Ik ben Peter, gelukkig getrouwd met Daisy, en we hebben drie reeds volwassen kinderen ; Robby, Elke en Davy. Ik ben geboren op 25 januari 1957, en ben nu dus 54 jaar jong. Mijn hobby's zijn : De Natuur, Fauna & Flora, wandelen aan zee of in de bossen en me amuseren met mijn Blog. Ik wens je veel leesplezier, maar bovenal een prettige dag!
Vieze luiers zijn voor paddenstoelen een delicatesse
Alethia Vázquez-Morillas, onderzoekster bij de UAM universiteit van Mexico Stad, ontdekte dat oesterzwammen 90 procent van het materiaal uit luiers in twee maanden kunnen afbreken. En in vier maanden zijn de luiers volledig vergaan.
Luiers blijven oneindig lang op de vuilnisbelt liggen. Een schatting na onderzoek op stortplaatsen is dat het honderden jaren duurt voordat ze afgebroken zijn. Gezien er ieder jaar biljoenen luiers worden weggegooid, wordt het een behoorlijke rotzooi. In verschillende landen is men begonnen luiers te recyclen maar het merendeel eindigt nog altijd bij het afval.
Oesterzwammen aan het werk
Luiers vergaan slecht omdat ze voornamelijk bestaan uit cellulose. Oesterzwammen hebben een enzym dat cellulose afbreekt. Dat enzym heeft de zwam nodig om te kunnen groeien op dode bomen of andere planten in de natuur.
In het experiment werden de luiers eerst behandeld met stoom om de bacteriën te doden. Daarna deden de oesterzwammen hun werk. Uiteindelijk kunnen de paddenstoelen zelfs gegeten worden, alhoewel je daar misschien geen trek in hebt.
Zon 80 jaar geleden slaagde de chemiereus Dupont erin, om samen met mediatycoon William Randolhp Hearst, een barrière op te werpen om het verbouwen en het gebruik van hennep te criminaliseren. Nou, we weten allemaal waar dit toe heeft geleid.. Hennep is één van de meest krachtige, multi-toepasbare producten en is in de ban gedaan en voorzien van een misdaadlabel. Medicinale gebruikers, bijvoorbeeld kankerpatiënten, maar ook industriële gebruikers -bijvoorbeeld de kledingindustrie- krijgen hennep alléén als ze aan strenge vergunningen voldoen en strenge controles dienen het misbruik ervan in te dammen. Ook in Europa hangt het sfeertje van weedrokers en krakers nog steeds om dit uiterst waardevolle natuurproduct, en volledig onterecht.
Daar waar overheden driftig het misbruik van alcohol, voor de héle bevolking toestaan, daar is een medicinaal product als hennep één groot taboe. Terwijl overigens John Rockefeller zijn olie-imperium opbouwde, door de anti-alcohollobby nieuw leven in te blazen. Alcohol dreigde namelijk de (uiterst schone!) brandstof te worden voor autos, waarvan de industriële productie, begin 1900, volop in ontwikkeling was.
Stop âs-werelds meest zinloze oorlog: Teken de petitie a.u.b.
Binnen 72 uren zouden we het begin van het einde van de oorlog tegen drugs kunnen zien. Deze dure oorlog heeft compleet gefaald in het bedwingen van de plaag van drugsverslaving en tegelijkertijd vele levens gekost, gemeenschappen verwoest en miljarden dollars het gewelddadige georganiseerde criminele circuit ingepompt.
Alle experts zijn het erover eens dat regulatie het meest zinvolle beleid is, maar politici zijn bang hun vingers te branden aan deze kwestie. Binnen 72 uren zal een internationale commissie, waaronder voormalige staatshoofden en makers van buitenlandbeleid van de VN, de EU, de VS, Brazilië, Mexico en meer, het taboe breken en openlijk oproepen tot nieuwe benaderingen waaronder decriminalisering en regulatie van drugs.
Dit zou een uniek omslagmoment kunnen zijn als genoeg van ons oproepen tot het stoppen van deze waanzin. Politici zeggen te begrijpen dat de oorlog tegen drugs gefaald heeft, maar beweren dat het volk nog niet klaar is voor een alternatief. Laten we hen laten zien dat we niet alleen een verstandig en humaan beleid vragen maar het eisen. Teken de petitie en deel ze met iedereen als we 1 miljoen stemmen halen, zal de petitie door de internationale commissie persoonlijk worden afgeleverd aan de wereldleiders:
Al 50 jaar laat het huidig drugsbeleid overal iedereen in de steek, maar het publieke debat blijft steken in angst en verkeerde inlichtingen. Iedereen, zelfs de Office on Drugs and Crime van de VN dat verantwoordelijk is voor het doorzetten van deze benadering, is het er mee eens het inzetten van leger en politie om drugsboerderijen plat te branden, smokkelaars op te sporen en dealers en verslaafden op te sluiten is een dure fout. En met het menselijke leed van Afghanistan, tot Mexico, tot de VS, verwoest de illegale drugshandel landen overal ter wereld, terwijl verslaving, doden door overdosissen en HIV/aids-besmettingen blijven toenemen.
Ondertussen hebben landen met een soepeler beleid zoals Zwitserland, Portugal, Nederland en Australië geen uitbarsting van drugsgebruik waargenomen, iets dat voorstanders van de drugsoorlog wel somber hadden voorspeld. In plaats daarvan hebben deze landen een significante afname van drugsgerelateerde misdaad, verslaving en doden gezien en zijn zij in staat de aandacht te richten op het ontmantelen van criminele organisaties.
Invloedrijke lobbys, waaronder het leger, wettelijke beleid en gevangenissen waarvan het budget op het spel staat, staan de verandering nog steeds in de weg. En politici vrezen hun kiezers te verliezen als ze alternatieve benaderingen steunen, omdat ze dan zwak en ordeloos zullen lijken. Maar vele voormalige bewindslieden en staatshoofden komen na het verlaten van hun positie uit voor hervorming, en polls wijzen uit dat burgers wereldwijd beseffen dat het huidige beleid rampzalig is. Het tij keert richting nieuw en beter beleid, met name in gebieden die verwoest zijn door de drugshandel.
Als we een wereldwijde roep kunnen creëren ter ondersteuning van de gedurfde oproep van de Internationale Commissie voor Drugsbeleid, kunnen we de oudbakken excuses voor het huidige beleid overschaduwen. Onze stem is de sleutel tot verandering teken de petitie en zegt het voort:
We hebben de kans om het laatste hoofdstuk in te luiden van deze wrede oorlog die miljoenen levens vernietigde. De Internationale publieke opinie zal beslissen of dit rampzalige beleid stopt of dat politici wegvluchten van hervorming. Laten we onmiddellijk de handen ineen slaan om onze aarzelende leiders weg te duwen van twijfel en angst, over het randje, recht in de redelijkheid.
