Ik ben Peter, gelukkig getrouwd met Daisy, en we hebben drie reeds volwassen kinderen ; Robby, Elke en Davy. Ik ben geboren op 25 januari 1957, en ben nu dus 54 jaar jong. Mijn hobby's zijn : De Natuur, Fauna & Flora, wandelen aan zee of in de bossen en me amuseren met mijn Blog. Ik wens je veel leesplezier, maar bovenal een prettige dag!
Je stemming heeft invloed op wat en hoe je waarneemt, bevestigt dit onderzoek. Da's eigenlijk geen nieuws, maar het is een wel een leuke reminder om een negatieve bui niet zo serieus te nemen en meer te letten op vrolijke signalen in je omgeving, zoals lachgezichten. De onderzoekers lieten proefpersonen tijdens het luisteren naar muziek verschillende smileys zien. Tijdens een vrolijk deuntje herkenden de proefpersonen vaker de vrolijke smileys en tijdens droevige muziek herkenden ze eerder de droevige smileys. "Opvallender nog was dat mensen ook smileys zagen die overeenkwamen met de muziek die ze hoorden, terwijl die er niet waren", aldus onderzoeker Jacob Jolij.
Wetenschappers pleiten voor afschaffing van het woord huisdier. Volgens de wetenschappers werkzaam bij het Oxford Center for Animal Ethics, de universiteit van Illinois en de Penn State University is de term ronduit beledigend. Ze wijzen erop dat woorden als huisdier en beest en wild en ongedierte en eigenaar van een huisdier de relatie tussen mens en dier tekort doen.Woorden als deze stammen uit de tijd waarin mens en dier nog niet zo lieflijk naast elkaar woonden en zijn dus toe aan een update, zo stellen de wetenschappers.
Want tegenwoordig hebben mens en dier zeker als het om huisdieren gaat een echte relatie. Wat is dan een geschikt woord voor de aanduiding van uw hond of kat? De wetenschappers denken zelf aan compagnon. Levensgezel is ongetwijfeld ook een optie. En wie wilde dieren wil aankaarten, doet er goed aan deze niet als wild, maar als vrij te bestempelen. Wild wordt immers onder meer geassocieerd met barbaars. Onze bestaande taal rondom dieren is de taal van het verleden en het punt is dat dat verleden bezaaid is met denigrerende termen, zo concluderen de onderzoekers. Pas wanneer we die woorden die allemaal al een bepaalde (negatieve) lading hebben los kunnen laten, kunnen wetenschappers op een objectieve manier nadenken over de relatie tussen mens en dier.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:Er is nog hoop!
Keruna - Een groep dames die het leven bezingen en vieren
Keruna is een nieuw vocaal ensemble uit België, dat ontstond uit het verlangen van zeven vrouwen om het leven toe te zingen en te vieren... en andere mensen te laten delen in dit lied.
De naam Keruna komt van het Sanskriet woord 'karuna', wat 'grenzeloos medeleven' betekent. Wie leeft in karuna, beseft dat al wat hij doet of is, hoe miniem ook, de ander raakt. Net zoals een steen in het water rimpelingen veroorzaakt tot aan de oevers van de rivier, zo beroert ook onze intentie alle mensen om ons heen. En net zo creëert de intentie waarmee de Kerunavrouwen zingen - een intentie van onbegrensde heling voor al wat leeft - een golf van universele verbondenheid, die niemand onberoerd kan laten.
Elk met hun eigen klankkleur en uniciteit, verweven de zeven Kerunavrouwen hun stemmen tot een veelkleurig, meerstemmig klanktapijt van vocale creaties, af en toe bijgekleurd met een verfrissende instrumentale noot.
Keruna put uit een rijk repertoire van traditionele liederen uit alle hoeken van de wereld, van Brazilië tot Nigeria, van Israël tot Indië. Bekende en minder bekende liedjes, ingetogen en uptemponummers. Keruna kiest voor traditionele liederen, omdat die bij uitstek de dragers zijn van universele verbondenheid: elke traditie, van Noord tot Zuid, van ver weg of dichtbij, kent immers liederen om te danken en te vieren, liederen van liefde en verdriet, van verwondering en extase, van hoop en geloof. De liederen van Keruna zijn een uitnodiging om jezelf en de ander weer te ontmoeten, los van afkomst, religie of wat dan ook, van hart tot hart.
De Kerunavrouwen zijn: Anja Desmet, Katrien Melis, Lien Van Camp, Marijke Goossens, Mieke Polfliet, Patricia Van Cutsem en Veva Gerard.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 4/5 - (1 Stemmen) Categorie:Er is nog hoop!
50 jaar WWF: Hoe overleeft de ijsbeer zonder ijs? (deel 3)
WWF viert dit jaar zijn 50ste verjaardag. De natuurorganisatie is al jaren een trouwe partner van Planet Watch en daarom laten we deze bijzondere verjaardag niet zomaar voorbijgaan. Deze week brengen we iedere dag een succesverhaal van WWF. In deel 3 gaan we naar het koude poolgebied waar de ijsbeer door de opwarming van de planeet steeds minder ijs heeft om op te overleven.
Nergens gaat de opwarming van het klimaat zo snel als in de poolgebieden. Als dat ijs smelt, zal ook het zeeniveau stijgen en worden talrijke kustgebieden door overstromingen bedreigd. De poolgebieden zijn cruciaal voor de rest van de wereld en dus heeft WWF zich ook hier in de strijd geworpen. Er leven bovendien verschillende bijzondere en unieke dieren op het poolijs.
IJsberen
In 1973 wist WWF de vijf landen in het noordpoolgebied te overtuigen een pact te ondertekenen waarmee ze beloven de ijsbeer te beschermen. De controle op de jacht bleek heel succesvol, want tien jaar later was het aantal ijsberen in Noorwegen verdubbeld. WWF slaagde er ook in grote gebieden van de noordpool te beschermen. Een oppervlakte van 350.000 vierkante kilometer is nu beschermd tegen bijvoorbeeld olieboringen.
Tijdens de zomer smelt het ijs in het poolgebied steeds verder weg en de winter duurt niet lang genoeg voor de ijsmassa om zich volledig te herstellen. Voor ijsberen is het ijs tijdens de zomer van groot belang om op zeehonden te jagen. Als het ijs aan dit tempo blijft smelten, is tweederde van de ijsberen tegen 2050 gestorven. WWF voert daarom onderzoek naar hoe de ecosystemen in het poolgebied door de klimaatverandering getroffen worden.
