Ik ben Peter, gelukkig getrouwd met Daisy, en we hebben drie reeds volwassen kinderen ; Robby, Elke en Davy. Ik ben geboren op 25 januari 1957, en ben nu dus 54 jaar jong. Mijn hobby's zijn : De Natuur, Fauna & Flora, wandelen aan zee of in de bossen en me amuseren met mijn Blog. Ik wens je veel leesplezier, maar bovenal een prettige dag!
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:Er is nog hoop!
Familie geeft gevonden schat terug
Arthur Bangerter, een bioloog die werkte voor Utah Department of Fish and Game, leefde ruim 40 jaar geleden in zijn huis in een randgemeente van Salt Lake City, Bountiful. Na zijn overlijden vorig jaar liet hij het huis na aan zijn kinderen - maar ze verkochten het nog vóór ze een degelijke inspectie hadden gedaan, die het waarschijnlijk mogelijk had gemaakt de gulle gift die hun vader hen naliet te ontdekken.
Dus, als de nieuwe eigenaars, Josh Ferrin en zijn familie het huis introkken, wachtte hen een verrassing op de zolder van de garage : zeven metalen koffers tot aan de rand gevuld met opgerolde bankbiljetten die met een koordje werden samengehouden. Ferrin telde het geld en was geshockeerd dat het om een bedrag ging van zomaar eventjes $45,000.
Een ogenblik dacht Ferrin er over na wat dit geld allemaal kon betekenen om hem en zijn familie te helpen; ze konden dan hun wagen herstellen en het nieuw verworven huis renoveren, of zelfs een kind adopteren waarop ze al jaren aan het wachten waren. "Maar het geld was niet van ons, en ik geloof niet dat we nog veel de kans krijgen om iets absoluut eerlijk te doen, of om voor iemand iets totaal belangeloos te doen en dat is een les waarvan ik hoop dat ik ze mijn kinderen kan meegeven." vertelde Ferrin.
Nadat hij het geld geteld had, belde Ferrin een van de Bangerter's zes kinderen, zoon Kay Bangerter, met het fantastische nieuws. Bangerter had wel gezien dat zijn vader regelmatig iets in een sok stopte, maar had er geen enkel idee van hoeveel hij had vergaard. Hij zei dat het geld - en de edelmoedigheid van Ferrin het terug te geven - een verhaal is dat onze generatie zal overleven.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:Er is nog hoop!
Slowfood versus fastfood
Hoewel (nog) niet iedereen ervoor gewonnen is, wint slowfood overal ter wereld terrein. De filosofie die erachter schuilgaat, klinkt alvast schitterend: het plezier van een (h)eerlijk lekkere maaltijd opnieuw leren ontdekken!
In 1989 ondertekenden 15 landen het Slow Food Manifest. Het symbool is een slak. Het principe? Ingaan tegen de fastfood. Nee zeggen tegen de kant-en-klaarcultuur, het rennen tegen de klok, de massaconsumptie En nadenken over wat in uw bord ligt. Niet alleen vanuit het standpunt van het dieet, maar ook van het plezier, voor ons gastronomisch patrimonium en onze verantwoordelijkheid tegenover de planeet.
Het ontwikkelen van de smaak
Zijn alle slowfoodfans dromers? Wereldwijd telt de organisatie 80.000 leden, gegroepeerd in lokale verenigingen, convivia genoemd. Deze verenigingen organiseren allerhande activiteiten op lokaal niveau en concretiseren zo de doelstellingen van de organisatie: het proeven van lokale producten, het bezoeken van regionale producenten, educatieve programmas voor scholen Men leert de streekproducten kennen, ze vergelijken met andere en het plezier herwinnen van verloren gewaande smaken.
Simpele smaken opnieuw ontdekken
Tijd nemen, genieten, de rijkdom van de traditionele keuken herontdekken, leren gezond te eten En het gaat hier niet om ingewikkelde schotels, bereid door een meesterkok in een restaurant met verscheidene sterren! Door allerhande voeding- middelen te proeven, leert slowfood ons de smaak van simpel voedsel te waarderen.
Ondersteunen van de lokale landbouw
Slowfood staat voor voedsel dat smaak heeft, dat gekweekt wordt zonder schade toe te brengen aan het milieu, dat zorg draagt voor het welzijn van mens en dier en erop toekijkt dat de producent een eerlijke prijs krijgt. Het wil de kleine producent naar waarde schatten en zijn werk herwaarderen. Want hij werkt met zijn handen in de grond, zet een traditie voort, verzorgt zijn product en weigert zijn ziel te verkopen aan de commercie. Hoe kan dit? Door het contact tussen consument en producent te vergroten.
Het is nodig dat de consument weet met welke moeilijkheden een producent wordt geconfronteerd wanneer hij zich inzet voor de beste kwaliteit. En natuurlijk is ook het plezier van het proeven heel belangrijk: kennismaken met de producten, hun geschiedenis, hun plaats in de culturele identiteit van een regio en een land. Op die manier krijgen we heel wat lekkers op ons bord De lokale landbouw bevorderen betekent eveneens de groenten en fruit van het seizoen gebruiken. Dus smaakvoller en verser!
Ons gastronomisch erfgoed
De vereniging staat erop, de verscheidenheid van onze streekproducten te behouden: sommige kazen, granen, fruit en groenten dreigen te verdwijnen omdat er te weinig interesse is bij de consument. Slowfood probeert dit tegen te gaan. De aardpeer bijvoorbeeld wordt steeds minder gekweekt, hoewel hij een belangrijke voedingswaarde heeft. Hij zit barstensvol vitamines, mineralen en vezels. Zouden we ons grootmoeders receptenboekje niet eens opnieuw bovenhalen?
Oefening baart kunst. Dat geldt ook voor de geheugentraining, maar je kunt je geheugen ook verbeteren zonder al te veel inspanning. Dit zijn 7 simpele - maar wel wetenschappelijk onderbouwde - manieren om dat te doen:
1. Schrijf over je problemen
Voor complexe taken doen we een beroep op het werkgeheugen. Een efficiënter werkgeheugen draagt bij aan beter leren, plannen, logisch denken, enz. Eén manier om het werkgeheugen te verbeteren, is expressief schrijven. Ga er een aantal keer per maand gedurende 20 minuten voor zitten en schrijf over iets naars wat je is overkomen. Uit onderzoek blijkt dat dit al na 5 weken je werkgeheugen verbetert.
2. Kijk naar een natuurlijk landschap
De natuur heeft een positief effect op het geheugen. Uit een onderzoek bleek dat mensen die in een arboretum rondliepen het 20% beter deden op een geheugentest dan mensen die in drukke straten rondliepen. Kijken naar foto's van de natuur heeft ook al een positieve - zij het minder sterke - uitwerking.