Een mens heeft prikkels, uitdagingen nodig om te leven. Maar in de moderne welvaartssamenleving vallen steeds meer natuurlijke uitdagingen weg. Het gevolg: de mens gaat op zoek naar kicks. Vandaar dat alles steeds harder, sneller en heftiger gaat. De mens raakt gevangen tussen kicks en verslavingen en het ware leven gaat steeds meer aan hem voorbij.
Tijdens de Golfoorlog bleek de hoeveelheid moorden en berovingen in Italië drastisch te zijn geslonken. Zaten de boefjes en masse voor de buis, of was de kick van het televisiegeweld zo bevredigend dat de gebruikelijke ongein achterwege kon blijven? Ook de anders zo afstandelijke CNN- verslaggeefster kickte zichtbaar op de beelden van computergestuurde massavernietiging. Na alweer een geslaagd bombardement kon zij een zucht van bewondering niet onderdrukken: 'Fascinating'.
Wat is toch de kick van oorlog en geweld? Waarom gaan we vrijwillig naar films als de Texas Chainsaw Massacre, beklimmen we de K2 en drommen we om ziekenauto's? Toen ik enkele jaren geleden voor het laatst tijdens een popconcert uit mijn dak ging, schreeuwde een vriend mij na een geslaagde stagedive toe dat de volgende mode ongetwijfeld zou zijn dat we elkaar en masse met boksbeugels te lijf gaan. 'Gewoon, om te voelen dat je leeft, weet je wel'. Het leek me niet onwaarschijnlijk. Wat viel er tenslotte verder nog toe te voegen aan decibellen, lichteffecten, opwekkende middelen en naakte go-go dansers? Inmiddels weten we dat het in ieder geval nog sneller kon. Gabberhouse zweept ons op tot snelheden die boven de 180 beats per minuut liggen. Ter vergelijking: John Travolta danstte in de jaren zeventig op zo'n 120 beats per minuut.
Een mens heeft prikkels nodig om het gevoel te hebben dat hij leeft. Wanneer we geen uitdagingen meer hebben, gaan we langzaam dood. Eerst geestelijk, dan lichamelijk. Niet voor niets is het bestrijden van verveling in bejaardentehuizen letterlijk van levensbelang. Er zijn daar weleens experimenten gedaan waarbij alle inwoners een plant cadeau kregen. Bij de helft werd erbij verteld dat ze die plant zelf moesten verzorgen en bij de andere helft zou het personeel deze taak op zich nemen. Enkele jaren later bleek het sterftecijfer onder de ouderen met de geheel verzorgde plant significant hoger te liggen dan bij de andere groep. Gebrek aan uitdaging?
Er zijn ook wel eens experimenten gedaan op studenten die zich vrijwillig lieten opsluiten in een ruimte waarin geen enkele externe prikkel kon doordringen. Geen geluid, niets te zien en allemaal van elkaar gescheiden. Na een of meer dagen begonnen zij te hallucineren. Bij gebrek aan externe prikkels gingen ze blijkbaar intern prikkels creëren.
Assertiviteit is belangrijk als je een goed zelfbeeld wilt opbouwen. Ook is het nodig als je nee wilt leren zeggen. Waarom?
Je kunt leren om assertief te worden
Je hoeft je niet schuldig te voelen als je nee zegt
Er zitten voordelen aan nee zeggen
Hoe zeg je nee zonder de ander af te wijzen
In het sociale leven, persoonlijk of zakelijk, is het nodig om nee te kunnen zeggen. Het is onmogelijk om iedereen tevreden te houden door altijd maar te doen wat de ander vraagt. Op een gegeven moment zul je alleen nog maar met de ander bezig zijn en niet meer kunnen zien wat je zelf nodig hebt. Het is echt belangrijk om nee te kunnen zeggen. Kun je nee zeggen tegen je kind of voel je je direct een slechte moeder of vader? Dat is niet nodig, want als ouder heb je zelf ook dingen en tijd nodig. Bovendien heb je andere verantwoordelijkheden die net zo belangrijk kunnen zijn.
Op je werk nee kunnen zeggen is een essentieel onderdeel van het zakenleven. Het is dus van groot belang dat je op tijd nee leert te zeggen. Voordat je overspoeld wordt door verzoeken van collega's die het wel makkelijk vinden dat jij hun werk overneemt. Anderen zullen van je gaan profiteren en je goedheid gaan misbruiken. Trap hier niet in.
Voordelen van Nee zeggen
Nee zeggen is een onderdeel van assertief zijn. Van nee zeggen ontwikkel je zelfvertrouwen en zelfrespect. Als je deze vaardigheid niet onder de knie krijgt zal dat stress en frustratie geven. Het geeft je een laag zelfbeeld en de anderen zullen geen respect voor je opbrengen. Je hoeft je echt niet schuldig te voelen als je nee zegt. Het is een teken dat je naar je eigen behoefen kijkt en dus weet wat je zelf nodig hebt. Als je de gewoonte hebt om altijd maar ja te zeggen om de ander een plezier te doen dan moet je maar eens bij jezelf nagaan welke negatieve gevolgen dat heeft in je leven. De eerst volgende keer dat je in de situatie komt, waarin je nee gaat zeggen, vertel er dan direct bij waarom je nee zegt. Op die manier wijs je hun vraag niet af. Je accepteert dat de ander iets vraagt, maar je zegt nee. Zodat je je niet schuldig hoeft te voelen. Je gevoel om altijd maar ja te zeggen komt uit de behoefte om goedkeuring van de ander te krijgen, omdat je een goed gevoel krijgt als de ander je nodig heeft. Dat is het gevolg van een laag zelfbeeld. Om een goed gevoel te krijgen hoef je geen ja te zeggen.
Wanneer en hoe zeg je Nee
Wanneer zeg je nee:
Als iemand je iets vraagt wat je echt niet wilt of wat niet bij jou past.
Als je geen tijd hebt, omdat je met iets belangrijks bezig bent, leg gewoon uit dat het niet kan.
Als iets gevraagd wordt wat die ander zou moeten doen. Uitleggen dat dit zijn verantwoordelijkheid is en niet de jouwe. Dat hij dat werk zelf beter kan doen.
Als de ander het beter zelf kan doen, zodat er nog wat van geleerd kan worden.
Als er iets gevraagd wordt wat niet goed is in jouw ogen. Gewoon eerlijk zeggen.