50 jaar WWF: Neushoorn en olifant overleven al een halve eeuw (deel 2)
WWF viert dit jaar zijn 50ste verjaardag. De natuurorganisatie is al jaren een trouwe partner van Planet Watch en daarom laat Het Laatste Nieuws deze bijzondere verjaardag niet zomaar voorbijgaan. Deze week brengen we iedere dag een succesverhaal van WWF. In deel 2 bekijken we twee Afrikaanse dieren die zelf al 50 jaar bedreigd zijn. Maar onder meer dankzij de inspanningen van WWF overleven de olifanten en neushoorns van Afrika nog steeds.
"Doomed!" Dat stond in 1961 op de voorpagina van de Daily Mirror. De titel sloeg op de neushoorns van Afrika. Volgens het artikel stonden de dieren op de rand van de uitsterving. Het nieuws was voor veel lezers de stimulans om een gloednieuwe natuurorganisatie te steunen: WWF. Het verhaal van de olifanten en neushoorns van Afrika loopt dus gelijk met de levensloop van de organisatie. En dus is het zonder meer goed nieuws dat de dieren nog steeds bestaan op de vijftigste verjaardag van WWF.
Grondlegger ondanks zichzelf van de Natuurkalender is de Wageninger Arnold van Vliet, fenoloog. Hij onderzoekt de invloed van weer en klimaat op periodieke verschijnselen in de natuur. Ruim tien jaar geleden werd hij geïnterviewd tijdens het zondagse radioprogramma Vroege Vogels en opperde toen spontaan het idee om luisteraars in te schakelen bij het signalen van verschijnselen als de eerste bloei van planten, de terugkeer van trekvogels, het signaleren van insecten enz.
Binnen twee weken meldden zich al 2000 vrijwilligers. Inmiddels is de Natuurkalender uitgegroeid tot een omvangrijke organisatie waarbij mensen uit alle delen van het land waarnemingen uit natuur en tuin melden. De basis daarvoor is de website www.natuurkalender.nl en de nieuwsservice Natuurbericht.nl. Ruim 8000 vaste waarnemers houden bovendien enkele honderden plant- en diersoorten in de gaten. Ook is er het Natuurkalender Educatieprogramma waarbinnen met scholen wordt samengewerkt. De gegevens worden o.a. in lange tijdreeksen verwerkt die gecombineerd met soortgelijke gegevens uit andere landen een belangrijke basis vormen voor onderzoek naar en conclusies over de invloed van het klimaat op de natuur. Er verandert veel.
Noorwegen verzorgt zijn mama's het beste met een jaar betaald zwangerschapsverlof, daarom komt het op de eerste plaats in de lijst van de beste landen voor mama's om te leven. België doet het niet slecht, we komen op de achtste plaats voor Frankrijk en Nederland.
In Noorwegen zijn de sterftecijfers bij moeders en kinderen het laagst in de wereld, dat blijkt uit het rapport' State of the World's Mothers 2011' van de kinderrechtenorganisatie Save the Children. Het grootste verschil tussen de beste en slechtste plekken om moeder te zijn ligt hem in het verschil in zwangerschap- en jeugdzorg. De top tien wordt aangevoerd door Scandinavische landen, in het lijstje van de tien slechtste landen komen niet verwonderlijk voornamelijk Afrikaanse landen.
Sterfte
Het zwaarste land voor moeders is Afghanistan, de vrouwelijke levensverwachting bedraagt 45 jaar. Kinderen sterven er vaak aan een te voorkomen ziekte als longontsteking of diarree. Een op de vijf kinderen sterft er voor het vijf jaar wordt. "Aan dit tempo verliest bijna elke Afghaanse vrouw wel één keer in haar leven een kind", aldus het rapport van Save the Children. 86 procent van de vrouwen brengt er zijn kind zonder professional op de wereld, maar met een familielid of buur. Daarom sterft er een op de elf vrouwen aan een complicatie bij de zwangerschap. In Noorwegen is bij vrijwel elke bevalling geschoold personeel aanwezig.
Onderwijs
Meisjes gaan er maar gemiddeld vijf jaar naar school, in Noorwegen is dat 18 jaar. Voor elke vijf jongens die er naar school gaan, krijgen er maar vier meisjes onderwijs.
Top 10 van de beste plaatsen voor moeders:
1. Noorwegen 2. Australië 3. IJsland 4.Zweden 5. Denemarken 6. Nieuw-Zeeland 7. Finland 8. België 9. Nederland 10. Frankrijk
België doet het dus zeker niet slecht, we staan zelfs voor buurlanden Nederland en Frankrijk, maar er is natuurlijk altijd ruimte voor verbetering. Moederdag is de ideale gelegenheid om stil te staan bij de talloze mama's die er heel wat slechter voor staan. Voor wie nog geen idee heeft waarmee moeder te vieren, kan dit zelfs inspireren tot een cadeautje waarmee je minder gefortuneerde moeders in derdewereldlanden steunt. Op worldofgood.ebay.com vind je leuke cadeautjes om mama's mee in de watten te leggen, waarbij de opbrengst naar goede doelen gaat die moeders die het moeilijk hebben een duwtje in de rug geven. (ep)
50 jaar WWF: Vis redden vóór oceanen leeg zijn (deel 1)
WWF viert dit jaar zijn 50ste verjaardag. De natuurorganisatie is al jaren een trouwe partner van Planet Watch en daarom laten we deze bijzondere verjaardag niet zomaar voorbijgaan. Deze week brengen we iedere dag een succesverhaal over WWF. In het eerste deel volgen hoe WWF de grootste uitdaging van de 21ste eeuw aanpakt: hoe kunnen we vermijden dat er binnenkort geen vis meer in de oceanen zwemt?
De zee is voor ons een uitgestrekte massa water en het lijkt vanzelfsprekend dat we er vis, mosselen en garnalen uithalen. Maar overal ter wereld merken vissers dat hun vangst steeds schraler wordt. Als we niet dringend ingrijpen, zullen er ooit geen vissen meer in de oceaan zwemmen. Minder vis eten is een oplossing, maar WWF wil vooral de manier waarop we vissen aanpakken.
Overbevissing heeft verschillende vissoorten in de problemen gebracht. Blauwvintonijn en Atlantische kabeljauw zijn twee bekende vissoorten die we in de toekomst misschien nooit meer op ons bord zullen krijgen. Veilige quota volgens wetenschappers worden in politieke discussies vaak genegeerd. Een ander probleem is dat van de bijvangst. Vissers strikken namelijk een pak vis in hun netten die ze eigenlijk niet nodig hebben. Die bijvangst overleeft door de huidige technieken meestal ook niet.
Als iedereen nu eens zélf hun lijntje zou bouwen, en al die zin heeft in een stukje vis het zelf zou gaan vangen, dan hebben we binnen de kortste keren weer een visbestand dat kan tellen, en een sociaal contact waar zovelen van dromen.
Bron van : Energie, vezels, foliumzuur, magnesium, kalium, vitamine A.
