Ik ben Peter, gelukkig getrouwd met Daisy, en we hebben drie reeds volwassen kinderen ; Robby, Elke en Davy. Ik ben geboren op 25 januari 1957, en ben nu dus 54 jaar jong. Mijn hobby's zijn : De Natuur, Fauna & Flora, wandelen aan zee of in de bossen en me amuseren met mijn Blog. Ik wens je veel leesplezier, maar bovenal een prettige dag!
EU-commissaris spreekt zich uit tegen genetisch aangepast voedsel
Recentelijk deed de EU-commissaris voor Landbouw Dacian Cioloş een dappere uitspraak die indruist tegen de opvattingen van de gevestigde orde. Hij keurde genetisch gemodificeerd voedsel af en citeerde het feit dat ze niet voldoen aan diverse criteria op het gebied van kwaliteit en diversiteit.
Daarnaast levert genetisch aangepast voedsel geen voordelen op voor zowel boeren als consumenten. Dacian Cioloş sprak ook zijn steun uit voor de vrijheid om genetisch gemodificeerde gewassen te verbieden. De commissaris onderstreept dat natuurlijke, lokale landbouw de beste optie is voor Europese landen.
GMO's (genetisch gemodificeerde organismen) worden in Europa nog altijd veel minder geaccepteerd dan in de Verenigde Staten, deels omdat het EU-beleid stelt dat GMOs moeten worden voorzien van etiketten terwijl etikettering in de Verenigde Staten niet vereist is.
Europese consumenten spreken zich openlijker uit tegen het gebruik van GMOs dan consumenten in de Verenigde Staten en verschillende Europese leiders zoals Cioloş hebben hun mening over GMOs niet onder stoelen of banken geschoven. Dit terwijl de meeste Amerikaanse politici over het onderwerp zwijgen.
In een recent interview liet Dacian Cioloş weten dat de traditionele polycultuur een hoge kwaliteit van het voedsel garandeert, alsmede een grote diversiteit van het aantal producten en een grote natuurlijk biodiversiteit. In schril contrast tot het telen van genetisch gemodificeerde gewassen, een monocultuur gebaseerd op chemicaliën, staat de traditionele landbouw garant voor een grote variëteit aan unieke producten die niet afhankelijk zijn van chemicaliën en die geen gevaar vormen voor de omgeving of de volksgezondheid.
EU-commissaris Cioloş ging tot slot in op het feit dat GMOs al enige tijd door de Verenigde Staten worden opgedrongen aan de Europese Unie. De voormalig Amerikaanse ambassadeur in Frankrijk Craig Robert Stapleton heeft namelijk gedreigd met vergeldingsacties wanneer de EU zou besluiten het open Amerikaanse beleid met betrekking tot GMOs niet over te nemen.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:Er is nog hoop!
Koffie voorkomt prostaatkanker
Mannen die koffie drinken, lopen een kleiner risico op prostaatkanker dan niet- koffiedrinkers, blijkt uit een omvangrijke studie van de Harvard School of Public Health. De onderzoekers volgden tussen 1986 en 2008 een groep van 47.911 Amerikaanse mannen, die iedere vier jaar meldden hoeveel koffie ze dronken. Prostaatkanker bleek 20 procent minder voor te komen onder mannen die hadden aangegeven dat ze meer dan zes koppen koffie per dag dronken, dan bij degenen die helemaal geen koffie dronken.
Het meest dodelijke type prostaatkanker bleek zelfs 60 procent minder voor te komen bij de veelvuldige koffiedrinkers. Onder de onderzochte groep mannen die een tot drie koppen per dag dronken, kwam de ernstigste vorm van de ziekte 30 procent minder voor.
Grootste onderzoek
Onderzoekster Lorelei Mucci zegt dat haar onderzoek het omvangrijkste tot nu toe is geweest naar het verband tussen koffie en prostaatkanker, in de VS de meest voorkomende soort kanker.
Cafeïnevrije koffie blijkt hetzelfde effect te hebben als gewone koffie. De onderzoekers zoeken de verklaring vooral in de aanwezigheid van antioxidanten in koffie. Die zitten overigens ook in groenten en fruit.
orta wordt in 1861 geboren in Gent. Zijn vader, een ambachtelijk schoenmaker, brengt hem de zin voor keurig werk bij én de volharding van de perfectionist: hij gunt zichzelf soms amper drie uur slaap per dag. Victor voelt zich sterk aangetrokken tot de muziek. Hij heeft een passie voor viool, maar het Muziekconservatorium stuurt hem van school: te weinig discipline! Hij schrijft zich dan maar in voor architectuur... Een echte meevaller!
Vanaf 1878 verblijft Horta in Brussel, waar hij les volgt aan de Academie voor Schone Kunsten, maar tegelijk ook werkt voor de kost. Architect Alphonse Balat (de man achter de majestueuze Serres van Laken), neemt hem in dienst in zijn atelier, en Horta zal hem zijn leven lang bijzonder erkentelijk blijven. Nadat hij in het Jubelpark een paviljoen heeft voltooid waar het monumentale beeldhouwwerk De Menselijke Driften van Jef Lambeau wordt ondergebracht, vertrouwen twee van zijn logebroeders in de vrijmetselarij, Eugène Autrique en Emile Tassel, hem het ontwerp van hun herenhuis toe. Een strak omlijnde opdracht is er niet, en Victor Horta kan nu zijn ambitie waarmaken: in alle vrijheid persoonlijke werken creëren waarin de grote principes van zijn kunst tot hun recht komen: rationaliteit en kracht, maar ook schoonheid en gastvrijheid. Dit is de echte start van de lange reeks juweeltjes waar Brussel - terecht - zo trots op is: van bouwwerken tot revolutionaire ruimtes, heldere glaspartijen, tegenpolen van de banaliteit.
De art-nouveaustroming breekt dank zij Victor Horta op grote schaal door in heel Europa.
Een nieuwe kunst - art nouveau - is geboren
Een rebels karakter ligt aan de basis van de inventieve geest van Horta. Typische principes: weigeren met de mode mee te heulen; liever zélf iets nieuws creëren. Men noemt hem wel eens de 'archisec' voor zijn uitgesproken meningen en dodelijke oneliners die korte metten maken met alle 'neo-stijlen' die hem voorafgingen. Hij wil bouwen voor iedereen: bouwwerken vol licht, enthousiasme en energie, als reactie tegen de industriële omknelling die het tijdperk versombert. Zijn gevels stappen af van dikke stenen muren: hij vervangt ze door smeedwerk. Strenge vormen maken plaats voor krullen en arabesken. Fauna en flora veroveren de stedelijke glas-in-loodramen en balkonnen. Hij richt ruimtes zo in dat ze uitnodigen om ze te delen. En als het gebruik van steen onvermijdelijk is, giet hij in gips de curven die steenhouwers moeten uitkappen uit graniet of witte steen. Om zijn werk volledig af te maken laat Victor Horta zijn artistieke visie ook los op het meubilair, het bouwbeslag, het behang, tot en met de decoratieve voorwerpen. De art-nouveaustroming breekt op grote schaal door in heel Europa. Ze vormt een revolutie in de architectuur en de plastische kunsten van die tijd, maar is op haar beurt van korte duur. De geometrie, die in feite de vormen van de art deco aankondigt, eist haar rechten op, maar handhaaft de nieuwe harmonie die de creatievelingen van het begin van de eeuw hebben doorgevoerd. Ook daar bewijst Horta zijn grootmeesterschap: dit gedeelte van zijn werk is minder bekend bij het grote publiek, maar verdient ontdekking.
