klein meisje dat gevraagt werd waar haar thuis was antwoorde, "waar mijn moeder is." Keith L. Brooks (schrijfster)
Een moeder is een persoon die, als ze ziet dat er enkel vier stukken taart zijn voor vijf personen, prompt zegt dat ze nooit taart heeft gelust. Tenneva Jordan (schrijfster)
God kon niet overal zijn, dus schiep hij moeders. Joods gezegde
Iedereen wil de aarde redden, maar niemand wil moeder bij de afwas helpen! P.J. O'Rourke
Een man houdt van zijn liefste het meest, van zijn vrouw het best, maar van zijn moeder het langst. Iers gezegde
Mensen over de hele wereld hebben moeders al duizenden jaren geëerd. In de oudheid werd de naam moeder gegeven aan dingen en plaatsen waarvan zij hielden en eerden. Moeder aarde, moeder natuur, etc. 'Moeder Zondag' was een kerkelijke feestdag in Europa lange tijd geleden in de middeleeuwen. Het werd op de zondag voor Pasen gevierd. In die dagen verlieten mensen hun thuis op jonge leeftijd om te werken of te leren. Elke lente kwamen de kinderen thuis op deze zondag. Zij bezochten hun kerk en moeder en namen geschenken voor beiden mee.
De vrouw die moederdag zoals we het nu vieren 'uitgevonden' heeft was Anna Jarvis. Ze was geboren in Crafton, West Virginia. Ze is nooit getrouwd en heeft nooit zelf kinderen gehad. Anna Jarvis zei dat haar belangrijkste werk het liefhebben en eren van moeders was. Ze begon bij haar eigen moeder, Anna Reeves Jarvis. Zeven kinderen van moeder Jarvis stierven toen ze jong waren. Alleen Anna, een zus en twee broers leefden. Moeder Jarvis was erg bedroefd om de dood van haar kinderen maar na een tijdje besloot ze dat de beste manier om haar verdriet te vergeten was door anderen te helpen. De rest van haar leven hielp ze anderen in Crafton.
Moeder Jarvis stierf in 1906 op de tweede zondag in mei met Anna bij haar zijde. Op deze dag besloot ze om iets te organiseren om alle moeders te eren. Ze vertelde kerk- leiders wat ze wilde. Deze vonden het een goed idee en de eerste moederdag zou plaatsvinden in 1907 in Crafton op de tweede zondag in mei. Anna bracht 500 anjers met zich mee en gaf deze aan iedere moeder in haar kerk op die dag.
Deze dag zou ieder jaar herhaald worden in Crafton maar Anna wilde dat moederdag in meer steden gevierd werd. Anna praatte met uitgeverijen, zakenlieden en kerkleiders in het hele land en ze schreef meer dan 10.000 brieven onder andere aan de gouverneur van West Virginia. In 1910 riep de gouverneur de hele staat op moederdag te vieren. Opnieuw op de tweede zondag in mei.
In de Chinese provincie Sichuan wordt momenteel hard gewerkt aan de bouw van een speciaal ziekenhuis voor reuzenpanda's. De kostprijs bedraagt 22 miljoen euro.
In het nieuwe centrum worden niet alleen zieke panda's verzorgd. Bejaarde dieren kunnen er eveneens van hun laatste dagen en maanden genieten.
Er zal onderzoek verricht worden om ziektes bij de snoezige dieren te voorkomen.
In Sichuan bevindt zich nu al het gekende fokcentrum voor de zwart-witte dieren. In China leven zowat 1.600 panda's in het veld. 290 anderen leven in gevangenschap.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:Er is nog hoop!
Ruimte voor morgen
Het Vlaanderen van morgen bedenken we vandaag. Hoe willen we dat Vlaanderen er in 2050 uitziet? Eén ononderbroken stedelijk gebied? Of een lappendeken van steden en platteland? In wat voor omgeving willen we leven? Hoe halen we het meeste uit de beperkte ruimte die we hebben?
(Vul tot 28 mei 2011 uw gedroomde ruimtelijke toekomst van Vlaanderen in.)
Ik deed ook mee aan de test van 20 vragen, (ik wilde wel eens zien of ik mezelf werkelijk wel kende) en het volgende kwam uit de bus ..
Freiburg
U bent een echte stadsmens, en hoopt dat onze steden in 2050 meer zullen lijken op de Vauban-wijk in het Duitse Freiburg: autoluw, ecologisch en uitgesproken kindvriendelijk.
De auto heeft u hier zelden nodig. Er is uitstekend openbaar vervoer en door de vele trage wegen bent u sneller met de fiets of te voet. Bovendien zijn de afstanden nooit groot: alles is dichtbij.
De wijk is ingericht met grote aandacht voor ecologie. Een mini-energiecentrale voorziet de hele wijk van stroom en warm water. Hierdoor zijn er minder schoorstenen, en minder luchtvervuiling. Moestuinieren is sterk ingeburgerd. De volkstuintjes zijn niet weg te denken. De meeste gebouwen hebben zonnepanelen en zonneboilers en zijn zeer goed geïsoleerd.
Een stedelijk project als dit kan niet zonder sterk ruimtelijk beleid. De nieuwbouwprojecten worden zorgvuldig ingeplant en moeten aan vele regels voldoen. Mensen wonen er klein om energie te besparen en om plek over te houden voor publieke ruimte. Een groot aantal van de woningen haalt de passiefhuis-standaard.
.. ik ben dus zeer tevreden dat ik mezelf zo goed ken :)
Een schouderklopje en een compliment helpen meetbaar bij patiënten met hart- en vaatziekten. Door steun uit de omgeving hadden patiënten aan het eind van de proefperiode een betere gezondheid, dat blijkt uit een onderzoek van verpleegkundig specialist Berna Sol-de Rijk.
De onderzoekers bestudeerden of zelfmanagement werkt bij patiënten met een hoge bloeddruk, suikerziekte, een hoog cholesterol en overgewicht, en die ongezond eten, onvoldoende bewegen en roken. Zelfmanagement in de verpleegkunde is gebaseerd op het vermogen van mensen om zelf hun eigen gezondheid in de hand te nemen. Dat lukt als ze voldoende in zichzelf geloven.
Complimentjes en steun
De onderzoekers lieten een groep risicopatiënten begeleiden door gespecialiseerde verpleeg- kundigen. Zij kregen complimentjes en steun, zodat de patiënten er op gingen vertrouwen dat zij hun eigen gezondheid blijvend konden verbeteren. Na enige tijd daalde hun bloeddruk en het cholesterolgehalte in hun bloed aantoonbaar. In de controlegroep die op de gebruikelijke manier werd begeleid gebeurde niets bijzonders.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:Er is nog hoop!