Bananen vinden hun oorsprong in Zuidoost-Azië . Er bestaan tientallen verschillende soorten van bananen, o.a. de rode banaan, de appelbanaan, de bakbanaan, de babybanaan en de golden banaan, kijk ook hier voor meer info. De fruit- of dessertbanaan en de bakbanaan zijn de belangrijkste. De bakbananen kunnen niet rauw worden gegeten.
Aankopen
Vaak worden bananen geplukt als ze nog groen zijn. Daarna kunnen ze verder rijpen in daarvoor voorziene ruimtes. Bananen zijn dan ook het hele jaar door verkrijgbaar.
Bewaren
Onrijpe bananen met een groen-gele kleur kunnen perfect narijpen op kamertemperatuur. Rijpe bananen zijn nog enkele dagen te bewaren op een koele plaats, maar niet in de koelkast. Bananen zijn overrijp wanneer de schil bruin-zwarte vlekken vertoont.
Bereiding
Als u banaan gebruikt ter versiering van gerechten, kan u verkleuring voorkomen door wat citroensap op de banaan te sprenkelen. Bakbananen zijn groter dan gewone bananen en het vruchtvlees blijft stevig tijdens het bakken. Bananen kan u gebruiken bij de bereiding van fruitsalades, yoghurts, ijsroomcoupes, met ham, gebakken of gestoofd.
Gezondheid
Bananen bevatten veel suiker en zetmeel. Bananen die goed rijp zijn, bevatten meer voedingsstoffen. Bovendien bevatten bananen veel koolhydraten en zijn ze rijk aan mineralen zoals kalium, ijzer en fosfor en vitamine A, B6 en C. De vrucht van de uithouding
De banaan is gemakkelijk te verorberen en de zoete smaak ervan ligt vooral goed bij kinderen. Ze is zeer voedzaam, maar geen dikmaker. Beoefenaars van uithoudingssporten kennen haar weldaden, want het proteïne- en energiegehalte (330 tot 460 Kj) ligt veel hoger dan bij vele andere verse vruchten.
De banaan is een heerlijke vrucht die men op elk ogenblik van de dag kan eten. Wegens haar zoete smaak is het een ideaal ingrediënt voor heerlijke desserten waarin ze perfect gecombineerd kan worden met chocolade, rum of citrusvruchten. Pel ze nooit vooraf, want het vruchtvlees oxideert snel en wordt zwart. Om dit euvel te verhelpen, kan u ze besprenkelen met citroensap.
Nog meer weetjes :
Hoewel hij er wel zo uitziet, is de bananenboom geen boom maar... een grassoort, gigantisch gras, zeg dat wel. Het grootste uit het plantenrijk, dat groeit op een wortelstok die in de grond zit (zoals de paddestoel). Op zeer korte tijd komen de snel groeiende bladeren tevoorschijn en rollen ze zich rond elkaar tot een stengel van acht tot tien meter hoog. Op dat ogenblik moeten we nog een jaartje wachten op een gekromde aarvormige bloemtros. Eerst komen de dikke vrouwelijke bloemen, dan de mannelijke, die snel weer verdwijnen, zodat de vrouwelijke bloemen zich tot bananen kunnen ontwikkelen. En daar ligt precies de paradox van dit fruit dat vaak met seks wordt geassocieerd: de mannelijke bloemen zijn zo gevormd dat zelfs de insecten niet bij het stuifmeel kunnen voor de bestuiving. De trossen bananen - die achttien tot twintig vruchten bevatten - liggen op elkaar en vormen zo een nog grotere tros. Elke grotere tros bestaat uit tien tot veertien kleinere. Ze worden geplukt wanneer de bananen nog groen zijn. De stam wordt doorgesneden. De plant sterft om plaats te maken voor nieuwe bladeren waaruit nieuwe trossen ontstaan, want de bananenboom draagt slechts eenmaal vruchten.
Groen geplukt, geel gegeten
Bananen worden altijd groen geplukt. De trossen worden eerst van de stam losgemaakt, gewassen en in kleinere trossen of clusters gesneden, vervolgens in kartonnen dozen verpakt en met koelboten - bananenboten - naar de havens van bestemming vervoerd. Hier worden vocht en temperatuur nauwkeurig in de gaten gehouden om een vervroegde rijping tegen te gaan. Bij hun aankomst worden alle bananen ondergebracht in hermetische rijpingskamers met een temperatuur van ongeveer 14,5°C. Omdat niet alle vruchten op dezelfde manier evolueren, kunnen we in eenzelfde tros rijpere en minder rijpe bananen aantreffen. Indien u groene bananen koopt, kan u de rijping versnellen door ze in krantenpapier te wikkelen of ze in de fruitmand te leggen naast enkele appelen. Berg ze echter nooit op in de koelkast: dit tropische fruit verdraagt geen temperaturen beneden 12°C. De schil wordt dan grijs en er treedt smaakverlies op.
Maar waar komen ze vandaan?
De bananenboom komt oorspronkelijk uit Zuidoost-Azië. Omstreeks 650 dook hij, meegebracht door de islamitische veroveraars, op in Palestina en introduceerden de Arabische handelaars hem op hun beurt op het Afrikaanse continent en de Canarische eilanden. Bij het begin van de 15e eeuw vestigden de Portugezen de eerste bananenplantages op de Antillen en in Centraal-Amerika, maar pas aan het einde van de 19e eeuw veroverde de banaan Europa. Vandaag is de banaan een van de meest geconsumeerde vruchten. Ze bestaat in een indrukwekkend aantal variëteiten. Zevenennegentig procent van de bananen die bij ons worden geconsumeerd, zijn afkomstig van Colombia, Ecuador, Panama, Costa Rica, ... De kleine bananen van de Canarische eilanden bevatten een grote suikerconcentratie. Ze zijn zoeter en zeer geparfumeerd! De biobananen met het Max-Havelaarlabel worden geproduceerd volgens de normen van de biologische landbouw en de eerlijke handel die een eerlijk loon aan de boeren waarborgt.
Bert: "Ernie, waarom heb je een banaan in je oor?" Ernie: "Om de olifanten weg te jagen!" Bert: " Maar hier zijn toch helemaal geen olifanten?" Ernie: " Moet je nagaan hoe goed het werkt."
Door diverse oorzaken, o.a. de grote openheid in publicaties, neemt het vertrouwen in wat wetenschappers beweren meetbaar af. Veel mensen hebben bijvoorbeeld hun geloof in economen verloren doordat die met al hun kennis de in Amerika gemaakte crisis niet zagen aankomen (op een niet gehoorde enkeling na dan) en er ook niet adequaat op reageerden.