De ommekeer in een carrière
De Eerste Wereldoorlog doet Victor Horta vier jaar lang als balling in de Verenigde Staten verblijven. Als hij naar Brussel terugkeert, zit hij financieel aan de grond. Hij stort zich noodgedwongen opnieuw op zijn werk. Een totaal andere soort opdrachtgevers wacht hem op. Voortaan worden hem zeer grote bouwwerken toevertrouwd: het Museum voor Schone Kunsten in Doornik, in Brussel het Brugmannziekenhuis, het Paleis voor Schone Kunsten en het Centraal Station, het Belgische erepaviljoen voor de Wereldtentoonstelling van Parijs in 1925, en het Paleis voor de Volkenbond in Genève. Deze gigantische constructies dragen bij tot de luister van ons land. In 1932 beloont Koning Albert I hem daarvoor met het Erelegioen en de titel van Baron. Ondanks die unanieme erkenning zal zijn leven in het teken van de somberheid eindigen. Horta beklaagt zich dat hij zich niet de moeite heeft getroost om zijn werken te publiceren en beslist helaas - paradoxaal genoeg - om het grootste deel van zijn archieven en schetsen te vernietigen. Dankzij zijn memoires, die hij in 1939 schrijft, blijft er gelukkig een herinnering aan zijn grote ideeën en aan de levensloop van de geniale architect. Horta overlijdt op 8 september 1947.
Laatst bleek uit een onderzoek dat mensen die langer slapen vaker ziek zijn. Daar kun je echter niet uit afleiden dat je van lang slapen ziek wordt. Een correlatie zegt niet wat oorzaak is en wat gevolg. Waarschijnlijker is het zo dat mensen die ziek zijn meer in bed liggen en meer slapen. Als 85% van de mensen in bed overlijdt, betekent dat toch ook niet dat bedden dodelijk zijn?
Er zijn ook megastudies over slapen, die iedereen op een hoop gooien en dan met uitspraken komen als: 'degenen die langer sliepen, stierven op jongere leeftijd, met 12% toename in mortaliteit voor diegenen die meer dan 8 uur per nacht sliepen'. Dat klinkt zorgwekkend, maar wie slaapt er zo lang? Sommige mensen zijn van nature langslapers, maar bij meer dan 8 uur per dag gaat het vaak om mensen met een chronische lichamelijke of psychische aandoening; mensen met een slaapstoornis, zoals slaapapneu bv. of mensen met een depressie.
Het is belangrijker om te kijken wat het onderliggende probleem is. Adolescenten met ADD slapen soms 12 uur per nacht (behalve als ze stimulantia gebruiken, natuurlijk). Mensen met narcolepsie slapen uiteraard ook veel. En het is goed om veranderingen in het slaappatroon te signaleren. Als iemand normaal 7 tot 8 uur per nacht slaapt en dan opeens veel meer gaat slapen, is een medische check-up op zijn plaats.
Een andere reden waarom de resultaten van slaapstudies onbetrouwbaar kunnen zijn, is dat ze werken met vrijwilligers. Als je een oproep in de krant zet, krijg je een bepaald type mensen dat daar op reageert. Niet iedereen wil een week in een slaaplab slapen met draden aan zijn hoofd. Vaak wordt ook onderzoek gedaan onder studenten of zijn het vooral studenten die reageren op een oproep, omwille van de geldelijke beloning. Zo krijg je geen representatieve steekproef uit de bevolking.
Een roodborstje bouwde een nest in een hanging basket aan de veranda en legde 4 eieren. Dat hield moeder en vader bezig voor de volgende vier weken. Hier zie je wat er gebeurde...
De mensheid kijkt aan tegen de limieten van wat de aarde kan bieden. Dat blijkt uit een rapport van het Milieuprogramma van de VN (UNEP). We moeten met z'n allen leren om meer te doen met minder. De wereldvoorraad aan goedkope en kwaliteitsvolle, essentiële grondstoffen zoals olie, koper en goud raakt snel op. Daardoor kost het ook steeds meer energie en water om bij de overblijvende voorraden te geraken.
Niet vol te houden
"De consumptie van grondstoffen is aan het exploderen", zegt Ernst von Weizsäcker van het International Resource Panel bij UNEP en medeauteur van het rapport. "Dit is op geen enkele manier vol te houden. We moeten dringend begrijpen dat voorspoed en welzijn niet afhankelijk zijn van een steeds grotere consumptie van materialen." Tijdens de vorige eeuw is het gebruik van die materialen tweemaal zo snel gegroeid als de wereldbevolking. Nu versnelt die stijging nog tot een theoretische verdrievoudiging tegen 2050, stelt het rapport. Theoretisch, want er zijn daarvoor gewoon niet genoeg natuurlijke rijkdommen op aarde.
16 ton per persoon per jaar
Een gemiddelde burger in het Westen consumeert 16 ton essentiële grondstoffen per jaar - tot zelfs 40 ton in sommige landen - terwijl een Afrikaan of Indiër maar 4 ton verbruikt. Geïndustrialiseerde landen moeten hun consumptie verminderen door de afvalberg te verkleinen en de efficiëntie van hun verbruik sterk te verbeteren. Tegelijk moeten ontwikkelingslanden voluit inzetten op een efficiënte, klimaatvriendelijke economische ontwikkeling. Ontwikkelingslanden van hun kant moeten hun idee van ontwikkeling bijstellen, vindt Mark Swilling van de Universiteit van Stellenbosch, een van de medeauteurs van het rapport. Zo is er een grote noodzaak aan afvalwaterverwerking in Afrikaanse landen. Maar in plaats van een rioleringsnetwerk met waterzuivering te bouwen naar westers model, kunnen Afrikaanse landen gebruik maken van veengebieden en natuurlijke begroeiing om in dezelfde diensten te voorzien. "Als het westerse idee gevolgd wordt, missen we heel wat mogelijkheden", zegt Swilling.
Openbare infrastructuur
Volgens Marina Fischer-Kowalski van het Instituut voor Sociale Ecologie in Wenen is de openbare infrastructuur de belangrijkste determinerende factor in het toekomstige gebruik van energie en materialen. Ze wijst op de infrastructuur in de VS, waar sectoren als transport, afwatering, voedselproductie stuk voor stuk gebouwd zijn op een hoog verbruik van energie en materialen. Ze werden ontworpen vanuit de veronderstelling dat er een oneindige toegang tot energie en grondstoffen zou zijn. "Ons rapport vraagt om een dringende herziening van het verband tussen het gebruik van grondstoffen en onze economische welvaart", zegt ze. Het absolute minimum is volgens de auteurs dat de rijke landen hun consumptie van grondstoffen per capita bevriezen en ontwikkelingslanden bijstaan op weg naar duurzame ontwikkeling. "Economische groei moet losgekoppeld worden van de stijgende consumptie van grondstoffen en een groeiende ecologische impact", stellen ze.
Bbp is te eng
Dat "loskoppelen" is een manier om niet langer van het bruto binnenlands product (bbp) uit te gaan bij het vaststellen van groei en welvaart, zegt Swilling. Dat bbp is een veel te enge parameter, die bovendien averechts kan werken. Een grote ramp zoals de orkaan Katrina kan het bbp bijvoorbeeld doen stijgen. "Het bbp meet alles behalve wat voor de mensen echt belangrijk is", zegt de auteur. Japan is volgens het rapport een van de landen die zich expliciet tot doel gesteld heeft om een "duurzame maatschappij" te worden, met focus op een lage uitstoot van CO2, verminderd gebruik en recyclage van grondstoffen en harmonie met de natuur. Duitsland wil de productiviteit van energie en grondstoffen verdubbelen tegen 2020, en China heeft verklaard dat het een "ecologische beschaving" wil worden, waarbij grondstoffen en ecologische thema's centraal staan.