Ode aan de Haai!
Haaien zijn levensgevaarlijk.. Toch? Tja, het is maar zoals je het bekijkt. Natuurlijk zijn ze verantwoordelijk voor aanvallen van surfers voor de kusten van tropische wateren. En natuurlijk zijn het jagers. Maar het zijn ook levende wezens, bewoners van onze Aarde, onze Blauwe Planeet. En wist jij dat er op haaien wordt gejaagd, vooral omdat er van die vinnen, lekkere soep te koken is..? Haaivinnensoep inderdaad.. Wist je dat deze vinnen meestal direct na de vangst worden afgesneden, waarna de haaien halflevend weer overboord worden gezet om ruimte te besparen. Deze praktijken vinden vooral plaats in de zeeën rondom China en Indonesië. Eén van de oorzaken van de sterke achteruitgang in de haaienstand de laatste 20 jaar; 39 soorten haaien worden ernstig bedreigd in hun voortbestaan. Sommige haaiensoorten zijn in de laatste 50 jaar met 80% in aantal gedaald. Naar schatting worden zo jaarlijks -schrik niet- zon 10 tot wel 100 miljoen haaien afgeslacht. De vinnen zorgen voor een opbrengst van naar schatting zon US$ 1.2 miljard..! En vanwege dit lucratieve aspectvan deze handel, bestaat er het vermoeden van banden met de georganiseerde misdaad. Een ode aan de haai, is daarom een goed idee van Joe Romeiro om deze prachtige film te componeren, waarin duiklegende Cristina Zenato met haaien speelt alsof het haar kinderen zijn.
Aan een miljoen dollar heb je niks, als je het universum begrijpt
De Russische wiskundige Perelman, die een miljoen dollar afsloeg voor zijn oplossing van het vermoeden van Poincaré, geeft eigenlijk nooit interviews. Voor de krant Komsomolskaya Pravda maakte hij een uitzondering. Hij zegt dat het vermoeden van Poincaré de sleutel is tot het begrijpen van de aard van het universum. Of gaat het om een grap?
De geniale Rus Grigori Perelman werd in het begin van deze eeuw beroemd binnen de wiskundewereld, omdat hij een van de grootste open vraagstukken uit de wiskunde had opgelost: het vermoeden van Poincaré. Ook buiten de wiskunde werd zijn naam bekend, zeker nadat hij vorig jaar te kennen had gegeven niet geïnteresseerd te zijn in een miljoen dollar, het prijzengeld dat het Clay Mathematics Institute had uitgeloofd voor zijn prestatie. De pers wilde hij toen niet te woord staan.
Het 44-jarige genie maakte één keer een uitzondering: voor Alexander Zabrovski, een journalist en documentairemaker die bezig is met een film over s werelds beroemdste wiskundigen, maakte hij tijd vrij.
Zabrovski had via de Joodse gemeenschap van St. Petersburg contact gezocht met Perelmans huisgenoot: zijn moeder. Niet eerder was een journalist erin geslaagd Perelman warm te maken voor een gesprek. Zabrovskis interview verscheen vorige week in Komsomolskaya Pravda, een populaire dagelijkse tabloid.
Jezus die over water liep
Een baby doet vanaf de geboorte ervaring op. Als je de armen en benen kunt trainen, waarom dan niet ook de hersenen? zei Perelman. Tijdens de Internationale Wiskunde Olympiade in Budapest in 1982 won Perelman een gouden medaille. We losten dingen op waarvoor je abstract moest denken. De dagelijkse training bestond uit wiskundige logica.
Als scholier werd Perelman gegrepen door een Bijbels mysterie: hoe was Jezus erin geslaagd om over water te lopen? Ik moest uitrekenen hoe snel hij moest lopen op het water, teneinde er niet doorheen te vallen. Sinds die tijd is Perelman gefascineerd door de driedimensionale ruimte van het universum, en dat is precies waarover Poincarés vermoeden, dat hem later beroemd zou maken, gaat.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:Er is nog hoop!
Pubers horen te rebelleren en te experimenteren
Iedere puber is anders, maar er zijn weinig hele brave pubers. Misschien is extreme braafheid zelfs iets om je zorgen over te maken. De meesten vertonen wel eens gevaarlijk, ongezond of anti-sociaal gedrag. Ze experimenteren met drinken, roken, seks, en sommigen gaan nog een stapje verder en stelen of gaan aan de drugs. Het baart veel ouders zorgen, maar het goede nieuws is: het gaat in bijna alle gevallen weer over.
Experimenteren is een manier om de verantwoordelijkheid voor hun eigen daden te leren nemen. Het is een stap op weg naar volwassenheid, in het leren maken van keuzes en het leren nemen van beslissingen. Ouders zien dit als 'fout' gedrag, maar het hoort bij grenzen verleggen en het vormen van een eigen identiteit.
Rebelleren hoort er ook bij. Ze kunnen alles zelf, weten alles beter en willen indruk maken op hun leeftijdsgenoten. Ze lappen de ouderlijke regels opzettelijk aan hun laars om hun eigen onafhankelijkheid te benadrukken. Als de ouders het ergens niet mee eens zijn, gooien ze de kont tegen de krib en beginnen ze een eindeloze discussie.
Recent is ook vastgesteld dat de hersenen van pubers nog groeien en dat zou ook kunnen verklaren waarom ze zoveel risico's nemen. De hersengebieden die verband houden met de emoties ontwikkelen zich namelijk sneller dan die verband houden met rationeel denken. Dat kan verklaren waarom ze zo impulsief zijn en vaak last hebben van humeurigheid, al spelen bij dat laatste hormonen ook een belangrijke rol.
50 jaar WWF: Miljoenen vogels op vluchtroute helpen (laatste deel)
WWF viert dit jaar zijn 50ste verjaardag. Deze week brengt Planet Watch iedere dag een succesverhaal van WWF. In het laatste deel van deze reeks gaan we de lucht in. Jaarlijks helpt WWF miljoenen vogels migreren.
Een snelweg kennen we, maar wist je al dat er ook zoiets als een vliegweg bestaat? Het is misschien wel de langste reisroute ter wereld. Van het noorden van Europa tot Zuid-Afrika loopt een weg die miljoenen trekvogels ieder jaar gebruiken. Terwijl ze zich in de lente in onze streken voortplanten, zoeken de dieren warmere oorden op tijdens de wintermaanden. WWF probeert deze lange reis vlotter te laten verlopen. Het begon allemaal met het nationaal park Donana in Spanje, een cruciale stopplaats voor trekvogels.