Eerlijk zijn en nee zeggen zal je gevoel van eigenwaarde vergroten, omdat je kijkt naar wat jezelf nodig hebt en voorrang geeft aan de dingen die in jouw leven belangrijk zijn.
Hoe zeg je Nee:
Door ik-boodschappen, zeg hoe je je voelt.
Door eenvoudig de reden te noemen.
Door je beleefd te verontschuldigen.
Door te zeggen dat je de ander begrijpt, maar het niet gaat doen.
Door duidelijk te laten zien dat je je niet in de hoek laat zetten en toch ja gaat zeggen.
Omdat het best moeilijk is om te doen, kun je je voorbereiden op vragen waarvan je weet dat mensen die gaan stellen en dan te oefenen in het nee zeggen. De ander zal verbaasd zijn, maar uiteindelijk zal het wel geaccepteerd worden.
Ben je een slachtoffer of schepper van je werkelijkheid?
Blijf ik in moeilijke tijden op de grond liggen of sta ik op om verder te gaan? Verzet ik me of omarm ik de situatie als kans om te groeien?
In het leven komt alles neer op je houding. De omstandigheden die onze levens hebben vormgegeven zijn al net zo uniek en individueel als onze persoonlijkheden. Maar ons vermogen om te groeien als individu, om te ontwikkelen in bewustere en liefdevollere mensen hangt niet af van de dingen die ons zijn overkomen, maar van onze houding tegenover die situaties. Blijf ik in moeilijke tijden op de grond liggen of sta ik op om verder te gaan? Verzet ik me of omarm ik de situatie als kans om te groeien?
Uiteindelijk zijn er twee houdingen die we kunnen aannemen in het leven: de houding van slachtoffer of van schepper.
Het slachtoffer kan de schoonheid, overvloed of de intrinsieke perfectie van elk moment niet inzien omdat hij een idee heeft van hoe de dingen zouden moeten zijn een idee dat onvermijdelijk is verstoord, een idee dat in strijd is met de situatie zoals ze is.
Deze strijdigheid leidt tot woede woede tegenover het leven, tegenover God maar het uit zich in de slachtoffers als een passieve en depressieve zwaarte die eigenlijk meer op triestheid lijkt dan woede. Het is haat voor het zelf, geweld tegen het zelf. Het is de ultieme verwerping van dat wat is: geweld tegen het leven.
De enige manier om los te breken uit deze slachtofferrol, is door een schepper van je eigen leven te worden. Een schepper prijst zijn schepping; een slachtoffer bekritiseert. Een schepper waardeert; een slachtoffer klaagt zonder verantwoordelijkheid te nemen. Dit zijn twee tegenpolen.
De schepper omarmt alles wat op zijn pad komt. Hij zegt ja tegen alles en leeft daardoor in overvloed. Maar een slachtoffer is juist wrokkig en negatief. Hij kan de perfectie of de schoonheid niet zien omdat hij een rigide idee heeft van hoe de dingen zouden moeten zijn. Deze woede is verhuld in passiviteit en is de ultieme woede: het is de verwerping van het bestaan, de ontkenning van dat wat is.
Wanneer ik naar mijn leven kijk met een nee, met het idee dat ik beter weet hoe de dingen zouden moeten zijn, dan wijs ik het leven af. Het is als de reactie van een kind: omdat ik er geen macht over heb, omdat ik mijn zin niet krijg, wil ik niet meer spelen. Ik kan het niet begrijpen, dus ik accepteer het niet. Ons angstige intellect zuigt vervolgens alle vreugde uit het leven.
Wanneer je je bewustzijn ontwikkelt en in contact staat met het absolute, verdwijnt de wanhopige behoefte om alles te begrijpen, omdat je dan vervuld bent van de vreugde van puur zijn. Het hart heeft geen verlangens meer wanneer het liefde heeft gevonden.
Dus hoe transformeer je van slachtoffer naar schepper? Door op je bewustzijn te focussen, op de stille diepten die we allemaal in ons dragen, door je geest tot rust te laten komen.
Waarom? Er is geen waarom. Het is gewoon. Ervaar het. Wanneer je merkt dat je je verzet, laat dan los.
Wanneer ik me met de stroom laat meedrijven, wanneer ik me overgeef aan dat wat is, dan ben ik de schepper van mijn eigen werkelijkheid. Wanneer ik me verzet, ben ik als een boos kind dat geen verantwoordelijkheid wil nemen.
Misschien denk je dat er iets beter kan zijn in dit moment of dat er iets niet klopt. Dat is niet zo. Alles is zoals het moet zijn. Door je over te geven word je de schepper van je eigen werkelijkheid. Geniet ervan.
En toen vroeg de zoeker: "Waar vind ik nu dat evenwicht? In deze wereld is alles zo belangrijk!" "Vlakbij", zei de wijze, "blijf op je eigen weg, en ga voor wat je werkelijk wil."
Tegenwoordig moeten we van alles en nog wat en het moet allemaal ook nog eens perfect zijn. Een geweldige relatie, interessant en goedbetaald werk, een paar kinderen die al even perfect en voorbeeldig zijn en natuurlijk moeten we ook nog ontspannen en iets aan onze spirituele en intellectuele ontwikkeling doen. Als mens zijn we veelzijdige wezens, die een aantal verschillende aspecten hebben. Daardoor zijn we ook in staat om ons, min of meer tegelijkertijd, actief te zijn op deze verschillende gebieden van ons leven. Toch hoor je veel mensen klagen dat het evenwicht zoek is, dat ze worden opgeslokt door hun werk of dat ze niet meer aan zichzelf toekomen omdat de kinderen en oudere familieleden veel zorg en aandacht nodig hebben. En door dit geworstel in het dagelijkse leven verlies je juist weer het zicht op het totaal van je leven. Om het totaalbeeld te krijgen zijn meerdere verdelingen mogelijk. Maar over het algemeen kun je de volgende aspecten in je leven onderscheiden: je eigen persoon, je persoonlijke omgeving (familie, relaties en vrienden), je werk, ontspanning en spiritualiteit. Als al deze gebieden in evenwicht zijn, dan is het geheel groter dan de som der delen. Je voelt je in balans, krachtig en opgewekt en je bent daardoor in staat om in elk van de afzonderlijke aspecten optimaal te functioneren.
Je eigen persoon
Het lijkt egoïstisch om hier mee te beginnen, maar dat is het niet. Zelf ben je het eerste, en belangrijkste aspect van je leven, dat je goed moet verzorgen. Want als je jezelf niet goed behandelt, hoe kun je anderen dan goed behandelen? In dit levens-aspect gaat het om je eigen welzijn, je gezondheid, voeding, voldoende beweging en voldoening. Hoewel het antwoord niet altijd is zoals je zou willen, is het goed om je zo nu en dan af te vragen of je goed bezig bent. En daarmee wordt dan de lange termijn bedoeld. Pas als jezelf goed in je vel zit en gelukkig bent met je leven en de dingen die je doet, ben je in staat om voor anderen te zorgen en je in te zetten voor de levens-aspecten buiten je.
