Vorige week keken we de Daltons in de ogen, een
ploeg die amper 1 puntje meer had dan ons.
En we waren au grand complet. Enkel doelman Lieven was niet aanwezig maar
Gerald was een waardige vervanger.
Gezien we met 8 veldspelers waren werd beslist
om in koppels te vervangen. Het systeem werkte niet slecht in de eerste helft.
De Daltons kregen wel de bal van ons maar konden daar niet erg veel mee
aanvangen. Wij kregen op de counter een aantal mooie kansen maar het doelhout
stond ons 2x in de weg. Gerald werd evenwel geklopt door een harde schuiver die
pardoes door zn benen glipte.
Ruststand 0-1, alles nog mogelijk.
Het spelbeeld in de tweede helft was hetzelfde,
en weer slaagde Berdi er niet in om te scoren. Tot Dominic een vrije trap
keihard in de hoek poeierde. De hoop laaide weer op en Berdi begon te drukken.
Helaas deed pijnlijk balverlies ons de das om. Hun spits kon én Nils én Gerald
met een gelukje omspelen en in het lege doel besluiten. Berdi kreeg een klap
waarvan het niet meer herstelde. Integendeel, de bezoekers deden ons nog
helemaal de das om met een vierde doelpunt.
Een gemiste kans maar niet getreurd, ook de volgende match is tegen een
tegenstander die slechts 1 punt meer telt. Springen we voor de winterstop nog
een plaatsje hoger in de stand?
Oef, na een heel moeilijke vrijdagavondmatch
gelukkig weer op donderdagavond in onze vertrouwde Keiskant op het vertrouwde
uur. 7 soldaten op het appel, enkel Dimitri (marathon) en Domi (lichte last aan
de rug) ontbraken.
We verwachtten een sterke tegenstander maar
botsten in de eerste minuten op een individueel sterke kapitein van Retro. Hij
scoorde al snel 3x. Berdi deed wat het goed kan (georganiseerd voetballen en op
de counter prikken) maar het lukte niet om tegen te prikken. Tot Bernard Jo in
de diepte aanspeelde en die veegde de 0 van het bord.
De bezoekers bleken een aparte techniek te hanteren: namelijk hun spits bewoog
constant in de rug van onze verdediging. Jammer genoeg slaagden ze er ook
meermaals in om die te bereiken en hoe Lieven ook zijn best deed, er was geen
houden aan. Ruststand was 7-2, Jo scoorde nog tegen met een solo over het hele
veld.
Na de pauze werden de ruimtes steeds groter bij
beide ploegen en dat ligt Berdi wel. Lieven deed zoals gewoonlijk een aantal
mirakels maar soms zat het ook gewoon niet mee. Aan de andere kant kreeg Berdi
kans op kans (vooral onder impuls van assistenkoning Bernard), en ook al
scoorden we 4x, het hadden er minstens dubbel zoveel kunnen/moeten zijn. Korte
beschrijving van de goals: 3e goal Bernard op assist van Jo, 4e
Jo op assist van Bernard (nadat ze onder hun beiden de hele bezoekende
verdediging hadden opgerold), 5e opnieuw Jo met een punter na vrije
trap (assist Nils) en tenslotte in de slotseconde eindelijk Nils (op assist van
Bernard). Ik geloof dat iedereen behalve Frank en Lieven wel in scoringspositie
gekomen is maar daar knelt het schoentje een beetje: de bal effectief in de
goal krijgen. Het voetbal is zeker niet slecht en de komende weken krijgen we
vooral ploegen uit de onderste regionen van het klassement op bezoek dus
heimelijk hopen we links en rechts op puntenwinst. Misschien maandag al tegen
Vuve Barree?
Een thuismatch op maandagavond, het is een keer
wat anders. 8 spelers op het appel, de een al wat vroeger dan de ander.
Heel raar matchbegin: de mannen van Fladderak kozen de voorzichtige aanpak en
lieten zowaar de bal aan ons om dan snel om te schakelen. Maar hun taktiek
pakte niet goed uit. Berdi schoot heel goed uit de startblokken en na een paar
minuten kon Jo met een individuele actie 1-0 scoren. Berdi bleef de beter
combinerende ploeg, het leek wel of Fladderak ruzie had met de bal. Lieven
moest in tegenstelling tot de vorige matchen geen mirakels verrichten en hield
gemakkelijk zijn netten schoon. Zijn overbuur had meer werk maar knapte dat met
veel brio op. En dan kantelde de match kort voor de rust: een aanval van niks
van Fladderak, de bal geraakte niet weg en hun spits met een acrobatische
omhaal zonder kijken en de bal viel net in het zijnetje: 1-1.
