Hallo beste bloggers,

Vorige keer rende ik als een zot naar mijn pc om te kijken welke zogenaamde “figuren” foto’s       op mijn facebook account staan. Na het bekijken van enkele foto’s was er één foto die mijn aandacht kreeg. Ik zag mezelf staan met een grote tatoeage op mijn rug. Als het nu een mooie grote draak was op mijn rug, dan zou ik nog ja zeggen maar nee, ik loop voor de rest van mijn leven rond, met een roze teddy beer op mijn rug. Net na al die problemen met de vlam van mijn leven, komt dit er ook nog bij. Het lijkt wel alsof ik in de ban ben van “de wet van Murphy”. Het moet weer juist allemaal op dit moment gebeuren. Ik ben precies terecht gekomen in de film “the Hangover” alleen hoop ik nu dat er geen tijger in de badkamer ligt en er geen tanden zijn gaan vliegen. Ik spurt naar de badkamer, ik doe men James bond move om te zien of er iemand is. Oef er is niemand, mission accomplished. Ik check mijn mond en yes al mijn tanden zijn er nog. Nu moet ik het alleen nog vertellen aan mijn moeder. Mamaaaaaaaaaaaa? Ja, Borisje. Kom eens naar boven roep ik met een bange maar moedige stem, ik moet je iets laten zien. Ze komt de badkamer in met een volle pot verse spruiten. Ik zie ze kijken naar mijn rug, binnen de seconde valt de pot met spruiten zo hard op de grond dat het spinazie is geworden. Ze lacht zich rot. Ja Borisje, dat komt ervan van al die “La Chouffen”. Al een geluk kon moeder er mee lachen. Maar hoe gaan ze morgen op school reageren? Na nog enkele uren te leren, doedelzak te spelen, kruip ik mijn bed.

Maandag morgen, ik heb mijn wekker gezet om kwart voor zeven maar ik kom er zoals gewoonlijk pas uit om half acht. Na nog wat in de krant te hebben gelezen kom ik veel te laat in school, ik verzin nog snel een geldige reden en klaar is kees. We starten de dag met een toets over soa’s, ik placeer me vanachter bij de betere van natuur om te kunnen afkijken want na deze benarde situaties, kan ik me nog moeilijk concentreren met school. Tijdens de leswisseling willen ze maar al te graag mijn tatoeage zien. Nu dat het toch al op het internet staat kan het me nog weinig schelen, ik laat zelfs de mokkes van de klas er eens aanvoelen, toch nog iets wat de dag kan goed maken. De uren gaan voorbij en snel is het kwart voor vier. Eindelijk naar huis, ik loop zo snel als ik kan naar de fietsenkelder om alle drukte te vermijden. Plots wordt mijn hand weggetrokken, ik draai mij om en daar staat slurfie. Ik moest me bedwingen want anders had ik hem met men vlugge linkse en een uppercut, K.O. geslagen. Hij kwam zijn excuses aan bieden voor wat hij had gedaan. Hij vroeg of hij nog met mij mee kon fietsen want hij wilde me het hele verhaal vertellen van wat er zich in hem heeft afgespeeld.

Ik apprecieerde het dat hij dit wilde doen, zo vertelde hij mij dat ze op “screw you” allebei iets te veel in het glas hadden gekeken en van het één kwam het ander. Zo zie je maar dat alcohol veel meer neveneffecten kan hebben dan positieve effecten.

Toen we onze straat inreden zagen we voor mijn huis een “pimped out”, “chromed out” limosine staan en wie daar uitstapte vertel ik jullie volgende keer maar weer!

08-05-2012 om 20:40 geschreven door Boris