38,5 km Trail des Hautes Fagnes: Xhouffrais, zaterdag 29 september 2012

Facts and figures:

Afstand                                    38,4 km

Trail-parcours                           58% klimmen

                                  37% dalen

                                  5% vlak (ni veel vlakke stukskes dus)

Hoogste punt                            606 m

Laagste punt                             310 km

Terrein                                      rotsen, zeer veel boomwortels en vaak zompig

Het begin:

Zaterdagmorgen 06:00u, de wekker!...opstaan. In vergelijking met de maand ervoor (50 km trail des Fantomes) was het nu nog pikkedonker en redelijk fris (6°C). Op mijn gemakske ontbeten en tegen 06:30 u Elke en Jort wakker gemaakt (die hebben er wat voor over om mij in mijn hobby te steunen ;-). We vetrekken tegen 07:30u richting de mooie Ardennen. Dit keer richting Hoge Venen voor de mooie trail …Trail Hautes Fagnes in het kleine plaatsje Xhoffraix. In dit dorpje is, helaas voor Elke en Jort, behalve een voetbalkantine, een kerkje en een paar straatjes niets te zien…behalve de mooie natuur natuurlijk. Maar het mag nogmaals gezegd worden, voor mij is een trail lopen wel leuk en genieten, maar voor Elke en Jort betekent dit vaak 4-5 uur wachten terwijl er verder niets te beleven valt. De snelste traillers beginnen immers ook pas (mondjesmaat) na een dikke 3 uur binnen te lopen. En dan is 4-5 uur wachten op zo’n desolaat plaatsje ook best lang (en vaak fris ook)….toch net iets anders dan die drukke bedoeningen bij stratenlopen!

Mooi netjes op tijd tegen 09:00 u op de plaats van bestemming aangekomen. Nadat ik mijn rugnummer was gaan afhalen zijn we snel terug richting auto gegaan, omkleden, rugzak om, gellekes/drank check-up en voila klaar voor het echte werk. Omdat het toch nog behoorlijk fris en regenachtig was had ik besloten (na voldoende lang getwijfeld te hebben) om mijn nieuw Salomon trail-regenjasje aan te doen. En dan richting start, Jort vond het allemaal geweldig al die trailers. Hij vond het wel erg dat hij ni mee mocht ‘trail-runnen’ (zoals hij dat altijd zegt) en dat papa weer zo lang weg ging zijn. 

De trail:

Tegen 10:00 u mij aan de start goed vooraan gepositioneerd (dan sta ik ook eens even helemaal vooraan ;-) en dan start…we zijn weg…de trail is begonnen! Het eerste gedeelte van de trail verloopt over de verharde weg en het tempo is dan ook navenant (is eigenlijk Kalmthouts dialect). Na 3 km zit ik aan een tempo van 4’30’’/km…dit is mijn 15 km wegtempo!!...m.a.w. veel te snel  dus voor een zware trail. Toch was dit (te) hoge tempo min of meer een tactische zet want ik wist dat na zo'n 3,5km iedereen over een zeer smal bruggetje, opeens over een smalle single track steil omhoog moest... een file zien te vermijden dus. Omdat de zon er toch een beetje begon door te komen besloot ik toch maar om snel mijn Salomon-trail-regenvestje uit te doen..plaats genoeg in mijn Salomon Advanced Skin S-lab 12 trailrugzak ;-)