De persoonlijke omgeving
Je persoonlijke omgeving is je nabije sociale kringetje: je familie, je vrienden, je partner en eventuele kinderen. Het is natuurlijk ideaal als hier alles in evenwicht is. Met je partner deel je de meest intieme aspecten van jezelf en ook nog eens een gezamenlijk levensproject. Als het goed gaat geeft dit veel warmte en voldoening maar het kan ook tot hoofdbrekens leiden doordat er toch twee verschillende personen met verschillende eigenaardigheden in het spel zijn. Als het goede overheerst, sticht je misschien een gezin met je partner. Ook het ouderschap geeft als het goed is veel voldoening, maar uiteraard kunnen ook op dit vlak veel, al dan niet overkomelijke, problemen rijzen. Met je familie, je ouders, broers, zussen, grootouders, ooms, tantes, neven en nichten deel je een gezamenlijk verleden, je kindertijd. Dit kan de basis zijn voor een warme band. In sommige families staat iedereen altijd voor elkaar klaar, maar ook hier geldt dat het niet bij iedereen koek en ei is. Ook familierelaties kunnen behoorlijk verstierd worden door pijnlijke gebeurtenissen uit het verleden of simpelweg botsende karakters en belangen.
Het werk
Je werk is belangrijk, nog even los van of het wordt betaald of niet. Ook huisvrouwen en -mannen, studenten of mensen die vrijwilligerswerk doen, hebben dit aspect in hun leven. Het is het gebied waarin je je vaardigheden en kennis kunt ontwikkelen. Hierin neem je deel aan de maatschappij en draag je bij aan het welzijn van andere mensen. Vaak kun je in je werk je creativiteit en je ambitie kwijt, maar soms zijn er ook perioden in je leven waarin je werk vooral frustratie en kopzorgen oplevert. En dan hebben we het natuurlijk niet om zo nu en dan een rotdag of een vervelende collega. Als je werk je structureel alleen maar stress en ergernis oplevert, en weinig positiefs, zou je bv. kunnen overwegen om een andere baan te zoeken, of zelfs een heel ander beroep.
Ontspanning
Na het werk is het tijd om te ontspannen en te genieten. Ook in je hobby's kun je interesses, je vaardigheden en je creativiteit kwijt, maar als het goed is weer net even andere dan in je werk. Soms lijkt het echter of allerlei verplichtingen van dit levens- aspect er meer een soort tweede werk van maken. Let er dus op dat ontspanning ook echt ontspanning is. Dat houdt dan weer niet in dat je met op de bank voor de televisie hangen dit aspect van je leven goed invult. Ook een sport, of andere activiteit zoals dansen en uitgaan, kunnen heel ontspannend werken.
Spiritualiteit
Dit onderdeel van je leven gaat niet over religie of naar de kerk gaan, maar over de algemene menselijke behoefte om het bestaan en je eigen leven zin te geven en te plaatsen in een groter geheel. Ook dit aspect is heel persoonlijk en het kan dan ook vele vormen aannemen. Voor de een zal het geloven in een god zijn, of in een energie waar we deel van uitmaken, voor een ander genieten van de natuur of van kunst. Hoe dan ook doet het je bij uitstek uitstijgen boven de waan van alle dag. Maar net als de andere aspecten kan dit verwaarloosd worden, dan wel onevenwichtig veel aandacht krijgen, waardoor je niet meer in de realiteit van het dagelijkse leven staat.
Het evenwicht
Als je evenwichtig leeft, dan hebben al deze verschillende facetten in je leven de juiste prioriteit.
Maar vaak zie je dat het overmatig leven in een gebied ten koste gaat van de andere gebieden. Klassiek is het voorbeeld van de personen die te veel werken en weinig aandacht besteden aan hun partner en kinderen. Vroeg of laat wordt de rekening gepresenteerd in de vorm van een scheiding en een gemankeerde relatie met de kinderen of een burn-out, een depressie of een ziekte voor henzelf. Een ander bekend voorbeeld is het lege nest syndroom waarmee moeders kunnen kampen die altijd alleen maar voor hun kinderen hebben gezorgd en er daarnaast geen eigen leven op na hielden. Zo zijn nog wel meer voorbeelden te verzinnen. Het belangrijkste is het evenwicht tussen alle aspecten. Als je het idee hebt dat er ergens een scheefgroei zit, probeer die dan te corrigeren met het geven van tijd en aandacht aan dat aspect of die aspecten die in de loop der tijd zijn ondergesneeuwd. Benader het positief en maak de aspecten belangrijker die je tot nu een beetje hebt versloft. Stel de juiste prioriteiten, doe datgene wat belangrijk is en probeer je tijd daar naar in te delen. Bedenk wat je wilt bereiken in je werk, maar ook wat belangrijk is in je privé-leven. Respecteer je grenzen en probeer zicht te krijgen op je valkuilen en de stress-verhogende elementen in je leven. Veranderen valt vaak niet mee, maar als je je leven in balans hebt zul je je veel evenwichtiger en sterker voelen. Als het nodig is, zoek dan hulp in de vorm van een boek of informatie op internet. Of, als dat niet genoeg is, overweeg een cursus of een coach.
Eigenlijk is het logisch: alles wat in evenwicht is, kan op eigen kracht bestaan. Al wat onevenwichtig is, heeft iets anders nodig om overeind te blijven.
Elektrische keukenapparaten hebben een beperkte levensduur, wat een constante stroom aan afval met zich meebrengt. Bovendien moeten er steeds nieuwe apparaten worden gefabriceerd, wat veel energie en grondstoffen kost. Daarbij komt nog het elektriciteitsverbruik tijdens de bediening, en de herrie die de toestellen produceren.
Het kan ook anders, zo bewijst het met de voet aangedreven keukeneiland van de Duitse ontwerper Christoph Thetard. Ontworpen om generaties lang mee te gaan, bespaart deze machine energie en grondstoffen en houdt ze elektrisch en plastic afval van de stortplaatsen weg. Bovendien kost het aandrijven van de keukenapparaten dankzij een ingenieus mechanisme nauwelijks inspanning.
We vragen ons af hoe het komt dat geeuwen zich verspreid als een ziekte; ik geloof dat het juist de ernst, de concentratie en de zorgen zijn die zich als een ziekte verspreiden; geeuwen daarentegen is een antwoord van het leven om weer gezond te worden. Het verspreidt zich door het loslaten van de ernst en zoals een emfatische uiting van onbezorgdheid.