Afrikaanse grondhonger
Afrika staat onder sterke druk om de grondstoffen te leveren die elders in de wereld hard nodig zijn. Veel Afrikaanse landen zijn steeds meer afhankelijk van dat geld uit de export van hout, mineralen en voedsel. Tegelijk leiden de steeds hogere grondstoffenprijzen tot landhonger, waarbij buitenlandse bedrijven of overheden grote stukken grond opkopen of leasen. Volgens organisaties als Oxfam en de International Land Coalition hebben buitenlandse actoren al meer dan 50 miljoen hectare Afrikaanse grond verworven in de voorbije tien jaar tijd. Dat is meer landbouwgrond dan bijvoorbeeld Canada heeft. Nochtans hebben veel Afrikaanse gronden net nood aan herstel in plaats van exploitatie, zegt Swilling. De stijgende voedselprijzen zullen het probleem alleen maar op de spits drijven. De landen zouden hun landbouwareaal als een strategische opportuniteit moeten zien, zegt hij. (ips/adb)
De boomtoppen in laaglandregenwoud reiken tot 45 meter hoog. Daarboven torenen nog enkele boomreuzen uit. Die bereiken hoogten tot 65 meter; enkele uitzonderingen bereiken zelfs de kaap van de 85 meter.
Een boom biedt onderdak aan meer dan 1.000 soorten.
De meeste grote bomen in de wouden van Zuidoost-Azië behoren tot de familie van de dipterocarpaceae (de naam verwijst naar de twee gevleugelde vruchten - di = Grieks voor twee - pteron = vleugel - karpos = vrucht). Het tropische regenwoud in Azië kent zowat 580 verschillende boomsoorten die immens veel andere speciën huisvesten : op een enkele boom werden al wel 1.000 insectensoorten aangetroffen.
Deze bomen zijn zo bijzonder wegens de bloei die eens om de vijf tot negen jaar optreedt en met de vruchtvorming samenvalt. Niet alleen in bloei bieden deze bomen een onvergetelijk aanzicht : door hun weelderig aanbod neemt het aantal bestuivende insecten en vruchteneters in deze tijd sterk toe.
De hoogste reuzen van het oerwoud
De mengarisboom (Koompassia excelsa) die wel 85 m hoog wordt, is meteen de hoogste boom van Zuidoost-Azië. Hij behoort niet tot de dipterocarps, maar tot de johannesbroodbomen (caesalpinioideae). Van de boom zelf worden er geen producten gewonnen, maar hij dient als belangrijkste nestplaats voor de bijenpopulatie die in de breed uitwaaierende toppen hun nesten vormen. Ook vandaag nog zien we tegen hele oude mengarisbomen de groeven van ladders die de bevolking lang geleden tegen de bomen zette, om de honing uit de bijennesten te halen.
Groene klimaatbehoeders
Een enkele oerwoudgigant van zowat 42 meter hoog met een diameter van 1,2 meter onttrekt op lange termijn tot op die hoogte ongeveer zestig ton voor het klimaat zo schadelijke CO² (afhankelijk van de soort kan dat oplopen tot 150, 200 of nog meer ton per jaar)!
De bossen van deze wereld, en vooral dan het tropisch woud, zijn gigantisch grote koolstofreservoirs die het klimaat van onze planeet beschermen. Door deze bossen plat te branden of te kappen, wordt de hierin opgeslagen koolstof in de vorm van het CO² broeikasgas weer in de atmosfeer uitgestoten, waardoor het broeikaseffect wereldwijd toeneemt. Door hun grote biomassa stockeren tropische bossen 50% meer CO² dan de gematigde bossen uit onze streken.
Alle medicijnen die je nodig hebt zitten in je maag
Moderne beschavingen worden steeds vaker geconfronteerd met gecompliceerde ziekten. Dit komt onder meer door de vervuiling van de leefomgeving, fysieke inactiviteit en de eeuwige stress.Een half miljard micro-organismen in ons maag-darmstelsel zijn echter een kant en klaar medicijn voor alle mogelijke ziekten. Het menselijke immuunsysteem lijdt zwaar onder de stress en de vervuiling van onze leefomgeving. Tegelijkertijd blijkt dat vele medicijnen waar altijd op werd vertrouwd meer kwaad doen dan goed.
Antibiotica
Het tijdperk van antibiotica (Latijns voor tegen leven) begon met de ontdekking van penicilline door bacterioloog Alexander Fleming. Het leek alsof het universele geneesmiddel was gevonden. Productie begon in Europa toen het continent haar wonden likte na de Eerste Wereldoorlog.
Vandaag de dag heeft vrijwel elke infectie haar antibioticum, zei professor Ivan Uryupin. Antibiotica dienen echter te gaan verdwijnen. We zitten tot aan onze oren in de antibiotica. We zitten zo vol met antibiotica dat het organisme, een levende cel, niet meer begrijpt hoe deze moet reageren op medicatie of ziekte. Antibiotica en pathogene flora vernietigen vaak juist de goede flora. Dit heeft een serieuze invloed op onze gezondheid.
Na de ontwikkeling van elk nieuw antibioticum reageren infecties vrijwel direct door te muteren, waarbij ze zich aanpassen aan het nieuwe medicijn. Dit is een vicieuze cirkel. We zijn echter van oorsprong al voorzien van een geneesmiddel. Het bevindt zich in onze maag en darmen en we hoeven het alleen nog maar te gebruiken.
Probiotica
Probiotica zijn levende micro-organismen, de meest gebruikte zijn melkzuurbacteriën van de geslachten Lactobacillus en Bifidobacterium, maar ook van bepaalde andere soorten bacteriën en gisten zijn probiotische stammen bekend. Het zijn normale bewoners van ons darmkanaal.
De term probiotisch (Grieks voor ten gunste van het leven) werd voor het eerst in 1954 voorgesteld tijdens een studie naar de microflora in het darmkanaal. Wetenschappers hebben ontdekt dat bepaalde soorten Bifidobacteria niet alleen veilig zijn voor mensen maar ook zeer goede eigenschappen hebben: ze voorkomen infecties, stimuleren het immuunsysteem, gaan allergieën tegen en werken stressverlagend. Nog niemand lijkt deze micro-organismen serieus te nemen. Ze worden hooguit na een behandeling met traditionele antibiotica gebruikt of als voorbehoedsmiddel.
Biotechnologische revolutie
Het lijkt erop dat er nu een biotechnologische revolutie gaande is in de wereld. De toekomst van de geneesmiddelen is in handen van de nieuwe generatie. De meest effectieve medicijnen van de nieuwe generatie zijn probiotica. In het Westen proberen doktoren al lange tijd geen antibiotica meer te gebruiken of alleen wanneer het absoluut noodzakelijk is.
In Rusland is de status van probiotica nog wat verwarrend. Ze worden gezien als voedseladditieven of simpelweg als voedsel. Er wordt hooguit naar ze verwezen vanwege hun voorbehoedende en herstellende kracht. Vele doktoren weten echter niet dat ze bestaan en raken verward wanneer aan hen wordt gevraagd probiotica voor te schrijven.