Ongeveer hetzelfde geldt voor de klimaatwetenschap. Er is zoveel overduidelijke manipulatie door allerlei belangengroeperingen geweest, dat ook daardoor het publieksvertrouwen flink is geslonken. Hoe groot het menselijke aandeel in de huidige klimaatverandering is, is verre van zeker. Voor- en tegenstanders van diverse theorieën gaan rollebollend over straat, schofferen elkaar, sluiten elkaar uit enz. Wat moet de gemiddelde burger daarvan denken? Een variatie op de zeventig jaar oude mededeling van Colijn: Ga maar rustig slapen, wij waken, wordt allang niet meer geloofd. Het probleem is dat men weer zelf moet gaan denken en afzien van het ongelimiteerde vertrouwen in de lieden die ervoor hebben geleerd. Er is een vals beeld van de wetenschap gegroeid. De wetenschap is vaak of zelfs meestal niet in staat om de waarheid en niets dan de waarheid met absolute zekerheid vast te stellen.
Wetenschappelijk onderzoek leidt tot inzichten die dicht bij de waarheid kunnen komen, maar de eeuwige waarheid bestaat niet. We moeten dus leren leven met onzekerheden. Met eenmaal vastgestelde dogmas werkt het niet meer. Dan zouden we de maatschappij statisch (veranderloos) moeten inrichten. Het tegendeel is het geval: onze wereldmaatschappij is allesbehalve statisch, onze aarde verandert, hetzelfde geldt voor processen in ons zonnestelsel en ver daarbuiten. Veel daarvan is nieuw voor ons, omdat ons collectief menselijk geheugen nog maar zo kort aanwezig is en nog slecht is ook. Er speelt dus heel veel waarvan we de uitkomst moeilijk kunnen voorspellen. Wie geleerd heeft dat 1 + 1 = 2 moet er rekening mee gaan houden dat 1 + 1 ook best eens 3 zou kunnen zijn. Het is voor sommigen even wennen, maar dat zal moeten.
Het lijkt alsof we steeds meer haat zien in de wereld om ons heen. Waar komt dit nu in godsnaam vandaan? Al eerder schreef ik dat alles aan het licht komt. De aarde wordt in deze tijd voorzien van hoogwaardige liefdesenergieën en is met een enorme opschoning bezig. Dit heeft zowel in het groot als in het klein zijn effect. Zo kan iemand, bij wie je al een slecht gevoel had, ineens als een bom tegen je uitbarsten. Vaak gaat dit dan in de vorm van verwijten maken en de schuld leggen bij de ander. Mensen die zo worden benaderd blijven vaak flabbergasted achter en als genageld aan de grond staan en weten niet wat ze overkomt. Meestal is er geen enkele aanleiding die deze uitval rechtvaardigt, maar is het een grote opgekropte, niet geuite en geleefde bom van hatelijke gevoelens en emoties. De ontvanger mag het er mee doen en weet vaak door zon overval niet te reageren. Pas later als alles meer doorgedrongen is en de persoon in kwestie al weer is verdwenen, dan begint alles een beetje te dagen.
Vaak zijn de mensen die dit soort verwijten en een stortvloed aan hatelijkheden over zich heen krijgen, heel lieve en integere mensen die moeite hebben om voor zichzelf op te komen, laat staan dat ze het voor mogelijk houden dat er mensen bestaan die zo gemeen kunnen zijn.
Je hebt verschillende vormen van boosheid:
- Wanneer je voelt dat je onrecht is aangedaan, iemand gaat over je grens heen.
- Irritaties hebben zich opgestapeld en ineens is er een druppel die de emmer doet overlopen.
- Of een ander bewust de schuld geven en hem of haar verantwoordelijk houden voor jouw geluk.
Wanneer iemand het goed voor heeft met zijn medemens zal hij direct na de boze bui een rot gevoel over zich krijgen en het vrijwel direct weer goed willen maken. Iemand die werkelijk in boosheid blijft hangen en de ander de volle lading blijft geven is totaal van zijn gevoel afgesneden en heeft geen contact met zijn geweten, laat staan dat hij werkelijk mee kan voelen wat hij de andere aan doet met zijn hatelijke gedrag.
Iemand die in boosheid blijft hangen en de ander verantwoordelijk blijft houden voor zijn geluk legt de kracht buiten zichzelf en is voor zichzelf en zijn omgeving niet constructief bezig. Mensen die in boosheid blijven hangen zitten vaak in een gevoel van; ik heb niets gedaan, ik ben onfeilbaar goed, jij moet maar veranderen dan ben ik weer gelukkig.
De eerste stap begint met het erkennen van de gevoelens die leven bij degene die boos is. Dit komt vaak neer op jaloezie en het niet geloven in je eigen kracht om je leven vorm te geven naar jouw eigen wensen en gevoel. Ook wel projectiegedrag genoemd; jij hebt alles en ik heb het niet, jij confronteert mij met mijn ongeluk en onvermogen, door jou zie ik wat ik niet heb.
Door deze gevoelens te blijven negeren en een ander maar de schuld te blijven geven van jouw ongeluk blijf je in een vicieuze cirkel. De energieën die je onderdrukt zullen op alle mogelijke manieren hun uitweg zoeken, wat zich laat zien in bijvoorbeeld uitbarstingen van boosheid en hatelijkheid, gemeen gedrag naar je kinderen, je partner of je collegas enz. Erkennen wat er van binnen in jezelf leeft is een eerste stap naar bewustwording en je beter voelen.
Al die haat en boosheid hebben een enorm lage energiefrequentie. Wat denk je wat voor effect dat niet heeft op jouw lijf! Al die energieën die je maar blijft onderdrukken zitten in je stoffelijk lijf opgeslagen, wat een bevrijding zou het zijn als ze eindelijk vrij kunnen stromen! Wat zul je je opgeluchter voelen door te erkennen wat er werkelijk in je leeft. Vaak is het een kwestie van overgave, toegeven dat er iets in jou aanwezig is aan gevoel wat gehoord en geleefd wil worden. Die donkere delen, zo noem ik ze maar even, willen dus gehoord worden.
Het gaat er dus om het onderdrukte gevoel te erkennen, het vervolgens te leven en daarna de stap te maken om te willen komen tot inzicht. Je hebt altijd zelf weer de keuze om je goed te voelen en het goed te willen hebben met de ander.
Alles is een keuze, alleen veel mensen blijven hangen in het maken van geen keuze en blijven hangen in het ontkennen van hun gevoel. Mensen die hun ongeluk blijven projecteren op de ander komen zichzelf onherroepelijk tegen in deze tijd.