De reis strekt zich uit over duizenden kilometers en dus moeten vogels onderweg kunnen stoppen om weer op krachten te komen. De mens heeft zijn leefgebied echter fel uitgebreid op de vliegweg van de trekvogels. Zonder water en voedsel zouden de meeste vogels hun reis niet kunnen voltooien. In de jaren 50 namen natuurliefhebbers het initiatief om 10.000 hectare land te kopen in het zuidwesten van Spanje. Een groot deel van de initiatiefnemers maakten deel uit van de groep die WWF oprichtte.
Een hopeloze vader, wiens zoon leed aan een levensgevaarlijke hersentumor heeft bekend dat hij de jongen cannabisolie heeft toegediend om de pijn te verlichten. Het ziet er naar uit dat hij nu volledig is hersteld.
Cash Hyde, beter bekend als Cashy, was een perfect gezonde baby als hij in juni 2008 werd geboren, maar werd kort voor zijn eerste verjaardag ziek. Aanvankelijk maakte men een verkeerde diagnose als zijnde een soort klierkoorts, maar kort daarna werden de ouders Mike en Kali, van Missoula in Montana, op de hoogte gesteld dat hun zoon een ernstige hersentumor had. De kleine jongen moest moeizame chemotherapie behandelingen ondergaan om de tumor af te remmen, dewelke ernstige neveneffecten hadden, inclusief aanvallen en bloedingen.
Herhaaldelijk werd aan de radeloze ouders gezegd dat hun zoon zou bezwijken aan zijn ziekte omdat zijn toestand zo kritiek was. Na een zoveelste hoge-dosis chemotherapy was Cash zo zwak dat hij niet eens zijn hoofd kon opheffen, en was te ziek om veertig dagen lang vast voedsel tot zich te nemen. Het was op dat tijdspunt dat Mr. Hyde het besluit nam om actie te ondernemen en de weg volgde naar medicinale marihuana om zijn kleine jongen te helpen.
Cash zijn artsen weigerden om zelfs de discussie aan te gaan van wat de opties zouden kunnen zijn van medicinale marihuana, maar zijn vader zocht en vond elders de vergunning, en vond ook een manier om het stiekem in de jongen zijn voedingssonde te deponeren. Hij gaf de artsen de opdracht te stoppen met het toedienen van de cocktail van anti-misselijk makende middelen, hoewel hij nooit een uitleg gaf waarom hij dit wilde. Mr. Hyde vertelde aan KXLY News dat zijn zoon er kwasie onmiddelijk beter uitzag.
'Hij had in 40 dagen niets gegeten' zei Mr. Hyde, ' en het was werkelijk formidabel te zien hoe hij een eerste beet nam van een stukje kaas, want dat toonde aan dat hij wilde leven.' Volgens Mr. Hyde is het aan de cannabisolie te danken dat zijn zoontje door de chemokuren heen kwam, en zegt dat Cash nu kankervrij is verklaard door de artsen. De jongen is nu terug thuis, en leeft een leven dat typisch is voor anderen van zijn leeftijd. Hij speelt nu graag met zijn oudere broer Colty.
Medicinale marihuana is in sommige staten legaal, inclusief Montana, maar het gebruik door kinderen is amper te begrijpen en zelden gezien. De US federale regering erkent de legaliteit van het gebruik van de drug niet, omwille van medische redenen, en botst regelmatig met andere staten aangaande deze zaak. Mr. hyde vertelde aan KXLY :'Het is zeer controversieel, het is zeer angstaanjagend, maar er is niets angstaanjagenders als het verliezen van je kind.'
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:Er is nog hoop!
05-05-2011
Eindelijk eens goed nieuws uit Japan
De Japanners wilden de komende jaren nog een aantal kerncentrales bouwen, maar dat lijkt nu van de baan. Na de ramp met en bij Fukushima wordt alles op de goed begrepen noodzaak van duurzame energie en hightech groene stroom gericht.
De overheid wil er de afhankelijkheid van kernenergie terugdraaien. Er werd in Japan de laatste jaren al meer geïnvesteerd in duurzame energie, ook op lange termijn. Dat komt nu in hoog tempo in een stroomversnelling en wordt meteen anders dan in Europa groot aangepakt. In Europa zijn vooral kleinschalige initiatieven. De Japanners gaan o.a. inzetten op getijdenstroom. Dit is vooral bij Hokkaido (in het noorden) zeer effectief omdat daar een voortdurende, sterke zeestroom staat. Het opwekken van energie gebeurt met propellers onder water. Tegelijk zet Japan zwaar in op elektrische autos om in de toekomst op olie te kunnen besparen. Er wordt zowel gewerkt op autos, infrastructuur (laadsystemen) als betaalmethoden. De Japanse overheid zet met overtuiging in op nieuwe investeringen in groene technologie. Dat moet (zeer recente informatie) vijf miljoen nieuwe banen gaan opleveren. Lokale projecten voor het omzetten van restafval in duurzame energie komen nu al in een stroomversnelling. Er wordt gericht op slimme systemen waarbij niet alleen stroom wordt afgenomen, maar waarmee iedereen ook stroom aan het net kan leveren.
Er is grote belangstelling voor systemen die schade door komende tsunamis kunnen beperken. De noodaggregaten zullen aan de kust op terpen of palen worden gebouwd, zoals nu ook bij New Orleans (USA) gebeurt. Terpen kunnen bovendien als vluchtheuvels voor de bevolking dienen. Men is er druk mee bezig en er zijn tal van contacten met Nederlandse bedrijven en instellingen, omdat de Nederlandse technologie op dit punt in Japan hoog wordt aangeslagen. De kans is groot dat Nederlandse ideeën het eerst in Japan zullen worden gerealiseerd.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:Er is nog hoop!
50 jaar WWF: Een wereld zonder tijgers (deel 4)
WWFviert dit jaar zijn 50ste verjaardag. Deze week brengt Planet Watch iedere dag een succesverhaal van WWF. In deel 4 is het tijd voor een dier dat een succesverhaal hard nodig heeft. De tijger is zowat de meest bedreigde diersoort op onze planeet.
Eind vorig jaar hielden de dertien laatste tijgerlanden een grote conferentie om samen de redding van dit fascinerende dier te bespreken. De Russische premier Vladimir Poetin ontpopte zich als een ambassadeur voor de tijger. De tijgertop werd gestimuleerd door WWF, liefst 250.000 mensen steunden het actieplan online.