Over de tweede helft kunnen we zeer kort zijn:
de organisatie van Berdi viel uit elkaar als zandkorrels en Fladderak scoorde
met de regelmaat van een klok. Keer op keer werden we uitgespeeld en Lieven
werd van dichtbij gefusilleerd. We kregen nog een paar kansjes op een tweede
goal maar onze afwerking stond niet op punt.
Het goede uit de eerste helft onthouden mannen en de tweede gewoon uit ons
geheugen wissen.
Want volgende week vrijdag wacht een zeer
belangrijke verplaatsing naar onze collegas rode lantaarn uit Zelzate.
Normaal waren we met 8 op het appel maar
Dimitri verdronk in de huishoudelijke taken zodat we uiteindelijk met 7 aan de
match begonnen.
En het begon as usual helemaal niet slecht. We
konden genieten van de enorm snelle balcirculatie en Lieven moest alles uit
de kast halen om een eerste doelpunt te vermijden. We werkten als team met man
en macht, maar Spartak bleef maar aanvallen en ons doel bestoken zodat Lieven
uiteindelijk toch moest plooien. En dat eerste doelpunt deed pijn, want onze
organisatie viel even weg en het stond meteen 3-0 Match gedaan zou je denken
maar toch konden we voor de rust al milderen, individuele actie Jo en via de
paal binnen.
Onze traditionele dip na de pauze kwam er niet,
maar opnieuw legden de bezoekers het tempo zo hoog dat verdedigen het enige was
wat we konden. Alhoewel Jo kwam met een punter heel dicht bij de 2-3 en ook
Nils kreeg tot 2x toe de kans om te scoren. Spartak kreeg natuurlijk ook nog
mogelijkheden, soms zelfs met 2 man alleen voor Lieven maar die wou niet
wijken. Enkel op 2 atoomschoten van op afstand moest hij zich gewonnen geven.
Uiteindelijk is de 5-1 stand voor ons gevleid, op basis van de kansen moest
deze match wellicht op 15-3 of zo eindigen. Het siert ons dat we ons doel met
hand en tand verdedigd hebben en dat we toch een vijftal keer echt open
doelkansen konden creeren tegen deze sterke jonge ploeg.
Dus niet getreurd, 3 punten verloren maar we hebben nu al tegen 4 van de 5
topploegen gespeeld (de top 5 heeft zich al lichtjes afgescheiden van de rest) en
maandag wacht nummer 6. Door de winst van Gent Ready zakken we nu wel een plaatsje in de stand maar als we zo blijven verder spelen zal puntengewin wel
volgen.
Vorige vrijdag mochten we de nummer 2 in de
stand in de ogen kijken. Een wat vreemde ploeg die zich de voorbije jaren op
kousevoeten naar de top heeft gewerkt.
Het was wat puzzelen om een volwaardige ploeg
aan de aftrap te krijgen op dat vroege uur, Jo kwam 5 minuten voor tijd aan en
Frank zou zelfs pas vlak voor de tweede helft paraat
Zoals de meeste van onze matchen kreeg de
tegenstander het balbezit. Maar de Berdi vesting was sterk. De thuisploeg
speelde veel te traag om ons uit verband te krijgen en op de counter konden we
af en toe prikken. Zo bleef de hele eerste helft gesloten, al kregen we het
steeds moeilijker. Lieven moest een paar keer heel goed tussenbeide komen maar
een misverstand tussen Jo en Dimitri bij een vrije trap in ons voordeel liet
Kafka toe om met een harde knal de 1-0 op het bord te zetten.
