Ik ben Peter, gelukkig getrouwd met Daisy, en we hebben drie reeds volwassen kinderen ; Robby, Elke en Davy. Ik ben geboren op 25 januari 1957, en ben nu dus 54 jaar jong. Mijn hobby's zijn : De Natuur, Fauna & Flora, wandelen aan zee of in de bossen en me amuseren met mijn Blog. Ik wens je veel leesplezier, maar bovenal een prettige dag!
Het schoenenmerk TOM Schoenen is opgericht door Blake Mycoskie. Hij startte het bedrijf in 2006, na een reis door Argentinië. Daar zag hij kinderen die zo arm waren, dat ze geen geld hadden voor schoenen. Hij nam zich voor om voortaan voor ieder verkocht paar schoenen, een ander paar weg te geven. Inmiddels heeft hij al ruim 1 miljoen paar schoenen weggegeven. Velen denken dat het een slimme marketingzet was. Dat was het niet, maar het heeft wel andere bedrijven ertoe aangezet om hetzelfde te doen.
Voor wie zich geen TOM schoenen kan veroorloven (ze kosten gemiddeld $ 50, - per paar en er is een dames- en een kinderlijn), heeft Mycoskie de '1 dag zonder schoenen'-campagne bedacht. Iedereen kan meedoen en het maakt niet uit of je het een aantal minuten, uren of een hele dag volhoudt. De bedoeling is dat je voelt hoe het is om geen schoenen te hebben. Mycoskie hoopt dat celebs en belangrijke zakenlieden het goede voorbeeld geven. Barak en Michelle zou helemaal mooi zijn. Vorig jaar namen senior partners van een advocatenkantoor deel. Ze gingen zelfs blootvoets naar afspraken met hun cliënten.
âOog krijgen voor revolutie in duurzame energieâ
Er is een revolutie op komst in de duurzame opwekking van energie, maar Nederlandse beleidsmakers lijken zich dat niet te realiseren. Er worden ingrijpende besluiten genomen over de bouw van bijvoorbeeld nieuwe kolencentrales zonder rekening te houden met de stormachtige ontwikkeling in de zonne-energie en zonder oog voor de grote potentie van decentrale energienetwerken.
We moeten op een andere manier gaan denken over de toekomst van onze energievoorziening en oog hebben voor de snelle ontwikkeling van cleantech. Zonne-energie groeit nu jaarlijks met 30 à 40%, terwijl de prijzen van zonnecellen ieder jaar met 20% dalen. Het gaat daar net als in de computerchipindustrie: die levert al decennia lang chips met steeds betere prestaties tegen steeds lagere prijzen. Daarom kan Apple nu een veel snellere iPad op de markt brengen, terwijl de prijs gelijk is aan die van het eerste model.
Je kunt het mensen die zijn opgegroeid in de olie- en gasindustrie niet verwijten dat zij moeite hebben met de gedachte dat energie ook uit de lucht kan komen. En dat energievoorziening veel efficiënter kan door zogenoemde smartgrids te gebruiken, lokale energienetwerken waarin met behulp van geavanceerde ict vraag en aanbod op elkaar worden afgestemd. De bouw van meer grootschalige energiecentrales en megawindmolenparken op zee is niet meer nodig.
Het is zorgwekkend dat al deze ontwikkelingen aan de Nederlandse overheid voorbij lijken te gaan. Er wordt veel geld gestoken in een nieuwe kerncentrale, in opslag van CO2, in nieuwe kolencentrales en in de aanleg van een kolenterminal op de Tweede Maasvlakte, terwijl de alternatieven niet worden meegewogen. Dat is vreemd, want bij de milieu-effectrapportages die de overheid van anderen vraagt, moeten alle mogelijke alternatieven wél op tafel komen. We zitten nu vast in het Al Gore-denken en proberen bestaande vormen van energie-opwekking schoner te maken. Terwijl allerlei vormen van cleantech niet alleen heel gunstig zijn voor het milieu, maar ook economisch rendabel zijn. Nederland moet daarom minder investeren in grootschalige projecten en meer in kleinschalige.
Duitsland loopt nu al voorop op het gebied van duurzame energie en komt naar aanleiding van de discussies over kernenergie met een nieuw energieplan. Nederland zou hetzelfde moeten doen, het is onverantwoordelijk om met oogkleppen op een tweede Borssele te bouwen.
Aan 35.000 mensen van overal ter wereld werd de vraag gesteld : 'Wat zou je in een brief schrijven, die gericht is aan de mensen van Japan?'
Dit is ons antwoord...
"Een liefdesbrief aan Japan"
Met geen woorden kunnen wij, uw medeburgers op van deze planeet, uitdrukken, hoe zeer ons uw vreselijke verlies ter harte gaat. Wij zijn allen broeders en zusters. Als jullie pijn hebben, hebben wij dat ook. Uw kracht, moed en medeleven inspireren ons als we zien hoe jullie deze verschrikkelijke tragedie dragen. Weet dat we bij je zijn. We zijn hier om je hand te houden, en zenden je helende kracht. Jullie zijn in onze harten en onze gedachten. Moge onze gebeden jullie vernieuwde geesteskracht, compleetheid en vrede brengen. Wij houden van jullie. Moge God met jullie zijn in deze donkere tijden. Moge God met je zijn, om over je te waken.
Angst en schuld zijn de enige vijanden van de mens. Als jij angst loslaat, zal angst jou loslaten. Om van gedachten te veranderen is slechts een besluit nodig. Alles is volmaakt, precies zoals het is. Vooral als de dingen niet volmaakt lijken. Dankbaarheid is de snelste manier om te genezen. Wat je weerstaat, zal blijven bestaan. Waar je dankbaar voor bent, zal je blijven dienen.
Leef je leven zonder verwachtingen. Wij zijn allen precies daar waar wij volmaakt op onze plaats zijn. En wij hebben voor onze ontwikkeling niets meer nodig dan precies wat wij hebben en ervaren, op dit moment. Wij weten dat ieder willekeurig resultaat voor ons eigen bestwil is. Het mooie van dit alles is dat als je een bepaald resultaat niet nodig hebt, je het onderbewuste bevrijdt van allerlei gedachten waarom je niet het bepaalde resultaat krijgt. Daarmee is de weg vrij voor het bepaalde resultaat dat bewust bedoeld was.