Vroeger leefde de tijger verspreid over het grootste deel van Azië. In de twintigste eeuw ging liefst 95 procent van de tijgerpopulatie verloren. Ooit liepen er zeker 100.000 tijgers rond in Azië, in de late jaren 80 waren dat er nog 20.000. Maar het gaat verschrikkelijk snel bergaf met de tijgers, want vandaag wordt hun aantal op slechts 3.200 geschat.
Hier kun je getuige zijn van een idrukwekkend staaltje techniek. Het gaat om een groep van mensen verdeeld over de gehele wereld, allemaal amateurs die allen verschrikkelijk veel talent hebben maar geen succes in een wereld van jachtig gejaag.
Dit liedje zegt ; 't is eender wie je bent, het maakt ook geen verschil waar je heen gaat in je leven, op een bepaald punt zul je iemand nodig hebben die naast je staat...
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:Er is nog hoop!
04-05-2011
Stemming beïnvloedt waarneming
Je stemming heeft invloed op wat en hoe je waarneemt, bevestigt dit onderzoek. Da's eigenlijk geen nieuws, maar het is een wel een leuke reminder om een negatieve bui niet zo serieus te nemen en meer te letten op vrolijke signalen in je omgeving, zoals lachgezichten. De onderzoekers lieten proefpersonen tijdens het luisteren naar muziek verschillende smileys zien. Tijdens een vrolijk deuntje herkenden de proefpersonen vaker de vrolijke smileys en tijdens droevige muziek herkenden ze eerder de droevige smileys. "Opvallender nog was dat mensen ook smileys zagen die overeenkwamen met de muziek die ze hoorden, terwijl die er niet waren", aldus onderzoeker Jacob Jolij.
Wetenschappers pleiten voor afschaffing van het woord huisdier. Volgens de wetenschappers werkzaam bij het Oxford Center for Animal Ethics, de universiteit van Illinois en de Penn State University is de term ronduit beledigend. Ze wijzen erop dat woorden als huisdier en beest en wild en ongedierte en eigenaar van een huisdier de relatie tussen mens en dier tekort doen.Woorden als deze stammen uit de tijd waarin mens en dier nog niet zo lieflijk naast elkaar woonden en zijn dus toe aan een update, zo stellen de wetenschappers.
Want tegenwoordig hebben mens en dier zeker als het om huisdieren gaat een echte relatie. Wat is dan een geschikt woord voor de aanduiding van uw hond of kat? De wetenschappers denken zelf aan compagnon. Levensgezel is ongetwijfeld ook een optie. En wie wilde dieren wil aankaarten, doet er goed aan deze niet als wild, maar als vrij te bestempelen. Wild wordt immers onder meer geassocieerd met barbaars. Onze bestaande taal rondom dieren is de taal van het verleden en het punt is dat dat verleden bezaaid is met denigrerende termen, zo concluderen de onderzoekers. Pas wanneer we die woorden die allemaal al een bepaalde (negatieve) lading hebben los kunnen laten, kunnen wetenschappers op een objectieve manier nadenken over de relatie tussen mens en dier.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:Er is nog hoop!
Keruna - Een groep dames die het leven bezingen en vieren
Keruna is een nieuw vocaal ensemble uit België, dat ontstond uit het verlangen van zeven vrouwen om het leven toe te zingen en te vieren... en andere mensen te laten delen in dit lied.
De naam Keruna komt van het Sanskriet woord 'karuna', wat 'grenzeloos medeleven' betekent. Wie leeft in karuna, beseft dat al wat hij doet of is, hoe miniem ook, de ander raakt. Net zoals een steen in het water rimpelingen veroorzaakt tot aan de oevers van de rivier, zo beroert ook onze intentie alle mensen om ons heen. En net zo creëert de intentie waarmee de Kerunavrouwen zingen - een intentie van onbegrensde heling voor al wat leeft - een golf van universele verbondenheid, die niemand onberoerd kan laten.
Elk met hun eigen klankkleur en uniciteit, verweven de zeven Kerunavrouwen hun stemmen tot een veelkleurig, meerstemmig klanktapijt van vocale creaties, af en toe bijgekleurd met een verfrissende instrumentale noot.
Keruna put uit een rijk repertoire van traditionele liederen uit alle hoeken van de wereld, van Brazilië tot Nigeria, van Israël tot Indië. Bekende en minder bekende liedjes, ingetogen en uptemponummers. Keruna kiest voor traditionele liederen, omdat die bij uitstek de dragers zijn van universele verbondenheid: elke traditie, van Noord tot Zuid, van ver weg of dichtbij, kent immers liederen om te danken en te vieren, liederen van liefde en verdriet, van verwondering en extase, van hoop en geloof. De liederen van Keruna zijn een uitnodiging om jezelf en de ander weer te ontmoeten, los van afkomst, religie of wat dan ook, van hart tot hart.
De Kerunavrouwen zijn: Anja Desmet, Katrien Melis, Lien Van Camp, Marijke Goossens, Mieke Polfliet, Patricia Van Cutsem en Veva Gerard.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 4/5 - (1 Stemmen) Categorie:Er is nog hoop!
50 jaar WWF: Hoe overleeft de ijsbeer zonder ijs? (deel 3)
WWF viert dit jaar zijn 50ste verjaardag. De natuurorganisatie is al jaren een trouwe partner van Planet Watch en daarom laten we deze bijzondere verjaardag niet zomaar voorbijgaan. Deze week brengen we iedere dag een succesverhaal van WWF. In deel 3 gaan we naar het koude poolgebied waar de ijsbeer door de opwarming van de planeet steeds minder ijs heeft om op te overleven.
Nergens gaat de opwarming van het klimaat zo snel als in de poolgebieden. Als dat ijs smelt, zal ook het zeeniveau stijgen en worden talrijke kustgebieden door overstromingen bedreigd. De poolgebieden zijn cruciaal voor de rest van de wereld en dus heeft WWF zich ook hier in de strijd geworpen. Er leven bovendien verschillende bijzondere en unieke dieren op het poolijs.
IJsberen
In 1973 wist WWF de vijf landen in het noordpoolgebied te overtuigen een pact te ondertekenen waarmee ze beloven de ijsbeer te beschermen. De controle op de jacht bleek heel succesvol, want tien jaar later was het aantal ijsberen in Noorwegen verdubbeld. WWF slaagde er ook in grote gebieden van de noordpool te beschermen. Een oppervlakte van 350.000 vierkante kilometer is nu beschermd tegen bijvoorbeeld olieboringen.