3. Zeg dingen hardop
Als je iets vooral wil onthouden, zeg het dan hardop. Volgens onderzoek heb je dan 10% meer kans om het te onthouden.
4. Mediteer (een beetje)
Meditatie verbetert het cognitief functioneren en het hoeft geen uren te duren. In een recente studie was bij deelnemers die gedurende vier sessies van slechts 20 minuten per dag mediteerden het werkgeheugen en andere cognitieve functies aanzienlijk verbeterd.
5. Voorspel je prestatie
Jezelf afvragen of je je iets zal herinneren heeft een gunstig effect op je geheugen. Dit werkt zowel voor herinneringen aan dingen die gebeurd zijn, als voor het proberen te onthouden van dingen die je nog wil doen. Dat kan je geheugen tot 50% verbeteren.
6. Gebruik gebaren om herinneringen op te slaan
Onderzoekers lieten Engelsen Japanse werkwoorden leren en vonden dat als ze er handgebaren bij maakten, ze de Japanse woorden bijna twee keer zo goed konden onthouden.
7. Gebruik je lichaam om dingen te onthouden
Psychologen hebben ontdekt dat we dingen uit het verleden beter herinneren als we in dezelfde stemming zijn, of als we dezelfde lichaamshouding aannemen. In een studie waren de deelnemers beter in staat om positieve herinneringen op te halen als ze knikkers naar boven lieten rollen, en negatieve herinneringen als ze knikkers naar beneden lieten gaan. Kennelijk associëren we een opwaartse beweging met vrolijkheid en een neerwaartse met verdriet.
Een 45-jarige man uit het Amerikaanse San Francisco is als eerste mens ter wereld genezen van het aidsvirus hiv. De genezing is het gevolg van de ontdekking van een gen dat immuun is voor hiv. Dat melden Amerikaanse media woensdag.De man, Timothy Ray Brown, was sinds 1995 hiv-patiënt en werd in 2007 opgenomen in een Duits ziekenhuis met acute leukemie. Daarvoor kreeg hij chemotherapie en onderging hij een stamceltransplantatie. Ruim een jaar later keerde de leukemie terug, waarna de man opnieuw chemotherapie onderging en een stamceltransplantatie van dezelfde donor als de eerste keer. De donor bleek imuun te zijn voor het virus, wat uiteindelijk leidde tot de genezing van Brown. Onderzoeker dokter Jay Levy spreekt van "een deur die opengaat" in het onderzoek naar de genezing van hiv en aids.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:Er is nog hoop!
18-05-2011
Dakloze schenkt duizenden dollars weg
Curtis Jackson is dakloos en leeft in de straten van Chicago sedert 2004, bedelend voor wat kleingeld. De meeste mensen geven hem geen cent - maar een vrouw, een alleenstaande moeder die werkte bij een plaatselijke bank was altijd vriendelijk voor hem. Ze gaf hem telkens enkele dollars, en vroeg hem hoe hij het vandaag had gehad.
Maar het afgelopen jaar begonnen voor Jackson's goede Samaritaan de dingen mis te lopen. Ze verloor haar job, en was niet langer meer in staat om haar hypotheek te betalen. Ze verloor haar huis, waarop een sociaal werker haar net genoeg geld gaf opdat zij en haar zoon een paar nachten in een hotel konden verblijven. Ze had geen idee wat ze daarna zou gaan doen, tot dat Jackson op de proppen kwam om haar te helpen. Omdat de vrouw altijd zo vriendelijk was hem te helpen wanneer het nodig was, wilde Jackson een wederdienst doen door de vrouw elke dag zijn opgehaalde bedelgeld te schenken zodat ze de hotelrekening kon betalen.
"Al wat ik kan doen is met een beker in de hand de straten afdwalen om mensen te vragen te helpen. Alles wat ik ophaal, buiten misschien wat busgeld of iets om te eten geef ik haar," vertelde hij een reporter van My Fox Chicago. Sinds december gaf hij haar zo $9,000 om haar en haar zoon op weg te helpen. De onfortuinlijke moeder is verbaasd dat Jackson het zo voor haar opneemt. "Ik gaf aan goede doelen en hielp andere dakloze families, maar heb me zelf nooit gerealiseerd dat we op een dag in dezelfde situatie zouden kunnen terecht komen," zei ze. "God zij dank dat Hij een engel op ons liet wachten."
EU-commissaris spreekt zich uit tegen genetisch aangepast voedsel
Recentelijk deed de EU-commissaris voor Landbouw Dacian Cioloş een dappere uitspraak die indruist tegen de opvattingen van de gevestigde orde. Hij keurde genetisch gemodificeerd voedsel af en citeerde het feit dat ze niet voldoen aan diverse criteria op het gebied van kwaliteit en diversiteit.
Daarnaast levert genetisch aangepast voedsel geen voordelen op voor zowel boeren als consumenten. Dacian Cioloş sprak ook zijn steun uit voor de vrijheid om genetisch gemodificeerde gewassen te verbieden. De commissaris onderstreept dat natuurlijke, lokale landbouw de beste optie is voor Europese landen.
GMO's (genetisch gemodificeerde organismen) worden in Europa nog altijd veel minder geaccepteerd dan in de Verenigde Staten, deels omdat het EU-beleid stelt dat GMOs moeten worden voorzien van etiketten terwijl etikettering in de Verenigde Staten niet vereist is.
Europese consumenten spreken zich openlijker uit tegen het gebruik van GMOs dan consumenten in de Verenigde Staten en verschillende Europese leiders zoals Cioloş hebben hun mening over GMOs niet onder stoelen of banken geschoven. Dit terwijl de meeste Amerikaanse politici over het onderwerp zwijgen.
In een recent interview liet Dacian Cioloş weten dat de traditionele polycultuur een hoge kwaliteit van het voedsel garandeert, alsmede een grote diversiteit van het aantal producten en een grote natuurlijk biodiversiteit. In schril contrast tot het telen van genetisch gemodificeerde gewassen, een monocultuur gebaseerd op chemicaliën, staat de traditionele landbouw garant voor een grote variëteit aan unieke producten die niet afhankelijk zijn van chemicaliën en die geen gevaar vormen voor de omgeving of de volksgezondheid.
EU-commissaris Cioloş ging tot slot in op het feit dat GMOs al enige tijd door de Verenigde Staten worden opgedrongen aan de Europese Unie. De voormalig Amerikaanse ambassadeur in Frankrijk Craig Robert Stapleton heeft namelijk gedreigd met vergeldingsacties wanneer de EU zou besluiten het open Amerikaanse beleid met betrekking tot GMOs niet over te nemen.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:Er is nog hoop!