Ja! Je kunt dan meer dingen automatisch doen. Als je voor een uitdaging gesteld bent, neem je automatisch aan dat alles goed zal gaan. Als je moeilijkheden ziet, weet je automatisch dat ze geregeld worden. Als je een probleem hebt, begrijp je automatisch dat het al voor je is opgelost, automatisch. Het leven loopt op rolletjes. Dingen komen op je af in plaats van dat jij ze moet najagen. Deze verandering vindt plaats zonder bewuste inspanning. Net zoals jij al je negatieve, zelfvernederende, zelfontkennende gedachten over wie jij werkelijk bent en wat je kunt zijn, doen en hebben onderbewust hebt verkregen, zo raak je ze ook onbewust weer kwijt.
Denk je nu werkelijk dat dingen per toeval gebeuren? Ik zeg je nogmaals, in elk ontwerp schuilt volmaaktheid. Niets gebeurt in het leven per toeval. Niets. Er gebeurt niets zonder dat het voor jou de mogelijkheid oplevert om er een reëel blijvend voordeel aan te ontlenen. Helemaal niets. De perfectie van het moment is jou misschien niet duidelijk, maar dat maakt het moment niet minder perfect. Het is en blijft een gave.
Zijn is de eerste oorzaak. Wat je aan het zijn bent veroorzaakt jouw ervaring. Als je denkt over wie je nu wenst te zijn, reik je in je ware wezen, in je totale zelf, en concentreer je je op het deel van het totale zelf dat je nu wenst te ervaren. Wat jij over je ware wezen weet, zal zo zijn voor jouw huidige zijnstoestand. Als je verklaart wat je weet, zorg je ervoor dat het zo is.
De krachtigste uitspraken zijn IK BEN uitspraken. Als je deze uitspraken over je zijnstoestand bewust in plaats van onbewust doet, leef je met een intentie, je leeft welbewust. Onthoud dat ik je heb voorgesteld dat je: welbewust, harmonieus en genadig moet leven. Iedere daad is een daad van zelfdefiniëring. Alles wat je denkt, zegt en doet, straalt een boodschap over jou uit. Beschouw je ik ben-uitspraken daarom als een soort manifest. Dit is jouw manifest over jouw zijnstoestand. Je doet een uitspraak over hoe het met jou is gesteld. Je zegt: ZO IS HET.
ZIJN is de snelste methode van creatie. En dat is omdat wat is, nu op dit moment is.
Thema : Herstructureren. Filosofisch vervolgverhaal(tje). Deel 4 van ?
- Politiek bestaat niet meer. Er is ook niemand die het in z'n hoofd zou halen zich te profileren als zijnde 'een leider' ofzo... In deze samenleving nemen we het woord 'samen leven' gewoon letterlijk. De vroegere 'maatschappij' kon men eerder klasseren als 'vriendjes bende', en dat woord wordt derhalve niet meer gebruikt. Nu weet ieder voor zichzelf wat hoort of niet. Het woord 'verantwoordelijkheid' is eveneens afgeschaft ; de vroegere politiekers misbruikten dit woord zódanig, dat aan het eind van de ketting de kinderen ernstig geloofden dat het iets in die zin betekende als "lap het maar aan je laars!"
- Fouten worden nog steeds gemaakt, zoals ook ongelukken altijd wel zullen blijven gebeuren, maar heden ten dage wordt er niet meer zo verbeten naar 'een schuldige' gezocht die móet en zál betalen .. Ieder van ons heeft van nature uit de wetenschap meegekregen van wat goed en wat fout is, bijgevolg heeft eenieder een geweten. Een rechtvaardigere rechter bestaat niet! Verder trachten we die verdwaalde enkelingen te helpen inplaats van ze te kooien, dat heeft -zoals al tientallen eeuwen is gebleken- geen enkele zin, wel integendeel.
- Drugs bestaan ook niet meer .. t.t.z. ; ook dat woordje is geschrapt (en nog zovele andere) hoewel velen in onze samenleving enkele droomplantjes hebben staan. Daar kunnen we samen, of alleen, op bepaalde momenten danig van genieten. Bier, en een soort Jenever worden door sommigen ook nog gebrouwen, waarvan enkel op heel speciale gelegenheden wordt genoten.
- Farmaceutische industrie is in zijn geheel afgeschaft ; we genezen ons zelf nu door kruiden, zalfjes, thee extracten, compressen, tincturen, bouillon, frisse lucht, water, massages, baden, sauna, acupunctuur, lavementen, en nog veel meer natuurlijke genees of hulpmiddelen. Een mens voelt aan zichzelf ook nog het best wat goed voor hem of haar is, en wat ze nodig hebben. Zoals het levensritme nu is in 2013, waar ieder tijd voor zichzelf kan maken, is het heel gemakkelijk en onmiddelijk aan te voelen wat men precies nodig heeft, aan bijv. vitaminen. Dit is een van de hoofdredenen waarom we zo weinig ziek worden.
- Commerciële industrie .. afgeschaft, het woord én de daad. Zoals reeds eerder vermeld hoort geld eveneens tot het definitief voltooide verleden, omdat we ruilen met elkaar. Zowel met goederen als ook met werkzaamheden ... wat maakt dat ons milieu weer leefbaar is zónder die dagelijkse zorgen van in vroegere tijden, en wat logischerwijze ook maakt dat we veel sterker en gezonder zijn. Alles heeft een verband met elkaar ; vroeger was dat hoofdzakelijk rondom een negatief sneeuwbaleffect, nu is dat zo in het positieve.
Er zijn nog tal van aspecten die in de tegenwoordige tijd zijn veranderd, afgeschaft of her-ingevoerd, maar één punt springt in het hele gebeuren echt wel naar voor, en dat is dat we Gelukkig zijn. Voor sommige lezers in 2011 zal dit saai overkomen ; zij zijn de onrustigen die altijd op zoek zijn naar kicks en adrenalinestoten. Zij zijn diegenen die altijd 'iets nieuws' betrachten, en zichzelf op den duur voorbijlopen tijdens hun queeste, en waarbij ze meestal ondoordacht anderen met zich meesleuren. Hun frequentie staat totaal verkeerd afgesteld op die van Moeder Aarde, die per slot van rekening óók een levend organisme is. Als vlooien het vel van een dier stuk bijten, maakt het arme beest ook gekke sprongen....
