het wel en wee.... I belief that the outdoors are a place for inspiration and discovery - and as part of that, trail running is an activity that helps place me in that environment. I also think that life is not all about competition, but also about being the best you can and challenging yourself in the outdoors. Therefore I consider trail-running at one with nature, the most rewarding of all my running experiences.
Weer:
5°C bij de start een beetje kil en grijze hemel. Tijdens de trail grijs, maar
droog en niet koud goede loopweer (met lange broek).
Wat voorafging
Na mijn deelname aan de vlakke 36 km
Total Trail experience die door Chris en Mildredgeorganiseerd was in Lommel op 30 november leek
mijn knie toch terug zo goed als in orde te zijn. Het kleine scheurtje in de
meniscus dat ik eind juni 2013 had opgelopen is natuurlijk niet verdwenen, maar
volgens de ortophedisch chirurg was een operatie niet nodig indien ik geen
echte last ondervond tijdens en na het lopen. Dit scheurtje had ik opgelopen
door een verkeerde beweging te doen bij het bukken om een foto te nemen van
mijn neefje Robbe. M.a.w. dit werd mijn eerste echte trail-wedstrijd in de
Ardennen sinds de Kraftman-trail op 16 juni 2013 (Rotem).
Het VERTREK EN DE TRAIL
Zondagmorgen: om 06:15u ging de wekker
al. Buiten was het nog pikdonker, kil en het miezerde. Echt leuk om op een
zondag in dit jaargetijde op te staan is dat niet natuurlijk!Tegen 07:15u effie Rudi gaan ophalen en hop
richting Houfallize. Onderweg viel de regen met bakken uit de hemel en de
temperatuur schommelde rond de 4°C. Echt ideaal weer om 25 km te gaan
trailrunnen in de Ardennen kan je dat natuurlijk niet noemen, maar ik had er
toch veel zin in. Netjes op tijd aangekomen in Houfallize. Dit ondanks dat we 4
rondjes op het verkeersknooppunt in Luik hadden gemaakt Rudi wist niet zeker of
je voor Houfallize richting Luxemburg of richting Verviers moest volgen (J). Gelukkig vonden we nog net een
plaatsje op een erg modderachtig terrein vlakbij het hotel (ol fosse
douth)waar
de start was. In het hotel waar we onze nummer moesten ophalen kwamen we
Isabella Wasmes tegen. Zij deed deze keer niet mee, maar hoorde bij de
Xtrail-crew (in 2014 gaat Isabelle meedoen aan de Marathon du Sable en aan de
169 km tral-der-trails; de UltraTrail du Mont Blanc).
In het hotel was er zelfs een echte
trail-expobeurs. Er waren allerlei standjes opgesteld (Scarabee, trailvoeding,
trailkledij .). Onze nummer opgehaald en vervolgens ons gaan omkleden. Eerlijk
gezegd is het wel aangenaam om je in december rustig te kunnen omkleden in een verwarmde
hotel-ruimte i.p.v. zoals gewoonlijk, buiten in de kou aan de auto. Ondertussen
onze immer enthousiaste Vladka en haar man tegengekomen. Voor de rest waren er
weinig of geen bekende gezichten te zien. Dit ondanks dat er voor de 25 km
alleen al bijna 500 deelnemers waren (bij de 50km waren er 109 deelnemers, de
50 km werd trouwens gewonnen door topateleet Thomas Dunkerbeck).
DE TRAIL
Vlug nog een Concab gelleke genomen en
daar gingen we dan van start (stipt 10:30u). Direct een stevige klim van bijna
2,5km omhoog (met best veel modder en erg gladde, platgelopen gras-paadjes).
Maar door mijn vorige trailervaringen had ik geleerd rustig aan, niets moet en
gewoon een rustig tempo lopen zonder dat het moeite kost. Ik moet zeggen, het
tempo zat er lekker in, na ongeveer 6 a 7 km was er een lange afdaling tot
helemaal in het dal. Vervolgens even een technisch modderachtig stukje,
bruggetje, leuk stukje hoog boven de weg richting La Roche en Ardenne, 500m asfalt
en dan de eerste drankpost bij post km11,5. Effie een slok cola, een powerreep
en ook Vladka kwam eraan. Beiden vinden we het een geweldige trail tot nog toe.
We waren blijkbaar sinds de 36 km trail in Lommel goed mentaal getraind.
Na de
drankpost volgde een vlak stuk naast de rivier, richting stroom opwaarts. Na
het vlakke stuk volgende een zware maar mooie beklimming. Hier gebruikte ik
mijn snel-doorstap-techniek, waarbij ik tevens heel rustig en beheerst mijn
ademhaling onder kontrole houd. Het nadeel is dat de snelheid (voor zover ik
die heb natuurlijk) wegvalt, maar het voordeel is wel dat je niet moe boven
aankomt en redelijk snel terug je looptempo kan hervatten.
Wat nu volgt
is een lang technisch stuk met veel boomwortels, stenen, draaien, wat springen
en kleine hoogteverschillen. Snelheid halen is hier niet mogelijk, het is
immers veel te glad en je moet zien dat je niet onderuit gaat. Toch zijn dit
vaak leuke en mooie (natuur)stukjes.
Ondertussen
komen we dan weeral bij de laatste bevoorradingspost aan op km19,5. Snel een
colaatje, powerbar-gelleke en hop weer er vandoor. Het is wel fijn loopweer
(lange broek, T-shirt lange mouwen en Salamon T-shirt), maar bij stilstaan
wordt het toch snel fris. Vladka is nog steeds in mijn buurt (ze houdt mij
latijd in haar vizier zegt ze schrik om te verdwalen J). Nog een
paar klimmetjes en afdalingskes en we komen bij km23 terug in de straten van
Houfallize. Nog een paar stevige klimmetjes op het asfalt en dan draaien Vladka
en ik de laatste modder-single-track op. Het is nog een erg technisch stukje,
maar ondanks mijn goei Salomon trailschoentjes (XT-wings) is de grip volledig
weg doordat er alleen maar modderachtige klei aan mij schoen kleeft ik glijd
uit! Helemaal onder demodder loop ik
samen met Vladka onder de finishboog (binnen in het hotel) met een tijd van
2u48min. Blij dat ik er ben, maar niet moe, geen last van de benen of knie een
goed gevoel dus!
En wat hebben we geleerd?
Concab gelleke NET voor de start
innemen
Rustig starten en een fijn relaxed
ritme zien aan te aanhouden
Genieten van de natuur en beseffen dat
je bevoorrecht bent om dit te mogen/kunnen meemaken in je leven!
Overschakelen op Concab-gellekes ipv
powerbar?
NABESCHOUWINGEN
Het was een trail die alles had wat
een trail moet hebben: veeeel modder, slijk, heel wat pittige klimmetjes, technische
afdalingen, boomwortels, single tracks en schitterende vergezichten...van begin
tot einde genoten...TOP!!!
Volgende trail; 2014! Polar Bear Trail
(22km) in de Voerstreek op 26 januari 2014.