Herstel kraakbeen
Professor Uryupin: Stel je voor dat je last hebt van rugpijn. Op een bepaald moment kun je niet meer rechtop staan en je gaat uiteindelijk naar de dokter. Je krijgt te horen dat je een hernia hebt. Je hebt een operatie in het vooruitzicht met alle aanverwante consequenties. In plaats van dat de dokter je adviseert om te sparen voor de operatie beveelt hij je aan om kefir te drinken en dat je je binnen twee of drie dagen weer beter voelt. Denk je dat dit onrealistisch is? Probiotica uit zure melk herstellen beschadigd kraakbeen beter dan een arts. Ze herstellen de beschadigde verbindingen en de patiënt herstelt.
Vele doktoren zijn simpelweg niet bekend met probiotica. Geïmporteerde probiotica bevatten flora die in de eigen omgeving niet van nature voorkomen, alhoewel ze duurder zijn en er meer reclame voor wordt gemaakt. Experts denken dat over 20 jaar ongeveer 30 procent van alle supermarktproducten (momenteel 3 procent) bestaat uit probiotische producten en producten die micro-organismen bevatten. In plaats van dat we dan naar de apotheek gaan om medicijnen te kopen gaan we naar de winkel voor kefir, yoghurt en graan. Probiotica zullen zo de traditionele medicijnen gaan vervangen. Vandaag de dag zijn er zon 100 geregistreerde probiotica.
Naast probiotica worden steeds meer prebiotica gebruikt die de groei van goede micro- organismen en de groei van hun eigen microflora stimuleren. Op deze wijze wordt de micro-ecologische status van het lichaam verbetert. Ze helpen de probiotica hun plaats in het lichaam te vinden, verhogen de weerstand tegen infecties en verlagen het risico op kwaadaardige tumoren.
Zout is slecht voor je hart. En goed voor je hart. Of allebei. Als je maar genoeg gezondheidsadviezen naast elkaar legt, is niets wat het lijkt.
Als een Belg ziek is, heeft hij iets verkeerds gegeten. En aangezien de Belg drie keer per dag eet, klopt dat meestal ook.' Luc Bonneux hoort het zijn voormalige prof Luc Eyckmans nog zeggen.
Bonneux, die als epidemioloog in Nederland werkt, heeft niet veel op met voedingsadvies, vergezochte gezondheidstips en preventiecampagnes. Gezond eten is simpel: genoeg groente en fruit eten, en geen gigantische porties vlees. En zorg dat je niet zo dik wordt dat je last krijgt van je knieën.' Gezondheidsdeskundigen geven volgens hem een perpetuum mobile van adviezen die nergens op slaan'. We legden hem een paar klassiekers voor.
Zout is slecht voor je hart
Bonneux: Ik woon in België en werk in Nederland, en je proeft het verschil: het eten in Nederland is zouter dan in België, waar veel vaker benadrukt wordt hoe ongezond zout is. Lekker vind ik dat zout niet, ik kies liever zelf hoeveel zout ik op mijn eten doe, maar België is wel erg anti zout.'
Zout is een probleem voor sommige hartpatiënten, maar niet voor iedereen. Je hebt mensen die zout makkelijk uitscheiden via de nieren. Als zo iemand veel zout eet, wordt zijn urine zouter. Maar er zijn ook mensen die zout in het lichaam opstapelen, zo ook vocht opstapelen en dus een hogere bloeddruk krijgen. Voor sommige hartpatiënten kan dat een probleem zijn. Zij zullen van de dokter het advies krijgen zout te minderen.'
Dagelijks één glas rode wijn is goed voor je hart
Bonneux: Dat valt moeilijk vast te stellen. Als dat blijkt uit statistisch onderzoek, dan kan dat ook te maken hebben met het soort mensen dat geregeld één glas rode wijn drinkt: gegoede mensen, die vaak ook gezonder leven. Als je het over alcohol in het algemeen hebt, is er bij matig gebruik inderdaad een heilzaam effect op hart en bloedvaten.'
Dat heilzame effect zou te maken hebben met de manier waarop alcohol inwerkt op cholesterolniveaus en insulinewerking. Overmatig alcoholgebruik heeft trouwens dezelfde werking, blijkt uit recent Russisch onderzoek bij een kleine vierduizend chronische overgebruikers. Alleen wordt het heilzame effect bij die groep verzopen in de schade die het chronische drankmisbruik óók aanricht.
Ook bij matig gebruik is alcohol een tweesnijdend zwaard, want het verhoogt het risico op kanker vanaf de eerste druppel. Matig alcoholgebruik lijkt de levensverwachting al bij al te verbeteren, maar het is heel moeilijk te voorspellen wie matig kan blijven. Daarom is het ook niet verstandig niet-drinkers aan te zetten tot één dagelijks glas.
Spinazie bevat veel ijzer
Bonneux: Komt het niet door Popeye dat iedereen dat denkt? Het kan best dat spinazie behoorlijk wat ijzer bevat, maar voor zover ik weet wordt dat ijzer moeilijk door het lichaam opgenomen.' Dat iedereen spinazie associeert met sterk worden of met ijzer, kan inderdaad door Popeye komen, maar de maker van de tekenfilm was wellicht zelf misleid. De misvatting over het fenomenale ijzergehalte van spinazie komt voort uit wat waarschijnlijk een drukfout was in een Duits boek uit 1871. Het heeft geduurd tot 1937 tot iemand vaststelde dat het ijzergehalte tien keer lager lag dan wat door die foute komma algemeen werd aangenomen. Spinazie bevat ongeveer evenveel ijzer als rundvlees niet slecht voor een groente maar in een vorm die veel moeilijker door de spijsvertering wordt opgenomen.
Baby's moeten op hun rug slapen
Bonneux: Uiteraard. Er is geen cultuur ter wereld waar kinderen op de buik slapen, en het is met harde cijfers aangetoond dat buikslapen het risico op wiegendood verhoogt: per duizend baby's die je op de buik laat slapen, gaat er eentje dood. Het choquerende is dat buikslapen een tijdlang werd aangemoedigd, tegen het gezonde verstand van de ouders in. Daarom zou je eigenlijk bij elke preventiecampagne moeten vermelden: Preventie kan uw gezondheid ernstig schaden. '
Het oorspronkelijke idee om baby's op hun buik te laten slapen, kwam van dokter Benjamin Spock, de auteur van een van de grootste bestsellers ter wereld: Baby and Child Care. In dat standaardwerk poneerde hij puur op eigen intuïtie dat het beter is baby's op hun buikje te laten slapen, omdat ze zo niet kunnen stikken in hun braaksel. Volgens voorzichtige schattingen heeft hij daarmee de dood van 50.000 westerse baby's op zijn geweten, want het duurde tot de jaren zeventig vooraleer hij behoorlijk werd tegengesproken, in het ene land al later dan het andere. In Nederland werd buikslapen vroeger afgeraden dan in België, wat zich weerspiegelde in veel lagere wiegendoodcijfers.
Roken is ongezond
Bonneux. De meest zinvolle preventie die er is. Ik zou een preventiebeleid baseren op drie pijlers: Eén: begin niet te roken. Twee: als je toch rookt, stop dan. En drie: als je hervalt, stop dan opnieuw. Als ik om gezondheidsreden kon verhuizen naar een planeet waar tabak niet bestond, ik deed het.'
Borstvoeding kan ongezond zijn
Bonneux: Als je aids hebt, is borstvoeding ongezond, anders niet. Daar is een ruime consensus over. Af en toe duikt er iemand op die beweert dat je door borstvoeding te geven, je kinderen vergiftigt met dioxines, en dat is onzin. Er is hoe dan ook nauwelijks iets bewezen over dioxines.'
