Ik ben Peter, gelukkig getrouwd met Daisy, en we hebben drie reeds volwassen kinderen ; Robby, Elke en Davy. Ik ben geboren op 25 januari 1957, en ben nu dus 54 jaar jong. Mijn hobby's zijn : De Natuur, Fauna & Flora, wandelen aan zee of in de bossen en me amuseren met mijn Blog. Ik wens je veel leesplezier, maar bovenal een prettige dag!
lfons Maria Mucha (1860-1939) werd op 24 juli 1860 geboren in Ivancice (Moravië) in de toenmalige Oostenrijks-Hongaarse dubbelmonarchie. Hij had korte tijd een baan als gemeenteambtenaar maar zijn voorliefde ging uit naar de teken- en schilderkunst.
In 1879 verhuisde hij naar Wenen om daar als schilder van theaterdecors te gaan werken. In 1885 ging Mucha naar München en studeerde aan de Kunstacademie aldaar. Vervolgens vertrok hij in 1887 naar Parijs, het toenmalige Mekka van de kunst. Zijn eerste affiche in 1894 voor het toneelstuk Gismonde, met de Franse actrice Sarah Bernhardt in de hoofdrol, maakte Mucha in één klap beroemd. Sarah Bernhardt was de ster van het Parijse theater. Behalve affiches ontwierp hij ook decors, kostuums en juwelen voor haar. Spoedig werd zijn stijl bekend als Le Style Mucha. Dit geeft een indruk van zijn bekendheid en invloed in die tijd. Het contract met Sarah Bernhardt liep tot 1900. Toen was Muchas naam definitief gevestigd. In Parijs werden de affiches zelfs van de straat geroofd. Kenmerkend voor de Le Style Mucha zijn de sensuele, vaak halfnaakte rondborstige vrouwen, met een weelderige haardos, vrolijke pastelkleuren en weelderige bloemmotieven.
De Oostenrijks-Hongaarse regering gaf hem de opdracht om het paviljoen voor Bosnië-Herzogowina te ontwerpen voor de Wereldtentoonstelling van 1900 in Parijs. Mucha ging in 1906 naar Amerika om geld te verzamelen voor zijn droom: de Slavische geschiedenis uitbeelden. Hij verdiende de kost met lesgeven en portretschilderen. Zijn idealen van vrede en harmonie in samenhang met het schone en het goede kwamen tot uitdrukking in het Slavische Epos, een meesterwerk waaraan hij sinds zijn terugkeer in 1910 naar zijn geboorteland werkte. De officiële overdracht van de complete cyclus van het Slavische epos, bestaande uit 20 schilderijen, aan het Tsjechische volk en de stad Praag vond in 1928 plaats. Mucha heeft dan 18 jaar aan zijn levenswerk besteed.
In het Brooklyn Museum in New York zagen in 1921 600.000 bezoekers het werk van Mucha.
Mucha heeft meer werk afgeleverd dan alleen maar posters. Zo heeft hij meegewerkt aan de inrichting van het Praagse Obecni Dum (Namesti Republiky). Na de onafhankelijkheid van Tsjechoslowakije ontwierp hij voor de nieuwe staat postzegels en bankbiljetten. Hij heeft ook glas in lood ramen geschilderd voor de St. Vituskathedraal in Praag.
Na de Duitse inval in Bohemen en Moravië (1939) werd Mucha door de Gestapo gearresteerd. Hij werd weliswaar weer spoedig vrijgelaten maar zijn gezondheid verslechterde snel. Hij stierf op 14 juli 1939 in Praag. Alfons Mucha werd 78 jaar.
Hij was getrouwd en had een dochter Jaroslava en een zoon Jiri. Hij ligt begraven op de begraafplaats van Vyehrad, waar vele Tsjechische grootheden hun laatste rustplaats hebben.
Zijn populariteit herleefde in de jaren zestig van de vorige eeuw. Menig studentenkamer werd toen opgesierd met reproducties van de meester.
Eieren spelen rond Pasen elk jaar weer een belangrijke rol. Waarom?
Sommige mensen schrijven die gewoonte toe aan de oude Perzen. Volgens de leer van Zoroaster, een wijze die vermoedelijk heeft geleefd in de zevende eeuw vóór onze tijdrekening, bestond er een grote geest uit wie alle licht voortkwam en uit dat licht ontstonden twee broers: Ormoezd en Ahriman.