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:Er is nog hoop!
28-03-2011
Mini-energiecentrale / Dan Nocera.
De Indiase industriereusTatais een samenwerking begonnen met het prestigieuze MIT-lab om een batterij op water te ontwikkelen. Het wil daarmee drie miljard mensen van energie voorzien. Tata slaat de handen ineen metDaniel Nocera, wetenschapper aan het prestigieuzeMassachusetts Institute of Technologyen oprichter vanSun Catalytix, een startend bedrijf dat energie uit water haalt.
Het onderzoeksteam van Nocera slaagde erin om energie te produceren, simpelweg door velletjes silicone met een laagje artificiële kobalt en fosfaat in een emmer water onder te dompelen. Op die manier slaagden ze erin om fotosynthese in de natuur te imiteren en met behulp van zonlicht water in zuurstof en waterstof te splitsen, waarbij energie vrijkomt. Het prototype bleek niet alleen te werken, het haalde meteen ook een hogere efficiëntie dan de huidige zonnepanelen.
Tata en Nocera dromen nu van een "mini-energiecentrale" ter grote van een koelkast, die in ontwikkelingslanden voor een revolutie kan zorgen. Het water hoeft immers niet helder te zijn, waardoor afvalwater gebruikt kan worden. De apparaten zouden drie miljard mensen van stroom kunnen voorzien die het nu zonder elektriciteit moeten stellen.
Nocera hoopt binnen anderhalf jaar een eerste prototype van de centrale klaar te hebben. Daarvoor moeten nog een groot aantal technische hindernissen genomen worden, zoals verwerking van de afvalgassen, en de ontwikkeling van een productiemethode die productie op grote schaal toelaat.
Ooit had Eckhart Tolle dezelfde problemen als de meeste mensen. Ook hij ging bijna ten onder aan de stress van het moderne leven. Maar op een nacht gebeurde er iets wonderlijks. Net als zoveel nachten daarvoor had hij badend in zijn eigen angstzweet liggen woelen en draaien, toen het ineens tot hem doordrong dat al zijn problemen niets anders waren dan zijn eigen gedachteconstructies en dat hij daar ieder moment uit kon stappen.
Volgens Eckhart Tolle bestaan er geen problemen. Maar iedere keer dat ik tegenover hem zit, heb ik toch écht een probleem. In zijn aanwezigheid verdwijnen niet alleen al mijn gedachten, maar ook mijn vragen. De vriendelijke man met het ringbaardje straalt zoveel rust en stilte uit, dat ik me alleen maar wil overgeven aan het eeuwige NU waarin alles goed is. Lastig als je een interview moet doen... Om te voorkomen dat ik na twee uur op straat sta en me afvraag hoe ik in godsnaam in het NU blijf, heb ik een blocnote vol lastige vragen meegenomen.
Ooit had Eckhart Tolle dezelfde problemen als de meeste mensen. Ook hij ging bijna ten onder aan de stress van het moderne leven. Maar op een nacht gebeurde er iets wonderlijks. Net als zoveel nachten daarvoor had hij badend in zijn eigen angstzweet liggen woelen en draaien, toen het ineens tot hem doordrong dat al zijn problemen niets anders waren dan zijn eigen gedachteconstructies en dat hij daar ieder moment uit kon stappen. Tolle zag dat hij misschien wel een hoop negatieve emoties had, maar dat dat nog niet betekende dat hij die emoties ook was.
Het inzicht ging zo diep, dat hij van de ene op de andere dag uit zijn stressvolle bestaan stapte. Hij gaf zijn baan op, verkocht de meeste van zijn bezittingen en ging op een parkbankje zitten glimlachend om de waanzin van het hectische leven waaraan ook hij eens had meegedaan. Tolle zag in dat ieder streven naar succes, geluk of erkenning een illusie is die de mensheid gevangen houdt in een destructieve levensstijl. Wie streeft naar succes, geluk of erkenning, zal er nooit arriveren. Succes, geluk en erkenning bestaan namelijk niet ergens anders of in de toekomst, maar alleen in het hier en nu.
Nu we tegenover elkaar zitten in een Amsterdams hotel, valt het me op hoe weinig er voor Tolle is veranderd sinds hij op dat parkbankje zat. De serene rust van een mens die zich niet druk maakt om de toekomst en volkomen tevreden is met het heden, is voortdurend voelbaar. Dat maakt hem uniek, ook in de wereld van spirituele leraren, waar niet iedereen bestand is tegen de egoboost die wereldfaam met zich meebrengt. Tolle is wat hij verkondigt en leeft zijn filosofie.
Wat nog het meeste opvalt, is hoe open en ontvankelijk hij is. Hij is geen moment bezig met mij te overtuigen of voor zich te winnen. Hij is er gewoon, stelt zich open voor iedere vraag en antwoordt alsof hij het onderwerp voor de eerste keer bespreekt. Aan vrijwel ieder antwoord gaat een korte stilte vooraf waarin hij niet zozeer nadenkt over de vraag, als wel afstemt op de stille ruimte van waaruit de antwoorden als vanzelf in hem opborrelen. Voor Tolle is die open, ontvankelijke levenshouding hetzelfde als leven in het hier en nu. En gelukkig kun je dat leren.
Leven in het hier en nu is niet moeilijk, zegt hij. Het is zelfs heel makkelijk. Het probleem is dat wij makkelijke dingen moeilijk maken en moeilijke dingen makkelijk. Wat is er nu makkelijker dan gewoon hier te zijn? Het is bovendien de enige realiteit die bestaat. De toekomst is er nog niet en het verleden is al voorbij. Toch leven de meeste mensen met hun gedachten in de toekomst of in het verleden.