Dioxines hebben tot nu toe alleen bewezen dodelijk te kunnen zijn voor een regeringscoalitie, met name toen in de aanloop naar de verkiezingen in 1999 de dioxinecrisis losbrak, wat tot een historische nederlaag van de CVP leidde. Maar zelfs iemand die moedwillig met dioxines is vergiftigd, zoals de voormalige Oekraïense president Viktor Joesjtsjenko, is daar niet aan gestorven. Hij heeft trouwens na zijn vergiftiging de verkiezingen gewonnen.'
Wie liever geen borstvoeding geeft, is volgens Bonneux dan ook weer geen slechte moeder: Ook moderne babyvoeding is heel goed. Het enige verschil is dat een baby dankzij borstvoeding heel wat antistoffen binnen schijnt te krijgen. Het is een keuze. Moeders die zeggen dat ze geen borstvoeding kúnnen geven, daar hecht ik weinig geloof aan. Onder moeders die geen babyvoeding kunnen kopen, vind je ze alvast nauwelijks, tenzij vrouwen een terminaal stadium van tbc of zo.'
Zon is slecht voor je
Bonneux: Verbranden in de zon doet pijn, dus met een beetje gezond verstand snap je meteen dat dat niet goed voor je is. Maar zolang je niet verbrandt, is zon gezond. Ik zou daaraan toevoegen: zolang je je niet te veel insmeert. Want door de zonnecrème blijf je langer in de zon dan goed voor je is. Campagnes die zonnecrème aanprijzen, zijn vooral goed voor de producenten van zonnecrèmes, en dat is iets wat je wel vaker ziet in de preventiesector.'
Een beetje wantrouwen is wel op zijn plaats. Cholesterolverlagende margarines zou ik nog niet met een stok aanraken. Hormoonvervangende therapieën voor vrouwen in de overgang en vitaminepreparaten, allebei al door campagnes aangeprezen, bleken na onderzoek hart- en vaatziekten en kanker te veroorzaken, niet te genezen. Het probleem met preventiecampagnes is dat ze miljoenen gezonde mensen beïnvloeden, waardoor een kleine vergissing meteen grote problemen veroorzaakt. Het zou niet slecht zijn als ze eerst moesten bewijzen dat hun advies klopt.'
Van Luc Bonneux verschijnt op 14 juni bij uitgeverij Lannoo het boek En ze leefden nog lang en gezond'.
Vlamingen gebruiken kraantjeswater steeds meer als drinkwater. Uit een enquête bij 4.904 respondenten blijkt dat 64 procent regelmatig kraantjeswater drinkt; bij een vorige bevraging in 2001 was dat nog 45 procent. Intussen is het kraantjeswater in Vlaanderen nog steeds een stuk goedkoper dan in Wallonië en Brussel. Dat blijkt uit een bedrijfsvergelijking die de Vlaamse drinkwatermaatschappijen lieten uitvoeren.
Ook het gebruik van regenwater als alternatief voor leidingwater bij onder meer het wassen van de auto is sterk gestegen, van 35 naar 47 procent.
De gemiddelde prijs per kubieke meter voor drinkwater bedraagt volgens het onderzoek in Vlaanderen 1,38 euro bij een modelhuishouden van drie personen. Dat is duidelijk minder dan de gemiddelden in Wallonië (1,53 euro) en Brussel (1,61 euro).
Binnen Vlaanderen betalen gezinnen die klant zijn van de Intercommunale voor Waterbedeling in Vlaams-Brabant (IWVB) het meest (1,76 euro), terwijl de minimumprijs te vinden is bij de Vlaamse Maatschappij voor Watervoorziening (VMW) in Limburg (1,20 euro).
De prijsverschillen zouden vooral worden veroorzaakt door niet-beïnvloedbare factoren zoals de beschikbaarheid van voldoende ruwwaterbronnen of de seizoensgebonden afname van drinkwater. Ook opvallend is dat gemiddeld 17 procent van het verbruik, geleverd door de Vlaamse drinkwatermaatschappijen, niet geregistreerd kan worden. Het gaat dan om lekken, illegale afname of gebruik door de brandweer.
De respondenten toonden zich tot slot erg tevreden over de waterkwaliteit. Smaak en helderheid kregen overal een hogere score in vergelijking met 2001. De waardering voor de watergeur bleef gelijk.
We hebben allemaal wel spullen op zolder, in de garage of in een boekenkast liggen die we niet zo vaak gebruiken of ze liggen elders in kasten stof te verzamelen. Vaak hebben we ook dezelfde of overbodige spullen. Jij hebt een grasmaaier, je buurman, de overburen enz. En populaire boeken, we kopen ze het liefst allemaal zelf. Dat kan veel slimmer! Door dingen van elkaar te lenen hoeft niet iedereen hetzelfde aan te schaffen. Je hebt bovendien ineens de beschikking over allerlei hebbedingen die je anders niet zo snel zou aanschaffen, of waar je gewoon het geld niet voor (over) hebt. Je kan zelf in jouw omgeving en kennissenkring zoeken naar spullen die je kunt lenen, en bijhouden aan wie je dingen hebt uitgeleend of geleend. Maar je kan ook via spullendelen.nl dingen lenen en uitlenen aan je buren, je vrienden, collega's of ook bijvoorbeeld je sportclub.
Duurzaamheid
Spullendelen heeft tot doel om slimmer en duurzamer gebruik van bezittingen te bevorderen. Duurzaam gebruik zal op den duur gaan leiden tot een meer duurzaam productieproces en uiteindelijk een duurzamere economie. In een duurzaam productieproces kunnen producenten zich richten op kwaliteit in plaats van kwantiteit, waarbij hoogwaardige producten op een duurzame, ecologisch verantwoorde wijze worden geproduceerd en gedistribueerd.
Wie zit er achter spullendelen.nl?
Spullendelen.nl is een idee en initiatief van Martin Hietkamp, vader van 2 prachtige dochters van 4 jaar en 9 maanden waar hij samen met Annemarie voor mag zorgen. In zijn dagelijkse werk is Martin Ruby on Rails webontwikkelaar. Toen Martin een aantal jaren geleden zijn huis, zolder en garage opruimde, viel hem op hoeveel spullen hij en zijn gezin eigenlijk hebben. Spullen die ze bijna nooit gebruiken en eigenlijk alleen maar stof liggen te verzamelen en ruimte innemen. Daarnaast viel hem op dat hij en zijn buren, collega's en vrienden vaak ook nog eens dezelfde spullen hebben: iedereen in zijn straat heeft bijvoorbeeld zelf een grasmaaier, een pneumatische klopboormachine (wanneer gebruik je die nou?) en als hij bij collega's en vrienden thuiskomt hebben ze vaak net precies dezelfde boeken en DVD's gekocht. Dat moet slimmer kunnen dacht Martin. In zijn spaarzame vrije uurtjes, tussen het verschonen van de luiers door, ontwikkelde Martin begin 2010 een eerste versie van spullendelen.nl. Gewoon om te kijken of andere mensen het ook een goed idee vinden, andere mensen te helpen ook bewuster met hun spullen om te gaan en om de wereld een klein beetje mooier te maken.
Meld je ook aan!
Via spullendelen.nl help je mee aan een betere en mooiere wereld en tegelijkertijd bespaart het jou en je vrienden geld en geeft het je een goed gevoel! Voeg spullen toe die je uit wilt lenen, bepaal wie je spullen mogen lenen en begin met delen! Sinds de lancering van spullendelen.nl in augustus 2010 hebben al heel veel mensen zich aangemeld en hebben al een heleboel spullen toegevoegd die ze willen delen met hun omgeving en vrienden. Martin is blij verrast met alle positieve reacties en gratis promotie die hij heeft ontvangen (o.a. artikelen, blogs, radio interviews).