De laatste kon zijn broer niet uitstaan en daarom werd hij door de grote geest veroordeeld om drieduizend jaar lang in de diepste duisternis te leven.
Toen die jaren eenmaal om waren, schiep Ahriman een groot aantal boze geesten, die opdracht kregen te vechten tegen de goede geesten van Ormoezd. En toen Ormoezd een ei maakte, dat hij vulde met goede geesten, maakte Ahriman er een dat hij volpropte met kwade geesten. Beide eieren braken, en zowel boze als goede geesten konden zich over de aarde verspreiden.
Ter herinnering aan dit feit, zo vertelt de legende verder, vieren de oude Perzen nog heden omstreeks maart hun eierenfeest. Dan geven ze elkaar gekleurde en versierde eieren, soms ook doosjes in de vorm van eieren, volgestopt met allerlei verrassingen voor hun vrienden of plagerijtjes voor hun vijanden.
Eieren horen bij Pasen en bij de oude lentefeesten. Eieren staan voor de opstanding of herrijzenis van Jezus, maar ook voor die van de zon. In voorchristelijke tijden was het al een symbool voor vruchtbaarheid en voorspoed voor het nieuwe jaar. Het warme seizoen was eindelijk begonnen en eieren waren er in overvloed. Ze werden in de akkers gestopt om de grond vruchtbaar te maken, en naar die eieren zoeken we nog steeds.
De paashaas brengt de eieren.
Het is een beetje een raar verhaal, een haas die met een mandje op zijn rug eieren verstopt in je achtertuin. Hazen stonden al bij de Germanen voor vruchtbaarheid en raakten daardoor waarschijnlijk verzeilt in de paastradities. Waarom geen paaskonijn? Misschien omdat er rond die tijd meer hazen rondliepen dan konijnen. Overigens brengen de klokken ook eieren rond. De klokken van de katholieke kerken vliegen naar Rome om de eieren te halen. Op witte donderdag (de donderdag voor Pasen) vertrekken ze, met Pasen zijn ze weer terug. Het is een mooie verklaring voor het gemis aan klokgelui op deze dagen.
Opa is het haasje
Stoer ging ze voor me staan opa ik wil nu de waarheid weten ik zag al aan haar grote ogen dat het nooit kon kloppen een paashaas die in het bos chocolade eieren gaat verstoppen ik dacht nu ben ik echt de klos
onder het eten vertelde ik pas hoe het werkelijk was gegaan dat ik het deed om haar te foppen maar ze liet me wel even weten dat ik haar had bedrogen zo gaf ze me het gevoel dat ik toch het haasje was
Wereldboekendag (ook bekend als Internationale dag van het boek en de auteursrechten, en alternatief geschreven als Wereld Boeken Dag) is een evenement dat jaarlijks op 23 april wordt gehouden door de UNESCO ter promotie van lezen, publicatie en auteursrechten. De dag werd voor het eerst gehouden in 1995.
De datum 23 april werd gekozen omdat deze dag in Spanje al sinds 1923 in het teken stond van boeken. Op die dag werd de schrijver Miguel de Cervantes geëerd. Een andere reden om 23 april als datum te kiezen was omdat dit de sterfdag was van William Shakespeare (ook zijn geboortedag!), Miguel de Cervantes, Garcilaso de la Vega en Josep Pla.
Wereldboekendag wordt inmiddels in meer dan 100 landen gevierd, waarbij elk land zijn eigen activiteiten organiseert.
Met 6 miljard exemplaren staat de bijbel -met stip- op de eerste plaats van best verkochte boek ooit.
In Egypte stond al in 307 voor Christus de eerste bibliotheek. Deze bestaat niet meer. De oudste bestaande bibliotheek staat in het Tsjechische Praag. Deze werd in 1366 gesticht.
32.124.001 boeken staan in de Library of Congress. Deze grootste bibliotheek ter wereld staat in Washington.
Hoewel er al jaren wordt geroepen dat internet en tv een belangrijke concurrent van het boek zullen worden en dat steeds minder mensen lezen, stijgt de verkoop van boeken nog steeds.