Iedereen zal zaterdagavond om halfnegen weten dat het Earth Hour is. Over de hele wereld gaan op dat moment, plaatselijke tijd, de lichten uit in miljoenen huizen, bij monumenten, beroemde gebouwen, bruggen en wegen, parlementsgebouwen en paleizen. Het Wereld Natuur Fonds (WNF) organiseert het bewustwordingsevenement voor de vijfde keer en de belangstelling is groter dan ooit.
Iedereen kan deelnemen door gewoon de lichten een uurtje te doven op 26 maart 2011, van 20.30u tot 21.30u. Op die manier tonen de burgers, de steden en de bedrijven hun steun aan de strijd tegen de klimaatverandering.
Thema : Herstructureren. Filosofisch vervolgverhaal(tje). Deel 3 van ?
- Energie bestaat voornamelijk in onszelf dewelke de natuur ons heeft meegegeven. Met andere woorden ; de natuur schenkt ons voedsel waardoor we de kracht hebben om o.a. te lopen. Het is onmogelijk een perfectere machine als ons lichaam na te bootsen, en dat telt voor iedere levensvorm hier op aarde. Het is niet nodig om sneller van punt A naar punt B te gaan dan de snelheid die je lichaam kan lopen. Men leeft voornamelijk in het NU ; dat is intens en leerzaam genieten tijdens de wandeling. Op die wijze worden ook handen vanzelf warm na het maken van sneeuwpoppen, of verbrandt het lichaam opgeslagen energie in perioden van vasten. Dat is Ware Vrije Energie! Deze lichaamsvorm hebben we gekregen om ze als dusdanig te gebruiken. Wie zijn wij dan om daar nog aanpassingen aan te doen als zou de (JOU!) natuur gebrekkig zijn? We zijn weliswaar nog steeds gekleed, dit meer om beschermingsredenen, maar we maken er geen punt van om naakt te lopen als het kan. Dieren zijn zeker op dat gebied veel verder dan wij mensen, hun innerlijke kern-centrale is er eentje van miljarden jaren evolutie, gevormd door Moeder Aarde Herself, en dat zónder onderbreking. Daar stonden wij ook al meer dan eens, lichamelijk én geestelijk, maar toch kwamen mensen telkens weer op het gekke idee dat het allemaal veel beter kon. Hoopvol is wel dat in ons mensen nog steeds die innerlijke kern-centrale huist, ze moet enkel opnieuw worden opgestart .. maar zoals we meermaals zagen zorgt ook daar moeder natuur voor ... telkens weer. De vrije energie die nu ook nog kan worden gewonnen via het wateroppervlak van de oceaan, die dan fungeert als een énorme zonnepaneel, komt nu rechtstreeks uit de handpomp, vrij te gebruiken voor eenieder die er beroep wil op doen. Eender welke vorm van opslag is niet nodig, daar we doorlopend toegang hebben op meer dan voldoende. Maar gezonde en jonge mensen kiezen tegenwoordig liever voor hun eigen innerlijke krachtbron.
- Bejaarden hoeven zich helemaal geen zorgen te maken, dat is maar logisch! Bejaard ben je ook alleen maar als je je zo voelt, waarmee als vanzelf rekening wordt gehouden. Mensen worden door het natuurlijke leven wat wij nu voeren ook wat ouder, maar vooral ; gezond ouder. Maar ziekte en dood zijn helaas nog altijd niet te stoppen, dat is nog steeds de natuurlijke gang van 'aardse zaken', dewelke wij even natuurlijk aanvaarden. Tot dan (en nog veel verder) worden ouderlingen voornamelijk in de watten gelegd, en gerespecteerd voor wat ze zijn geworden. Ze houden zich NIET bezig met diepzinnige raadslagen, tenzij het over praktische zaken gaat zoals 'de knepen van het vak' dewelke passen bij ieders gave. Daar familie's in de allermeeste gevallen de nabijheid van elkaar betrachten, en dicht in de buurt van elkaar blijven wonen, zijn ouderlingen nooit alleen tenzij ze dat zelf willen. Het is vanzelfsprekend dat we tijd maken voor hun als ze het nodig hebben, gelijk bij wat ze juist behoeven. Tijd is ook niet zo belangrijk als het vroeger was ; we kunnen maar één ding tegelijk doen op een fatsoenlijke manier, en dat is als de aandacht er ten volle bij is terwijl we het graag doen. Na het heen gaan worden we naakt zoals we zijn geboren tot twee meter diep in Moeder Aarde geborgen, meestal op een plaats waar we vroeger al van hebben gehouden, dikwijls is dat in de tuin temidden van een bloembed.
Thema : Herstructureren. Filosofisch vervolgverhaal(tje). Deel 2 van ?
Tot de meerderheid had besloten het anders aan te pakken, want als de bestuurder, de machinist en de kaartjesknippers niets deden, dan moesten ze het maar op eigen houtje doen. Niemand kon hen ook verplichten op deze trein (met al z'n onzinnige regeltjes om 'de goede orde' te bewaren) te blijven, er is nog plaats genoeg daarnáást, in welke richting dan ook. Sommigen opperden om nog eens met de bestuurder te praten, misschien konden ze hem ervan wel overtuigen dat, mits een reeks aanpassingen, deze trein wel een rijdend juweeltje kon worden waarvan ook hij en zijn medewerkers kon genieten? De bestuurder profiteerde van de situatie door toch nog enkelen ervan te overtuigen te blijven ; ze zouden een plaatsje in eerste klas bekomen om naar nieuwe oplossingen toe zoeken, die meestal het karakter hadden om alles toch maar zo te laten zoals het al zolang was geweest. "Mits hier en daar een aanpassing, zoals virtueel en comfortabel, zonder enig risico, de vrijheid te beleven!!" riep algauw eentje enthousiast.
De groep die buiten stond te wachten erkenden dat het zinloos was, en vertrokken richting zon, waar ze ergens in heuvelachtig gebied een uiterst geschikte plaats vonden om een nieuwe start te nemen. Omdat ze zo min mogelijk de natuur rondom zich wilden belasten, leefden ze bijna als de Hobbits. Letterlijk iedereen hielp mee aan de opbouw van de nieuwe wereld, tot zover het oog de glooiend-groene pracht kon aanschouwen.