Help mee
Inmiddels hebben een aantal mensen aangeboden om te helpen van spullendelen.nl een nog groter succes te maken. Heb jij ook ideeën, of wil je ook meehelpen? Stuur dan een mailtje naar martin@spullendelen.nl. Martin doet alles nog steeds in zijn vrije tijd, dus het kan even duren voordat je antwoord krijgt. Hij leest echter elke e-mail en probeert zo snel mogelijk antwoord te sturen.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:Er is nog hoop!
Heb jij ook last van een friggatriskaidekafobie?
Het is vandaag weer vrijdag de 13de. Voor veel mensen een reden om alle afspraken af te zeggen, niet in hun auto te stappen, hun huis of zelfs hun bed niet uit te komen. Het aantal keer dat de 13de op een vrijdag valt, varieert van 1 tot 3 keer per jaar en iedere maand die op een zondag begint, heeft er één. Dit jaar is een rustig jaar voor bijgelovige mensen. Vandaag is de enige vrijdag de 13de dit jaar.
De angst voor vrijdag de 13de wordt ook wel een friggatriskaidekafobie genoemd (Frigga is de naam van de Noorse godin waar vrijdag naar is vernoemd en triskaidekafoemfobie betekent angst voor het getal 13) of een paraskevidekatriafobie (een combinatie van de Griekse woorden Paraskeví - vrijdag en dekatreís - 13), tenminste als het dermate erg is dat het je normale functioneren in de weg staat. Volgens het Stress Management Center and Phobia Institute in Asheville, N.C. zijn er alleen al in de USA 17 tot 21 miljoen mensen met angst voor vrijdag de 13de. Ze gaan ervan uit dat er op een dag als vandaag $800-$900 miljoen minder omzet gemaakt worden, omdat mensen geen zaken doen, niet reizen, ....
Waar komt de angst vandaan? Er bestaan allerlei theorieën over de oorsprong die een combinatie vormen van elementen uit de volgende:
13 is een ongelukgetal: 12 is het complete, perfecte getal dat overal terugkomt, bv. 12 maanden in het jaar, 12 tekens van de dierenriem, 12 uur in een etmaal en de 12 apostelen. Dertien is een oneven getal en er zijn zowel bijbelse als Noorse mythen dat 13 een ongeluksgetal is.
vrijdag is een ongeluksdag: Eva gaf Adam op een vrijdag de verboden vrucht in het Hof van Eden. De zondvloed begon op een vrijdag. Jezus werd gekruisigd op een vrijdag. En vrijdag zou de dag zijn dat heksen bij elkaar komen.
de combinatie van vrijdag en 13 gaat terug tot de 14e eeuw en The Canterbury Tales. Op vrijdag 13 oktober 1307 werden in Frankrijk alle Tempeliers op bevel van Philips de Schone gearresteerd op grond van valse beschuldigingen. Dit was het begin van de uiteindelijke vernietiging van de orde.
Wat kun je er aan doen? In angstcentra leren ze je negatieve associaties te vervangen door positieve gedachten, maar je kunt ook kiezen voor een meer folkloristische 'behandeling'. Volgens één daarvan moet je een berg beklimmen of naar het dak van een hoge flat gaan en daar al je sokken met gaten verbranden. Volgens een andere moet je op je hoofd gaan staan en dan op een stuk kraakbeen kauwen, maar pas op dat je je niet verslikt. Het is per slot van rekening ....
De Stichting Watoto Foundation werd opgericht met het doel straatkinderen in Arusha (Tanzania) een beter leven te bezorgen. Hun laatste realisatie is de Kiboko Lodge, het eerste hotel ter wereld dat volledig door voormalige straatkinderen wordt gerund.
Voor de kinderen hier aan de slag konden, werden ze gedurende vier jaar opgeleid in de ambachtsschool van de Watoto Foundation in Makumira. Emmanuel Mallya (25) is afgestudeerd als kok en maakt verrukkelijke gerechten klaar voor hotelgasten. Hij is heel blij dat maatschappelijk werker Aristide Nshange hem van straat plukte. Ik hou van koken. Toen ik jonger was en mijn moeder of zus eten zag klaarmaken, wou ik altijd meehelpen. Ik doe deze job met veel plezier en ben heel trots op mezelf, klinkt het.
De logde beschikt over negentien eenvoudige kamers met douche, toilet en bed, inclusief klamboe. Eten kan in het Afrikaans ingerichte restaurant met open haard. Vanaf het terras kan je exotische vogels spotten en genieten van betoverende zonsondergangen.
Avontuurlijke types die graag de streek rondom het exotische verblijf willen verkennen, kunnen op safari in het nabijgelegen Arusha National Park. Een ballonvlucht maken en de Mount Meru of Kilimanjaro beklimmen behoren ook tot de mogelijkheden.
Wie een vakantie in Kiboko Lodge wil boeken, kan dat via de officiële website van de Watoto Foundation. De opbrengsten gaan integraal naar het opleidingscentrum in Makumira.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 1/5 - (1 Stemmen) Categorie:Er is nog hoop!
De beste optische illusie van 2011
Ons brein is makkelijk te foppen. Dat bewijst deze optische illusie, die ook nog eens werd uitgeroepen tot de beste illusie van 2011′ door de Neural Correlate Society in Florida. Deze organisatie stimuleert onder meer onderzoek naar zintuigelijke waarneming.
Kijk naar de witte stip in het midden van deze video. Je zult eerst duidelijk waarnemen dat de stippen in de ring er om heen van kleur veranderen. Vervolgens gaat de ring draaien en lijkt het alsof de stippen niet meer van kleur veranderen.
De maker van deze prijswinnende optische illusie is Jordan Suchow, een student van Harvard University. Door beweging registreren we minder goed kleuren. Voor wetenschappelijk onderzoek geven optische illusies een aardig inkijkje in de werking van ons gezichtsvermogen en brein, juist door het verschil tussen wat we denken te zien en wat er werkelijk gebeurt.
Over de precieze reden waarom in het geval van Suchows optische illusie ons brein stopt met het registreren van kleurverandering zodra er iets beweegt, kan de student vooralsnog speculeren. Misschien besluit het brein de kleurverandering te negeren omdat het aanneemt dat de stippen niet werkelijk van kleur veranderen maar dat de beweging dat suggereert. Een andere mogelijkheid is dat het brein aanvankelijk de stippen als individuele eenheden signaleert, maar zodra ze gezamenlijk in beweging komen als één object.
Op de site van de Neural Correlate Society staat de top drie beste optische illusies van dit jaar.
In de woestijn langs de kuststrook van Peru bevindt zich één van de oudste, grootste en meest nauwkeurige klokken ter wereld. Ten tijde van de zomerzonnewende verschijnt de opkomende zon vanuit een nabijgelegen tempel gezien aan het ene uiteinde van de klok. De cultuur die Chankillo bouwde heeft sinds 2008 officieel geen naam.
Terwijl het jaar vordert volgt de opkomende Zon de inkepingen in het 300 meter lange bouwwerk tot het andere uiteinde wordt bereikt op het moment van de winterzonnewende. In vergelijking met duizenden jaren geleden is onze expertise weinig toegenomen. Chankillo is nog altijd één van de weinige zeer accurate klokken. We weten hoeveel tijd de Aarde nodig heeft om een omwenteling rond de Zon te voltooien en dat noemen we een jaar. Maar verder zijn tijd en data subjectief, het is geen wetenschap.
Deze week kondigde de minister-president van Samoa aan dat hij een gehele dag zal laten verdwijnen. Na 29 december zal zijn land gelijk overgaan op 31 december. Dat wil zeggen dat Samoa vervolgens de tijdzone van Australië zal gaan volgen.