Als je blijft hangen in het ontkennen van nare intenties en hatelijke gevoelens naar de ander, dan is er geen verandering mogelijk. Als mensen eens wisten hoe ze zich zouden voelen wanneer ze de keuze gemaakt hadden om dat donkere deel in zichzelf te leven en te erkennen. Dit houdt dan in dat je met alles constructief en positief omgaat en je de intentie hebt iedereen het beste te gunnen en je zelf de verantwoordelijkheid neemt voor je eigen geluk, dan zouden we al een heel eind op weg zijn naar die eerlijke wereld.
(Energy Point) Als het lukt in heel Nederland om de ca 2.800 km spoor met een gemiddelde spoorbreedte ca 12 m te overkappen met zonnepanelen dan zijn daarmee zijn 2 miljoen huishoudens van zonne-elektriciteit te voorzien.
Dan is de Betwuwelijn nog niet meegerekend. Dit is gelijk aan de elektriciteitsopwekking van ca 400 windmolens van minimaal 100 meter hoog per stuk. Dit is ook gelijk aan 230% van het eigen elektriciteitsverbruik van de spoorwegen. Men houdt op jaarbasis dus 130% over voor levering aan naastgelegen industrieën, kantoren, woningen en andere elektriciteitsvragers.
De verdere voordelen
goed voor het milieu, draagt bij aan milieudoelstelling van de overheid, in een keer een grote klap, draagt bij aan het groene imago van spoorwegen, van investeerders en andere betrokkenen
minder horizonvervuiling zoals bij windmolens
spoorlijnen liggen op de volle zon, daardoor veel effectiever en goedkoper dan zonnepanelen op de daken van huizen en van gebouwen, strak werk, snel meters maken
fraaie vormgeving door inschakeling landschaps- en stadsarchitecten
minder bladeren en sneeuw en regen op de rails, daardoor ook levensduurverlenging van de rails en de wissels en de treinen
regenwateropvangmogelijkheden voor schoonmaken treinen, toiletspoelingen en levering van water aan anderen
mogelijkheid voor geluidsstillere spoorwegen, treinen
geen grote elektriciteitscentrales nodig voor deze opwekking, geen fossiele bronnen nodig
veel werkgelegenheid:bij aanleg ca 76.000 mensjaren en ca 1.200 mensjaren per jaar aan onderhoud.
GENÈVE - Een team van Zwitserse avonturiers wil volgende maand met een vliegtuig op zonne-energie voor het eerst een internationale vlucht maken.
Om de vlucht naar België en Frankrijk tot een succes te maken, moet het team toestemming krijgen van nationale luchtvaartautoriteiten om door het internationale luchtruim te vliegen, zei piloot André Borschberg donderdag. De eerste vlucht van het toestel, dat een even grote spanwijdte heeft als een Boeing-777, vond plaats in 2009 in Zwitserland. Ook alle daaropvolgende tests werden hier verricht.
Het team wil op 2 mei 2011, als het weer het toelaat, de vlucht naar Brussel ondernemen. Tussen 20 en 26 juni wordt het toestel tentoongesteld op de internationale luchtshow van Parijs.
Vliegen op zonne-energie klinkt logisch. Boven de wolken schijnt immers altijd de zon. Toch is elektrisch vliegen nooit echt van de grond gekomen, ondanks verschillende ontwerpen die laten zien dat het echt kan. De grootste horde is, zoals altijd bij het vliegen, het gewicht van het vliegtuig. Maar na jarenlang meten, tekenen en knutselen staan Franse ingenieurs van technisch adviesbureau Altran nu op het punt om een nieuwe poging te wagen met de Solar Impulse.
Het éénmansvliegtuig weegt slechts 1600 kilo. Dit ondanks de 11.628 zonnecellen op 200 vierkante meter van de vliegtuigromp.Maar al deze cellen zitten er niet voor niets: de Solar Impulse (echte naam: HB-SIA) kan puur op zonne-energie en batterijkracht opstijgen, klimmen en in de lucht blijven. En dat op een vermogen van slechts 6 kiloWatt (8 PK), hetzelfde vermogen als de gebroeders Wright in 1903 tot hun beschikking hadden toen ze de eerste vliegtuigen bouwden.
Om de 4 propellers te laten draaien en de eenpersoons cockpit in de lucht te houden heeft de Solar Impulse een vleugelwijdte nodig van 64 meter, evenveel als een Airbus 340.
De Solar Impulse is bedekt met monokristallijne fotovoltaïsche cellen, met een efficiëntie van iets meer dan twintig procent. Dit zijn niet de allerbeste zonnecellen die er vandaag de dag te koop zijn (de GalliumArsenide triple junction zonnecellen die bijvoorbeeld op de zonneauto Nuna5 zitten halen makkelijk dertig procent), maar volgens Phillipe Lauper, ontwerper en projectleider bij Altran, zijn ze wel de beste voor het vliegtuig vanwege het lichte gewicht en de buigzaamheid. Een starre triple junction cel paste namelijk niet op de ronde, aerodynamische vliegtuigvleugel.
Vrijdag 26 juni 2010 maakte het zonnevliegtuig zijn eerste openbare verschijning in Dübendorf, Zwitserland. Tijdens de eerste testvlucht in Payerne in Zwitserland, werd er nagegaan of het vliegtuig een bepaald traject twee uur lang kon aanhouden. De test was een succes. De volgende stap is een reis rond de wereld in het vliegtuig dat enkel door zonne-energie aangedreven wordt.
Vandaag is het de geboortedag van Guido Gezelle. ... wat mij weerom danig in de tijd verzet, meer bepaald zo'n 40 jaar geleden. Dan doorliep ik met veel horten en stoten het lagere onderwijs in de Broederschool te Sint-Niklaas, en kwam ik in de 'ezelsklas' terecht, nl. het 7é studiejaar, bij Mr. Van den Borght... Geen nood, want men had mij het eerste studiejaar laten overslaan, naar 't schijnt omdat ik een 'slim' manneke was, en kon het me dus wel permiteren :) Het was een tof jaar, dankzij die toffe meester! Ter afscheid van dat allerlaatste schooljaar moesten wij een gedicht uit het hoofd leren, om dan gezamelijk als een soort toneelvoorstelling aan de ouders voor te dragen ... 't was een hele klus! Bloed, zweet, tranen en vallen en opstaan hoorde daar allemaal bij, want als een hobby kon ik het niet ervaren. maar uiteindelijk kreeg ik het klakkeloos in mijn koker .. om dan als boomtronk die ik spelen moest zonder tekst te eindigen .. en maar loeren, en maar roeren!!
Als ik daar vandaag aan terugdenk is het toch met een brede glimlach, want wat wás die tijd toch mooi!
BOERKE NAAS (1868)
Wie heeft er ooit het lied gehoord, het lied van Boerke Naas? 't En ha', 't is waar, geen leeuwenhert, maar toch, 't en was niet dwaas.