Tijdens de zomer smelt het ijs in het poolgebied steeds verder weg en de winter duurt niet lang genoeg voor de ijsmassa om zich volledig te herstellen. Voor ijsberen is het ijs tijdens de zomer van groot belang om op zeehonden te jagen. Als het ijs aan dit tempo blijft smelten, is tweederde van de ijsberen tegen 2050 gestorven. WWF voert daarom onderzoek naar hoe de ecosystemen in het poolgebied door de klimaatverandering getroffen worden.
50 jaar WWF: Neushoorn en olifant overleven al een halve eeuw (deel 2)
WWF viert dit jaar zijn 50ste verjaardag. De natuurorganisatie is al jaren een trouwe partner van Planet Watch en daarom laat Het Laatste Nieuws deze bijzondere verjaardag niet zomaar voorbijgaan. Deze week brengen we iedere dag een succesverhaal van WWF. In deel 2 bekijken we twee Afrikaanse dieren die zelf al 50 jaar bedreigd zijn. Maar onder meer dankzij de inspanningen van WWF overleven de olifanten en neushoorns van Afrika nog steeds.
"Doomed!" Dat stond in 1961 op de voorpagina van de Daily Mirror. De titel sloeg op de neushoorns van Afrika. Volgens het artikel stonden de dieren op de rand van de uitsterving. Het nieuws was voor veel lezers de stimulans om een gloednieuwe natuurorganisatie te steunen: WWF. Het verhaal van de olifanten en neushoorns van Afrika loopt dus gelijk met de levensloop van de organisatie. En dus is het zonder meer goed nieuws dat de dieren nog steeds bestaan op de vijftigste verjaardag van WWF.
Grondlegger ondanks zichzelf van de Natuurkalender is de Wageninger Arnold van Vliet, fenoloog. Hij onderzoekt de invloed van weer en klimaat op periodieke verschijnselen in de natuur. Ruim tien jaar geleden werd hij geïnterviewd tijdens het zondagse radioprogramma Vroege Vogels en opperde toen spontaan het idee om luisteraars in te schakelen bij het signalen van verschijnselen als de eerste bloei van planten, de terugkeer van trekvogels, het signaleren van insecten enz.
Binnen twee weken meldden zich al 2000 vrijwilligers. Inmiddels is de Natuurkalender uitgegroeid tot een omvangrijke organisatie waarbij mensen uit alle delen van het land waarnemingen uit natuur en tuin melden. De basis daarvoor is de website www.natuurkalender.nl en de nieuwsservice Natuurbericht.nl. Ruim 8000 vaste waarnemers houden bovendien enkele honderden plant- en diersoorten in de gaten. Ook is er het Natuurkalender Educatieprogramma waarbinnen met scholen wordt samengewerkt. De gegevens worden o.a. in lange tijdreeksen verwerkt die gecombineerd met soortgelijke gegevens uit andere landen een belangrijke basis vormen voor onderzoek naar en conclusies over de invloed van het klimaat op de natuur. Er verandert veel.
Noorwegen verzorgt zijn mama's het beste met een jaar betaald zwangerschapsverlof, daarom komt het op de eerste plaats in de lijst van de beste landen voor mama's om te leven. België doet het niet slecht, we komen op de achtste plaats voor Frankrijk en Nederland.
In Noorwegen zijn de sterftecijfers bij moeders en kinderen het laagst in de wereld, dat blijkt uit het rapport' State of the World's Mothers 2011' van de kinderrechtenorganisatie Save the Children. Het grootste verschil tussen de beste en slechtste plekken om moeder te zijn ligt hem in het verschil in zwangerschap- en jeugdzorg. De top tien wordt aangevoerd door Scandinavische landen, in het lijstje van de tien slechtste landen komen niet verwonderlijk voornamelijk Afrikaanse landen.
Sterfte
Het zwaarste land voor moeders is Afghanistan, de vrouwelijke levensverwachting bedraagt 45 jaar. Kinderen sterven er vaak aan een te voorkomen ziekte als longontsteking of diarree. Een op de vijf kinderen sterft er voor het vijf jaar wordt. "Aan dit tempo verliest bijna elke Afghaanse vrouw wel één keer in haar leven een kind", aldus het rapport van Save the Children. 86 procent van de vrouwen brengt er zijn kind zonder professional op de wereld, maar met een familielid of buur. Daarom sterft er een op de elf vrouwen aan een complicatie bij de zwangerschap. In Noorwegen is bij vrijwel elke bevalling geschoold personeel aanwezig.
Onderwijs
Meisjes gaan er maar gemiddeld vijf jaar naar school, in Noorwegen is dat 18 jaar. Voor elke vijf jongens die er naar school gaan, krijgen er maar vier meisjes onderwijs.
Top 10 van de beste plaatsen voor moeders:
1. Noorwegen 2. Australië 3. IJsland 4.Zweden 5. Denemarken 6. Nieuw-Zeeland 7. Finland 8. België 9. Nederland 10. Frankrijk
België doet het dus zeker niet slecht, we staan zelfs voor buurlanden Nederland en Frankrijk, maar er is natuurlijk altijd ruimte voor verbetering. Moederdag is de ideale gelegenheid om stil te staan bij de talloze mama's die er heel wat slechter voor staan. Voor wie nog geen idee heeft waarmee moeder te vieren, kan dit zelfs inspireren tot een cadeautje waarmee je minder gefortuneerde moeders in derdewereldlanden steunt. Op worldofgood.ebay.com vind je leuke cadeautjes om mama's mee in de watten te leggen, waarbij de opbrengst naar goede doelen gaat die moeders die het moeilijk hebben een duwtje in de rug geven. (ep)
50 jaar WWF: Vis redden vóór oceanen leeg zijn (deel 1)
WWF viert dit jaar zijn 50ste verjaardag. De natuurorganisatie is al jaren een trouwe partner van Planet Watch en daarom laten we deze bijzondere verjaardag niet zomaar voorbijgaan. Deze week brengen we iedere dag een succesverhaal over WWF. In het eerste deel volgen hoe WWF de grootste uitdaging van de 21ste eeuw aanpakt: hoe kunnen we vermijden dat er binnenkort geen vis meer in de oceanen zwemt?
De zee is voor ons een uitgestrekte massa water en het lijkt vanzelfsprekend dat we er vis, mosselen en garnalen uithalen. Maar overal ter wereld merken vissers dat hun vangst steeds schraler wordt. Als we niet dringend ingrijpen, zullen er ooit geen vissen meer in de oceaan zwemmen. Minder vis eten is een oplossing, maar WWF wil vooral de manier waarop we vissen aanpakken.