Intussen was Frank aangekomen en de tweede
helft kondigde zich spannend aan. Helaas kregen de Kafkas een vrije trap kort
na de pauze en deze werd rechtstreeks keihard in de hoek geplaatst: 2-0. Toch
gaven we ons niet gewonnen. Jo kon hun laatste man de bal afsnoepen en met wat
geluk schoot ook hij de bal voorbij de doelman: 2-1
Maar de eerste helft had veel energie gevraagd en de ruimte tussen onze linies
werd steeds groter. Het moet gezegd dat de Kafkas daar met plezier en veel
gretigheid gebruik van maakten en een paar heel mooie doelpunten maakten, ook
al weerde Lieven zich tot het uiterste. Het vuur was uit de ploeg, toch kon
Bernard nog een tweede eerredder scoren na een leuke counter maar de kans op
puntengewin was toen al lang weg en uiteindelijk moesten we ons met 7-2
gewonnen geven, een logische uitslag
Onder het goedkeurend oog van plaatsvervangend
délégué Chantal en haar 2 adjudanten (die wel verplicht werden om in de tribune
plaats te nemen) startte Berdi goed aan deze wedstrijd. De tegenstander bleek
moeite te hebben om de bal in de ploeg te houden en Berdi kon al vrij snel
profiteren. Nils slaagde erin om voor zijn man te komen en prikte de bal
binnen. Zo konden we onze geliefde spel spelen: een blok achteraan en op de
counter proberen te scoren. De bezoekers waren wel meester van de bal maar
halverwege de eerste helft kon Bernard uitbreken en links en rechts kiezen wie
hij in scoringspositie bracht. Jo werkte af, 2:0. Alles onder controle want
onze debuterende doelman Lieven kon de schaarse doelpogingen van Zelzate met
schijnbaar gemak keren.
De pauze deed ons evenwel geen deugd. De
Zelzatenaren (Zelzatesen? Zelzatianen?) wisselden van doelman en bleken plots heel wat
balvaster. Berdi kon wel eerst nog 2x alleen op doel af (en kreeg geen penalty op Bernard?) maar het tempo ging de hoogte in
en onze verdediging kreunde. We konden de bal niet meer in de ploeg houden en
steeds meer vonden de bezoekers een gaatje in onze defensie. Maar Lieven was
vastberaden om zijn netten schoon te houden. Met lijf en leden gooide hij zich
naar elke bal en zelfs 2 man alleen voor hem was niet voldoende om hem te
kloppen. En bij een snelle uittrap van Dimitri kon Jo de bal naast de doelman
in doel leggen: 3-0. Sportswear leek bijna geklopt maar na een strafschopfout
van Frank kwamen ze plots in de match. Er kwam aan beide kanten steeds meer
ruimte en die kregen wij niet meer dichtgelopen en Lieven moest zich nog 2x
omdraaien, al stond het geluk daarbij niet aan zijn kant (eerst klutsbal tussen
Jo en Bernard en dan een lob die geen lob was). 3-3 en Berdi vreesde het
ergste. Het vet was van de soep en het was Zelzate dat de beste kansen kreeg.
Maar Lieven was opnieuw onklopbaar, en toen Dimitri kort voor tijd een vrije
trap in doel knalde leek de duurbevochten overwinning toch binnen. Bijna gingen we nog helemaal kopje onder maar Frank sprong op de lijn onze doelman bij, al dan niet op een geoorloofde wijze. Maar een paar seconden later kreeg ook Zelzate een vrije trap en die ging via Frank binnen naast de kansloze Lieven.
Conclusie: degelijke match van Berdi, we hielden gelijke tred met de bezoekers
maar anderzijds hadden we zonder onze doelman Lieven wellicht een nederlaag
moeten incasseren
Onze eerste echte thuismatch, en gezien de
tegenstander rekenden we er op om de 3 punten thuis te houden.
En we begonnen zelden beter. Een cadeautje van de tegenstander weliswaar want
Bernard kreeg de bal zomaar in de voeten en mocht alleen naar doel, maar hij
werkte het wel uitstekend af. Helaas konden we niet lang genieten van de
voorsprong. Twee versnellingen en het stond al 1-2. We knokten ons terug en
Kurt bekroonde zijn uitstekend debuut met een prima goal, goed voor zijn man
gekomen en met rechts binnengetrapt.
Maar dan ging het licht uit (figuurlijk, het is ons ooit ook al letterlijk
overkomen in de Keiskant). Konden we de schade nog beperken aan de rust (2-5),
na de pauze was het echt hallucinant. Van beide kanten leverde quasi elke
aanval wel een kans op, alleen wou de bal er bij ons echt niet in terwijl
Evergem het ofwel rustig uitspeelde ofwel arme Gerald fusilleerde met keiharde
afstandschoten. Tussendoor vonden Dimitri en Jo wel nog een gaatje maar het
kalf was toen al een tijdje verdronken.