Boer Naas die was twee runders gaan verkopen naar de stee en bracht, als hij naar huis toe kwam, zeshonderd franken mee.
Boer Naas, die maar een boer en was, nochtans was scherp van zin, hij ging en kocht een zevenschot, en stak daar kogels in.
Alzo kwam Naas, met stapkes licht, en met de beurze zwaar; hij zei: "Och 'k wilde dat ik thuis en in mijn bedde waar!"
Al met nen keer, wat hoort boer Naas, juist bacht hem in den tronk? Daar roert entwat, daar loert entwat: 't docht Naasken dat 't verzonk!
En, eer dat 't veintjen asem kreeg, zodanig was 't ontsteld, daar grijpen Naas twee vuisten vast, en 't ligt daar, neergeveld.
't En hoorde noch 't en zag bijkan, 't en voelde bijkans niet, t'en zij dat 't een pistole zag, en zeggen hoorde: "...Ik schiet!"
"Ik schiet, zo gij, op staanden voet, niet al uw geld en geeft; en g' hebt, van zo gij roert, me man, uw laatsten dag geleefd!"
Boer Naas, die alle dagen vijf zes kruisgebeden bad, om lang te mogen leven, peist hoe hij in nesten zat!
"Wat zal ze zeggen," krees boer Naas, wanneer ik t'huiswaard keer? Hij heeft het weerom al verbuisd! die zatlap, nog nen keer!
"Hoort hier, mijn vriend, believe 't u, toogt dat gij minzaam zijt, och, schiet ne kogel deur mijn hoed en spaart mij 't vrouwverwijt!
"'k Zal zeggen, als ik thuis geraak: men heeft mijn geld geroofd, en, letter scheelde 't, of ik had nen kogel deur mijn hoofd!"
De dief, die meer van kluiten hield als van boer Naas zijn bloed, schoot rap ne kogel deur end deur de kobbe van z'nen hoed.
Bedankt! zei Naas, en greep zijn slep: "schiet nog een deur mijn kleed!" De dief legt aan en Naasken houdt zijn pitelerken g'reed.
"Schiet nog een deur mijn broek," zei Naas, "toen peist me wijf, voorwaar, als dat ik, bij mirakel, ben ontsnapt aan 't lijfsgevaar."
De rover zegt: "Nu zal 't wel gaan, waar is uw beurze, snel: 'k en heb noch tijd noch kogels meer..." "Ik wel," zegt Naas, "ik wel!"
Zijn zevenschot haalt Naas toen uit en spreekt: "Is 't dat ge u niet, in een- twee- drie, van hier en pakt, gij galgendweil, ik schiet!
"Ik schiet, van als gij nader komt, uw domme kop in gruis, en, zo gij Naas nog roven wilt, laat uw verstand niet thuis!"
En lopen dat die rover dei, de benen van zijn lijf, zo snel dat 't onbeschrijflijk is, hoe snel ook dat ik schrijf!
Hier stoppe ik. Dichte een ander nu ne voois op boerke Naas; 't is waar, 't en was geen leeuwenhert, maar toch, 't en was niet dwaas!
Het is vandaag exact 50 jaar geleden dat het WWF opgericht werd. Terwijl de natuurorganisatie haar voorbije realisaties op het terrein viert, waarschuwt ze dat de volgende 50 jaar cruciaal zullen zijn voor het beschermen van de planeet.
"We zijn ontzettend trots op wat we tot nu toe bereikt hebben, maar terwijl de wereld verandert, moet ook WWF veranderen en verder gaan. We moeten de nieuwe en nog belangrijkere bedreigingen voor de planeet aanpakken" zegt Jim Leape, algemeen directeur van WWF Internationaal.
"Geen illusies maken"
In de vijftig jaar sinds haar ontstaan kon de organisatie meer dan een miljard hectare natuurgebieden een beschermde status geven, onder meer in Congo, Brazilië en Borneo. Het WWF zegt dat het er ook toe heeft bijgedragen dat diersoorten zoals de olifant, de walvishaai en de berggorilla weer tot levensvatbare populaties werden gebracht.
"WWF maakt zich geen illusies. De volgende 50 jaar zullen cruciaal zijn om onze planeet te redden", waarschuwt Yolanda Kakabadse, voorzitter van WWF Internationaal. Het Living Planet Report van WWF berekende namelijk dat in 2030 de menselijke voetafdruk het dubbele zal bedragen van wat de aarde kan produceren. De uitputting van de ecologische bronnen en de grootschalige ineenstorting van de ecosystemen wordt daardoor steeds waarschijnlijker.
Hernieuwbare energie
Daarom wil WWF tegen 2020 onder meer wereldwijd een duurzaam bosbeheer doorvoeren en de economische groei van China binnen de capaciteit van de wereld houden. Tegen 2050 zou alle energie uit hernieuwbare bronnen moeten komen en moet de CO2-uitstoot met 80 procent teruggedrongen zijn ten opzichte van het niveau van 1990. (afp/tw)
Olivia Bouler was pas 10 ten tijde van de BP olieramp in de Golf van Mexico, maar als ze de foto's en video's onder ogen kreeg van de catastrofale vernietiging die de dieren en hun natuurlijke leefwereld moesten ondergaan was ze onmiddelijk bereid te helpen. Terwijl het meisje lessen volgt in een New Yorkse school, en familieleden heeft in de buurt van Louisiana was ze er op gebrand alles te doen wat in haar macht lag om geld in te zamelen voor de Audubon Society, een organisatie die heel wat inspanningen doet om het natuurlijke leefmilieu en haar bewoners aldaar te redden en te beschermen.
Vorig jaar stuurde ze hen een brief met haar idee.
"Ik ben een fatsoenlijk tekenaar, en ik vroeg me af of ik een paar van mijn vogel-tekeningen voor jullie organisatie zou kunnen verkopen," schreef ze.
De Audubon Society ging daar graag op in, en al snel begon Olivia aan haar creaties van waterverfschilderijen, vol van kardinaalvogels, pelikanen, kolibrie's en tal van andere vogels. De Audubon Society ging met Olivia Bouler een partnerschap aan, en zond de originele kunstwerkjes naar mensen die een donatie hadden gedaan. Olivia heeft sedertdien, en op amper een paar maanden tijd, meer dan 150 schilderijen gemaakt, en was daardoor in staat meer dan $155,000 (104.502) te doneren.
"Velen zijn verontwaardigd omdat ze niet naar het strand mogen om te helpen, en weten niet hoe en waar ze zich kunnen uiten. Olivia haar prachtige voorbeeld toont dus ook aan dat men het ver kan schoppen als men de vaardigheden gebruikt die men bezit, en deze ten dienste wil stellen voor het welzijn van de gemeenschap," deelde Delta Willis, hoofdmanager van communicatie van de Nationale Audubon Society mee aan CNN.