Wetenschappers van het Imperial College London en de University of Washington hebben een manier gevonden om grote populaties van malariamuggen genetisch te manipuleren, zodat de verspreiding van de dodelijke ziekte drastisch verminderd wordt. Ze ontdekten dat het voldoende is om veranderingen in het genetisch materiaal van een paar muggen aan te brengen om deze in een paar generaties over grote groepen te verspreiden. De muggen zijn daarna minder goed in staat om malaria over te brengen. De experimenten werden uitgevoerd met muggen in een laboratorium, maar uiteindelijk is het de bedoeling om dit bij muggen in het wild te doen.
Malaria is een infectieziekte die meer dan 240 miljoen mensen per jaar treft, en jaarlijks sterven er 850.000. Veel van hen zijn kinderen in Afrika. Van de bijna 3.500 soorten muggen in de wereld, brengen er slechts een paar de malariaparasiet over. De onderzoekers richten zich dan ook op de meest gevaarlijke soorten.
O Heer, d'avond is neergekomen, de zonne zonk, het duister klom. De winden doorruisen de bomen en verre sterren staan alom... Wij knielen neer om U te zingen in 't slapend woud ons avondlied. Wij danken U voor wat we ontvingen, En vragen, Heer, verlaat ons niet!
Knielen, knielen, knielen wij neder, door de stilte weerklinkt onze beê Luist'rend fluist'ren kruinen mee en sterren staren teder. Geef ons Heer, zegen en rust en vreê!
Toen we kind waren, en een tijdje in een kinder~kolonie verbleven te Sint-Maria-Lierde, zongen we elke avond dit liedje ... in de geheimzinnige schemering van de avond, tussen hemelhoge donkere bomen. Toen voelde ik mij écht verbonden met de natuur, met iedere vezel van mijn lichaam. Blijkbaar was ik niet alleen, want iedereen zong het met eerbiedig-ingetogen stem, waardoor het leek alsof we even elektrisch met elkaar .. met het geheel verbonden waren. Da's al meer dan 40 jaar geleden, maar waarschijnlijk zal ik het nooit vergeten, zó mooi was dat.
In één klap krijgt Antwerpen er duizend hotelkamers bij. Niet voor toeristen, maar voor bijen. Het jaar van de bij moet de beestjes wat geliefder maken bij de stadsbewoner.
De bij werd gepromoveerd tot soort van het jaar. Een eer die eerder al de boom, de spin, de egel en de mus te beurt viel. In de praktijk komt het erop neer dat de stad, het EcoHuis en Natuurpunt voor excursies, workshops en infostandjes zorgen naar, met en over bijen.
Afgelopen week plaatste de stad al negen bijenhotels in Antwerpen en de districten. Vandaag worden die officieel voorgesteld en de kans is groot dat er dan al bijen in de kamers zijn getrokken.
Hotel is niet helemaal de juiste omschrijving. De bijen zoeken de gaatjes namelijk niet op om er rustig de nacht in door te brengen. Ze gebruiken het behalve als rustplaats ook als opslagruimte voor stuifmeel en als kraamkamer. Actieve bijtjes palmen zelfs meerdere kamers in.
De bijenhotels zijn alleen bedoeld voor solitaire bijen, zeg maar de asociale variant op de honingbij. Honingbijen leven in kolonies van 10.000 tot 50.000 bijen, solitaire bijen werken alleen, leggen eitjes en gaan verder met hun leven. Opnieuw stuifmeel zoeken en eitjes leggen dus. Hun kinderen zien ze nooit opgroeien. Ze werken ook niet samen met andere bijen, vertelt Jens DHaeseleir van Natuurpunt.
Ook voor mensen.
De bijenhotels zijn er niet alleen voor de bijen, maar ook voor de mensen. Die zullen die kasten zien staan en hopelijk geïnteresseerd zijn in de hotels, zegt Jens DHaeseleir.
Op 26 april gaat het jaar van de bij officieel in.
Maaike Floor
Locaties bijenhotels :
Antwerpen - Linkeroever Scheldewandeling Berchem - Brilschanspark en volkstuinen Bezali - aan het districtshuis (Antwerpsebaan 140, 2040 Berendrecht) Borgerhout - Krugerpark Deurne - Bremweide Ekeren - Hof De Bist Hoboken - Park Sorghvliedt Merksem - Runcvoortpark Wilrijk - Park Steytelinck
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:Er is nog hoop!
21-04-2011
Fiets blijkt wetenschappelijk mysterie.