Jammer, ongetwijfeld een gemiste kans tegen een
haalbare tegenstander. Maar het seizoen is nog lang, Berdi vecht altijd terug !
Doelpunten: Jo (1), Dimitri (1), Bernard (1),
Kurt (1)
Vrijdagavond 22 uur in de Higro, niet onze
favoriete tijdstip of plaats
En er was nog slecht nieuw: onze debutant Kurt
kon zijn debuut niet maken wegens blessure. Hij was er wel voor morele steun
waarvoor dank.
Zijn compaan Simon was wel startklaar, maar bekeek het eerst vanop de bank.
Hij zag hoe Berdi kreunde onder de druk van de thuisploeg die het tempo heel
hoog legde. Tot aan de rust moesten we dan ook de wet van de sterkste ondergaan. We kregen zelf bitter weinig kansen en Lovendegem legde er 4 in het mandje, en
dat was nog niet overdreven.
Na de appelsientjes vonden we onze balvastheid terug en konden we bij momenten
goed gebruik maken van de geboden ruimte. De wedstrijd ging nu beter heen en
weer, toch moest Gerald meer dan eens de meubelen redden. Ook het doelhout
stond een paar keer aan onze zijde. Jo kon met een punter scoren (klein foutje van de doelman) en ook Dimitri
pikte een goaltje mee, knap gekruist schot.
De tweede helft eindigde zo op een 2-2
gelijkspel, ondanks het feit dat Dimi gekwetst het terrein moest verlaten en
dat Simon bij zijn debuut een paar keer in ademnood kwam J
Al bij al geen slechte match van Berdi tegen
een degelijk Lovendegem.
Start van een nieuwe seizoen, nieuwe start van onze blog.
Tegenstander volledig onbekend en onze 2 nieuwelingen Simon en Kurt nog in volle strijd met de administratie van de voetbalbond. Dus Berdi in zijn oer-opstelling: Gerald in doel, Frank achteraan, de flanken Dimi en Nils en Bernard vooraan en Jo daar overal wat tussen.
Na een hele uitleg over de nieuwe electronische feuille konden we starten.
Begin van de wedstrijd was vrij gelijkopgaand. Berdi kwam er niet er scherp uit en dreigde met een paar slappe schoten. De thuisploeg monopoliseerde de bal maar vond geen gaten in de ijverige Berdi verdediging. Toch kwamen ze na een tijdje op voorsprong. Berdi reageerde en Bernard en Jo vonden elkaar tot 2x toe: eerste keer afgewerkt met een hakje, de tweede keer met een vluchtschot. Toen Bernard Nils vrij zette op rechts knalde die zowaar staalhard in de winkelhaak: 1-3 voor Berdi ! En de tegenstander bleef maar rustig verder combineren. Gerald stopte zowat alles, maar moest op slag van rust zich toch weer gewonnen geven.
Na de rust kende Berdi een terugval. Er kwam meer ruimte en daar nam Germaine met plezier gebruik van. Ze gingen erop en erover en het stond na een paar minuten 4-3. Maar Berdi gaf zich niet gewonnen. Dekselse Nils legde de bal netjes in het zijnet en Berdi deed er alles aan om het gelijkspel over de brug te slepen. De wedstrijd werd wat bitsiger en de scheids was niet te best geinspireerd. Toch stond het 2 minuten voor tijd nog altijd 4-4, met dank aan Gerald en zijn doelpalen. En dan gebeurde het onvermijdelijke: de voor Berdi ongrijpbare bal ging hoog in doel... Dat we nog een 6e tegentreffer moesten slikken was enkel voer voor de statistieken, we hadden gestreden en verloren helaas.
Toch heel goed gevoel in de kleedkamer achteraf: onze organisatie stond er en we hebben het deze goede ploeg wel heel moeilijk gemaakt, nu doorgaan op dit elan. Over 2 weken met de 2 nieuwe aanwinsten erbij tegen oude bekende Dino Lovendegem.