Olivia, nu 11, hoopt dat haar inspanningen werkelijk een verschil kunnen maken in de getroffen regio. "Ik hoop dat de Golf weer zo mooi wordt als voor de ramp, en ik hoop ook dat mensen zich verenigen om dit uit te laten komen," zei het meisje.
Bekijk hier een diavoorstelling van Olivia's schilderijen.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:Er is nog hoop!
De peer
De peer (pyrus)
Bron van : Vezels, vitamine C.
De meest gekende peersoort is de Conférence. U kan deze het hele jaar door verkrijgen, met uitzondering van de zomermaanden juli en augustus. De Doyenne du Comice wordt de koninginnepeer genoemd wegens haar wit, sappig vruchtvlees en erg zoete smaak. Deze peer heeft een geelgroene kleur met een bruinrode gloed en is verkrijgbaar van oktober tot maart. Andere peersoorten zijn de Triomphe de Vienne, de Beurré Hardy en de Durondeau.
Aankopen
Eigenlijk zijn er het hele jaar door peren verkrijgbaar. Peren koopt u het best wanneer ze nog stevig zijn. U kan de peren altijd nog even verder laten rijpen in de koelkast.
Bewaren
Bewaar peren in het groentevak van de koelkast. Om te voelen of een peer voldoende rijp is, voelt u best net onder de steelinplanting. Om de kleur van een geschilde of versneden peer mooi te houden, gebruikt u best wat citroensap.
Bereiding
Peren zijn heerlijk in slaatjes en gebak, omdat ze zo knapperig zijn en fris smaken. U kan ze ook stoven of pocheren. Verder kan u ze gebruiken als versiering, u kan ze uithollen en het steeltje aan de peren laten, u kan peren ook opvullen.
Peren zijn o.a. lekker in combinatie met vis, vlees, konijn en bij de bereiding van zoete desserts.
De peersoorten Triomphe de Vienne en Beurré Hardy zijn eerder dessertperen, maar kunnen ook als stoofpeer worden gebruikt. De Durondeau is een heerlijke dessertpeer die u best vanaf oktober koopt.
Gezondheid
In het kruidenboek van Lobelius uit 1554 werden 3 bladzijden aan de peren besteed, en dat is even veel als aan de appels.
Er staat dat peren "voedzamer zijn dan appelen". "Zoete peren bevorderen de eetlust, verruimen de keel en lessen de dorst". Peren hebben een regulerende invloed op de stoelgang. Dat wist men toen reeds. Nu weten wij echter, dat alle voeding die voor menselijke consumptie in aanmerking komt, (rijp fruit & groenten) dat doet. En dat de dagelijkse consumptie van fruit essentieel is voor een normale en regelmatige stoelgang.
Door het bevorderen van de zenuwactiviteit zijn peren ideale voeding voor wie zich op intellectueel niveau begeeft want de meeste peren bevatten heel wat natuurlijke suiker. Voor scholieren in examentijd en voor iedereen die veel eist van zijn zenuwen, zouden peren niet op het menu mogen ontbreken. Zoals al het plantaardige voedsel bevatten peren veel kalium. Kalium geldt als een inwendig reinigingsmiddel (voor de spijsvertering) en neutraliseert teveel aan maagzuur. Daarenboven werkt kalium normaliserend op de hartspier en speelt een rol ter voorkoming van hoge bloeddruk.
Peren activeren de werking van de dikke darm, maar men mag ze niet als dessert eten, zoals dit geldt voor iedere fruitsoort. Dit is een primaire combinatieregel.
Maak een sappige maaltijd van de peren van het seizoen (er zijn er heel wat), of eet ze samen met andere zoete of half-zure vruchten. Op te merken is de aanwezigheid van magnesium: wie regelmatig peren eet, zal met dit mineraal zeker geen problemen hebben en behoedt zichzelf voor een hele reeks nare kwalen die iets met magnesium te maken hebben: het gros van het verdedigingsmechanisme en de suikerstofwisseling.
We weten allemaal, dat een rijpe peer, naast overvloedig sappig, ook erg zoet kan zijn. Het suikergehalte kan zeer verschillend zijn, maar de meeste tafelperen kunnen in rijpe toestand tot de verse zoete vruchten gerekend worden met een suikergehalte tussen 14 en 21 %. Een halve kilo peren bevatten snel 100 gr. natuurlijke suikers en zorgen voor een overvloed aan energie. Al of niet in kombinatie met ander fruit zorgt dit voor een goede start van de dag.
Peren kunnen ook gedroogd worden. Men vindt ze minder vaak in de handel. Vraag erom, ze zijn zeker te koop in de natuurwinkel en één of twee gedroogde peren kunnen een prima energie-aanvulling zijn halfweg de voormiddag. Gedroogde peren verteren echter wel een stuk beter als je ze vooraf weekt. In het andere geval moet je ze heel lang in de mond laten zwellen. Zo heb je er ook heel lang plezier aan. Nog een tip : Gedroogde boerenperen, zouden, mits dagelijks gegeten een oplossing kunnen bieden bij bloedarmoede.
Voedingswaarde
De gemakkelijk opneembare suikers, in kombinatie met het natuurlijke calcium dat eveneens gemakkelijk wordt opgenomen, maken de peer tot een vrucht met bijzondere betekenis. Het is zeker geen kalkrover, zoals de gebruikelijke snoepjes , maar levend voedsel, recht uit het paradijs.
Peren rekenen ernstig af met diarree. Zelfs hardnekkige diarree wil nogal eens wijken voor een perenkuur.
Een perenkuur werd vroeger meer aanbevolen als leverversterkende herstelkuur. Het eten van peren activeert de galblaas en de pancreas. In het begin van een perenkuur kunnen dan wel krachtige bijverschijnselen optreden, doch die zijn niet abnormaal. De gebruikelijke reinigingsverschijnselen kunnen hierbij net zoveel aan bod komen.
Vooral de kweepeer is bekend als middel tegen diarree (door zijn licht samentrekkende werking). Goed rijpe kweepeer kan, in kleine stukjes gesneden, gegeten worden. Het eten van enkele stukjes kweepeer, meerdere malen per dag, is nuttig bij mondaandoeningen, tandvleesbloedingen en bij aambeien. Meestal worden kweeperen gestoofd of samen met appel geraspt gegeten.
Nu is het zo, dat alle kwalen een oorsprong hebben. Diarree komt niet vanzelf. Meestal ligt er een ernstige voedingsfout aan de basis van deze kwaal. Deze dient dan bijgevolg te worden vermeden. Zo geldt dat ook voor lever- en/of pancreasproblemen. Als een orgaan ziek is, dan moeten alle nodige maatregelen genomen worden om het gezond te maken.