2013
Ieder van hen heeft wel een bepaalde gave ; sommigen hebben groene vingers, en anderen zijn meesterlijk om van het gekweekte de lekkerste dingen tevoorschijn te toveren. Dieren worden gerespecteerd, dus niemand haalt het in zijn hoofd om ze op te eten. Ze leven in een soort wederzijdse afhankelijkheid naast en met elkaar, zodat mensen toch kunnen genieten van een beperkt aantal eieren, melk en honing, waar ze heel bewust en zuinig mee omspringen. Voedsel is er genoeg, ook voor de wintertijd of noodgevallen, want daar wordt in de zomer voor gezorgd en opgeslagen op verschillende manieren ; gezouten, met zout dat rechtstreeks uit de zee gewonnen wordt, gedroogd tussen dennetakken, wat het gedroogde een exra-subtiele smaak geeft, of ingelegd in aarden kruiken boordevol kruidige azijnsoorten. Specerijen zijn heel belangrijk, maar ruimschoots voorhanden. Ieder klust voor de ander, maar respecteren elkaars vrije tijd, zodat van werkloosheid geen sprake is, evenmin van stress of armoede. Men kan op elkaar rekenen als het nodig is.
- Mensen worden nog steeds ziek, maar in een heel andere verhouding als in die donkere trein-periode. Ten eerste worden ze veel minder snel ziek omdat ze met de natuur meeleven, en áls ze dan eens ziek worden, of een ongeval hebben, kunnen ze steeds beroep doen op mensen met de gave om uit de natuur het beste te halen wat ze in al haar gulheid te bieden heeft, en het talent hen te genezen.
- Kinderen gaan nog steeds naar school, maar in een heel ander concept, en niet zoals het vroeger was toen kinderen geen kinderen meer mochten zijn, en volwassenen eeuwen lang precies doof waren aan één kant, en niet goed hoorden aan de andere. Als het even kan vinden de 'lesuren' buiten plaats aan De Bron, op kleine platte leistenen rotsblokken die daar speciaal in een cirkel werden gelegd. In feite worden de kinderen in hun talenten of gaven aangemoedigd om deze te verfijnen, enkel schrijven en rekenen worden speels op de leistenen gegriffeld. Loodzware boekentassen is dus definitief voltooide tijd, evenals de kindjes om 6 u. 's morgens wekken om naar school te gaan. Rapporten ook! Het is ondenkbaar dat kinderen niet naar De Bron zouden gaan, want de tijd die ze daar doorbrengen ondervinden ze als 'iets magisch!'....
Thema : Herstructureren. Filosofisch vervolgverhaal(tje). Deel 1 van ?
Wordt het niet stilaan tijd dat we gewoonweg álles gaan hervormen? Is het niet gewoon normaal dat alles mee zou moeten groeien, mee met de overgrote massa, zodat niet eens die dikwijls halsbrekende hervormingen nodig zijn?
Dat tegenwoordig niet echt meer iets gladjes van de rails loopt moet toch zo stilaan voor iedereen duidelijk zijn. Duidelijk dat vele structuren zodanig zijn verouderd, dat de stoomketel van de locomotief constant op springen staat ... en maar blijven kolen opscheppen, terwijl men er zich terdege van is bewust dat de wielen geblokkeerd worden door allerlei nalatigheden. De treinbestuurder schijnt zich van dit alles maar bitter weinig aan te trekken ; wat zou het ook, hij bezit sowieso de hele én de enige trein, en zo goed als iedereen zit erop. Hier en daar kan hij nog een paar half-doven met zijn fluitje strikken, maar de schittering van het donkere metaal en de uitwendige pracht van zijn gevaarte heeft toch nog altijd meer effect. Zou de bestuurder weten dat de groeiende groep reizigers zodoende op elkanders lip zitten? Zou hij weten dat het te warm wordt in álle wagons, en dat de roep om verluchting steeds luider hoorbaar is?? Waarom moeten we überhaupt zo hard roepen, heeft hij daar dan zelf geen hinder van? Maar de bestuurder weet maar al te goed dat er wel iemand op het lumineuze idee zal komen om enkele venstertjes te openen, zodat het weerom even te dragen valt. En het beste daarvan is : ze doen het zélf, en het kost hem geen .. fluit! Dus waarom zou hij zich zorgen maken? De volgende keer zal wel weer iemand een geweldige ingeving krijgen om de hoogste nood te linderen, beetje water sprenkelen misschien? Pfff.. waarom zou hij zich de moeite doen om zijn logge trein vlotjes langs de rails te krijgen? Iedereen blijft in zijn of haar situatie tóch zo happy mogelijk!
We kunnen wel veel voor onszelf doen, dat is zeker waar, maar degene die écht iets voor het hele treinstel kan betekenen is de bestuurder, de kapitein van zijn ijzeren boot op vierkante wielen. Uiteindelijk is hij -en hij alleen- diegene die de knoop moet doorhakken om het ánders aan te pakken. Uiteindelijk zal hij wel verplicht zijn, dat weet ie wel, want de kruik gaat maar zolang te water tot ze breekt .. da's simpelweg een natuurwet. Maar zolang het goed gaat, gaat het goed, en hoeft hij niets te doen wat geld of moeite kost. Morgen zijn er andere zorgen, en tot daar slapen we er nog een nachtje over. Wat zitten ze daarachter in feite nog te klagen en te zagen, vraagt hij zich af, ze zitten toch in gemakkelijke zetels?? We hebben er wel voor gekozen om op die trein te stappen, we hebben er voor betaald, en niet alleen met geld. Elke dag opnieuw komt de kaartjesknipper langs!
Op zekere dag vergaten de passagiers dat een trein in feite rijden moest, ze schikten zich in hun lot, en maakten er het beste van. Zelfs als de stoomketel daadwerkelijk ontplofte, en alle wagons daverden op hun rails, werd er even zorgelijk gekeken en vergaten ze het liever zo vlug mogelijk, bang dat het hun ritme van alledag zou verstoren. Na een lange .. lánge tijd kregen sommige mensen rare dromen van een andere trein waarop ze zaten, eentje die warempel reed omdat ie rónde wielen had!! Wauw!! Het uitzicht was gewoonweg hemels ; vrije kleuren vermengden zich in de meest fantastische vormen, zodat de dromen eerder visioenen leken van hoe mooi en vredig alles wel zou kunnen zijn. Dikwijls hadden ze tranen in de ogen als ze weer ontwaakten, niet beseffende dat dit het water was om het zaadje dat in de droom werd gelegd te voeden. Waar het hart van vol is, daar loopt de mond van over, en zodoende werden zich meer en meer passagiers bewust in wat voor netelige situatie ze zichzelf vastgekluisterd hielden. Gemor... discussie, overleg.....