Overbevissing heeft verschillende vissoorten in de problemen gebracht. Blauwvintonijn en Atlantische kabeljauw zijn twee bekende vissoorten die we in de toekomst misschien nooit meer op ons bord zullen krijgen. Veilige quota volgens wetenschappers worden in politieke discussies vaak genegeerd. Een ander probleem is dat van de bijvangst. Vissers strikken namelijk een pak vis in hun netten die ze eigenlijk niet nodig hebben. Die bijvangst overleeft door de huidige technieken meestal ook niet.
Als iedereen nu eens zélf hun lijntje zou bouwen, en al die zin heeft in een stukje vis het zelf zou gaan vangen, dan hebben we binnen de kortste keren weer een visbestand dat kan tellen, en een sociaal contact waar zovelen van dromen.
Bron van : Energie, vezels, foliumzuur, magnesium, kalium, vitamine A.
Bananen vinden hun oorsprong in Zuidoost-Azië . Er bestaan tientallen verschillende soorten van bananen, o.a. de rode banaan, de appelbanaan, de bakbanaan, de babybanaan en de golden banaan, kijk ook hier voor meer info. De fruit- of dessertbanaan en de bakbanaan zijn de belangrijkste. De bakbananen kunnen niet rauw worden gegeten.
Aankopen
Vaak worden bananen geplukt als ze nog groen zijn. Daarna kunnen ze verder rijpen in daarvoor voorziene ruimtes. Bananen zijn dan ook het hele jaar door verkrijgbaar.
Bewaren
Onrijpe bananen met een groen-gele kleur kunnen perfect narijpen op kamertemperatuur. Rijpe bananen zijn nog enkele dagen te bewaren op een koele plaats, maar niet in de koelkast. Bananen zijn overrijp wanneer de schil bruin-zwarte vlekken vertoont.
Bereiding
Als u banaan gebruikt ter versiering van gerechten, kan u verkleuring voorkomen door wat citroensap op de banaan te sprenkelen. Bakbananen zijn groter dan gewone bananen en het vruchtvlees blijft stevig tijdens het bakken. Bananen kan u gebruiken bij de bereiding van fruitsalades, yoghurts, ijsroomcoupes, met ham, gebakken of gestoofd.
Gezondheid
Bananen bevatten veel suiker en zetmeel. Bananen die goed rijp zijn, bevatten meer voedingsstoffen. Bovendien bevatten bananen veel koolhydraten en zijn ze rijk aan mineralen zoals kalium, ijzer en fosfor en vitamine A, B6 en C. De vrucht van de uithouding
De banaan is gemakkelijk te verorberen en de zoete smaak ervan ligt vooral goed bij kinderen. Ze is zeer voedzaam, maar geen dikmaker. Beoefenaars van uithoudingssporten kennen haar weldaden, want het proteïne- en energiegehalte (330 tot 460 Kj) ligt veel hoger dan bij vele andere verse vruchten.
De banaan is een heerlijke vrucht die men op elk ogenblik van de dag kan eten. Wegens haar zoete smaak is het een ideaal ingrediënt voor heerlijke desserten waarin ze perfect gecombineerd kan worden met chocolade, rum of citrusvruchten. Pel ze nooit vooraf, want het vruchtvlees oxideert snel en wordt zwart. Om dit euvel te verhelpen, kan u ze besprenkelen met citroensap.
Nog meer weetjes :
Hoewel hij er wel zo uitziet, is de bananenboom geen boom maar... een grassoort, gigantisch gras, zeg dat wel. Het grootste uit het plantenrijk, dat groeit op een wortelstok die in de grond zit (zoals de paddestoel). Op zeer korte tijd komen de snel groeiende bladeren tevoorschijn en rollen ze zich rond elkaar tot een stengel van acht tot tien meter hoog. Op dat ogenblik moeten we nog een jaartje wachten op een gekromde aarvormige bloemtros. Eerst komen de dikke vrouwelijke bloemen, dan de mannelijke, die snel weer verdwijnen, zodat de vrouwelijke bloemen zich tot bananen kunnen ontwikkelen. En daar ligt precies de paradox van dit fruit dat vaak met seks wordt geassocieerd: de mannelijke bloemen zijn zo gevormd dat zelfs de insecten niet bij het stuifmeel kunnen voor de bestuiving. De trossen bananen - die achttien tot twintig vruchten bevatten - liggen op elkaar en vormen zo een nog grotere tros. Elke grotere tros bestaat uit tien tot veertien kleinere. Ze worden geplukt wanneer de bananen nog groen zijn. De stam wordt doorgesneden. De plant sterft om plaats te maken voor nieuwe bladeren waaruit nieuwe trossen ontstaan, want de bananenboom draagt slechts eenmaal vruchten.
Groen geplukt, geel gegeten
Bananen worden altijd groen geplukt. De trossen worden eerst van de stam losgemaakt, gewassen en in kleinere trossen of clusters gesneden, vervolgens in kartonnen dozen verpakt en met koelboten - bananenboten - naar de havens van bestemming vervoerd. Hier worden vocht en temperatuur nauwkeurig in de gaten gehouden om een vervroegde rijping tegen te gaan. Bij hun aankomst worden alle bananen ondergebracht in hermetische rijpingskamers met een temperatuur van ongeveer 14,5°C. Omdat niet alle vruchten op dezelfde manier evolueren, kunnen we in eenzelfde tros rijpere en minder rijpe bananen aantreffen. Indien u groene bananen koopt, kan u de rijping versnellen door ze in krantenpapier te wikkelen of ze in de fruitmand te leggen naast enkele appelen. Berg ze echter nooit op in de koelkast: dit tropische fruit verdraagt geen temperaturen beneden 12°C. De schil wordt dan grijs en er treedt smaakverlies op.
Maar waar komen ze vandaan?
De bananenboom komt oorspronkelijk uit Zuidoost-Azië. Omstreeks 650 dook hij, meegebracht door de islamitische veroveraars, op in Palestina en introduceerden de Arabische handelaars hem op hun beurt op het Afrikaanse continent en de Canarische eilanden. Bij het begin van de 15e eeuw vestigden de Portugezen de eerste bananenplantages op de Antillen en in Centraal-Amerika, maar pas aan het einde van de 19e eeuw veroverde de banaan Europa. Vandaag is de banaan een van de meest geconsumeerde vruchten. Ze bestaat in een indrukwekkend aantal variëteiten. Zevenennegentig procent van de bananen die bij ons worden geconsumeerd, zijn afkomstig van Colombia, Ecuador, Panama, Costa Rica, ... De kleine bananen van de Canarische eilanden bevatten een grote suikerconcentratie. Ze zijn zoeter en zeer geparfumeerd! De biobananen met het Max-Havelaarlabel worden geproduceerd volgens de normen van de biologische landbouw en de eerlijke handel die een eerlijk loon aan de boeren waarborgt.