Koffie voorkomt prostaatkanker
Mannen die koffie drinken, lopen een kleiner risico op prostaatkanker dan niet- koffiedrinkers, blijkt uit een omvangrijke studie van de Harvard School of Public Health. De onderzoekers volgden tussen 1986 en 2008 een groep van 47.911 Amerikaanse mannen, die iedere vier jaar meldden hoeveel koffie ze dronken. Prostaatkanker bleek 20 procent minder voor te komen onder mannen die hadden aangegeven dat ze meer dan zes koppen koffie per dag dronken, dan bij degenen die helemaal geen koffie dronken.
Het meest dodelijke type prostaatkanker bleek zelfs 60 procent minder voor te komen bij de veelvuldige koffiedrinkers. Onder de onderzochte groep mannen die een tot drie koppen per dag dronken, kwam de ernstigste vorm van de ziekte 30 procent minder voor.
Grootste onderzoek
Onderzoekster Lorelei Mucci zegt dat haar onderzoek het omvangrijkste tot nu toe is geweest naar het verband tussen koffie en prostaatkanker, in de VS de meest voorkomende soort kanker.
Cafeïnevrije koffie blijkt hetzelfde effect te hebben als gewone koffie. De onderzoekers zoeken de verklaring vooral in de aanwezigheid van antioxidanten in koffie. Die zitten overigens ook in groenten en fruit.
orta wordt in 1861 geboren in Gent. Zijn vader, een ambachtelijk schoenmaker, brengt hem de zin voor keurig werk bij én de volharding van de perfectionist: hij gunt zichzelf soms amper drie uur slaap per dag. Victor voelt zich sterk aangetrokken tot de muziek. Hij heeft een passie voor viool, maar het Muziekconservatorium stuurt hem van school: te weinig discipline! Hij schrijft zich dan maar in voor architectuur... Een echte meevaller!
Vanaf 1878 verblijft Horta in Brussel, waar hij les volgt aan de Academie voor Schone Kunsten, maar tegelijk ook werkt voor de kost. Architect Alphonse Balat (de man achter de majestueuze Serres van Laken), neemt hem in dienst in zijn atelier, en Horta zal hem zijn leven lang bijzonder erkentelijk blijven. Nadat hij in het Jubelpark een paviljoen heeft voltooid waar het monumentale beeldhouwwerk De Menselijke Driften van Jef Lambeau wordt ondergebracht, vertrouwen twee van zijn logebroeders in de vrijmetselarij, Eugène Autrique en Emile Tassel, hem het ontwerp van hun herenhuis toe. Een strak omlijnde opdracht is er niet, en Victor Horta kan nu zijn ambitie waarmaken: in alle vrijheid persoonlijke werken creëren waarin de grote principes van zijn kunst tot hun recht komen: rationaliteit en kracht, maar ook schoonheid en gastvrijheid. Dit is de echte start van de lange reeks juweeltjes waar Brussel - terecht - zo trots op is: van bouwwerken tot revolutionaire ruimtes, heldere glaspartijen, tegenpolen van de banaliteit.
De art-nouveaustroming breekt dank zij Victor Horta op grote schaal door in heel Europa.
Een nieuwe kunst - art nouveau - is geboren
Een rebels karakter ligt aan de basis van de inventieve geest van Horta. Typische principes: weigeren met de mode mee te heulen; liever zélf iets nieuws creëren. Men noemt hem wel eens de 'archisec' voor zijn uitgesproken meningen en dodelijke oneliners die korte metten maken met alle 'neo-stijlen' die hem voorafgingen. Hij wil bouwen voor iedereen: bouwwerken vol licht, enthousiasme en energie, als reactie tegen de industriële omknelling die het tijdperk versombert. Zijn gevels stappen af van dikke stenen muren: hij vervangt ze door smeedwerk. Strenge vormen maken plaats voor krullen en arabesken. Fauna en flora veroveren de stedelijke glas-in-loodramen en balkonnen. Hij richt ruimtes zo in dat ze uitnodigen om ze te delen. En als het gebruik van steen onvermijdelijk is, giet hij in gips de curven die steenhouwers moeten uitkappen uit graniet of witte steen. Om zijn werk volledig af te maken laat Victor Horta zijn artistieke visie ook los op het meubilair, het bouwbeslag, het behang, tot en met de decoratieve voorwerpen. De art-nouveaustroming breekt op grote schaal door in heel Europa. Ze vormt een revolutie in de architectuur en de plastische kunsten van die tijd, maar is op haar beurt van korte duur. De geometrie, die in feite de vormen van de art deco aankondigt, eist haar rechten op, maar handhaaft de nieuwe harmonie die de creatievelingen van het begin van de eeuw hebben doorgevoerd. Ook daar bewijst Horta zijn grootmeesterschap: dit gedeelte van zijn werk is minder bekend bij het grote publiek, maar verdient ontdekking.
De ommekeer in een carrière
De Eerste Wereldoorlog doet Victor Horta vier jaar lang als balling in de Verenigde Staten verblijven. Als hij naar Brussel terugkeert, zit hij financieel aan de grond. Hij stort zich noodgedwongen opnieuw op zijn werk. Een totaal andere soort opdrachtgevers wacht hem op. Voortaan worden hem zeer grote bouwwerken toevertrouwd: het Museum voor Schone Kunsten in Doornik, in Brussel het Brugmannziekenhuis, het Paleis voor Schone Kunsten en het Centraal Station, het Belgische erepaviljoen voor de Wereldtentoonstelling van Parijs in 1925, en het Paleis voor de Volkenbond in Genève. Deze gigantische constructies dragen bij tot de luister van ons land. In 1932 beloont Koning Albert I hem daarvoor met het Erelegioen en de titel van Baron. Ondanks die unanieme erkenning zal zijn leven in het teken van de somberheid eindigen. Horta beklaagt zich dat hij zich niet de moeite heeft getroost om zijn werken te publiceren en beslist helaas - paradoxaal genoeg - om het grootste deel van zijn archieven en schetsen te vernietigen. Dankzij zijn memoires, die hij in 1939 schrijft, blijft er gelukkig een herinnering aan zijn grote ideeën en aan de levensloop van de geniale architect. Horta overlijdt op 8 september 1947.
Laatst bleek uit een onderzoek dat mensen die langer slapen vaker ziek zijn. Daar kun je echter niet uit afleiden dat je van lang slapen ziek wordt. Een correlatie zegt niet wat oorzaak is en wat gevolg. Waarschijnlijker is het zo dat mensen die ziek zijn meer in bed liggen en meer slapen. Als 85% van de mensen in bed overlijdt, betekent dat toch ook niet dat bedden dodelijk zijn?