Hoe we tijd meten zegt veel over onszelf. Zo is de Greenwich Mean Time (GMT) ingesteld door de Britten en de Amerikanen ondanks protesten van de Fransen. Onze maanden zijn daarnaast ingevoerd door de Romeinen. De ongelijke lengte van de maanden hebben we te danken aan verschillende Romeinse keizers. Sommige keizers waren van mening dat de maand die naar hen was vernoemd een dag extra mocht krijgen. En dan nog de vreemde onderverdeling van 24 uur in een dag en 60 minuten in elk uur.
China probeert de eenheid van het land te versterken door één officiële tijdzone aan te houden. Hugo Chavez heeft voor Venezuela een eigen revolutionaire tijdzone ingesteld van een half uur. En in Nepal is het exact drie uur en drie kwartier later dan bij ons. Hoewel er steeds 60 seconden in een minuut horen te zitten verandert onze perceptie van tijd constant.
Er zijn ooit proeven gedaan om erachter te komen hoe vlinders nu eigenlijk de wereld zien. Dat gebeurde met speciale cameras waarin de ooglenzen van vlinders werden bevestigd. En wat bleek: vlinders zien de wereld als een sterk uitvergrote foto met een heel grof raster. Geen erg scherp beeld dus, maar een plaatje met heel veel vlakjes waarin vaag contouren kunnen worden onderscheiden. Maar wat kleuren betreft zien vlinders veel beter dan wij. Net zoals bijen kunnen ze bijv. wel ultraviolet licht zien. Dat kunnen wij niet. En wat het waarnemen van geuren betreft, kunnen wij ons maar beter helemaal bescheiden terug trekken. Aan wat vlinders kunnen, kunnen wij wat dat betreft zelfs niet tippen. Een wijfjesvlinder kan op 3 km afstand door een mannetje worden geroken. Onvoorstelbaar! En heel aardig: vlinders proeven met hun poten. Dat is zoiets als wanneer wij met onze tenen een glas wijn zouden proeven!
En als u denkt dat vlinders uitsluitend vegetariërs zijn, heeft u het ook mis. Er zijn tropische vlindersoorten die dierenbloed zuigen. En tot slot: de kleuren van vlinders zitten niet in de vleugels, maar in kleine schubjes die dakpansgewijs op de vleugels zitten. De vleugels zelf zijn doorzichtig. En daar kunnen ze prima mee vliegen. Trekvlinders overbruggen soms duizenden kilometers en de snelste vliegers, zoals de pijlstaartvlinders, halen snelheden van 60 km per uur.
De opwarming van de aarde blijkt ook voor vlinders van invloed te zijn. Anouk Cormont, promovenda aan Wageningen UR volgde een paar seizoenen lang het gedrag van enkele soorten vlinders in het Nationaal Park De Hoge Veluwe. Enkele honderden vlinders werden telkens een half uur gevolgd. Hun spoor werd met gps vastgelegd. Dit werd gecorreleerd aan de heersende weersomstandigheden. Vlinders vliegen vooral graag tijdens mooi weer en dat komt tegenwoordig vaker voor. Tijdens mooi weer vliegen ze duidelijk vaker en langer. Ze leggen dan ook grotere afstanden af en blijken nieuwe gebieden te kunnen koloniseren, waarbij ze voor hun doelen minder geschikte gebieden oversteken. Zulke terreinen vliegen ze meer gericht en rechtdoor zo snel mogelijk over. Ze zoeken dus duidelijk gunstige leefgebieden. Verbindingen tussen de nu zeer versnipperde leefgebieden (de Ecologische Hoofdstructuur!) met bijv. bloemrijke wegbermen en akkerranden zijn voor vlinders zeer welkom om die nieuwe leefgebieden te kunnen vinden.
Het gebeurt iedereen wel eens. Je vindt een beschimmeld stuk kaas in de koelkast, of ziet ineens dat de voorverpakte groenten die je gekocht hebt, over de datum zijn. En die yoghurt ruikt eigenlijk ook niet meer zo goed. Weg ermee! Dat weggooien lijkt onschuldig, maar wereldwijd gaat een derde van de jaarlijkse wereldvoedselproductie, ongeveer 1,3 miljard ton, verloren door dergelijk gedrag. Dat heeft de FAO, de voedsel- en landbouworganisatie van de Verenigde Naties (VN) berekend.
Uiteraard zijn niet enkel de rijke westerlingen verantwoordelijk voor die bergen verspild voedsel. In arme landen gaat voedsel vooral verloren door het mislukken van oogsten en een gebrekkige infrastructuur, waardoor het voedsel niet op tijd bij de mensen terecht komt. Wereldwijd lijden bijna 1 miljard mensen honger. Met een wereldbevolking van bijna 7 miljard heeft dus één op de zeven mensen in de wereld onvoldoende te eten.
Praktische tips
Het rapport van de FAO heeft gelukkig ook een aantal praktische suggesties, die voedselverlies en -verspilling kunnen terugdringen. Zo zou er in arme landen meer geïnvesteerd moeten worden in een goede infrastructuur en moet het eten dichter bij de consumenten worden verkocht. In rijke landen worden consumenten aangeraden hun voedselaankopen beter te plannen, zodat ze minder vaak voedsel dat over de datum is, hoeven weggooien. Even twee keer nadenken dus, voordat je iets in je karretje legt!
Bron van :ijzer, vitamine A, C en B, kalk, eiwit, koolhydraten, caroteen.
Het appelsienenseizoen loopt van oktober tot juni.
Het seizoen start met satsumas (mandarijnen) en de clementijnen rond de 15de oktober. Begin november komen de eerste Navelinas aan, gevolgd in december door Navels. Begin Maart arriveren de Navel-Late. Half april volgen de Lane Late en het seizoen wordt in de maand mei afgesloten met Valencia-Late.
Oorsprong van de appelsien
De appelsien, eigenlijk een citrusvrucht, is waarschijnlijk het exotisch fruit dat de meeste mythes met zich meedraagt. Van zijn geboorte in China, over de legende van de tuinen der Hespériden, heeft deze ronde vrucht (met kleur en vorm van de zon) van het ene naar het andere continent gereisd. Van het Oosten naar het Westen heeft zij een avontuur beleefd die gaat van de geschenken aan de Chinese Keizer in de VII eeuw, over de appelsienen in bokalen van Maria De Medicis, en een doortocht maken langs de ambassades van Christoffel Columbus en Vasco de Gama, tot de koninklijke waanzin van Lodewijk XIV, die deze onsterfelijke vrucht als de zon beschouwde... Vooreerst heeft men zijn geneeskrachtige eigenschappen ontdekt; daarna wat deze vrucht voor de parfumwereld kon betekenen en tenslotte heeft men zijn smaakwaarde ontdekt. Als decoratief element, geneest de appelsien, parfumeert de appelsien, voedt de appelsien en lest de dorst. Om ze nog beter te leren kennen, gaan we proberen deze vrucht in haar blootje te zetten. De appelsien is een veelbereisde vrucht. Uit de familie van de citrusvruchten, drager van een lange voorgeschiedenis, werd zij geboren, zoals meerdere soortgenoten, in het westelijk aziatisch gebergte, in het hart van een klein aards paradijs, verdeelt tussen de uitlopers van de Himalaya en het Zuid-Oosten van Azië. Rijpend in de zon aan de Aziatische kusten, heeft de appelsien zich langzaam verfijnd, voor ze het continent en verscheidene beschavingen doorkruiste om uiteindelijk in onze contrijen, Europa, te belanden, een omhulde bekoorlijkheid die haar bekendheid stimuleerde. Erkend, geaprecieerd, versierd, geliefkoosd en zelfs getransformeerd is de appelsien na verloop van tijd één van het meest geliefkoosd fruit geworden, met als paspoort "de koningin van de citrusvruchten".
