PRIVAT TAG

Na Private Shelter[i] – de plaats waar privaat/public in een conflictzone samenkomen, letterlijk de context van bunkerarcheologie – wil Private Tag[ii] het verhaal maken van het private of publieke signaal in een conflictzone, noem het ‘wat je in de omgeving achterlaat of nalaat,’ inclusief het efemere of et verdwenen teken. Bon: zo interpreteer ik het dan toch, gezien de presentatie in een historische conflict-site doorgaat.

Dit wil ook zeggen dat méér aandacht besteed wordt aan het ‘tactiele’ dan aan het ‘filosofische’. Alhoewel: het één leidt naar het andere. En niet vergeten: tussen wat je ziet en hoe het daar komt, zit het hoofd, het lichaam en de hand van de kunstenaar.

De wandeling kan twee richtingen uitgaan.

Ben je een verwoed liefhebber van oorlogsgeschiedenis, dan kom je misschien wel met een kater terug. Stel je voor: het militaire is geschonden, zelfs al zijn het onze oud- of ex-vijanden. Vergevingsgezind of paardenbril?

Ga je voluit voor de hedendaagse artistieke inbreng, dan zal je ook die vraag stellen, maar dan vanuit de vormelijkheid. De esthetiek van pruiken in deze context is vooral inhoudelijk en niet ‘schoon’. En dan komen we bij een eerdere nieuwsbrief (n.a.v. ManMade) waarbij we de esthetische kant van kunst opnieuw proberen op te halen.

Ga je als open bezoeker, dan moet je je fixeren op de associaties tussen historische en actuele inbreng. Gebruik begrippen als stilte en verwondering, netwerk, sparen, accentueren of contrast, onmogelijkheden, ...

De passage die je hierna krijgt, zijn een aanvulling bij de publieksbrochure die vrij meegegeven wordt aan de bezoekers. Het zijn dus persoonlijke opmerkingen, genoteerd tijdens de opbouw en de eerste rondleidingen. Neem je tijd!