Alain L'art de bâiller (de kunst van het geeuwen)
Waarom geeuwen?
Geeuwen is waarschijnlijk het meest eenvoudige en weldoende dat we voor ons lichaam kunnen doen. Het vormt een goede gymnastiek voor het gelaat. Het ontspant de keel, het gehemelte, het bovenste gedeelte van de hals en het onderste gedeelte van onze hersenen. Het help de stroming van het cerebraal vocht in evenwicht te brengen, wat de hersenen en het ruggemerg proper en soepel houdt. Het help ons om uit ons hoofd te gaan (om uit het compulsief denken te komen). Het verhoogt het aanmaken van speeksel wat zo onze spijsvertering ten goede komt (en onze smaakcapaciteit verhoogd). Meer nog: het helpt het tandvlees en de tanden te reinigen! Het help ook het nodige vocht naar onze ogen te brengen wat hen wast en tot rust brengt. Het help zelfs ons diafragma te openen. Verder verhoogt geeuwen de productie van serotonine wat onze emoties stabiliseert; het kalmeert ons als we te opgewonden zijn en het verbetert onze gemoedstoestand wanneer we somber gestemd zijn. Geeuwen is ook een teken van ontspanning. Dankzij het verhogen van de serotonine, help geeuwen ons in slaap wanneer we moe zijn en het moeilijk hebben om tot rust te komen. Genoeg redenen, neem ik aan, om regelmatig te geeuwen.
Waarom dan ook nog zuchten?
Al wat de ademhaling opent is een goede zaak. Want hoe meer we ademen, hoe levendiger we worden, hoe meer we in contact zijn, wakker en alert, en hoe meer energie we hebben. Zuchten help het centrale diafragma, wat op zijn beurt alle andere diafragmas ten goede komt. Dit geeft ze meer tonus, maakt ze soepeler en geeft ze meer weerbaarheid. Dit helpt alle vochten in ons lichaam (bloed, lymfe, hersenvocht) beter te vloeien, wat ons letterlijk het gevoel van meer beweeglijkheid geeft (minder statisch). Een beter aangepaste vloeibaarheid wil zeggen: een betere verspreiding en verdeling van de energiestromen. En verder ook: een evenwicht in de druk van de vloeistoffen wat ons rechter maakt en ons gevoel van zelfzekerheid ondersteunt.
Voor een gelukkige wereld heb je alleen een glimlach nodig!
Ron Gutman had als klein jongetje de droom de wereld te redden en iedereen gelukkig te maken. Maar de superkracht die je daarvoor nodig hebt komt toch niet uit de lucht vallen? Jawel. Je bezit die superkracht namelijk al, en hoeft hem alleen maar te gebruiken. Ondernemer Ron Gutman vertelt in zijn speech voor TED over zijn zoektocht naar de kracht om de wereld gelukkiger te maken.
Gutman stuitte in zijn zoektocht als eerste op een langlopend onderzoek van de Universiteit van Berkley, California. Daar werd duidelijk dat een glimlach groot verschil maakt: op basis van het meten van de glimlach van studenten in hun jaarboek kon hun geluk in het leven, de liefde en hun charisma voorspeld worden. Een soortgelijke uitkomst werd ook gevonden bij een onderzoek in 2010 van de Wayne State University: op basis van glimlach van de spelers op oude basketballplaatjes was hun levenslengte te voorspellen. De nors-kijkers leefden gemiddeld 72,9 jaar en de glimlachers werden gemiddeld 80. Het goede nieuws is dat glimlachen bij mensen de meest basale en uniforme uitdrukking is, babys glimlachen zelfs voordat ze geboren zijn in de buik van hun moeder al.
Aanstekelijk
1/3 van de mensen lacht meer dan 20 keer per dag, en slecht 14 % lacht minder dan 5 keer per dag. Maar kinderen zijn de echte superhelden: zij lachen wel meer dan 400 keer per dag. En hun lach maakt weer vele anderen aan het lachen. Want, heeft u zich nooit afgevraagd waarom mensen die tijd doorbrengen met kinderen vaak zo veel lachen? Uit een studie aan de Uppsala University in Zweden is gebleken dat het bijna onmogelijk is om te blijven fronsen als iemand tegen je lacht. Dit komt het nabootsen van de lach van de ander evolutionair gezien een middel is om aan te voelen of de lach echt is of niet, en zo de emoties of bedoelingen van die ander te doorgronden.
Lach je rijk
Darwin vermoedde al we ons beter gaan voelen door te lachen, in plaats van andersom. In recente studies wezen de resultaten ook in die richting. Duits onderzoek bewees dat glimlachen het beloningscentrum in de hersenen meer stimuleert dan het eten van chocola kan doen. En uit Brits onderzoek blijkt dat een glimlach zelfs een stimulatie geeft die gelijkstaat aan 2000 repen chocola! En alsof dat nog niet genoeg is: een glimlach kan zelfs even stimulerend zijn als het krijgen van een paar duizend Euro!
Geen wonder dat kinderen zo zorgeloos kunnen zijn, als ze 400 keer per dag glimlachen, voelen zich elke dag weer bijna als een kersverse miljonair...
Lach je gezond
Glimlachen is in tegenstelling tot chocola ook nog eens heel gezond: lachen zorgt voor stressreductie, verlaagt de bloeddruk en stimuleert de aanmaak van gelukshormonen als endorfine. Daarnaast laat een glimlach ons niet alleen aardiger, maar ook meer competent overkomen op andere mensen. Het klinkt haast te mooi om waar te zijn: wil je aardiger en meer competent gevonden worden, minder stress ervaren, het gevoel hebben alsof je heerlijke chocola eet zonder de bijkomende calorieën binnen te krijgen en het geluk van het vinden van een paar duizend euro ervaren? Het enige wat je hoeft te doen is gebruik maken van de superkracht die iedereen al in bezit heeft: de glimlach!
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:Er is nog hoop!
Na Zwitserland nu ook Duitsland!
Na een bijna twaalf uur durende onderhandelingsmarathon heeft de Duitse zwart-gele regeringscoalitie besloten dat de zeventien Duitse kerncentrales ten laatste in 2022 moeten gesloten worden. Dat heeft het Duitse persagentschap dpa afgelopen nacht in regeringskringen vernomen. De meeste kernreactors moeten al in 2021 dicht. De drie laatste reactors worden beschouwd als een soort van veiligheidsbuffer en blijven iets langer werken voor het geval er zich problemen zouden voordoen met de energievoorziening. Maar ook zij gaan ten laatste in 2022 toe. De bondsregering besloot vorig jaar nog de nucleaire reactors langer open te houden, maar kwam daarop terug na de ramp met de Japanse kerncentrale Fukushima.