Er zijn ook megastudies over slapen, die iedereen op een hoop gooien en dan met uitspraken komen als: 'degenen die langer sliepen, stierven op jongere leeftijd, met 12% toename in mortaliteit voor diegenen die meer dan 8 uur per nacht sliepen'. Dat klinkt zorgwekkend, maar wie slaapt er zo lang? Sommige mensen zijn van nature langslapers, maar bij meer dan 8 uur per dag gaat het vaak om mensen met een chronische lichamelijke of psychische aandoening; mensen met een slaapstoornis, zoals slaapapneu bv. of mensen met een depressie.
Het is belangrijker om te kijken wat het onderliggende probleem is. Adolescenten met ADD slapen soms 12 uur per nacht (behalve als ze stimulantia gebruiken, natuurlijk). Mensen met narcolepsie slapen uiteraard ook veel. En het is goed om veranderingen in het slaappatroon te signaleren. Als iemand normaal 7 tot 8 uur per nacht slaapt en dan opeens veel meer gaat slapen, is een medische check-up op zijn plaats.
Een andere reden waarom de resultaten van slaapstudies onbetrouwbaar kunnen zijn, is dat ze werken met vrijwilligers. Als je een oproep in de krant zet, krijg je een bepaald type mensen dat daar op reageert. Niet iedereen wil een week in een slaaplab slapen met draden aan zijn hoofd. Vaak wordt ook onderzoek gedaan onder studenten of zijn het vooral studenten die reageren op een oproep, omwille van de geldelijke beloning. Zo krijg je geen representatieve steekproef uit de bevolking.
Een roodborstje bouwde een nest in een hanging basket aan de veranda en legde 4 eieren. Dat hield moeder en vader bezig voor de volgende vier weken. Hier zie je wat er gebeurde...
De mensheid kijkt aan tegen de limieten van wat de aarde kan bieden. Dat blijkt uit een rapport van het Milieuprogramma van de VN (UNEP). We moeten met z'n allen leren om meer te doen met minder. De wereldvoorraad aan goedkope en kwaliteitsvolle, essentiële grondstoffen zoals olie, koper en goud raakt snel op. Daardoor kost het ook steeds meer energie en water om bij de overblijvende voorraden te geraken.
Niet vol te houden
"De consumptie van grondstoffen is aan het exploderen", zegt Ernst von Weizsäcker van het International Resource Panel bij UNEP en medeauteur van het rapport. "Dit is op geen enkele manier vol te houden. We moeten dringend begrijpen dat voorspoed en welzijn niet afhankelijk zijn van een steeds grotere consumptie van materialen." Tijdens de vorige eeuw is het gebruik van die materialen tweemaal zo snel gegroeid als de wereldbevolking. Nu versnelt die stijging nog tot een theoretische verdrievoudiging tegen 2050, stelt het rapport. Theoretisch, want er zijn daarvoor gewoon niet genoeg natuurlijke rijkdommen op aarde.
16 ton per persoon per jaar
Een gemiddelde burger in het Westen consumeert 16 ton essentiële grondstoffen per jaar - tot zelfs 40 ton in sommige landen - terwijl een Afrikaan of Indiër maar 4 ton verbruikt. Geïndustrialiseerde landen moeten hun consumptie verminderen door de afvalberg te verkleinen en de efficiëntie van hun verbruik sterk te verbeteren. Tegelijk moeten ontwikkelingslanden voluit inzetten op een efficiënte, klimaatvriendelijke economische ontwikkeling. Ontwikkelingslanden van hun kant moeten hun idee van ontwikkeling bijstellen, vindt Mark Swilling van de Universiteit van Stellenbosch, een van de medeauteurs van het rapport. Zo is er een grote noodzaak aan afvalwaterverwerking in Afrikaanse landen. Maar in plaats van een rioleringsnetwerk met waterzuivering te bouwen naar westers model, kunnen Afrikaanse landen gebruik maken van veengebieden en natuurlijke begroeiing om in dezelfde diensten te voorzien. "Als het westerse idee gevolgd wordt, missen we heel wat mogelijkheden", zegt Swilling.
Openbare infrastructuur
Volgens Marina Fischer-Kowalski van het Instituut voor Sociale Ecologie in Wenen is de openbare infrastructuur de belangrijkste determinerende factor in het toekomstige gebruik van energie en materialen. Ze wijst op de infrastructuur in de VS, waar sectoren als transport, afwatering, voedselproductie stuk voor stuk gebouwd zijn op een hoog verbruik van energie en materialen. Ze werden ontworpen vanuit de veronderstelling dat er een oneindige toegang tot energie en grondstoffen zou zijn. "Ons rapport vraagt om een dringende herziening van het verband tussen het gebruik van grondstoffen en onze economische welvaart", zegt ze. Het absolute minimum is volgens de auteurs dat de rijke landen hun consumptie van grondstoffen per capita bevriezen en ontwikkelingslanden bijstaan op weg naar duurzame ontwikkeling. "Economische groei moet losgekoppeld worden van de stijgende consumptie van grondstoffen en een groeiende ecologische impact", stellen ze.
Bbp is te eng
Dat "loskoppelen" is een manier om niet langer van het bruto binnenlands product (bbp) uit te gaan bij het vaststellen van groei en welvaart, zegt Swilling. Dat bbp is een veel te enge parameter, die bovendien averechts kan werken. Een grote ramp zoals de orkaan Katrina kan het bbp bijvoorbeeld doen stijgen. "Het bbp meet alles behalve wat voor de mensen echt belangrijk is", zegt de auteur. Japan is volgens het rapport een van de landen die zich expliciet tot doel gesteld heeft om een "duurzame maatschappij" te worden, met focus op een lage uitstoot van CO2, verminderd gebruik en recyclage van grondstoffen en harmonie met de natuur. Duitsland wil de productiviteit van energie en grondstoffen verdubbelen tegen 2020, en China heeft verklaard dat het een "ecologische beschaving" wil worden, waarbij grondstoffen en ecologische thema's centraal staan.
Afrikaanse grondhonger
Afrika staat onder sterke druk om de grondstoffen te leveren die elders in de wereld hard nodig zijn. Veel Afrikaanse landen zijn steeds meer afhankelijk van dat geld uit de export van hout, mineralen en voedsel. Tegelijk leiden de steeds hogere grondstoffenprijzen tot landhonger, waarbij buitenlandse bedrijven of overheden grote stukken grond opkopen of leasen. Volgens organisaties als Oxfam en de International Land Coalition hebben buitenlandse actoren al meer dan 50 miljoen hectare Afrikaanse grond verworven in de voorbije tien jaar tijd. Dat is meer landbouwgrond dan bijvoorbeeld Canada heeft. Nochtans hebben veel Afrikaanse gronden net nood aan herstel in plaats van exploitatie, zegt Swilling. De stijgende voedselprijzen zullen het probleem alleen maar op de spits drijven. De landen zouden hun landbouwareaal als een strategische opportuniteit moeten zien, zegt hij. (ips/adb)
De boomtoppen in laaglandregenwoud reiken tot 45 meter hoog. Daarboven torenen nog enkele boomreuzen uit. Die bereiken hoogten tot 65 meter; enkele uitzonderingen bereiken zelfs de kaap van de 85 meter.