Kopen
Hier willen we je er alleen even op wijzen dat je er bij het kopen op moet letten dat de vruchten een glanzende schil hebben, helder van kleur zijn en zonder lelijke plekken. De helderheid van de kleur is belangrijk, niet de kleur zelf. Sinaasappelen zijn er namelijk van rood tot oranje tot groen. De kleur van de schil zegt niets over de rijpheid en wordt ook niet door de zon beïnvloedt. De temperatuur in de nacht bepaald de kleur van een sinaasappel. Het feit dat appelsienen door een verfbad gehaald worden berust al helemaal in het rijk der fabelen. Belangrijk is wel dat de vrucht zwaar aanvoelt. We kennen hand- en persappelsienen. Handappelsienen zijn met uitzondering van de navels ook uitstekend geschikt om te persen, maar persappelsienen zijn niet geschikt als handappelsienen. Ze bevatten wel veel sap maar zijn te vellerig.
Soorten
Er zijn behoorlijk wat rassen sinaasappelen verkrijgbaar. Hier een overzicht van de belangrijkste soorten :
De Navelina is een appelsien met een duidelijke navel. Het vruchtvlees van deze sinaasappel is super sappig, maar nogal zuur als het de vroegste aanvoer betreft. De eerste aanvoer is ook kort houdbaar doordat ze gestookt worden. Stoken is het aanrijpen met behulp van ethyleengas. De Navelina is een echte spaanse sinaasappel die van oktober tot maart op de markt is.
De Navel is een ovaalronde sinaasappel met een duidelijk zichtbare navel en een diep oranje-rode kleur en zeer zoet vruchtvlees. De Navel is ook veel beter houdbaar dan de Navelina, echt een prima handsinaasappel. De appelsien is van november tot mei verkrijgbaar uit Spanje en het Middellandse Zeegebied. In de maanden juli tot september komt deze topper uit Noord- en Zuid Amerika, Zuid-Afrika en Australië.
Kleiner en minder ovaal is de Navellate. De navel van deze appelsien is haast onzichtbaar en het vruchtvlees is volledig pitloos. Het vruchtvlees is zoet en sappig en het is een echte sinaasappel. De Navellate is afkomstig uit Spanje en verkrijgbaar van januari tot mei.
Weinig of geen pitten, zoet en sappig, dat zijn de kenmerken van de Salustiana. De Salustiana is in Nederland de meest verkochte sinaasappel en is geschikt voor de hand en voor de pers. Van november tot mei is deze sinaasappel op de markt uit Spanje en Marokko. In juli en augustus worden ze geïmporteerd uit Zuid-Amerika.
Nog zo'n bekende soort is de Valencia late. Deze sinaasappel wordt over de gehele wereld geteeld. De vrucht is oranje van kleur en bevat weinig of geen pitten. Een echte zoete en sappige sinaasappel die zowel voor de hand als voor de pers te gebruiken is. De Valencia late die afkomstig is uit tropische landen als Brazilië blijven groen tot roestgelig van kleur. Dit zegt niets over de smaak want deze sinaasappelen zijn super sappig. Er zijn nog veel meer soorten sinaasappelen verkrijgbaar. Bovengenoemde soorten zijn echter de meest bekende soorten die je tegenkomt bij je groentenman.
Bewaren
Sinaasappelen kun je ca. 2 weken bewaren. Bewaar ze niet in de koelkast want alle overige levensmiddelen in de koelkast gaan er naar ruiken. Gewoon een koele en donkere plaats is voldoende, het liefst tussen de 2 en 6 graden. Iedereen weet wel hoe een appelsien gepeld moet worden, maar wat veel minder bekend is, is dat een persappelsien die op kamertemperatuur is veel meer sap oplevert dan een koude sinaasappel.
Voedingswaarde per 100 gr.
kcalorieën
42
KiloJoules
179
Ijzer
0,3 mg.
Eiwitten
0,5 gr.
Koolhydraten
10 gr.
Kalk
40 mg.
Vitamine C
50 mg.
Als men één appelsien per dag eet, heeft men hiermee voor 4/5 vitamine C opgenomen van wat ons organisme dagelijks nodig heeft. De appelsien is ook rijk aan vitamine A, aan caroteen, nuttig voor de groei en het gezichtsvermogen, en tevens aan vitamine B (1,2 en 6). Het is geen toeval dat kinderen graag appelsienen eten, een uitstekend fruit voor hun groei dankzij zijn hoog calciumgehalte. Andere aantrekkingskracht van de appelsien: het kaliumgehalte stimuleert de werking van de hartspier. Zwavel, ijzer en fosfor zijn eveneens aanwezig. Zijn goede verteerbaarheid garandeert een beter voedingsevenwicht, dewelke meestal gericht is op vlees, dus teveel zuren. Dit fruit bevat weinig sodium en wordt dus sterk aanbevolen aan mensen die een zoutloos dieet voorgeschreven krijgen. In tegenstelling tot wat men algemeen denkt, is het niet aan te raden appelsiensap te drinken op een nuchtere maag. Het is beter eerst een ontbijt van brood of tarwevlokken te nuttigen, een koffie of een thee en vervolgens te eindigen met appelsiensap. Waarom ? Voor redenen verbonden met de opname van suikers. De suiker (fructose) in de appelsien heeft de neiging te snel opgenomen te worden in het menselijk organisme; het is dus beter het fruit of het sap ervan tot zich te nemen met een stukje brood of tarwevlokken zodat deze de suikers kunnen opslorpen. Het is eveneens niet raadzaam een appelsien te eten voor het slapengaan; zijn prikkelende eigenschap zal U beletten te slapen.
10 snelle sinaasappel-weetjes
1) De sinaasappel komt oorspronkelijk uit China.
2) Een sinaasappel bevat vitamine C, maar minder dan bijvoorbeeld boerenkool of spruitjes.
3) Een uitgeperste appelsien bevat ongeveer evenveel vitamine C als één die je gewoon opeet.
4) Vers appelsiensap drink je best binnen een paar uur op. Zo krijg je het meeste vitamine C binnen. Er blijft na een dag in de koelkast wel nog steeds vitamine C aanwezig!
5) Eén sinaasappel per dag verkleint de kans op mond-, strottenhoofd- en maagkanker met maximaal 50 procent, zo blijkt uit een studie van de Commonwealth Scientific and Industrial Research Organization (CSIRO), het Australische zusje van TNO.
6) Je hebt eetappelsienen en persappelsienen. De persappelsien is meestal wat vleziger.
7) Handsinaasappels komen gewoonlijk uit Europa en perssinaasappels uit Brazilië.
8) Van appelsienen maakt men o.a. limonade. De schil gebruikt men voor zestes of in marmelade. Als smaakmaker in gebak of witbier.
9) Sinaasappels zijn ca. twee weken houdbaar in de koelkast of op kamertemperatuur.
10) Sinaasappels uit de tropen missen soms de dieporanje kleur. Dit komt omdat in de tropen geen koude nachten zijn en die zijn nodig voor het rijpingsproces.
Grootste onderzoek
orta wordt in 1861 geboren in Gent. 
Bron van : ijzer, vitamine A, C en B, kalk, eiwit, koolhydraten, caroteen.
TRANSLATE.png "English"){kind=small}