De fiets lijkt zo eenvoudig. Maar al sinds de 19e eeuw vragen natuurkundigen zich af waarom dit voertuig op twee wielen zo stabiel blijft. En uit nieuw onderzoek blijkt dat wetenschappers er nog minder van snappen dan ze dachten. Onze tweewieler is een wetenschappelijk mysterie.
Fiets is opmerkelijk stabiel.
Iedereen die wel eens zonder handen fietst weet dat een fiets opmerkelijk stabiel is. Met maar twee wielen kun je ook zonder handen rechtuit rijden. En zelfs zonder bestuurder kan een fiets met voldoende snelheid stabiel blijven rijden. Dit komt omdat het stuur de fiets automatisch corrigeert als deze om dreigt te vallen.
Wetenschappers noemen dit zelf-stabiliteit. Maar waar de fiets dit aan te danken heeft, snappen ze zelf ook nauwelijks. Iedereen kan fietsen, maar slechts weinigen kunnen uitleggen hoe het werkt, aldus Arend Schwab, een expert op het gebied van fietsen.
Samen met collegas van de TU Delft en de Amerikaanse Cornell University ontwierp Schwab een fiets die de gangbare wijsheid ondergraaft. Tot nu toe dacht men dat de zelf-stabiliteit van een fiets te maken had met de plaatsing van de vooras en de draaiing van het voorwiel. De fiets die Schwab en zijn collegas maakten heeft echter een heel ander ontwerp van de vooras. Verder werd de draaiing van het wiel aangepast. Opmerkelijk genoeg bleek ook deze fiets zelf-stabiel.
Fiets blijkt mysterie.
Ook na ingewikkelde wiskundige berekeningen konden de wetenschappers niet vast stellen wat precies de redenen zijn voor zelf-stabiliteit, bij het oude noch het nieuwe model. De fiets blijft daarmee, in de woorden van een andere wetenschapper Richard Klein een verbazingwekkend onderwerp met vele paradoxen, mysteries en uitdagingen.
Toch leuk om te weten als je op je oude vertrouwde werkpaard stapt.
We leven lang niet zo gezond als we zouden willen, ook al is er overal informatie verkrijgbaar over wat je wel en niet moet doen en laten. Niets blijkt echter zo moeilijk als je gedrag veranderen. In het omslagverhaal van Ode's aprilnummer legt Ivan Wolffers, auteur van het boek Gezond: de mens, zijn gezondheid en de gezondheidszorg uit wat er anders kan in onze gezondheidszorg, waarom het zo moeilijk is om gewoontes te veranderen en hoe we dat toch voor elkaar kunnen krijgen. Plus: Hoe word je je bewust van je gezondheid en gewoontes in 5 stappen.
Samen staan we gezond.
Alle informatie in de vorm van voorlichtingen en overheidscampagnes ten spijt zijn we als volk nog lang niet zo gezond als we zouden willen. We maken vaak keuzes die niet in overeenstemming zijn met onze informatie. Blijkbaar wordt gedrag niet uitsluitend bepaald door kennis. Wat is dan wel de basis van een goede gezondheidszorg? Ivan Wolffers, auteur van het boek Gezond: de mens, zijn gezondheid en de gezondheidszorg stelt dat we allereerst de mensen zelf moeten betrekken bij het oplossen van de problemen in hun gemeenschap. Wij hechten belang aan transparantie, betrokkenheid en betrouwbare informatie, maar in de praktijk van de gezondheidszorg wordt dat allemaal vergeten. In de praktijk is het eenvoudiger een financiering te krijgen voor een plan bedacht door professionals dan voor iets waarbij de eindgebruikers betrokken zijn.
Er is veel meer nodig dan alleen informatie, en ook betrokkenheid alleen is niet genoeg. Voor een echte gedragsverandering moeten mensen leren dat het over hen gaat. Bewustwording dus. Ivan Wolffers onderzoekt hoe we zon werkelijke gedragsverandering kunnen bereiken en welke factoren daarin allemaal van belang zijn.
"Belgische kinderen kregen ook kanker door Tsjernobyl"
Tsjernobyl heeft wel degelijk kanker veroorzaakt in België, zo zegt een specialist in endocriene klieren van het universitair ziekenhuis Mont-Godinne in Yvoir (provincie Namen). Dokter Luc Michel gaf een interview aan het blad Soir Magazine.