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:Er is nog hoop!
14-03-2011
Wat (w)eten we vandaag??
Gisteren keken we naar de Panorama uitzending 'De vervaldatum' op Canvas. Ik was niet verbaasd! Waarschijnlijk omdat ik al meer aangaande voedsel heb gezien dan deze, toch wel uiterst informatieve reportage. Het is toch te hopen dat héél veel mensen dit hebben gezien, al was het maar ter herinnering .. men zou het o.a. naar mijn gedacht in alle scholen als lespakket moeten meegeven inplaats van andere minder belangrijke dingen.
Bijvoorbeeld deze link waarvan mijn mond gaandeweg letterlijk openviel .. in het engels en bestaande uit meerdere afleveringen, maar heel goed verstaanbaar en écht de moeite waard om de hele reportage te zien. Evenals wat de nieuwe generatie als voorbeeld voor ons kan betekenen. Memorabel hieruit : "We can pay the farmer, or we can pay de hospital!"
Maar het thema 'voedsel' houdt nog veel meer in dan massaproductie, overconsumptie en verkwisting, er zijn ook regels voor de al dan niet toegelaten ingredienten, waarmee men dikwijls ook een loopje neemt. Bekijk maar eens een filmpje over de Codex Alimentarius op YouTube. Gelukkig zijn er ook nog wakkere mensen!
Wees moedig genoeg om je zelf weer graag te zien, wát anderen daarover ook mogen denken.
Maar wat zou het allemaal, als je lichaamsvetdonor wordt en kans maakt op een gratis liposuctie om van het goedje voedsel te maken voor de derde-wereld landen!? Ongelooflijk, toch??
Mijn filosofie hieromtrent? Lieve mensen .. maak dat je zo snel mogelijk een lapje grond ter beschikking hebt, en teel zoveel mogelijk zelf op natuurlijke basis, inclusief kippen, konijnen, duiven enz. naargelang de grootte en voorkeur. Een prima alternatief is om weer rechtstreeks bij de boer te kopen. Wees spaarzaam met wat je hebt en verbruikt, het is gewoon een kwestie van leefwijze of gewoonte. Leer ook jezelf weer tevreden te zijn met subtiele, kleine dingen, en ervaar dat het geluk enkel dáár in werkelijkheid te vinden is. Herinner je je weer dat 'moeilijke' of 'harde' tijden niet eens zó slecht waren, het is de voorloper van gelukkig zijn, van weer tevreden te zijn met JEZELF! Eigenlijk creeër je zelf zodoende een sneeuwbaleffect, en merk je relatief snel dat je toe komt met minder, dus moet je minder (gaan) werken. En zéker als je dat in een gemeenschap doet waarin de ene klus in ruil voor de andere een fantastische uitwerking heeft ; men heeft weer tijd voor elkaar, en het belangrijkste ; voor de kinderen. Wees niet bang voor het avontuur, een beetje honger kan geen kwaad ; het is de essentie van hoe we eigenlijk als mens ons leven zouden moeten invullen, luister maar eens naar je innerlijke ritme en vraag je af of dat normaal is. Neem alle tijd die jij nodig acht om terug in balans te komen, hoogstwaarschijnlijk zul je -zoals de meesten onder ons- moeten afremmen. Er zijn genoeg alternatieven om te kunnen beseffen dat bijv. zonder electriciteit zitten, niet zó nefast is als velen zouden denken. Beeldt het je maar eens in, het zou best eens oergezellig kunnen worden. Men maakt ons graag wijs dat we zonder 'hun' niet kunnen, maar het tegendeel is in der daad waar. Ik hoor het je al denken ... jij zit toch ook nog aan je peeceetje het miljeu te vervuilen, da's zeker waar, maar mocht je weten hoe ik leef én daarin gelukkig kan zijn, zou je het niet geloven. Het geeft me gewoon een kick om spaarzaam te zijn, en niet uit gierigheid, maar puur voor de natuur. Mijn 'Butterfly' moet zo min mogelijk negatieve 'effecten' hebben, da's mijn doel op deze wereld! Daaruitvolgend voel ik het als mijn plicht om dat ook uit te dragen, in de hoop op een positief effect. Ik zie God in de natuur, en Zij zorgt voor ons als we haar respecteren... daar kan je écht op vertrouwen!!
k'Vraag mij af ; waarvoor kies JIJ als lezer op jouw peeceetje ?
Wie de tijd heeft zich in de tijd te verdiepen, komt uiteindelijk tot de vaststelling dat enkel het NU voor ons reeël is, en we in feite tijdloze entiteiten zijn. Maar het NU is eigenlijk ook heel relatief, want hoelang duurt dat juist? Als we nog maar willen zeggen hoe laat het is, is er al minstens één seconde voorbij, en zijn we alweer in de volgende realiteit. Het is dus zelfs onmogelijk exakt de juiste tijd uit te spreken. Dit schrijfsel mag gezien worden als aanvulling bij mijn blogbericht dewelke ik op 07-03-2011, 11:06 postte, met als titel 'De oneindigheid', waarin ik stel dat, naar mijn persoonlijke mening, snelheid of formaat geen begin of einde heeft. Zo denk ik dat ook het gegeven 'tijd' in dat zelfde rijtje thuis hoort. Men kan naar het schijnt daadwerkelijk het verleden met eigen ogen zien, bijv. als men naar de sterren kijkt, zoals we op dit ogenblik de zon zien hoe die iets meer dan 8 min. geleden was. Maar is dat wérkelijk het verleden dat voor ons nu zichtbaar is geworden, of slaagt dat ook op niets? Men kan d.m.v. de huidige technologie de verste ster in de kosmos bekijken, dewelke "niet meer zóver" verwijdert is van de Big-Bang? Wat als we eens de techniek bezitten om nóg verder te kijken .. gaan we dan zelfs de Big-Bang zien gebeuren?? De toekomst is ook zoiets. Men kan, weerom door de huidige technologie, dingen voorspellen zoals het weer. Er zijn ook super-computers die zúlke fantastische random-berekeningen kunnen maken (op korte tijd) dat de uitkomst meer en meer de toekomst voorspelt die écht zal gebeuren. Naargelang de hoeveelheid gegevens die men de computer kan doen slikken, zal de toekomst dus voor ons steeds duidelijker worden.