Na een lange reeks van 6 nederlagen op rij
snakte heel Berdi naar een nieuwe overwinning. De komst van de voorlaatste in
de stand leek de ideale gelegenheid
En Berdi begon prima. De controles en combinaties liepen nog niet echt vlot
maar toch kwamen we aan kansen. En aan kansen. En aan kansen. Keer op keer kon
iemand vrij op doel af maar de bal wou er niet in. Waldo was er nog het dichtst
bij met een trap op de paal. Frank had in doel een vrij rustige dag, en hield
zich dan ook vooral bezig met meevoetballen (wel goed tellen natuurlijk).
De ban werd gebroken toen Jo vrij voor doel
werd gezet en de bal door de benen van de doelman binnenduwde. Kort daarna
ontsnapte Waldo op de flank en legde de bal rustig voor de voet van Bernard die
eenvoudig scoorde.
2-0 aan de rust en het had gerust wat meer
kunnen (moeten) zijn. Maar niet getreurd, gewoon op het elan doorgaan zou ons
wel een ruimere marge geven. Mis gedacht. Het samenspel was helemaal zoek in
het begin van de tweede helft en de moedige Evergemenaren konden verdiend
tegenscoren. Nervositeit kenmerkte het spel van Berdi en het was niet toevallig
Bernard (die in elk doelpunt betrokken was) die de opening forceerde. Hij zette
goed druk op hun laatste man, die zich de bal liet afsnoepen door Jo. Met een
gekruisd schot maakte die 3-1. Een grote zucht van opluchting bij Berdi. Er was
nog even hilariteit toen Frank aan de middellijn hands maakte en geel kreeg
maar misschien wel rood verdiende? De controlerende scheidsrechter beaamde
achteraf dat geel wel degelijk de juiste sanctie was omdat Philippe op dat
moment het doel bewaakte. Bernard bekroont tot slot zijn goede match na een
doorsteekbal van Philippe, eindstand: 4-1
Deze zege brengt ons op 3 punten van concurrent
voor de 8e plaats Floere Foef. En volgende week staat ons onderling
duel geprogrammeerd. Spanning dus verzekerd, volgende week verslag van deze
topper.
Geen enkele match is dezelfde, en al zeker een
derby niet.
Het was al jaren geleden dat Berdi nog eens kon zegevieren tegen de buren van
Wanhoop, al heeft het al een paar keer zeer weinig gescheeld.
En verrassing na de aftrap: Berdi begon furieus aan de wedstrijd. De eerste
kans was al raak: Bernard binnendoor naar Jo die de bal onder de doelman
schoof: 1-0. Niets aan de hand zag je de mannen van Wanhoop denken maar een
paar minuten later was het 2-0 : nu Jo met de doorsteekbal en Waldo werkte
acrobatisch af.
Helaas konden we deze schitterende start niet
doortrekken. Zonder echt goed te spelen kwam Wanhoop eerder gemakkelijk terug:
2 counters en dom balverlies van Jo zorgden in een mum van tijd voor 2-4,
tevens de ruststand.
Nog geen paniek bij Berdi
maar het begin van de tweede helft bracht geen beterschap. Wanhoop was heer en
meester en strafte opnieuw elk foutje genadeloos af. 7-2 en elke normale ploeg
zou dan de handdoek gooien. Maar niet Berdi! We ontketenden een offensief
waarbij de bezoekers toch even moesten slikken. Jo met een strak schot en een
solo en Waldo met zn tweede van de avond en plots was het 7-5. Alles nog
mogelijk en Berdi kreeg de kans om nog dichter te komen, maar de bezoekende
doelman en de paal (op een atoomschot van Dimitri) werkten niet mee. En toen
Wanhoop dan toch een van de vele kansen op de counter kon afmaken was het vat
helemaal af.
Leuke wedstrijd waarna toch wat ontgoocheling te bespeuren viel bij Berd want
lukken we de verdiende aansluitingstreffer, wie weet zat er dan toch nog een
puntje in.
Bon, de volgende 4 wedstrijden spelen we tegen de rechtstreekse concurrentie
dus deze prestatie zorgt in elk geval voor het zelfvertrouwen om eindelijk
punten te pakken
Laatste vrijdagavondmatch van het seizoen. Die
vrijdag ligt ons niet echt, en dan tegen de autoritaire nummer 1 moeten spelen
die vorige week zijn eerste nederlaag geleden heeft en dus supergemotiveerd zou
zijn, het is geen cadeau.