Heel wat peren heben een ruwe schil. Het verdient aanbeveling om dergelijke peren te schillen. Het is een verkeerd idee, dat schillen als 'ballast' moeten dienen. Zelfs het vruchtvlees van de geschilde peer bevat nog steeds 2 % cellulose. Bij de gedroogde peer kan dit oplopen tot 5 %. Weinig voedingsmiddelen zullen dit evenaren. Voor sommige mensen met een gevoelige vertering kan dit zelfs té veel zijn, waardoor ze slechts matig gebruik moeten maken van peren.
Er zijn oneindig veel soorten peren. Probeer ze één voor één. Tijdens de herfst en de winter zal je ze niet willen missen.
De peer zijn. (de dupe zijn) Een appelboom kan geen peren voortbrengen. Een rijpe peer valt dikwijls in de drek. Met de gebakken peren zitten. Je bent zo'n peer !
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:Er is nog hoop!
26-04-2011
Terug naar eigen bodem.
Voedzaam versus duur
We eten te weinig groenten en fruit, blokletteren de magazines en kranten al geruime tijd. Toegegeven vaak grijpen we sneller naar een zoete chocoladekoek of hartig stuk pizza en tegen biefstuk met frieten zeggen we zelden nee. Vaak denkt men dat louter onze smaakpapillen ons doen grijpen naar een calorierijke snack of maaltijd, maar nu blijkt ook onze portemonnee een rol te spelen.
Uit marktonderzoek blijkt dat maar liefst 70% van de Nederlanders geregeld fruit en groenten links laten liggen vanwege de hoge kostprijs. Het klimaat met kuren of natuurrampen doet de prijs immers stijgen. Is dat de reden waarom tal van klanten na het afwegen van groenten of fruit er nog één of enkele gratis exemplaren durven aan toevoegen? Ook dat bleek namelijk uit het marktonderzoek.
Wie goedkoop groenten en fruit wil aankopen, houd best rekening met de volgende principes:
Koop seizoensproducten van eigen bodem
Voordelen seizoensproducten:
De keuze en het aanbod is veel groter. Hierdoor is de prijs lager dan tijdens andere periodes. Seizoensproducten smaken doorgaans beter. Ze zijn rijker aan vitaminen en mineralen. Daarnaast belasten ze het milieu minder.
Kies zo vaak mogelijk voor seizoensfruit en -groenten. Elk jaargetijde kent bij ons een eigen klimaat en brengt daardoor ook verschillende landbouwproducten voort.
Kopen rechtstreeks bij de boer
Als je rechtstreeks bij de boer je groenten en fruit koopt, ben je het goedkoopst af. Je hebt dan een transparante korte keten zonder dure tussenschakels. Zo bespaar je op transport- en verpakkingskosten die anders toch maar doorgerekend worden naar de klanten. Neem dus een doos of krat mee als je naar de boer trekt.
Informeer bij plaatselijke landbouwers naar de groenteabonnementen die ze aanbieden. Ze zetten dan wekelijks een mand voor je klaar met de lokale seizoensgroenten en -fruit. Of sluit je aan bij een voedselteam en koop gezamenlijk groentepakketten bij lokale producenten om de prijs nog meer te drukken.
Het kost veel energie om verse frambozen of sperziebonen buiten het Nederlandse seizoen in de winkel te krijgen. Maar dat is niet te zien aan het product. De Groente- en fruitkalender helpt. Wanneer uw groente en fruit in het schap belanden, is er al veel energie in gestoken tijdens de teelt en het vervoer. Die energie wordt grotendeels opgewekt met fossiele brandstoffen en dat levert broeikasgassen op. De hoeveelheid energie die nodig is per kilogram groente of fruit verschilt per soort en seizoen. Milieuvriendelijk kiezen is lastig: u kunt niet zien welke groente- of fruitsoort de minste klimaatbelasting oplevert. In de groente en fruitkalender staat voor elke soort welk energielabel die heeft in een bepaalde maand. Energielabel A staat voor lage klimaatbelasting, energielabel E voor zeer hoge klimaatbelasting.
Koop op maat
Een deel van het eten dat we in de supermarkt kopen, gooien we gewoon in de vuilnisbak. Omdat er teveel is gekocht bijvoorbeeld. Slimmer boodschappen doen gaat deze verspilling tegen.
Egostrippen, wat is het nu eigenlijk? Het is een verzameling van verrijkende inzichten, intenties en vaardigheden waarmee je je eigen potentie en dat van anderen ontdekt en de ruimte leert geven om te kunnen groeien.
Wie geloof jij dat je bent?
Het ego zien we binnen egostrippen als onze sociale identiteiten. Dit zijn de rollen waarmee we deelnemen aan de samenleving. Vanuit deze rollen, en vanuit de beelden die we hebben bij de wijze waarop deze rollen ingevuld horen te worden, kijken we naar onszelf en naar anderen. We raken daarbij regelmatig gehecht aan deze rollen en onze bijbehorende normen en waarden. Deze gehechtheid door ons ego noemen we trippen. Je hallucineert dan dat je deze rol bent. Je zegt dan bijvoorbeeld: ik ben een slechte moeder, ik ben zon stil type, of ik ben een goede adviseur. Maar is dit nu echt wie je bent?
Trippen beperkt
Als je je egos laat trippen dan blaas je ze op. Er komt als het ware een grote bubbel lucht om ons ego heen. Achter deze bubbel lucht schuilt ons ego en daarachter zelfs nog een hele bron aan potentie die we nog niet hebben aangeboord omdat er zoveel in de weg zit. Vaak horen wij mensen zeggen zo ben ik en dat kan ik niet, dat is niet voor mij weggelegd. Dat zijn gedachten van een trippend ego. Want wist je dat je in alles een bepaalde mate van meesterschap kunt bereiken door tien jaar lang vier uur per dag te oefenen?
Strippen verruimt
Door je ego te strippen, ga je merken dat je veel gemakkelijker bij je potentie kunt komen. Strippen betekent letterlijk ontdoen van het overtollige. Wat is dan het overtollige? Dat zijn bijvoorbeeld de hechtingen aan je gedachten, oordelen, vooroordelen, bezittingen, zelfbeelden en oude gedragspatronen. Je ego laat je hieraan hechten en je geloven dat het daadwerkelijk iets over jou of de ander zegt. Vanuit deze hechtingen zet je je soms af tegen anderen. Degene die je hier uiteindelijk het meeste mee hebt, ben je zelf. Jij benut hierdoor steeds minder van je persoonlijke unieke potentie.
voor het volgende fragment
Bron van : Vezels, vitamine C.
TRANSLATE.png "English"){kind=small}