Mijn ervaring is alleszinds dat men zich bewuster kan zijn, en daardoor de tijd meer kan beleven .. terwijl men dan juist de tijd compleet vergeet! Naar het schijnt werkt meditatie ook zo, maar met zulke gerichte sessies heb ik geen ervaring. Als ik voel dat ik mezelf aan het voorbijsteken ben en door de dikwijls onbewust-aanhoudende stress zelfs (bewuste) hartkloppingen krijg, kan ik mezelf afremmen. Dan kijk ik heel goed toe hoe mijn handen heel traag dingen doen, en bedenk ik ook de daad zelf heel bewust .. ik voel bijv. hoe koud de koffietas is, ik zie in detail hoe mooi de tas is, ik volg met mijn ogen de tas tot waar ze moet staan, enz. Het duurt even voor ik me inwendig voel vertagen, dat gaat niet zomaar op vingerknip, het wringt zelfs wat. Maar na (relatief) korte tijd merk ik dat de inwendige tijdstrein terug op het juiste spoor zit en 'smooth' de gladde rails volgt. Wonderlijk hoe zoiets op je humeur in positieve zin kan werken, écht wel!
Mensen hollen zichzelf massaal voorbij om zich een rijkgevuld leven te verschaffen .. misschien omdat we ons ervan bewust én onbewust zijn dat we een beperkt leven in dit lichaam hebben gekregen, maar zo zijn we echt wel verkeerd bezig, het geeft het juist tegenovergestelde effect. Men zou kunnen concluderen dat ieder voor zich, bewust of in het onderbewustzijn, zelf uitmaakt hoe lang (zijn/haar) tijd duurt, maar dat is weerom een ander thema ; want wie of wat zijn wij in feite? Daar kom ik nog wel eens op terug.
Maar nóg is er geen verklaring van wat tijd nu eigenlijk is, en ging ik daarom op zoek naar wat andere mensen daarover te zeggen hebben :
Ticking away the moments that make up a dull day You fritter and waste the hours in an offhand way Kicking around on a piece of ground in your home town Waiting for someone or something to show you the way
Tired of lying in the sunshine Staying home to watch the rain And you are young and life is long And there is time to kill today And then one day you find Ten years have got behind you No one told you when to run You missed the starting gun
And you run, and you run to catch up with the sun, but it's sinking Racing around to come up behind you again The sun is the same in a relative way, but you're older Shorter of breath and one day closer to death
Every year is getting shorter Never seem to find the time Plans that either come to nought Or half a page of scribbled lines Hanging on in quiet desparation is the English way The time is gone The song is over Thought I'd something more to say
Home, home again I like to be here when I can When I come home cold and tired It's good to warm my bones beside the fire Far away across the field The tolling of the iron bell Calls the faithful to their knees To hear the softly spoken magic spells
In september 2004 trokken journaliste Annemie Struyf en fotografe Lieve Blancquaert naar Kenia voor de voorbereiding van hun boek Mijn status in positief. Het begon met een eenvoudig idee: een fotoboek over gewone mensen, in Europa en Afrika, allemaal seropositief. Lieve zou de fotos maken, Annemie de onderschriften. Maar de fotos werden beelden en de teksten verhalen. En voor ze het goed en wel beseften, verzeilden beide vrouwen in Kenia bij Achieng, een 36-jarige vrouw die hiv niet als een straf maar als haar opdracht ziet. My status is positive, zei ze, en ze nam hen mee naar de zwarte prostituees Deborah, Lucy, Mbaika, Benta en Winie. In het gezelschap van de verkrachter Abed en de moordenaar Kush leidde ze hen door de sloppenwijken tot ze, op een onbewaakt moment, te lang in de ogen van een klein meisje keken. Plots stond de wereld stil. En voor het eerst, na al die verre reizen, waren ze niet meer in staat zich zomaar om te draaien en terug naar huis te gaan. Om een lang en ingewikkeld verhaal in enkele woorden samen te vatten: Hope, een zwart meisje van veertien maanden, heeft hen verrast en verleid.
Terwijl de documentaire van 'What if Cannabis Cured Cancer' nog maar pas was verschenen, is hij vandaag al niet meer te bekijken (zie ook hier, en hier). Op Vimeo waar de docu oorspronkelijk werd geplaatst is de uitleg :
"Sorry, "What if Cannabis Cured Cancer?" was deleted at 4:55:46 Tue Mar 8, 2011. Vimeo has removed or disabled access to the following material as a result of a third-party notification by Len Richmond Films claiming that this material is infringing: What if Cannabis Cured Cancer?. We have no more information about it on our mainframe or elsewhere."
Nogtans was 'What if Cannabis Cured Cancer', samen met nog enkele andere docu's over hetzelfde thema, uiterst interessant, en zoals gisteren al gezegd ; een échte eye-opener, temeer omdat de heilzame krachten van cannabis door meerdere laboranten, dokters en professoren werden gestaafd.
Raar toch???
Gelukkig vond ik nog meerdere YouTube-docu's van een man (wiens naam me gisteren ontschoot) die ik al jaren geleden zijn boodschap zag verkondigen, en waarvan ik me nog afvroeg wat er van hem geworden is ; Rick Simpson dus. Hij is géén dokter, geen professor of laborant, maar zijn verhaal kan tellen!