Enkel Domi moest verstek geven met een hardnekkige kuitblessure.
We begonnen uitstekend volgens het gekende stramien: goed georganiseerd en
loerend op de counter. De thuisploeg beet zich aanvankelijk de tanden stuk op
onze verdediging maar toen ze eenmaal de score konden openen was er geen houden
meer aan. Ook wij kregen wel een paar kansjes maar afwerken bleek moeilijk.
Enkel Nils kon een schot van Dimitri binnenduwen, voor de rest moest vooral
Frank zich omdraaien. Ruststand: 8-1
Met verse moed begonnen we aan de tweede helft
en opnieuw duurde het vrij lang voor Wildcats een gaatje vond. Net toen op de
bank klonk En het is nog altijd 0-0 in de tweede helft jongens) begon het
festival weer. Keer op keer sneden ze door onze verdediging en deze keer mocht
Nils de bal telkens uit het net vissen. En zijn match-in-de-match met Frank
eindigde gelijk: ook de tweede helft zou op 8-1 eindigen, eindstand: 16-2
Zwaarste nederlaag van het seizoen, beetje zuur maar anderszijds begrijpelijk:
dit Heusden is gewoon de beste ploeg van de reeks en geen spek voor onze bek.
Dus niet meer achterom kijken maar vooruit: de resterende 6 matchen spelen we
3x tegen een ploeg achter ons en ook nog tegen Floere Foef die net voor ons
staat. Dus puntengewin moet mogelijk zijn. En wie weet misschien deze week al
tegen Wanhoop?
Van de vorige match waren slechts 2 spelers op
appel: Frank en Jo voor de terugmatch tegen Crazy 7, nummer 4 in de stand. In
de heenwedstrijd hadden we hen het vuur aan de schenen kunnen leggen en
verloren we met slechts 1 doelpunt verschil.
Raar maar waar verliep de wedstrijd bijna gelijk zoals de vorige tegen Legia.
Berdi begon verdedigend maar sterk. De bezoekers werkten evenwel prima af en
kwamen 0-2 voor, terwijl Berdi via Jo opnieuw de paal viseerde. Toen hij
evenwel alleen voor doel kwam kon hij de aansluitingstreffer maken (dat was wel
een verschil met vorige week). Opnieuw moesten we echter fysiek buigen en
haalden de bezoekers de rust met een comfortable 1-4 voorsprong.
Er werd gewisseld van doelman, Frank kwam op de
laatste man en plots vonden we ons betere voetbal terug. Met een aantal erg
mooie aanvallen deden we Crazy 7 veel pijn en de paal en de bezoekende doelman
stonden een treffer in de weg. Het zou ons zuur opbreken want na de time-out
moest Frank de strijd staken en kregen we op de counter goal na goal tegen.
Arme Nils kon er alleen maar naar kijken. Heel even laaide de hoop op toen Jo
eerst een solo kon afwerken en daarna een heerlijke vrijschopnummertje van Bernard
en Dominic kon afwerken maar in de laatste vijf minuten speelde Crazy 7 het
prima uit met een zware 3-10 einduitslag tot gevolg.
Conclusie: in eerste helft beetje overklast
door een erg fel opzitten Crazy 7. Begin tweede helft was weer uitstekend maar
door het uitvallen van Frank konden we de organisatie niet meer behouden en
werd het op het eind zelfs nog een beetje pijnlijk.
Komende week rust en dan moeten we nummer 1
Heusden in de ogen kijken met de week daarna de derby tegen Wanhoop, dus een
zwaar programma voor de boeg
Even was gevreesd dat we voor deze match
forfait zouden moeten geven, want vele spelers hadden andere verplichtingen op
deze Valentijnsavond. Maar door de inbreng van Sam en Bernard L, en de inzet
van Gerald die nog eens de keeperhandschoen opnam, stonden we toch met een meer
dan degelijk team aan de aftrap. En ondanks het feit dat we nog niet veel
samengespeeld hadden in deze opstelling, bleek de mayonaise te pakken zoals ze
zeggen (3 spelers hadden dan ook wel al vroeger vaak samengespeeld bij
Ardennen). Legia was wel de betere ploeg maar Gerald hield zijn netten vrij
gemakkelijk schoon. En vooraan kon Jo een paar keer dreigen, vooral de bal
tegen de paal had beter verdiend.