Een boom biedt onderdak aan meer dan 1.000 soorten.
De meeste grote bomen in de wouden van Zuidoost-Azië behoren tot de familie van de dipterocarpaceae (de naam verwijst naar de twee gevleugelde vruchten - di = Grieks voor twee - pteron = vleugel - karpos = vrucht). Het tropische regenwoud in Azië kent zowat 580 verschillende boomsoorten die immens veel andere speciën huisvesten : op een enkele boom werden al wel 1.000 insectensoorten aangetroffen.
Deze bomen zijn zo bijzonder wegens de bloei die eens om de vijf tot negen jaar optreedt en met de vruchtvorming samenvalt. Niet alleen in bloei bieden deze bomen een onvergetelijk aanzicht : door hun weelderig aanbod neemt het aantal bestuivende insecten en vruchteneters in deze tijd sterk toe.
De hoogste reuzen van het oerwoud
De mengarisboom (Koompassia excelsa) die wel 85 m hoog wordt, is meteen de hoogste boom van Zuidoost-Azië. Hij behoort niet tot de dipterocarps, maar tot de johannesbroodbomen (caesalpinioideae). Van de boom zelf worden er geen producten gewonnen, maar hij dient als belangrijkste nestplaats voor de bijenpopulatie die in de breed uitwaaierende toppen hun nesten vormen. Ook vandaag nog zien we tegen hele oude mengarisbomen de groeven van ladders die de bevolking lang geleden tegen de bomen zette, om de honing uit de bijennesten te halen.
Groene klimaatbehoeders
Een enkele oerwoudgigant van zowat 42 meter hoog met een diameter van 1,2 meter onttrekt op lange termijn tot op die hoogte ongeveer zestig ton voor het klimaat zo schadelijke CO² (afhankelijk van de soort kan dat oplopen tot 150, 200 of nog meer ton per jaar)!
De bossen van deze wereld, en vooral dan het tropisch woud, zijn gigantisch grote koolstofreservoirs die het klimaat van onze planeet beschermen. Door deze bossen plat te branden of te kappen, wordt de hierin opgeslagen koolstof in de vorm van het CO² broeikasgas weer in de atmosfeer uitgestoten, waardoor het broeikaseffect wereldwijd toeneemt. Door hun grote biomassa stockeren tropische bossen 50% meer CO² dan de gematigde bossen uit onze streken.
Alle medicijnen die je nodig hebt zitten in je maag
Moderne beschavingen worden steeds vaker geconfronteerd met gecompliceerde ziekten. Dit komt onder meer door de vervuiling van de leefomgeving, fysieke inactiviteit en de eeuwige stress.Een half miljard micro-organismen in ons maag-darmstelsel zijn echter een kant en klaar medicijn voor alle mogelijke ziekten. Het menselijke immuunsysteem lijdt zwaar onder de stress en de vervuiling van onze leefomgeving. Tegelijkertijd blijkt dat vele medicijnen waar altijd op werd vertrouwd meer kwaad doen dan goed.
Antibiotica
Het tijdperk van antibiotica (Latijns voor tegen leven) begon met de ontdekking van penicilline door bacterioloog Alexander Fleming. Het leek alsof het universele geneesmiddel was gevonden. Productie begon in Europa toen het continent haar wonden likte na de Eerste Wereldoorlog.
Vandaag de dag heeft vrijwel elke infectie haar antibioticum, zei professor Ivan Uryupin. Antibiotica dienen echter te gaan verdwijnen. We zitten tot aan onze oren in de antibiotica. We zitten zo vol met antibiotica dat het organisme, een levende cel, niet meer begrijpt hoe deze moet reageren op medicatie of ziekte. Antibiotica en pathogene flora vernietigen vaak juist de goede flora. Dit heeft een serieuze invloed op onze gezondheid.
Na de ontwikkeling van elk nieuw antibioticum reageren infecties vrijwel direct door te muteren, waarbij ze zich aanpassen aan het nieuwe medicijn. Dit is een vicieuze cirkel. We zijn echter van oorsprong al voorzien van een geneesmiddel. Het bevindt zich in onze maag en darmen en we hoeven het alleen nog maar te gebruiken.
Probiotica
Probiotica zijn levende micro-organismen, de meest gebruikte zijn melkzuurbacteriën van de geslachten Lactobacillus en Bifidobacterium, maar ook van bepaalde andere soorten bacteriën en gisten zijn probiotische stammen bekend. Het zijn normale bewoners van ons darmkanaal.
De term probiotisch (Grieks voor ten gunste van het leven) werd voor het eerst in 1954 voorgesteld tijdens een studie naar de microflora in het darmkanaal. Wetenschappers hebben ontdekt dat bepaalde soorten Bifidobacteria niet alleen veilig zijn voor mensen maar ook zeer goede eigenschappen hebben: ze voorkomen infecties, stimuleren het immuunsysteem, gaan allergieën tegen en werken stressverlagend. Nog niemand lijkt deze micro-organismen serieus te nemen. Ze worden hooguit na een behandeling met traditionele antibiotica gebruikt of als voorbehoedsmiddel.
Biotechnologische revolutie
Het lijkt erop dat er nu een biotechnologische revolutie gaande is in de wereld. De toekomst van de geneesmiddelen is in handen van de nieuwe generatie. De meest effectieve medicijnen van de nieuwe generatie zijn probiotica. In het Westen proberen doktoren al lange tijd geen antibiotica meer te gebruiken of alleen wanneer het absoluut noodzakelijk is.
In Rusland is de status van probiotica nog wat verwarrend. Ze worden gezien als voedseladditieven of simpelweg als voedsel. Er wordt hooguit naar ze verwezen vanwege hun voorbehoedende en herstellende kracht. Vele doktoren weten echter niet dat ze bestaan en raken verward wanneer aan hen wordt gevraagd probiotica voor te schrijven.
Herstel kraakbeen
Professor Uryupin: Stel je voor dat je last hebt van rugpijn. Op een bepaald moment kun je niet meer rechtop staan en je gaat uiteindelijk naar de dokter. Je krijgt te horen dat je een hernia hebt. Je hebt een operatie in het vooruitzicht met alle aanverwante consequenties. In plaats van dat de dokter je adviseert om te sparen voor de operatie beveelt hij je aan om kefir te drinken en dat je je binnen twee of drie dagen weer beter voelt. Denk je dat dit onrealistisch is? Probiotica uit zure melk herstellen beschadigd kraakbeen beter dan een arts. Ze herstellen de beschadigde verbindingen en de patiënt herstelt.