Tijdens de onderhandelingen is daarnaast besloten dat de atoombelasting blijft. Ook verrassend is dat een of twee reactors in stand-by modus zouden blijven, om te kunnen anticiperen op knelpunten in de energievoorziening.
De afgelopen weken werd er in Duitsland verschillende malen betoogd tegen kernenergie. De manifestanten eisten een versnelde uitstap uit de kernenergie. Duitsland telt in totaal zeventien kernreactoren. Na de ramp in Fukushima vaardigde de Duitse regering een moratorium van drie maanden uit op de verlenging van de levensduur van de kerncentrales. Die zijn goed voor ongeveer een derde van de energieproductie in Duitsland.
Korte biografie van Remi (de eerste letter wordt in het frans uitgesproken als
'Her), Georges (de eerste letter wordt in het frans uitgesproken als 'gé',
samen Hergé dus).
Georges Remi wordt geboren te Brussel op 22 mei 1907. Als jonge
snaak gaat hij naar het Sint-Boniface college in Brussel waar hij zich al
snel blijkt te vervelen. In 1921 komt hij via het college in aanraking met
de scouts waar hij de bijnaam "nieuwsgierige vos" krijgt. Ze eerste
tekeningen dateren van deze tijd en verschijnen voor het eerst in "Jammais
Assez", het schooltijdschrift van de scouts. Vanaf 1923, Remi is dan 16,
verschijnen er ook regelmatig tekeningen in "Le Boy-scout", het maandblad
voor de Belgische scouts. Vanaf nu signeert hij al zijn tekeningen met
Hergé, de initialen van Remi Georges.
Na zijn militaire dienst wordt Hergé benoemd tot hoofdredacteur
van "Petit Vingtième", welke een bijlage is voor jongeren van het weekblad
"Vingtième Siècle". Het eerste nummer verschijnt op 1 november 1928. Enkele
maanden later, namelijk op 10 januari 1929, verschijnt in dit weekblad een
nieuw personage, Kuifje. Door het feit dat Hergé ondertussen ook Quick en
Flupke heeft bedacht, een stripreeks gebaseerd op twee Brusselse kwajongens,
moeten we een jaar wachten op het eerste album van Kuifje, "Kuifje in de
Sovjetunie".
Ondertussen is Casterman de uitgever van de avonturen van Kuifje
geworden en wat tot nu toe een spelletje was voor Hergé, begint serieus te
worden. Hergé is overtuigd van de belang- rijkheid om een goed scenario te
hebben en de noodzaak om zich grondig te documenteren. In 1935, Hergé is nog
altijd maar 28, tekent hij voor het franse weekblad "Coeurs vaillants" een
nieuwe serie met nieuwe helden: Jo, Suus en Jokko. Er zullen in totaal 5 albums
verschijnen.
Op 10 mei 1940 wordt België bezet door duitse troepen. Het tijdschrift "Le vingtième Siècle" en ook "Le petit Vingtième" verdwijnen. De
publikatie van "Kuifje en het zwarte goud" zal 8 jaar uitgesteld worden.
Hergé begint ondertussen aan een ander verhaal. "De krab met de gulden
scharen" welk verschijnt in het dagblad "Le Soir", een van de enige dagbladen
die toegelaten zijn door de Duitse bezetters. Als op 3 september 1944 België
wordt bevrijdt komt er een einde aan de publikaties in Le Soir.
In 1950 gaat Hergé de verbintenis aan om het album "Mannen op de
Maan" te maken, het eist veel technische precisie en de noodzaak om zich
zeer goed te documenteren. Hergé neemt een paar mensen onder de arm en richt
de studio Hergé op. Dat Hergé enorm geliefd was in eigen land bewees de
Belgische vereniging voor sterrekunde die, om Hergé's 75ste verjaardag te
vieren, een toen recentelijk ontdekte planeet tussen Mars en Jupiter de naam
Hergé mee gaf.
Op 3 maart 1983 sterft Georges Remi. Hij zal 76 jaar worden.
Drie jaar na zijn dood verschijnt het weliswaar nooit voltooide album
"Kuifje en de Alfa-kunst". Het was Hergé's wens nooit een opvolger aan te
duiden, waardoor zijn oeuvre nooit zal verdergezet worden.
Er is ook een Hergé Genootschap waar je op de hoogte wordt gehouden van de laatste nieuwe weetjes, of maak een mooie daguitstap en ga eens naar het Hergé-museum
Bril met speciaal getint glas kan migraine voorkomen
Onderzoekers van de Michigan State University hebben aangetoond dat een bril met precisie-getinte glazen kan helpen om migraine te voorkomen, als die wordt getriggerd door bepaalde visuele patronen. Tot 42% van de mensen. die een vorm van migraine hebben die gepaard gaat met visuele 'aura', zoals lichtflitsen, kan er baat bij hebben, zeggen de onderzoekers. Precisie-getinte glazen worden in de UK al sinds de jaren 1990 gebruikt bij 'zwakke lezers', een aandoening die lijkt op dyslexie.
In deze studie werden 11 mensen met migraine en 11 zonder de hoofdpijn met behulp van een fMRI scan onderzocht. Nagegaan werd of een bril met getinte glazen de hersenactiviteit normaliseerde bij mensen met slaande hoofdpijn. Alle deelnemers keken naar 'stressvolle' streepjespatronen (bepaalde afstand, scherp contrast) door 3 verschillende paren getinte brillenglazen. De glazen werden voor iedere proefpersoon aangepast, met het meeste comfort en de minste vervorming.
Als de migrainepatiënten een bril droegen, normaliseerde hun hersenactiviteit tijdens het zien van verschillende streepjespatronen. Normaal gesproken is er dan sprake van 'hyperactivatie', een specifieke vorm van hersenactiviteit die voorkomt tijdens een migraineaanval. De patiënten hadden ook minder klachten dan met andere brillenglazen.
Een interessante, maar kleine studie. De eerste resultaten zijn in ieder geval hoopvol.
In haar boek 'A Bittersweet Season' combineert Jane Gross haar persoonlijke verhaal met praktische adviezen over de verzorging van een ouder wordende ouder. En dat is niet altijd een prettige combinatie. Een lezer die meegesleept wordt door het verhaal kan de ingelaste tips hinderlijk vinden. En degene die op zoek is naar een doe-het-zelf-boek heeft misschien geen behoefte aan persoonlijke details. Het relaas over het lichamelijk en geestelijk verval van haar moeder is aangrijpend en haar advies aan de lezers is zeer inzichtelijk, maar de overgang tussen beide verloopt niet altijd even vlot.