Het tempo lag evenwel vrij hoog en dat moest
Berdi dan toch bekopen. We kregen de ruimtes niet meer dicht en een goed
tikkend Legia vond een paar keer erg knap de opening, zeker nadat Sam met een
knieblessure naar de kant moest. Moegestreden haalden we de rust maar toen
stond er al 4-0 op het bord.
Raar maar waar vonden we met vijf onze tweede adem in de tweede helft.
Toegegeven, Legia begon wat nonchalanter te spelen maar ook wij kregen nu meer
en meer scoringsmogelijkheden en Bernard L milderde met een knappe gekruiste
schuiver poele bienen: 4-1.
Maar dichter kwamen we niet, integendeel, Legia
kon nog 2x scoren en pas helemaal op het eind vond ook Jo zijn scoringsinstinct
terug: eerder gelukkig in balbezit gekomen alleen op de doelman af en vlot
erlangs, eindstand 6-2.
We onthouden het erg goede eerste kwartier en
de uitstekende prestatie van Gerald in doel.
Het was wat puzzelen om een valabele ploeg op
de been te kunnen brengen. Bij afwezigheid van Frank offerde Dimitri zich op om
in doel te staan, Philippe was ook weer van de partij centraal achteraan. Het
was wellicht een (slecht) voorteken want Berdi was vanaf de aftrap de betere ploeg en
dwong de eerste kansen af. Maar toch kwamen we bijna onmiddellijk 0-2 achter en
konden we weer zoals gewoonlijk in de achtervolging.
Het was Bernard met een magistrale punter van
halverwege het veld die de achterstand kon verkleinen. En de mogelijkheden om
aan de rust gelijk te staan waren er, maar het vizier van de spitsen stond niet
altijd even goed afgesteld. 1-2 aan de rust, alles nog mogelijk. De bezoekers liepen weer
uit maar een rake counter, mooi afgewerkt door Waldo, zorgde dat de spanning in
de match bleef. Maar toen ging het snel: Berdi liet achteraan wat steken vallen
en enkel laatste man Philippe kon nog scoren, zo ging het naar 3-6. Onder impuls
van doelman Dimitri, die vaak tot aan de middellijn kwam meevoetballen, kwam
opnieuw een sterke periode van Berdi maar de bal wilde er maar niet in, getuige
een knal van Jo die via de onderkant van de lat opnieuw in het veld sprong. Toen
we daarna nog een owngoal slikten was het over en uit, en werd het uiteindelijk
nog een zware nederlaag.
We onthouden zoals altijd het positieve: uitstekende eerste helft met prima
aanvallen en een sterke organisatie, en een sterke gelegenheidsdoelman die voor de euh
gelegenheid van de (zwakke) scheidsrechter gewoon onbeperkt mocht
meevoetballen. Niemand die daar iets van begreep (we weten nu eenmaal dat er
beperkingen zijn maar niemand die kan zeggen welke precies) maar Dimitri liet
het niet aan zijn hart komen en deed een aantal verdienstelijke pogingen om te
scoren.
Na de toch wel lange winterstop trokken we weer
de schoenen aan om de nummer 3 Dino Lovendegem partij te geven.
Zonder Domi, Dimi en Nils maar met Philippe als
steunpunt achteraan begonnen we uitstekend aan de partij. We gaven geen ruimte
weg en probeerden op de counter te loeren. Kansjes waren aan beide kanten
schaars en pas diep in de eerste helft viel de openingstreffer. Jo liet de bal
aan doelman Frank maar door de meest duistere regel in het zaalvoetbal kregen
we een vrije trap tegen. Die werd keihard tegen de touwen getrapt Berdi was
wat aangeslagen en moest een 2e doelpunt toestaan. Maar Bernard liet
niet begaan en milderde voor de rust. Na de rust bleef het spelbeeld hetzelfde,
met Dino wel steeds meer aan de bal maar ook Berdi kreeg een paar uitstekende
mogelijkheden. Na de 1-3 kon eerst Hendrik milderen en toen de bezoekende
doelman flaterde op een terugspeelbal en de bal zomaar in doel liet lopen, leek
een stunt in de maak. Beide ploegen hadden veel energie verbruikt en leken te
berusten. Maar een voorzet van op de flank werd door de Lovendegemse spits net
voor de neus van Frank in de winkelhaak gekopt en dat bleek de doodsteek voor
Berdi. In de laatste minuten waren we volledig leeg gespeeld en kon Dino de
overwinning thuishouden.