Vele doktoren zijn simpelweg niet bekend met probiotica. Geïmporteerde probiotica bevatten flora die in de eigen omgeving niet van nature voorkomen, alhoewel ze duurder zijn en er meer reclame voor wordt gemaakt. Experts denken dat over 20 jaar ongeveer 30 procent van alle supermarktproducten (momenteel 3 procent) bestaat uit probiotische producten en producten die micro-organismen bevatten. In plaats van dat we dan naar de apotheek gaan om medicijnen te kopen gaan we naar de winkel voor kefir, yoghurt en graan. Probiotica zullen zo de traditionele medicijnen gaan vervangen. Vandaag de dag zijn er zon 100 geregistreerde probiotica.
Naast probiotica worden steeds meer prebiotica gebruikt die de groei van goede micro- organismen en de groei van hun eigen microflora stimuleren. Op deze wijze wordt de micro-ecologische status van het lichaam verbetert. Ze helpen de probiotica hun plaats in het lichaam te vinden, verhogen de weerstand tegen infecties en verlagen het risico op kwaadaardige tumoren.
Zout is slecht voor je hart. En goed voor je hart. Of allebei. Als je maar genoeg gezondheidsadviezen naast elkaar legt, is niets wat het lijkt.
Als een Belg ziek is, heeft hij iets verkeerds gegeten. En aangezien de Belg drie keer per dag eet, klopt dat meestal ook.' Luc Bonneux hoort het zijn voormalige prof Luc Eyckmans nog zeggen.
Bonneux, die als epidemioloog in Nederland werkt, heeft niet veel op met voedingsadvies, vergezochte gezondheidstips en preventiecampagnes. Gezond eten is simpel: genoeg groente en fruit eten, en geen gigantische porties vlees. En zorg dat je niet zo dik wordt dat je last krijgt van je knieën.' Gezondheidsdeskundigen geven volgens hem een perpetuum mobile van adviezen die nergens op slaan'. We legden hem een paar klassiekers voor.
Zout is slecht voor je hart
Bonneux: Ik woon in België en werk in Nederland, en je proeft het verschil: het eten in Nederland is zouter dan in België, waar veel vaker benadrukt wordt hoe ongezond zout is. Lekker vind ik dat zout niet, ik kies liever zelf hoeveel zout ik op mijn eten doe, maar België is wel erg anti zout.'
Zout is een probleem voor sommige hartpatiënten, maar niet voor iedereen. Je hebt mensen die zout makkelijk uitscheiden via de nieren. Als zo iemand veel zout eet, wordt zijn urine zouter. Maar er zijn ook mensen die zout in het lichaam opstapelen, zo ook vocht opstapelen en dus een hogere bloeddruk krijgen. Voor sommige hartpatiënten kan dat een probleem zijn. Zij zullen van de dokter het advies krijgen zout te minderen.'
Dagelijks één glas rode wijn is goed voor je hart
Bonneux: Dat valt moeilijk vast te stellen. Als dat blijkt uit statistisch onderzoek, dan kan dat ook te maken hebben met het soort mensen dat geregeld één glas rode wijn drinkt: gegoede mensen, die vaak ook gezonder leven. Als je het over alcohol in het algemeen hebt, is er bij matig gebruik inderdaad een heilzaam effect op hart en bloedvaten.'
Dat heilzame effect zou te maken hebben met de manier waarop alcohol inwerkt op cholesterolniveaus en insulinewerking. Overmatig alcoholgebruik heeft trouwens dezelfde werking, blijkt uit recent Russisch onderzoek bij een kleine vierduizend chronische overgebruikers. Alleen wordt het heilzame effect bij die groep verzopen in de schade die het chronische drankmisbruik óók aanricht.
Ook bij matig gebruik is alcohol een tweesnijdend zwaard, want het verhoogt het risico op kanker vanaf de eerste druppel. Matig alcoholgebruik lijkt de levensverwachting al bij al te verbeteren, maar het is heel moeilijk te voorspellen wie matig kan blijven. Daarom is het ook niet verstandig niet-drinkers aan te zetten tot één dagelijks glas.
Spinazie bevat veel ijzer
Bonneux: Komt het niet door Popeye dat iedereen dat denkt? Het kan best dat spinazie behoorlijk wat ijzer bevat, maar voor zover ik weet wordt dat ijzer moeilijk door het lichaam opgenomen.' Dat iedereen spinazie associeert met sterk worden of met ijzer, kan inderdaad door Popeye komen, maar de maker van de tekenfilm was wellicht zelf misleid. De misvatting over het fenomenale ijzergehalte van spinazie komt voort uit wat waarschijnlijk een drukfout was in een Duits boek uit 1871. Het heeft geduurd tot 1937 tot iemand vaststelde dat het ijzergehalte tien keer lager lag dan wat door die foute komma algemeen werd aangenomen. Spinazie bevat ongeveer evenveel ijzer als rundvlees niet slecht voor een groente maar in een vorm die veel moeilijker door de spijsvertering wordt opgenomen.
Baby's moeten op hun rug slapen
Bonneux: Uiteraard. Er is geen cultuur ter wereld waar kinderen op de buik slapen, en het is met harde cijfers aangetoond dat buikslapen het risico op wiegendood verhoogt: per duizend baby's die je op de buik laat slapen, gaat er eentje dood. Het choquerende is dat buikslapen een tijdlang werd aangemoedigd, tegen het gezonde verstand van de ouders in. Daarom zou je eigenlijk bij elke preventiecampagne moeten vermelden: Preventie kan uw gezondheid ernstig schaden. '
Het oorspronkelijke idee om baby's op hun buik te laten slapen, kwam van dokter Benjamin Spock, de auteur van een van de grootste bestsellers ter wereld: Baby and Child Care. In dat standaardwerk poneerde hij puur op eigen intuïtie dat het beter is baby's op hun buikje te laten slapen, omdat ze zo niet kunnen stikken in hun braaksel. Volgens voorzichtige schattingen heeft hij daarmee de dood van 50.000 westerse baby's op zijn geweten, want het duurde tot de jaren zeventig vooraleer hij behoorlijk werd tegengesproken, in het ene land al later dan het andere. In Nederland werd buikslapen vroeger afgeraden dan in België, wat zich weerspiegelde in veel lagere wiegendoodcijfers.