Dit is gefilmd tussen de 4é en de 11é april 2011. Ik had het genoegen om El Teide te bezoeken. Spanje's hoogste berg (3718m) is een van de beste plaatsen ter wereld om sterren te fotograferen en is eveneens de locatie van Teide Observatories, die als één van de beste observatoria ter wereld geldt. Mijn doel was het om de prachtige melkweg, samen met een van de meest fantastische bergen ter wereld - El Teide - op beeld vast te leggen. Ik moet zeggen dat het een van de formidabelste reizen was die ik in mijn leven heb gemaakt.
Grotendeels verbracht ik de tijd door met het trekken op grote hoogten, en waarschijnlijk met minder dan 10u. slaap op een hele week. Omdat ik hier reeds tien of elf maal eerder was, had ik een lange lijst met plaatsen die ik zéker moest bezoeken om op film vast te leggen, maar ik ben het nog altijd niet 100% gewend om met zo'n hoop materiaal rond te zeulen die nodig zijn voor het maken van time~lapse movies.
Een grote zandstorm die uit de Sahara kwam aangewaaid trof me hard om 3u. 's nachts, zodat het bijna onmogelijk werd de lucht te zien met eigen ogen. Toevallig had ik mijn camera voordien al ingesteld voor een 5-urige sequentie van de melkweg, en was er zo goed als zeker van dat de film een mislukking was. Tot mijn grote verbazing speelde mijn camera het klaar om de zandstorm vast te leggen, die een tegenlicht had van het Grand Canary Island, en het geheel als gouden wolken liet lijken. De Melkweg scheen tussen die gouden wolken door, zodat de sterren op een heel interessante manier schitterden.
Bron van : Bioflavonoïden, limoneen, kalium, vitaline C.
Citroenen behoren tot de familie van de citrusvruchten. Citroenen zijn geel en hebben een erg zure smaak, vaak zelfs te zuur om zo op te eten. Men maakt vooral gebruik van het sap en van de citroenschil.
Aankopen
Let er bij het aankopen op dat de citroen stevig is en een mooi gave schil heeft.
Bewaren
Citroenen kan u wekenlang bewaren in het groentevak in uw koelkast, zonder dat ze haar sappigheid verliest. Wanneer u een reeds versneden citroen wilt bewaren, legt u deze met het snijvlak naar boven, zonder verpakking. De citroen vormt zelf een laagje dat uitdrogen voorkomt.
Bereiding
Citroenen bevatten heel veel sap dat onder meer gebruikt kan worden voor de bereiding dranken, sauzen of om het verkleuren van groenten en fruit tegen te gaan. De citroenschil wordt vaak geraspt en verwerkt in gerechten.
Gezondheid
Zowel de citroenschil als de vrucht zelf, bevat veel vitaminen en voedingsstoffen. Citrus vruchten zoals sinasappelen, mandarijnen, grapefruits, limoenen en citroenen bevatten een hoge concentratie Vitamine C. Vitamine C heet ook wel een absorberen zuur. Vitamine C bevat vet verbrandende kwaliteiten. Vitamine C verminderd de effectiviteit van vet. Het kan vet vloeibaar maken en verdunnen. Door vet te verdunnen wordt het minder effectief en makkelijker uit het lichaam te spoelen. Vitamine C werkt ook tegen cholesterol ophopingen, het kan het verbranden en het maakt het cholesterol moeilijker om te vormen in bloedvaten. Verder zorgen citrus vruchten voor een goede werking van ons metabolisme, en vergroot de mogelijkheid van vet af te komen.
Primeur: wereldwijd meer hernieuwbare energie dan kernenergie.
In 2010 lag de wereldwijde stroomproductie uit bronnen van hernieuwbare energie hoger dan de productie uit kernenergie. Het is de eerste keer, zo staat te lezen in het rapport van de Amerikaanse denktank Worldwatch Institute.
Onder meer windturbines, biomassacentrales en zonne-energie bereikte wereldwijd de capaciteit van 381 gigawatt. De nucleaire capaciteit bedroeg 375 gigawatt.
Op 1 april waren er in dertig landen 437 kernreactoren operationeel. De gemiddelde leeftijd van de installatie was 26 jaar. In veertien landen worden 64 reactoren gebouwd.
Kernenergie kan het ontwikkelingstempo van hernieuwbare energie niet bijbenen, verklaart de denktank. De levensduur van sommige reactoren kan verlengd worden tot 40 jaar, maar dat zal wellicht niet gebeuren na het incident in het Japanse Fukushima.