De ontgoocheling was groot maar we mogen toch
trots zijn op onze prestatie.
Nota: volgens de voetbalbond eindigde deze
wedstrijd op 5-4 maar volgens de meeste aanwezigen was het wel degelijk 4-3.
Met de heenronde achter de rug staat Berdi
trots op de 9e plaats met alreeds 15 punten op de teller. Met de
wetenschap dat Berdi meestal pas in de 2e ronde onder stoom komt,
voorwaar een goed begin van de terugronde !
En gisteren was het al zover. Terugwedstrijd
tegen de Gentse Panters, in de heenronde thuis vakkundig over de knie gelegd
met 11-5. De hard aangekomen nederlaag tegen Kid Smudi en de moeizaam bevochten
overwinning tegen de rode lantaarn Destelbergen had ons vertrouwen geen goed
gedaan. Gelukkig hadden we vorige week in Aalter wél een uitstekende laatste
wedstrijd achter de rug en dus konden we met vertrouwen de euh wei in.
Opdracht eenvoudig: winnen!
Met 6 man (Dominic zat thuis vast en Nils in Hasselt)
begonnen we alvast prima. Bernard had na een paar moeilijke matchen en een
vervelende achillepeesblessure plots weer het vertrouwen te pakken en loodste
al na een paar minuten Dimitri door de thuisverdediging. Een paar minuten later
werkte hij zelf beheerst af. Berdi liet gewoontegetrouw de tegenstander de bal
en al gauwbleek dat die daar toch wat
problemen mee hadden. Berdi counterde gevat en ook al viel er eerst nog een
tegentreffer, de ruststand was 1-4. En had zeker meer kunnen zijn zonder die
dekelse doelman die de meest onmogelijke ballen uit zn doel sloeg.
In het begin van de tweede helft kreeg Berdi het even wat moeilijker maar
doelman Frank hield toch vrij gemakkelijk zijn netten schoon. En Berdi bleef
maar via Bernard de bezoekende verdediging geselen. Met Dimitri en Hendrik als
ideale bliksemafleiders op de flanken zette hij verdedigers Waldo (2x) en Jo
(4x) meermaals op weg naar doel. En zelf prikte hij er ook nog 2 tegen de
netten.
En zo geleek de eindscore sterk op die van de
heenwedstrijd. Berdi speelde een erg volwassen wedstrijd, strak in de
organisatie met erg veel positiewissels en via Bernard messcherpe counters. Leuke uitsmijter: door deze zege wordt ons doelsaldo weer (nipt) positief! Ook
de derde helft was memorabel, vooral door de uitstekende actie van Nils die in
vliegende vaart van Hasselt kwam afgestoven om er nog eentje te trakteren.
Respect!
Voor iedereen prettige feesten en opnieuw
afspraak op 17 januari!
Met de voetjes terug op de grond na de nederlaag van vorige week trokken we naar de Higro. Zonder Domi, dus toch een beetje op onze hoede. Berdi begon gewoontegetrouw afwachtend maar liet al gauw alle schroom varen. Nils prikte van dichtbij de 0-1 op het bord, maar die werd door een knappe aanval van Deportivo ongedaan gemaakt. Maar Berdi genoot van heel wat ruimte op de tegenaanval en sneed keer op keer door thuisverdediging. Met daarbij een uitstekende afwerking liepen we al gauw uit tot 1-4 bij de rust. De thuisploeg stond erbij en keek erna. Na de pauze verhoogden ze het tempo een beetje maar toen Berdi de 1-5 kon maken was het over en uit. De moral was helemaal weg bij Deportivo en Berdi dolde met de tegenstand als nooit voorheen. Keer op keer werd balverlies afgestraft en Berdi genoot. Enige euforie achteraf toen bleek dat we door deze zege oprukken naar plaats 4 in de stand. Minpunt is de blessure van uitblinker Nils die onzeker is voor de match tegen Legia
Doelpunten: Jo 1x, Dimitri 2x, Bernard 3x en Nils 4x