Eenmaal bovenaan vervolgde ik mijn eigen tempo. Toch was mijn tempo nog steeds een stuk sneller dan een dikke 5 weken geleden tijdens de 50 km trail des Fantomes. De temperatuur nu (rond de 15°C) was natuurlijk een stuk aangenamer dan de zwoele 35°C hitte van 5 weken eerder.  De eerste klim had me wakker gemaakt. Het ritme van de dag melde zich en ik ben heerlijk gaan trailen. Zogoed als alle hellingen liep ik in een rustig dribbel tempo omhoog. Pas veel later in de trail, bij de wat steilere hellingen besloot ik te wandelen, aangezien dat net zo snel ging. Ik had 1.5 liter energydrank op mijn rug en 500 ml water in mijn borstzak, plus 2 Powerbar-gellekes en 3 repen Isostar energy-repen. Aan de bevoorrradingsposten 10km, 22km en 30km zou ik dus hooguit 30 sec. stoppen om wat bij te tanken…geen tijd te verliezen dus.Trail Hautes Fagnes kent vele technische stukken. Stukken met zoveel boomwortels dat je je afvraagt of er uberthaupt nog wortels ondergronds zitten!! Dit is dus enorm lastig om te lopen en kost je meer energie dan je aanvankelijk denkt. Verder zijn er ook veel stukken waarbij er vele losse stenen zijn….opletten dus, maar toch ondertussen proberen te genieten van de mooie natuur en vaak knappe vergezichten.

Na zo'n 25km verliet ik de bossen en begon het gedeelte van de hoge venen. Met andere woorden, het bos maakte plaats voor wat meer open vlaktes, en de stevige ondergrond veranderde in zompige veengrond. Het parcours ging regelmatig over aangelegde brug-paadjes wat best wel leuk liep. Verder waren er ook behoorlijk wat langere rechte open stukken met soms een erge drassige ondergrond. Zwaar lopen zenne, pfff…vanaf dit moment in de trail heb ik echt op mijn tanden moeten bijten. Ik voelde mij niet meer zo fit en krachtig. Had ik geen goede dag? Zaten de 50 km trail nog in mijn benen? Ik had tenslotte in juli een 50 km trail gelopen, begin augustus een 42 km trail, eind augustus de 50 km trail des Fantomes en dan nu net geen 40 km trail…misschien was dat wel wat veel (tenslotte meer dan 5 marathon-afstanden gelopen in slechts 3 maanden!!). Maar ja, deze ‘moeilijke’ momenten heeft iedere trailer immers wel eens. De bekende vragen komen dan ook opzetten…is dit nu leuk?, waarom doe ik dit? voor wie doe ik dit?...Maar toch heb ik doorgezet en mij proberen op te krikken aan het feit dat ik toch wel enigszins bevoorrecht ben om aan dit soort trails te kunnen (en mogen) meedoen. Maar eerlijk is eerlijk, dit is de eerste trail van het jaar dat ik het zo lastig had. Het feit dat ik wist dat Elke en Jort zo lang op mij moesten wachten vond ik ook niet zo’n fijne gedachte.  Maar uiteindelijk was daar dan de laatste verzorgingspost op 30,6km. De posten zijn goed voorzien, genoeg te kiezen. Zelf kies ik wat bananen en wat sportdrank (als cola-addict mis ik de cola wel op de bevoorradingsposten…maar een kniesoor die daarom maalt). Ik bel ook even ‘mijne sjattie’ om te zeggen dat ik aan km31 ben en dat het nog ‘slechts’ een 8km terug is tot Xhoffraix.

Bij kilometer 32 verlaat ik de harde bospaden en word ik via een single track terug naar de bossen geleid. Zeer technisch, met houten bruggetjes, vele stenen en een wir-war van paadjes. Ik kom gelukkig toch terug een beetje in mijn ritme. Uiteindelijk, na een 38,4 km bereik ik dan toch voldaan…maar moe de aankomst! En dan DE mooiste moment van de trail…samen met Jort (die zeer blij is dat papa eindelijk terug is) na 4u46’ trailen samen onder de finish-boog lopen.

Geen medailles, geen T-shirt, maar een hoop vriendelijke en voldane trailers. Leuk toch!. Ik maak met een paar mensen nog een praatje om vervolgens terug naar huis te rijden. Om 07:30u. thuis vertrokken, om 16:00u later weer thuis. Het was een dag met veel mooie momenten. Zoals ik wel vaker zeg: 'Dit pakt niemand me meer af'…op naar de volgende droom!

02-10-2012 om 20:52 geschreven door Bernd