Roken is ongezond
Bonneux. De meest zinvolle preventie die er is. Ik zou een preventiebeleid baseren op drie pijlers: Eén: begin niet te roken. Twee: als je toch rookt, stop dan. En drie: als je hervalt, stop dan opnieuw. Als ik om gezondheidsreden kon verhuizen naar een planeet waar tabak niet bestond, ik deed het.'
Borstvoeding kan ongezond zijn
Bonneux: Als je aids hebt, is borstvoeding ongezond, anders niet. Daar is een ruime consensus over. Af en toe duikt er iemand op die beweert dat je door borstvoeding te geven, je kinderen vergiftigt met dioxines, en dat is onzin. Er is hoe dan ook nauwelijks iets bewezen over dioxines.'
Dioxines hebben tot nu toe alleen bewezen dodelijk te kunnen zijn voor een regeringscoalitie, met name toen in de aanloop naar de verkiezingen in 1999 de dioxinecrisis losbrak, wat tot een historische nederlaag van de CVP leidde. Maar zelfs iemand die moedwillig met dioxines is vergiftigd, zoals de voormalige Oekraïense president Viktor Joesjtsjenko, is daar niet aan gestorven. Hij heeft trouwens na zijn vergiftiging de verkiezingen gewonnen.'
Wie liever geen borstvoeding geeft, is volgens Bonneux dan ook weer geen slechte moeder: Ook moderne babyvoeding is heel goed. Het enige verschil is dat een baby dankzij borstvoeding heel wat antistoffen binnen schijnt te krijgen. Het is een keuze. Moeders die zeggen dat ze geen borstvoeding kúnnen geven, daar hecht ik weinig geloof aan. Onder moeders die geen babyvoeding kunnen kopen, vind je ze alvast nauwelijks, tenzij vrouwen een terminaal stadium van tbc of zo.'
Zon is slecht voor je
Bonneux: Verbranden in de zon doet pijn, dus met een beetje gezond verstand snap je meteen dat dat niet goed voor je is. Maar zolang je niet verbrandt, is zon gezond. Ik zou daaraan toevoegen: zolang je je niet te veel insmeert. Want door de zonnecrème blijf je langer in de zon dan goed voor je is. Campagnes die zonnecrème aanprijzen, zijn vooral goed voor de producenten van zonnecrèmes, en dat is iets wat je wel vaker ziet in de preventiesector.'
Een beetje wantrouwen is wel op zijn plaats. Cholesterolverlagende margarines zou ik nog niet met een stok aanraken. Hormoonvervangende therapieën voor vrouwen in de overgang en vitaminepreparaten, allebei al door campagnes aangeprezen, bleken na onderzoek hart- en vaatziekten en kanker te veroorzaken, niet te genezen. Het probleem met preventiecampagnes is dat ze miljoenen gezonde mensen beïnvloeden, waardoor een kleine vergissing meteen grote problemen veroorzaakt. Het zou niet slecht zijn als ze eerst moesten bewijzen dat hun advies klopt.'
Van Luc Bonneux verschijnt op 14 juni bij uitgeverij Lannoo het boek En ze leefden nog lang en gezond'.
Vlamingen gebruiken kraantjeswater steeds meer als drinkwater. Uit een enquête bij 4.904 respondenten blijkt dat 64 procent regelmatig kraantjeswater drinkt; bij een vorige bevraging in 2001 was dat nog 45 procent. Intussen is het kraantjeswater in Vlaanderen nog steeds een stuk goedkoper dan in Wallonië en Brussel. Dat blijkt uit een bedrijfsvergelijking die de Vlaamse drinkwatermaatschappijen lieten uitvoeren.
Ook het gebruik van regenwater als alternatief voor leidingwater bij onder meer het wassen van de auto is sterk gestegen, van 35 naar 47 procent.
De gemiddelde prijs per kubieke meter voor drinkwater bedraagt volgens het onderzoek in Vlaanderen 1,38 euro bij een modelhuishouden van drie personen. Dat is duidelijk minder dan de gemiddelden in Wallonië (1,53 euro) en Brussel (1,61 euro).
Binnen Vlaanderen betalen gezinnen die klant zijn van de Intercommunale voor Waterbedeling in Vlaams-Brabant (IWVB) het meest (1,76 euro), terwijl de minimumprijs te vinden is bij de Vlaamse Maatschappij voor Watervoorziening (VMW) in Limburg (1,20 euro).
De prijsverschillen zouden vooral worden veroorzaakt door niet-beïnvloedbare factoren zoals de beschikbaarheid van voldoende ruwwaterbronnen of de seizoensgebonden afname van drinkwater. Ook opvallend is dat gemiddeld 17 procent van het verbruik, geleverd door de Vlaamse drinkwatermaatschappijen, niet geregistreerd kan worden. Het gaat dan om lekken, illegale afname of gebruik door de brandweer.
De respondenten toonden zich tot slot erg tevreden over de waterkwaliteit. Smaak en helderheid kregen overal een hogere score in vergelijking met 2001. De waardering voor de watergeur bleef gelijk.
We hebben allemaal wel spullen op zolder, in de garage of in een boekenkast liggen die we niet zo vaak gebruiken of ze liggen elders in kasten stof te verzamelen. Vaak hebben we ook dezelfde of overbodige spullen. Jij hebt een grasmaaier, je buurman, de overburen enz. En populaire boeken, we kopen ze het liefst allemaal zelf. Dat kan veel slimmer! Door dingen van elkaar te lenen hoeft niet iedereen hetzelfde aan te schaffen. Je hebt bovendien ineens de beschikking over allerlei hebbedingen die je anders niet zo snel zou aanschaffen, of waar je gewoon het geld niet voor (over) hebt. Je kan zelf in jouw omgeving en kennissenkring zoeken naar spullen die je kunt lenen, en bijhouden aan wie je dingen hebt uitgeleend of geleend. Maar je kan ook via spullendelen.nl dingen lenen en uitlenen aan je buren, je vrienden, collega's of ook bijvoorbeeld je sportclub.
Duurzaamheid
Spullendelen heeft tot doel om slimmer en duurzamer gebruik van bezittingen te bevorderen. Duurzaam gebruik zal op den duur gaan leiden tot een meer duurzaam productieproces en uiteindelijk een duurzamere economie. In een duurzaam productieproces kunnen producenten zich richten op kwaliteit in plaats van kwantiteit, waarbij hoogwaardige producten op een duurzame, ecologisch verantwoorde wijze worden geproduceerd en gedistribueerd.
Wie zit er achter spullendelen.nl?