Bert: "Ernie, waarom heb je een banaan in je oor?" Ernie: "Om de olifanten weg te jagen!" Bert: " Maar hier zijn toch helemaal geen olifanten?" Ernie: " Moet je nagaan hoe goed het werkt."
Door diverse oorzaken, o.a. de grote openheid in publicaties, neemt het vertrouwen in wat wetenschappers beweren meetbaar af. Veel mensen hebben bijvoorbeeld hun geloof in economen verloren doordat die met al hun kennis de in Amerika gemaakte crisis niet zagen aankomen (op een niet gehoorde enkeling na dan) en er ook niet adequaat op reageerden.
Ongeveer hetzelfde geldt voor de klimaatwetenschap. Er is zoveel overduidelijke manipulatie door allerlei belangengroeperingen geweest, dat ook daardoor het publieksvertrouwen flink is geslonken. Hoe groot het menselijke aandeel in de huidige klimaatverandering is, is verre van zeker. Voor- en tegenstanders van diverse theorieën gaan rollebollend over straat, schofferen elkaar, sluiten elkaar uit enz. Wat moet de gemiddelde burger daarvan denken? Een variatie op de zeventig jaar oude mededeling van Colijn: Ga maar rustig slapen, wij waken, wordt allang niet meer geloofd. Het probleem is dat men weer zelf moet gaan denken en afzien van het ongelimiteerde vertrouwen in de lieden die ervoor hebben geleerd. Er is een vals beeld van de wetenschap gegroeid. De wetenschap is vaak of zelfs meestal niet in staat om de waarheid en niets dan de waarheid met absolute zekerheid vast te stellen.
Wetenschappelijk onderzoek leidt tot inzichten die dicht bij de waarheid kunnen komen, maar de eeuwige waarheid bestaat niet. We moeten dus leren leven met onzekerheden. Met eenmaal vastgestelde dogmas werkt het niet meer. Dan zouden we de maatschappij statisch (veranderloos) moeten inrichten. Het tegendeel is het geval: onze wereldmaatschappij is allesbehalve statisch, onze aarde verandert, hetzelfde geldt voor processen in ons zonnestelsel en ver daarbuiten. Veel daarvan is nieuw voor ons, omdat ons collectief menselijk geheugen nog maar zo kort aanwezig is en nog slecht is ook. Er speelt dus heel veel waarvan we de uitkomst moeilijk kunnen voorspellen. Wie geleerd heeft dat 1 + 1 = 2 moet er rekening mee gaan houden dat 1 + 1 ook best eens 3 zou kunnen zijn. Het is voor sommigen even wennen, maar dat zal moeten.
Het lijkt alsof we steeds meer haat zien in de wereld om ons heen. Waar komt dit nu in godsnaam vandaan? Al eerder schreef ik dat alles aan het licht komt. De aarde wordt in deze tijd voorzien van hoogwaardige liefdesenergieën en is met een enorme opschoning bezig. Dit heeft zowel in het groot als in het klein zijn effect. Zo kan iemand, bij wie je al een slecht gevoel had, ineens als een bom tegen je uitbarsten. Vaak gaat dit dan in de vorm van verwijten maken en de schuld leggen bij de ander. Mensen die zo worden benaderd blijven vaak flabbergasted achter en als genageld aan de grond staan en weten niet wat ze overkomt. Meestal is er geen enkele aanleiding die deze uitval rechtvaardigt, maar is het een grote opgekropte, niet geuite en geleefde bom van hatelijke gevoelens en emoties. De ontvanger mag het er mee doen en weet vaak door zon overval niet te reageren. Pas later als alles meer doorgedrongen is en de persoon in kwestie al weer is verdwenen, dan begint alles een beetje te dagen.
Vaak zijn de mensen die dit soort verwijten en een stortvloed aan hatelijkheden over zich heen krijgen, heel lieve en integere mensen die moeite hebben om voor zichzelf op te komen, laat staan dat ze het voor mogelijk houden dat er mensen bestaan die zo gemeen kunnen zijn.
Je hebt verschillende vormen van boosheid:
- Wanneer je voelt dat je onrecht is aangedaan, iemand gaat over je grens heen.
- Irritaties hebben zich opgestapeld en ineens is er een druppel die de emmer doet overlopen.
- Of een ander bewust de schuld geven en hem of haar verantwoordelijk houden voor jouw geluk.
Wanneer iemand het goed voor heeft met zijn medemens zal hij direct na de boze bui een rot gevoel over zich krijgen en het vrijwel direct weer goed willen maken. Iemand die werkelijk in boosheid blijft hangen en de ander de volle lading blijft geven is totaal van zijn gevoel afgesneden en heeft geen contact met zijn geweten, laat staan dat hij werkelijk mee kan voelen wat hij de andere aan doet met zijn hatelijke gedrag.
Iemand die in boosheid blijft hangen en de ander verantwoordelijk blijft houden voor zijn geluk legt de kracht buiten zichzelf en is voor zichzelf en zijn omgeving niet constructief bezig. Mensen die in boosheid blijven hangen zitten vaak in een gevoel van; ik heb niets gedaan, ik ben onfeilbaar goed, jij moet maar veranderen dan ben ik weer gelukkig.
De eerste stap begint met het erkennen van de gevoelens die leven bij degene die boos is. Dit komt vaak neer op jaloezie en het niet geloven in je eigen kracht om je leven vorm te geven naar jouw eigen wensen en gevoel. Ook wel projectiegedrag genoemd; jij hebt alles en ik heb het niet, jij confronteert mij met mijn ongeluk en onvermogen, door jou zie ik wat ik niet heb.
Door deze gevoelens te blijven negeren en een ander maar de schuld te blijven geven van jouw ongeluk blijf je in een vicieuze cirkel. De energieën die je onderdrukt zullen op alle mogelijke manieren hun uitweg zoeken, wat zich laat zien in bijvoorbeeld uitbarstingen van boosheid en hatelijkheid, gemeen gedrag naar je kinderen, je partner of je collegas enz. Erkennen wat er van binnen in jezelf leeft is een eerste stap naar bewustwording en je beter voelen.