(Met nederlandse ondertitteling, en in verschillende delen)
Na zware kwetsuren aan zijn hoofd in 1997, zocht Rick Simpson lindering door middel van het gebruik van medicinale hasj olie. Als Rick ontdekte dat de hasj olie (met hoge concentratie van T.H.C. ) kanker en andere ziektebeelden kon genezen, trachtte hij gratis dit gegeven aan zoveel mogelijk mensen in de praktijk bekend te maken, en genas hierdoor letterlijk honderden mensen van verschillende ziekten ... maar toen het verhaal publiekelijk werd, nam de lange arm van de wet zijn uitvinding af, en vervolgden Rick Simpson voor het bezit en verspreiding van marijuana, terwijl ze zodoende duizenden zieken van de voor hun geschikte medicijn afsneden. Toen hij in Amsterdam verbleef wegens een conventie, namen de Canadese autoriteiten zijn planten, tot zelfs meteen zijn hele huis in beslag. Simpson leeft nog steeds ergens in Amsterdam, terwijl het zijn enige bedoeling was om mensen met kanker te genezen door de helende kracht van zijn hasj olie.
En nu maar hopen dat deze YouTube-docu's blijven bestaan, en dat mensen zich vragen beginnen stellen....
Update 2 : Het weghalen van de originele documentaire van 'What if Cannabis Cured Cancer?' heeft bij nader inzicht met auteursrechten te maken, en is derhalve enkel nog als trailer te bekijken. Toch weerom doodjammer dat men zo'n belangrijke wetenschap niet gewoon vrijgeeft!
Kunnen de chemicaliën die we in marijuana aantreffen verschillende dodelijke kankertypen voorkomen, of zelfs genezen?
Wetenschappers op het gebied van cannabinoids-onderzoek presenteren hier hun frapante ontdekkingen.
'Wat als cannabis kanker geneest?' legt uit hoe we met z'n allen reeds zijn geboren met een vorm van marijuana in ons lichaam zelf. Als we bovendien marijuana consumeren, vormen de endocannabinoids waarmee we zijn geboren, samen met de gedegusteerde cannabinoids via bijv. een joint, een perfecte sleutel/slot-relatie. Daarbij wijzen ze op het feit dit gegeven kankercellen kan doden, zónder dat het de gezonde cellen in het lichaam aantast. Deze film is een sterke eye-opener wat betreft de toekomst van cannabis, en misschien ook wel de toekomst van medicijnen.
'Wat als cannabis kanker geneest?' somt recente indrukwekkende wetenschappelijke bevindingen op van de beschermende effecten die nieuw ontdekt zijn in bepaalde bestanddelen van marijuana, en die met zekerheid een belangrijke rol zullen spelen in de toekomst van de geneeskunde.
Prostitutie heet het oudste beroep ter wereld te zijn, maar drugs dealen zou ook wel eens in aanmerking kunnen komen. Archeologen hebben opnieuw bewijs gevonden van systematisch drugsgebruik bij prehistorische mensen, dit keer in een grot in Spanje.
Afgaande op muurschilderingen in de buurt van het Spaanse Villar del Humo blijkt dat de eerste Europeanen zich te goed deden aan Psilocybe hispanica, een paddestoel waar je gaat van hallucineren. De muurschilderingen zijn minstens 6.000 jaar oud. De ontdekking staat in New Scientist.
Voor wie afgelopen vrijdagavond (jullie tijd dus) op VTM de animatiefilm 'Horton' heeft gezien, en zich afvraagt waar wij in al onze 'grootsheid' verblijven, de volgende filmpjes :
Naar mijn persoonlijke gevoel bestaat er niet zoiets als grootst of kleinst, er is geen einde naar beide zijden. De volgende site geeft daar een idee van. Men heeft enkel tot nu toe de toestellen niet om verder te kunnen kijken. Ons universum is zó onmetelijk (groot .. of klein, te zien welke richting je uit wil, en dewelke in feite begrippen zijn die enkel dienen opdat we het toch min of meer kunnen vatten, maar in werkelijkheid op niets slaan) dat we nooit in staat zullen zijn om het te begrijpen. Zelfs niet als we met lichtsnelheid naar zowel de ene als de andere richting reizen. Ook snelheid is zeer relatief naar mijn gedacht. Er zullen zeer zeker snelheden zijn waarbij die van het licht gewoon verbleken, maar ook daar hebben we (nog) geen toestellen voor, omdat onze hersenen daarvoor nog niet rijp genoeg zijn. We zullen met absolute zekerheid verder en sneller kunnen, maar daar er geen einde is, kunnen we ondertussen enkel genieten van de pluisjes in die onmetelijke speeldoos, misschien wel op de kamer van een kind.
Nikola Tesla, hij is zo goed als vergeten. Toch was hij in zijn tijd minstens zo beroemd als Edison, die hij waarschijnlijk ook in genialiteit verre overtrof. Marconi, nog zo'n naam, een tijdgenoot van hem, die wel bekend is gebleven. De uitvinder van de radio, zal iedereen onmiddellijk opdreunen. Maar vrijwel niemand weet dat Tesla hem voor was geweest, een feit dat pas na jarenlang slepende processen en na zorgvuldige bestudering van de octrooiaanvragen door een Amerikaanse rechtbank werd erkend.
Maar eigenlijk is hij de uitvinder van de wisselstroom, al mag je dat niet zo stellen: hij was de eerste die een goede methode ontwierp om er gebruik van te maken. Zijn grootste prestatie op dit gebied was de inductiemotor of asynchrone motor, die hij al bedacht toen hij zestien was, maar pas op tweeëndertigjarige leeftijd, in 1888, in produktie kon brengen. Verder construeerde hij talloze nieuwe toestellen - dynamo's, een hoogspanningstransformator (zgn. teslatransformator), inductiespoelen, condensatoren, lampen, enzovoort. Praktisch de hele huidige elektriciteitsvoorziening van de wereld komt tot stand met behulp van toestellen die hij in eerste instantie heeft bedacht. (Voor een volledige beschrijving van Tesla's uitvindingen zie het boek van Thomas Commerford Martin.) Maar wie weet dat allemaal nog? Of wie interesseert het? Zijn naam komt tegenwoordig hoogstens nog ter sprake als de SI-eenheid van magnetische inductie, de 'tesla'.
TRANSLATE.png "English"){kind=small}