Jane Gross is een voormalig verslaggeefster van The New York Times. Haar boek begint ongeveer tien jaar geleden, toen haar moeder Estelle, een weduwe van in de tachtig niet meer alleen in haar appartement kon blijven wonen. Estelle verhuist naar een voorziening voor begeleid wonen, dichter bij haar kinderen in de buurt. Jane was echter totaal niet voorbereid op wat er zou volgen: veel geklaag of eisen stellen aan de telefoon, nachtelijke bezoekjes aan de EHBO, medische tests die op verschillende dagen en tijden worden afgenomen. Maar het meest pijnlijke vond Jane het zien van de aftakeling van haar - altijd trotse en gereserveerde - moeder.
Later verhuist haar moeder naar een verpleegtehuis. In het boek groeit dan de kloof tussen Gross-de-expert met haar verantwoorde adviezen en Gross-de-verteller, die zich in een crisis bevindt. De personages gaan met de billen bloot: Jane als control freak en haar broer Michael, die in toenemende mate zijn charme gebruikt om zijn verantwoordelijkheden te ontlopen. De broer-zus dynamiek herleeft als vanouds. En Estelle? 'Mijn moeder bleef tot het bittere einde zuinig, tegendraads, slim en asociaal', schrijft Gross.
Naarmate Estelle verder achteruit gaat, gebeuren er ook positieve dingen. De spanning binnen de relatie tussen Estelle en haar dochter, die er jarenlang was, neemt af. Gross waardeert de manier waarop haar broer de belangen van haar moeder behartigt en zelfs de manier waarop hij zich kan terugtrekken en afsluiten, zodat hij meer energie en gemoedsrust heeft. Michael, die zich altijd ergerde aan de bemoeizieke betweter Jane, ziet in dat dit voor de enige manier is om met de situatie om te gaan. Zo komen ze uiteindelijk toch dichter tot elkaar. Estelle overleed acht jaar geleden op 88-jarige leeftijd.
Er zijn vast eenvoudigere manieren om op te staan: om deze ongelooflijk complexe uitvinding te realiseren werd zowat alles wat een huishouden uitmaakt gebruikt, misschien zelfs meer. Kijk en overtuig jezelf!
De Blauwvintonijn is één van de grootste en snelste vissen ter wereld die meer weegt dan een koe, sneller accelereert dan een auto, duurder is dan puur zilver en zeldzamer is dan een ijsbeer. Hun kleur -blauw aan de bovenkant en glimmend zilver aan de onderkant- camoufleert hen perfect van zowel boven als onder. Hun gestroomlijnd lichaam is gebouwd voor snelheid en uithouding. Hun gemiddelde lengte is ongeveer 2 meter en ze wegen rond de 250kg maar veel grotere exemplaren komen ook voor.
De Atlantische Blauwvintonijn heeft warmbloedige eigenschappen, iets wat zeer zeldzaam is bij vissen. Ze gedijen even goed in de koude wateren van Newfoundland en IJsland als in de tropische wateren rond de golf van Mexico en de Middellandse zee, waar ze elk jaar naartoe gaan om kuit te schieten. Ze kunnen een aantal keer per jaar van Noord Amerika naar Europa trekken.
Spijtig genoeg voor de Blauwvintonijn is hun vlees erg populair voor sushi en sashimi. Dit heeft als gevolg dat door overbevissing en illegale vispraktijken deze soort bijna is uitgeput. Specialisten zeggen zelf dat het zo erg gesteld is met de Blauwvintonijn dat er tegen 2012 geen enkele meer overblijft.
Twee studenten uit Antwerpen, Michael Dilissen en Diederik Jeangout hebben besloten om er alles aan te doen om deze vis te redden. Ze hebben een informatief en aangrijpend clipje gemaakt dat je hier kan bekijken en een website, How to save the Bluefin met meer informatie over hun missie en hoe je kan helpen.
Moest deze tonijn op land leven, dan zou hij waarschijnlijk even beschermd zijn als een Siberische tijger, en geef nu toe, zou jij een broodje tijger eten? Te veel mensen blijven de zee als een grote vuilnisbelt en onuitputtelijke bron van voedsel zien. Dit is heel ver van de waarheid, de meeste grote vissoorten zijn bijna uitgeput. Als je echt niet kunt stoppen met vis te eten kijk dan even naar de viswijzer van EOS om te weten welke vis het duurzaamst en gezondst is.
Sta er ook even bij stil dat de visserij niet alleen nefast is voor de kwetsbare visbestanden, maar ook dat de talrijke visnetten die achtergelaten worden op zee (ghost nets) jaarlijks enorm veel schade aan koraal, schildpadden, dolfijnen, haaien, ... enzovoort aanrichten.
Dus wanneer je de volgende keer je sushi bestelt, doe jezelf en moeder natuur een plezier en laat de vis achterwege.
Steve De Neef is een duiker, surfer en onderwaterfotograaf uit België. Hij woont en werkt in de Filipijnen waar hij de natuurlijke wereld onder en boven water fotografeert, workshops fotografie geeft en duikgroepen begeleidt. Hij houdt ervan om zijn kennis over natuur, het onderwaterleven en fotografie te delen met andere mensen in de hoop zo meer bewustwording te kunnen creëren over het fragiele onderwaterleven.
Verkeerd functionerende klimaatbeheersing maakt ziek
Veel mensen kennen de term Sick Building Syndrom voor gebouwen die ziek maken. Dat dat kan is een bewezen feit. Er zijn genoeg mensen die er last van hebben of (in de termen van de ontkenners) die er last van zeggen te hebben. Het probleem is de bewijslast. Het menselijk lichaam is een complex geheel dat meer of minder lang aan onjuiste omstandigheden blootgesteld allerlei afwijkingen en ziekteverschijnselen gaat vertonen. Daar zijn de geleerden het wel over eens. Niet over wat dan onjuiste omstandigheden zijn en al helemaal niet over wie daar dan verantwoordelijk voor zijn, c.q. (ook financieel) op aangesproken kunnen worden.
Het is bijv. een bewezen feit dat te veelvuldig gebruik van een mobieltje de kans op kanker in het hoofd vergroot. Er worden (ook in onze huizen) steeds meer apparaten draadloos (dus via zenders en ontvangers) met elkaar verbonden, maar we weten nog heel weinig over de risicos van voortdurende blootstelling aan de energievelden, die dat met zich meebrengt. Voor sommige onderzoekers staat vast dat bijv. de straling rond steunzenders voor mobiele telefonie en de spanningsvelden rond hoogspanningsleidingen ziekteverwekkend kunnen zijn.