Al die haat en boosheid hebben een enorm lage energiefrequentie. Wat denk je wat voor effect dat niet heeft op jouw lijf! Al die energieën die je maar blijft onderdrukken zitten in je stoffelijk lijf opgeslagen, wat een bevrijding zou het zijn als ze eindelijk vrij kunnen stromen! Wat zul je je opgeluchter voelen door te erkennen wat er werkelijk in je leeft. Vaak is het een kwestie van overgave, toegeven dat er iets in jou aanwezig is aan gevoel wat gehoord en geleefd wil worden. Die donkere delen, zo noem ik ze maar even, willen dus gehoord worden.
Het gaat er dus om het onderdrukte gevoel te erkennen, het vervolgens te leven en daarna de stap te maken om te willen komen tot inzicht. Je hebt altijd zelf weer de keuze om je goed te voelen en het goed te willen hebben met de ander.
Alles is een keuze, alleen veel mensen blijven hangen in het maken van geen keuze en blijven hangen in het ontkennen van hun gevoel. Mensen die hun ongeluk blijven projecteren op de ander komen zichzelf onherroepelijk tegen in deze tijd.
Als je blijft hangen in het ontkennen van nare intenties en hatelijke gevoelens naar de ander, dan is er geen verandering mogelijk. Als mensen eens wisten hoe ze zich zouden voelen wanneer ze de keuze gemaakt hadden om dat donkere deel in zichzelf te leven en te erkennen. Dit houdt dan in dat je met alles constructief en positief omgaat en je de intentie hebt iedereen het beste te gunnen en je zelf de verantwoordelijkheid neemt voor je eigen geluk, dan zouden we al een heel eind op weg zijn naar die eerlijke wereld.
(Energy Point) Als het lukt in heel Nederland om de ca 2.800 km spoor met een gemiddelde spoorbreedte ca 12 m te overkappen met zonnepanelen dan zijn daarmee zijn 2 miljoen huishoudens van zonne-elektriciteit te voorzien.
Dan is de Betwuwelijn nog niet meegerekend. Dit is gelijk aan de elektriciteitsopwekking van ca 400 windmolens van minimaal 100 meter hoog per stuk. Dit is ook gelijk aan 230% van het eigen elektriciteitsverbruik van de spoorwegen. Men houdt op jaarbasis dus 130% over voor levering aan naastgelegen industrieën, kantoren, woningen en andere elektriciteitsvragers.
De verdere voordelen
goed voor het milieu, draagt bij aan milieudoelstelling van de overheid, in een keer een grote klap, draagt bij aan het groene imago van spoorwegen, van investeerders en andere betrokkenen
minder horizonvervuiling zoals bij windmolens
spoorlijnen liggen op de volle zon, daardoor veel effectiever en goedkoper dan zonnepanelen op de daken van huizen en van gebouwen, strak werk, snel meters maken
fraaie vormgeving door inschakeling landschaps- en stadsarchitecten
minder bladeren en sneeuw en regen op de rails, daardoor ook levensduurverlenging van de rails en de wissels en de treinen
regenwateropvangmogelijkheden voor schoonmaken treinen, toiletspoelingen en levering van water aan anderen
mogelijkheid voor geluidsstillere spoorwegen, treinen
geen grote elektriciteitscentrales nodig voor deze opwekking, geen fossiele bronnen nodig
veel werkgelegenheid:bij aanleg ca 76.000 mensjaren en ca 1.200 mensjaren per jaar aan onderhoud.
GENÈVE - Een team van Zwitserse avonturiers wil volgende maand met een vliegtuig op zonne-energie voor het eerst een internationale vlucht maken.
Om de vlucht naar België en Frankrijk tot een succes te maken, moet het team toestemming krijgen van nationale luchtvaartautoriteiten om door het internationale luchtruim te vliegen, zei piloot André Borschberg donderdag. De eerste vlucht van het toestel, dat een even grote spanwijdte heeft als een Boeing-777, vond plaats in 2009 in Zwitserland. Ook alle daaropvolgende tests werden hier verricht.
Het team wil op 2 mei 2011, als het weer het toelaat, de vlucht naar Brussel ondernemen. Tussen 20 en 26 juni wordt het toestel tentoongesteld op de internationale luchtshow van Parijs.
Vliegen op zonne-energie klinkt logisch. Boven de wolken schijnt immers altijd de zon. Toch is elektrisch vliegen nooit echt van de grond gekomen, ondanks verschillende ontwerpen die laten zien dat het echt kan. De grootste horde is, zoals altijd bij het vliegen, het gewicht van het vliegtuig. Maar na jarenlang meten, tekenen en knutselen staan Franse ingenieurs van technisch adviesbureau Altran nu op het punt om een nieuwe poging te wagen met de Solar Impulse.
Het éénmansvliegtuig weegt slechts 1600 kilo. Dit ondanks de 11.628 zonnecellen op 200 vierkante meter van de vliegtuigromp.Maar al deze cellen zitten er niet voor niets: de Solar Impulse (echte naam: HB-SIA) kan puur op zonne-energie en batterijkracht opstijgen, klimmen en in de lucht blijven. En dat op een vermogen van slechts 6 kiloWatt (8 PK), hetzelfde vermogen als de gebroeders Wright in 1903 tot hun beschikking hadden toen ze de eerste vliegtuigen bouwden.
Om de 4 propellers te laten draaien en de eenpersoons cockpit in de lucht te houden heeft de Solar Impulse een vleugelwijdte nodig van 64 meter, evenveel als een Airbus 340.
De Solar Impulse is bedekt met monokristallijne fotovoltaïsche cellen, met een efficiëntie van iets meer dan twintig procent. Dit zijn niet de allerbeste zonnecellen die er vandaag de dag te koop zijn (de GalliumArsenide triple junction zonnecellen die bijvoorbeeld op de zonneauto Nuna5 zitten halen makkelijk dertig procent), maar volgens Phillipe Lauper, ontwerper en projectleider bij Altran, zijn ze wel de beste voor het vliegtuig vanwege het lichte gewicht en de buigzaamheid. Een starre triple junction cel paste namelijk niet op de ronde, aerodynamische vliegtuigvleugel.
Vrijdag 26 juni 2010 maakte het zonnevliegtuig zijn eerste openbare verschijning in Dübendorf, Zwitserland. Tijdens de eerste testvlucht in Payerne in Zwitserland, werd er nagegaan of het vliegtuig een bepaald traject twee uur lang kon aanhouden. De test was een succes. De volgende stap is een reis rond de wereld in het vliegtuig dat enkel door zonne-energie aangedreven wordt.
Denk mee, laat uw mening horen!
voor het volgende fragment
TRANSLATE.png "English"){kind=small}