Spullendelen.nl is een idee en initiatief van Martin Hietkamp, vader van 2 prachtige dochters van 4 jaar en 9 maanden waar hij samen met Annemarie voor mag zorgen. In zijn dagelijkse werk is Martin Ruby on Rails webontwikkelaar. Toen Martin een aantal jaren geleden zijn huis, zolder en garage opruimde, viel hem op hoeveel spullen hij en zijn gezin eigenlijk hebben. Spullen die ze bijna nooit gebruiken en eigenlijk alleen maar stof liggen te verzamelen en ruimte innemen. Daarnaast viel hem op dat hij en zijn buren, collega's en vrienden vaak ook nog eens dezelfde spullen hebben: iedereen in zijn straat heeft bijvoorbeeld zelf een grasmaaier, een pneumatische klopboormachine (wanneer gebruik je die nou?) en als hij bij collega's en vrienden thuiskomt hebben ze vaak net precies dezelfde boeken en DVD's gekocht. Dat moet slimmer kunnen dacht Martin. In zijn spaarzame vrije uurtjes, tussen het verschonen van de luiers door, ontwikkelde Martin begin 2010 een eerste versie van spullendelen.nl. Gewoon om te kijken of andere mensen het ook een goed idee vinden, andere mensen te helpen ook bewuster met hun spullen om te gaan en om de wereld een klein beetje mooier te maken.
Meld je ook aan!
Via spullendelen.nl help je mee aan een betere en mooiere wereld en tegelijkertijd bespaart het jou en je vrienden geld en geeft het je een goed gevoel! Voeg spullen toe die je uit wilt lenen, bepaal wie je spullen mogen lenen en begin met delen! Sinds de lancering van spullendelen.nl in augustus 2010 hebben al heel veel mensen zich aangemeld en hebben al een heleboel spullen toegevoegd die ze willen delen met hun omgeving en vrienden. Martin is blij verrast met alle positieve reacties en gratis promotie die hij heeft ontvangen (o.a. artikelen, blogs, radio interviews).
Help mee
Inmiddels hebben een aantal mensen aangeboden om te helpen van spullendelen.nl een nog groter succes te maken. Heb jij ook ideeën, of wil je ook meehelpen? Stuur dan een mailtje naar martin@spullendelen.nl. Martin doet alles nog steeds in zijn vrije tijd, dus het kan even duren voordat je antwoord krijgt. Hij leest echter elke e-mail en probeert zo snel mogelijk antwoord te sturen.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:Er is nog hoop!
Heb jij ook last van een friggatriskaidekafobie?
Het is vandaag weer vrijdag de 13de. Voor veel mensen een reden om alle afspraken af te zeggen, niet in hun auto te stappen, hun huis of zelfs hun bed niet uit te komen. Het aantal keer dat de 13de op een vrijdag valt, varieert van 1 tot 3 keer per jaar en iedere maand die op een zondag begint, heeft er één. Dit jaar is een rustig jaar voor bijgelovige mensen. Vandaag is de enige vrijdag de 13de dit jaar.
De angst voor vrijdag de 13de wordt ook wel een friggatriskaidekafobie genoemd (Frigga is de naam van de Noorse godin waar vrijdag naar is vernoemd en triskaidekafoemfobie betekent angst voor het getal 13) of een paraskevidekatriafobie (een combinatie van de Griekse woorden Paraskeví - vrijdag en dekatreís - 13), tenminste als het dermate erg is dat het je normale functioneren in de weg staat. Volgens het Stress Management Center and Phobia Institute in Asheville, N.C. zijn er alleen al in de USA 17 tot 21 miljoen mensen met angst voor vrijdag de 13de. Ze gaan ervan uit dat er op een dag als vandaag $800-$900 miljoen minder omzet gemaakt worden, omdat mensen geen zaken doen, niet reizen, ....
Waar komt de angst vandaan? Er bestaan allerlei theorieën over de oorsprong die een combinatie vormen van elementen uit de volgende:
13 is een ongelukgetal: 12 is het complete, perfecte getal dat overal terugkomt, bv. 12 maanden in het jaar, 12 tekens van de dierenriem, 12 uur in een etmaal en de 12 apostelen. Dertien is een oneven getal en er zijn zowel bijbelse als Noorse mythen dat 13 een ongeluksgetal is.
vrijdag is een ongeluksdag: Eva gaf Adam op een vrijdag de verboden vrucht in het Hof van Eden. De zondvloed begon op een vrijdag. Jezus werd gekruisigd op een vrijdag. En vrijdag zou de dag zijn dat heksen bij elkaar komen.
de combinatie van vrijdag en 13 gaat terug tot de 14e eeuw en The Canterbury Tales. Op vrijdag 13 oktober 1307 werden in Frankrijk alle Tempeliers op bevel van Philips de Schone gearresteerd op grond van valse beschuldigingen. Dit was het begin van de uiteindelijke vernietiging van de orde.
Wat kun je er aan doen? In angstcentra leren ze je negatieve associaties te vervangen door positieve gedachten, maar je kunt ook kiezen voor een meer folkloristische 'behandeling'. Volgens één daarvan moet je een berg beklimmen of naar het dak van een hoge flat gaan en daar al je sokken met gaten verbranden. Volgens een andere moet je op je hoofd gaan staan en dan op een stuk kraakbeen kauwen, maar pas op dat je je niet verslikt. Het is per slot van rekening ....
De Stichting Watoto Foundation werd opgericht met het doel straatkinderen in Arusha (Tanzania) een beter leven te bezorgen. Hun laatste realisatie is de Kiboko Lodge, het eerste hotel ter wereld dat volledig door voormalige straatkinderen wordt gerund.
Voor de kinderen hier aan de slag konden, werden ze gedurende vier jaar opgeleid in de ambachtsschool van de Watoto Foundation in Makumira. Emmanuel Mallya (25) is afgestudeerd als kok en maakt verrukkelijke gerechten klaar voor hotelgasten. Hij is heel blij dat maatschappelijk werker Aristide Nshange hem van straat plukte. Ik hou van koken. Toen ik jonger was en mijn moeder of zus eten zag klaarmaken, wou ik altijd meehelpen. Ik doe deze job met veel plezier en ben heel trots op mezelf, klinkt het.
De logde beschikt over negentien eenvoudige kamers met douche, toilet en bed, inclusief klamboe. Eten kan in het Afrikaans ingerichte restaurant met open haard. Vanaf het terras kan je exotische vogels spotten en genieten van betoverende zonsondergangen.
Avontuurlijke types die graag de streek rondom het exotische verblijf willen verkennen, kunnen op safari in het nabijgelegen Arusha National Park. Een ballonvlucht maken en de Mount Meru of Kilimanjaro beklimmen behoren ook tot de mogelijkheden.
Wie een vakantie in Kiboko Lodge wil boeken, kan dat via de officiële website van de Watoto Foundation. De opbrengsten gaan integraal naar het opleidingscentrum in Makumira.
Grootste onderzoek
orta wordt in 1861 geboren in Gent. 
TRANSLATE.png "English"){kind=small}