De mate waarin mensen daarvoor gevoelig zijn wisselt van persoon tot persoon. De invloed van natuurlijke en cultuurtechnische energie op allerlei levensvormen is volop in onderzoek. We weten er nog ongeveer evenveel van als indertijd van radioactiviteit toen het echtpaar Curie met het onderzoek daarnaar begon. De oude kennis over energie in de natuur en de effecten daarvan op planten, dieren en mensen is weggehoond omdat de apparatuur om die wetenschappelijk te meten, ontbrak. Gelukkig trekt de natuur zich daar niets van aan. Die weet wel beter. Het gebeurt wel vaker dat we enthousiast grootschalig zaken toepassen waar we de consequenties onvoldoende van kennen en later behoorlijk spijt van krijgen.
Denk maar aan asbest, DDT, antibiotica, formaldehyde, opslag van kernafval (Asse, Duitsland) enz. Het is een lange lijst. De nieuwste rage is het geloof dat met technologie alles oplosbaar is. Een huis is prima volgens bepaalde constructiemethoden energieneutraal te verwarmen en te bewonen, maar in veel gevallen worden tamelijk conventioneel gebouwde huizen potdicht gemaakt en wordt er een apparaat in aangebracht dat de luchtventilatie en verwarming regelt. In theorie kan dat heel goed, in de praktijk gaat het vaak mis (door verkeerde aanleg, door onvoldoende of zelfs het ontbreken van onderhoud, door allerlei andere oorzaken). Iedereen weet dat je de airco in de auto minstens eens per jaar moet laten reinigen, anders kan er schimmel- en bacteriegroei in ontstaan waar je goed ziek van kunt worden. In huizen, kantoren en andere menselijke omgevingen gebeurt dat onderhoud vaak niet of verkeerd. En dus worden mensen ziek.
Nog een voorbeeld: wie maakte zich druk over vervelende groeisels in warm- waterleidingen tot het in Noord-Holland tijdens een bloemententoonstelling fout ging en mensen stierven aan de veteranenziekte door besmette waterdruppeltjes. En Google maar eens naar Balansventilatie in wijk Vathorst in Amersfoort. We zijn niet dom, maar vaak wel kortzichtig. Niets nieuws overigens: in de 19e eeuw was er al een befaamde geleerde (ik zal zijn naam niet noemen) die beweerde dat we nu wel zo ongeveer alles wisten wat er te weten was. En ook nu zijn er genoeg geleerden die iets niet bestaanbaar achten omdat ze er nooit van hebben gehoord. Ze maken zichzelf tot maat der dingen. Een tikkeltje arrogant misschien? En toch met Maxima sprekend een beetje dom? Nogmaals: gelukkig trekt de natuur zich daar niets van aan.
Zet een klein cameraatje in een winkelstraat en vraag een willekeurig vijftigtal voorbijgangers waar ze het meeste spijt van hebben in hun leven. Dat is het concept van het succesvolle project 'Fifty People, One Question', dat al in New York, Brooklyn en Dublin gehouden is.
Het levert onverwacht mooie en soms ontroerende beelden op. De mensen gaan echt bij zichzelf te rade wanneer ze misschien beter een andere keuze hadden kunnen maken in hun leven. Sommigen hebben nergens spijt van, anderen hebben het over klein leed, maar ook serieuze zaken als alcoholisme, familieruzies en verloren liefdes worden voor de camera gedeeld.
Maar wat de vrouw zegt vanaf 9:04 is een boodschap waarin ik mij helemaal kan vinden: "Eigenlijk tracht ik om nergens spijt van te hebben, anders zou ik een eeuwige zuurpruim worden. Het beste wat je kan doen is het leven aanvaarden zoals het komt, geniet ervan en zadel jezelf niet op met spijt want dat is de moeite echt niet waard."
Wil je graag aan je lijn en conditie werken, maar heb je niet veel tijd? Dan moet je het meeste uit je lichaamsbeweging halen. Bepaalde sporten en activiteiten laten je lichaam harder werken en je hoeft er niet voor naar het fitnesscentrum.
Zwemmen
Aantal verbrande calorieën per uur: 500 tot 800 Het voordeel van zwemmen is de lage impact op je gewrichten. Je moet dan wel echt baantjes trekken en niet enkel wat spelen in het water.
Joggen
Aantal verbrande calorieën per uur: 550 tot 900 Je hoeft jezelf niet volledig af te peigeren om met lopen resultaat te bereiken, gedurende een korte periode lopen, helpt je al strakker te worden. Het geheim is om voor een lange afstand te gaan aan een gematigd tempo, zodat je het lang volhoudt. Zorg wel steeds dat je achteraf goed stretcht.
Tennis
Aantal verbrande calorieën per uur: 600 tot 900 Het ritme bij tennis ligt hoog, daarom is het zon intensieve sport. Maar als je slechte knieën of enkels hebt, waag je je hier beter niet aan. Voor het beste resultaat speel je met één partner en doe je geen dubbelspel.
Trappen lopen
Aantal verbrande calorieën per uur: 650 to 900 Geen sport maar wel ontzettend inspannend en effectief is trappen op en af lopen. Het voordeel is dat je het makkelijk in je dagelijkse routine kunt integreren omdat je ze overal vindt. Het traint ook niet alleen je bovenlichaam. Kies dus op kantoor steeds voor de trappen en vermijd de lift. Je kunt het maximum uit je work-out halen door de trap met beide voeten samen op te springen of twee treden tegelijkertijd te nemen.
Gevechtssporten
Aantal verbrande calorieën per uur: 700 tot 1.100 Elke oosterse gevechtssport als karate, judo of taekwondo helpt je strakker te worden. Het betekent ook niet dat je daarom per se moet vechten, veel mensen leren deze sporten zonder ooit in de ring te stappen.
Touwtjespringen
Aantal verbrande calorieën per uur: 700 tot 1.100 Na enkele minuten touwtjespringen ben je al meteen bekaf. Het traint je hele lichaam en is goed voor je hand-oogcoördinatie. Eens je de basis onder de knie hebt, kun je het interessant houden door nieuwe dingen te leren.
Voetbal
Aantal verbrande calorieën per uur: 900 tot 1,400 Voetbal is de perfecte intervaltraining, je moet regelmatig lopen om daarna het weer rustiger aan te doen. Omdat bij deze sport blessures vaak voorkomen, is het belangrijk dat je genoeg aandacht besteedt aan stretchen.
Teken de petitie, klik hier voor 
BEREKEN JOUW ECOLOGISCHE VOETAFDRUK
Het evenwicht 
Aanstekelijk
Lach je rijk
Lach je gezond
TRANSLATE.png "English"){kind=small}
