Trail Lacs et Chateaux: 46 km (Sisteron; Zaterdag 01 juni, 2013)

Facts and figures:

-         Afstand 42 km (en dus niet de aangekondigde 46 km)

-         Hoogtemeters 1233 m (en niet de aangekondigde 1900m)

-         Aantal meters asfalt 5%

-         Van alles wat: mooie bossen, single tracks, vele smalle bruggetjes, bospaadjes en brede lanen, modder en slijk,…

-         Weer: 8°C bij de start met een miezerige en grijze hemel. Bij de aankomst 12°C, goede looptemperatuur, maar zeker geen lenteweer.

Wat voorafging…

De 29,4 km trail La Grimace van 19 mei is ondertussen goed verwerkt en nu volgt min of meer het eerste echte werk. Een “lange” trail als test/voorbereiding voor de zwaarste trail van ons landje (50km Trail de Fantomes) op 18 augustus.

Het VERTREK EN DE TRAIL

Zaterdagmorgen: om 04:30u ging de wekker al…ik vroeg mij nu echt af of dit nog wel plezant was als ‘hobby’. Na een paar koffies en pannekoeken was ik er echter klaar voor. Nog effie Rudi gaan ophalen en hop richting Sisteron (omgeving Serain). Netjes op tijd kwamen we in Sisteron aan. Het werd ons al meteen duidelijk dat Sisteron niet direct opgenomen zou worden in de lijst van wereldsteden. Sisteron bestaat volgens mij welgeteld uit 1 kerk, 1 cafe, 1 soort parochiezaaltje en hoop en al 100 inwoners. In mijn studentenjaren (3 maanden zomervakantie) heb ik veel gereisd en ben ik in vele desolate dorpjes geweest in allerlei uithoeken van de wereld (Alaska, Canada, IJsland, Noorwegen,…) en steeds vroeg ik mij dan af…hoe vindt ge hier een lief begot? Bij het dorpje Sisteron vroeg ik mij dat opnieuw af!

Gelukkig stonden er in een klein landweggetje zeer veel auto’s geparkeerd…en ja hoor, hier was’t. Toen we uitstapten leek het eerder Allerheiligen dan lente…miezerig en kil. Toen ik mij omgekleed had gingen we richting “finish”. De bus bracht de trailers immers van hieruit naar de verschillende startplaatsen. De deelnemers van de 80km en 66km waren al voor 06:00-07:00u vertrokken. Onderweg naar de vertrekplaats kwamen we Tom ook tegen die nog net op tijd klaar was om samen met mij de bus op te springen richting startplaats voor de 46km (Polleur). Rudi zou een uurtje later vertrekken in Spa (omwille van zijn herstellende enkelblessure had hij besloten om niet de 46km maar de 30km afstand te lopen).

Na de gebruikelijk instructies van de organisatie EN de voorzichtige melding dat er “ongeveer” iedere 20 km een bevoorradingspost was gingen we dan rond 08.10u van start.

Direct een stevige klim omhoog. Maar vorige trail had ik geleerd…rustig aan, niets moet en gewoon een rustig tempo lopen zonder dat het moeite kost. De eerste km’s verliepen dan ook erg soepel aan een rustig tempo, mede dankzij Tom omdat we blijkbaar voldoende te vertellen (of te zeveren) hadden. De trail was niet echt technisch, maar was wel zeer afwisselend. De hele tijd omhoog en omlaag, langs prachtige bospaadjes en single tracks. De modder lag enkeldiep en bemoeilijkte het lopen af en toe. Op sommige plaatsen “stroomde” het water echt naar beneden. Gelukkig waren er ook voldoende min of meer vlakke stukjes, waardoor ik nooit TE moe werd.

Aan km14 kwamen we in het park van Spa centrum en zagen we nog net de achterste deelnemers van de 30 km trail. Van hieruit volgde een stevige klim omhoog naar de top waar de kabelbaan van Spa toekomt (Een toerist neemt de kabelbaan, wij de trappen). Vervolgens via een paar erg glibberige rotspaadjes (waarvan ik even ben afgegleden) langs de andere kant weer naar beneden. Rond km20 kwam ik weliswaar op ‘bekend’ terrein. Het parcours liep namelijk rond het meer waar ook Cretes de Spa langskomt. Hier dacht ik, nog effie en de eerste bevoorrrading komt J. Zowel Tom als ik liepen verschillende lopers van de 30 km trail voorbij…dit gaf ons beiden een goed gevoel moet ik eerlijkheidshalve bekennen. Rond km23-24 moesten we dan een tunneltje door dat helemaal overstroomd was. Speciaal effect om door te lopen. Vlak daarna volgde een lang stuk vals plat met behoorlijk wat klei-achtige modder.

En dan, waar bleef nu toch die bevoorradingspost???; we zaten tenslotte al aan km24-25…km26,27,28…nog steeds geen bevoorradingspost te bespeuren. Omdat ik mijn ‘lange’ (meer dan 40km) trails psychologisch probeer op te delen in de verschillende bevoorradingsposten gaf dit voor mij wel een mentale opdoffer. Tom had duidelijk begrepen dat ik echt zat te wachten (lees; zeuren) op die eerste bevoorradingspost. Soit, op km29.4 was ie daar dan…zoals altijd, genoten van een paar bekers cola, wat banaan en tuc-koekjes en hop ik kon er weer tegenaan. Dit was trouwens ook de enige bevoorradingspost die er was. Maar allez, die 12-14 km konden er nu nog wel bij…de mentale knop was weer op de juiste stand gezet.

Een beetje verder liepen we het mooiste stukje van de trail. Doorheen een mooi feeëriek bos, met een afdaling langs mooie en leuke single tracks. Daarna ging het wel weer wat omhoog, maar kregen we nog een heel stuk langs single tracks doorheen bossen, langsheen een sterkstromende rivier. Op zo’n stukken geniet ik volop, ook al gaat het dan niet erg snel, de mooie omgeving maakt alles goed.

Daar kregen we ook het gezelschap van een facebook-trailgenoot Ruth Bosmans,... beetje kletsen en dan gaan die kilometers toch wel voorbij, ook al begin je na een dikke 35km trail’plezier’het toch wel wat te voelen in de beentjes. Het parcours bleef toch best zwaar, met veel vals plat en vooral veel modder.

Gelukkig waren de laatste 3 km een pak beter. De laatste kilometer was het nog effie doorbijten op een hellend landweggetje. Na welgeteld 5u19’ een trailafstand van 42km en 1233 positieve hoogtemeters netjes volbracht. Moe, voldaan maar zeker niet TE moe … tevreden dus.

10-06-2013 om 21:31 geschreven door Bernd